Let it derp

"Zo erg zo dat toch niet zijn?" zei hij. Iep, wellles. Als er opeens iemand dood was, wat moest ze dan beginnen? Nope, dat wilde ze niet meemaken. Een beetje pijnigen, ok, doden, nee dat ging haar nog wat te ver. "Met Agrona was het nogal uit de hand gelopen, maar dit is de tweede keer en ziet ze er echt gewelddadig uit?" Ja, ja, heel erg veel. "Ziet het er uit alsof ze doordraait?" Dat klonk inedrdaad al beter en ze knikte even kort, toch lichtjes twijfelend. Hij was ouder, had vast meer ervaring... Hij had vast gelijk... Toch? Even zweeg ze maar, haar opties overwegend. Na enkele tellen, keek ze hem terug aan. "Dus... Ze kunnen ook rustiger worden?" zei ze, maar tegen zichzelf dan tegen Nathan. "Misschien moet ik het dan toch proberen," murmelde ze er zachtjes achter.

Hij knikte bij Tawn's woorden, Agrona was in welk geval rustiger geworden maar of het ook zo lag met andere Pokémon... Dat was de vraag. Echter sprak Nathan zijn twijfels maar niet hardop uit. "Ik denk dat het een poging waard is." sprak de jongen met een klein grijnsje. Een plotseling brul van Agrona liet hem ietwat schrikken, al reageerde hij er toch ook weer niet op. De jongen was het gewend geraakt dat hij de constante gebrul hoorde.

"Ik denk dat het een poging waard is." Een brul van Agrona liet haar even opkijken. De eieren in haar handen trilden even kort en na enkele tellen voelde ze opeens een van de eieren wiebelen uit zichzelf. Wacht wat... Wel meteen vestigde ze haar aandacht op het gestippelde ei, het kleinste, dat begon te kraken en opeens voelde ze haar hart sneller snel. "Nathan!" zei ze blij. "Hij komt uit!" Opeens, iets heel anders.

Ineens wiebelde een van de eieren in Tawn's armen, de kleinete van de twee. Zijn naam werd blij geroepen, waarna de blondine riep dat het uitkwam. "Ja, dat zie ik." sprak hij droog, wat een moment. Het was gewoon vreselijk random hoe het gebeurde, vanuit het niets. Best grappig. Maar het was onndig om te zeggen dat het uitkwam, immers was de jongen niet blind en hij kon prima kijken.

"Ja, dat zie ik." Droogheid kwam van die woorden, maar dat kon het blondje niks schelen en ze keek toe hoe het ei brak en kleine schelletjes naar beneden vielen. Toen ze echter drie facen zag, keek ze toch even verbaasd, met grote ogen naar de bij die in het eierschaal lag. Wacht wat? Wat was dit? Ze verwachtte iets cools en ze kreeg een bij... Met drie gezichten... Geweldig... Ugh...

Zodra hij kon zien wat het was fronste de groenharige, wat was dat. "En dat is?" misschien wist de blondine het wel, maar aan haar reactie te zien leek ze ook geen flauw benul te hebben. Het was een bij, ja, dat zag de jongen wel. Het leek net een abominatie, met die drie gezichten van.. het ding. Was hij even blij dat de groenharige dat ding niet had. Wat een vreselijk ding.

Om eerlijk te zijn had ze nu liever gehad dat ze het ei had laten liggen. Mama Tawn wilde geen lelijke kindertjes in haar tram. De drie gezichten keken even kort rond, waarna de rechter naar Nathan bleef staren en de linker naar Tawn. De onderste keek van links naar rechts en deze had een soort van kapje op der kop. "Ik heb geen idee," zei ze. "Maar het heeft drie gezichten," zei ze vervolgens. "En ik word er ongemakkelijk van," fact of the day.

Hij bevestigde alleen maar even en ze beet even op haar onderlip.Wat raar toch, baby combees en mega charizards miep. Wat een raar gebeuren hier. Konden ze elkaar niet eens normaal ontmoeten? Niet zolang Denise en Bo een krak in hun kop hadden. Ze zuchtte zachtjes. "Wat moet ik een bij?" even keek ze naar het schepsel. "Met drie facen?" Wat deed een combee ei eigenlijk in de winter?

