What is this? [OPEN]

Athan hief één wenkbrauw op toen hij naar de zielige schommels keek die zich vlak voor hem bevonden. Hij durfde te wedden dat als hij op één van die schommels zou gaan staan dat ze vast en zeker zouden inzakken. Hij liep naar de schommels toe, stak zijn voet uit en aarzelde toen. Als er iemand langskwam had hij het weer zitten. Nee, daar had hij geen zin in. Hij pakte de ketting van de schommel vast en rammelde deze even door elkaar, maar wonderbaarlijk genoeg bleef de schommel gewoon hangen. Oké dan. Dat was een meevaller. Hij draaide zich om en liep naar voren. Boven hem hingen griezelige takken die menig mensen bang zouden kunnen maken. Maar hem niet. Hij keek een tikkeltje verveeld naar de griezelige takken. Vervolgens kwam hij een moeras tegen. ‘Griezelig, zeg,’ zei hij haast spottend. Hij passeerde het moeras met een opgetrokken neus. Jammer dat Poseidon nog geen Surf kende. Hij zou binnenkort maar eens kijken of hij haar dat kon leren. Zijn blik gleed opzij toen hij een huisje zag staan. Het stond zo afgelegen van de rest van het moeras dat Athan vermoedde dat er wel iets moest zijn. Wat zijn aandacht echter nog meer trok was een Gastly die voorbij vloog. Geïnteresseerd zijnde volgde hij de ghost type, maar de Gastly leidde hem enkel naar een diepe poel modder waar hij vervolgens in viel. ‘Niet grappig!’ snauwde hij de lachende Gastly na. Vervolgens probeerde hij eruit te geraken. Zijn voeten kwamen echter nog meer vast te zitten en hij had ook het gevoel alsof hij meer zonk dan dat hij overeind kwam. Oh nee. ‘Blaze, help me eruit!’ riep hij waarna hij de Poké Ball van zijn Charmeleon naar voren gooide. De Pokémon keek hem verschrikt aan, pakte zijn armen vast en begon toen te trekken, maar hij kwam slechts een klein stukje omhoog. En hoe meer hij probeerde, hoe dieper hij weg dreigde te zakken. Athan zuchtte geërgerd. Fijn… en wat nu?