De jongen haalde zijn schouders op toen de blondine vroeg wat ze met een bij moest, wist hij veel. Zijn voorstel zou waarschijnlijk niet echt gewaardeerd worden, gezien deze was om het ding te laten vlam vatten, de wereld van een abominatie verlossen. "Weet ik veel." sprak hij dus maar droog. "Maar waarom heeft het drie gezichten?" misschien was het misvormd, hoe werd zo iets genoemd? Geen idee, hij wou het eigenlijk niet eens weten.

Hij wist het niet. Alsof zij meer wist. Ze zuchtte even. "Maar waarom heeft het drie gezichten?" Even keek ze droogjes naar Nathan. "Omdat Arceus even drie facejes op dit ding wilde plakken," zei ze met grote ogen. "Serieus, hoe moet ik dat weten, tis alsof hij gewoon wil sterven. Het heeft niet eens poten, het kan niet eens landen zonder zijn facen in de grond geramd te krijgen..." zei ze mompelend, stil wordend.

Waarom verwachtte de jongen eigenlijk dat de blondine het antwoord wist? Tja, dat was eigenlijk maar gewoon iets wat hij had aangenomen en er niet had nagedacht over de logica er in. Waarom had Pokémon deze dingen gemaakt bestonden ze überhaupt, hij zag het er niet in namelijk dat er ook maar iemand zo een ding wou. Het was te zien in zijn ooghoeken hoe de charizard wel erg enthousiast leek om haar energie ergens aan vrij te laten "Ga dan." sprak de groenharige tegen de Flame Pokémon. Agrona liet dat haar geen tweede keer zeggen, of ze steeg al op en vloog maar wat.

Ze zuchtte zachtjes en bukte zich waarna ze het ene blauwe ei even naast zich legde en de bij toen ook neerlegde. De bug type keek even kort rond, waarna het even zijn vleugels uitsloeg, maar het kon nog niet vliegen, zijn vleugels waren nog te nat. Nieuwsgierig keek het vanuit de rand van zijn eitje toe naar de wereld en ergens voelde ze een soort van moedergevoel in haar opkomen. Hell... Dan nam ze het maar. Ze zuchtte en nam het uit de resterende eierschalen waarna ze het kleine beestje tegen haar duwde. Het blauwe ei nam ze ook op, in haar andere arm. Ze leek wel moeder Tawnee hier... nee, dat wilde ze niet. ze zuchtte zachtjes en keek toe hoe Agrona de lucht inschoot. "Hoe dan ook," murmelde ze. "Is er nog iets gebeurd in de tussentijd?"

Kort grinnikte de jongen bij het zicht van de blondine, hij wist niet echt hoe hij het moets plaatsen maar ze had iets om haar heen hangen. Ach, het zal wel. Even zuchtte Nathan, in een poging om het uit zijn hoofd te krijgen maar keek Tawn al snel aan bij het horen van haar vraag. "Hoe dan ook," murmelde ze. "Is er nog iets gebeurd in de tussentijd?" kort greens hij, ja, dat was er zeker wel. "Zoals je kan zien heb ik mega evolutie bemachtigd, heb mijn team wat uitgebreid en de tweede gym gehaald." somde de jongen op met wat er was gebeurd. : en bij jou?" kaatste Nathan de vraag maar terug.

De jongen grijnsde kort. "Zoals je kan zien heb ik mega evolutie bemachtigd, heb mijn team wat uitgebreid en de tweede gym gehaald." Ze knikte even. "en bij jou?" zei hij dan. Ze keek even naar het ei. "Ik heb nog een Doduo gevangen en dit ei heb ik ook, dus tja," zei ze vervolgens. "Ik heb ook de tweede gym gehaald en momenteel zit bijna iedereen in het team op level 50," zei ze vervolgens. "Saiko is ook geëvolueerd en... dat was het," Jep, wat was er toch *kuch* veel gebeurd.