Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Onderwerp: Re: The joy of being in the swamp. [OPEN] za jul 11, 2015 11:09 am
.
De jonge dame bestelde een bananentaart, iets wat de blonde jonge ook een goede keuze vond. Maar hij had toch meer trek in zijn aardbeien vlaai. Ook de blonde knul viel het al gauw op, dat de bediende van de restaurant er niet erg zin had in haar baan vandaag. Maar dat wou hij zijn taart smaak niet door laten bederven. In tegendeel hij kon niet wachten om de heerlijke smaken weer in zijn mond te hebben. Nadat de vrouw hun bestelling had gepakt vertelde ze een bedrag, dus Jun pakte zijn portemonnee en gaf het geld aan de dame. En ongeïnteresseerde smakelijk uit haar mond. Rose stelde voor dat ze hierna nog een terrasje konden pakken, en dat zij dan zou trakteren. “Dat is aardig van je, maar dat hoeft niet,” reageerde Jun op haar aanbod, terwijl hij met de punt taart van de zwart harige en hem in zijn handen stond. Uit de vraag van de jonge dame of ze binnen of buiten ging zitten. Merkte hij gauw op dat ze binnen wou zitten, aangezien ze al naar een plekje wees. “Ja we kunnen daar wel gaan zitten,” reageerde Jun terwijl hij er naar toe begon te lopen. En de gebakjes op tafel zette en zelf ook ging zitten.
Onderwerp: Re: The joy of being in the swamp. [OPEN] do jul 23, 2015 7:47 pm
Rose fronste met haar wenkbrauwen toen Jun een negatief antwoord gaf op haar vraag. Of nou ja. Negatief was het nu ook weer niet te noemen, maar ze bedoelde dat hij niet afging op haar voorstel. Was hij het soms niet eens met het feit dat zij hem wilde trakteren? ‘Maar ik wil ook iets voor je terugdoen,’ zei ze lachend. Ze vond het een vreselijk idee dat ze vandaag alleen maar iets van zijn geld gingen doen. Dat vond ze veel te profiterend overkomen. Maar ja, als hij echt niet op een terrasje wilde zitten, ging ze hem natuurlijk ook niet dwingen. Meteen toen Jun een soort van instemming gaf dat ze ook binnen konden gaan zitten, liep Rose naar een stoel en ging zitten. Ze keek verlekkerd naar het puntje bananentaart, nam het voorzichtig in haar handen en nam er vervolgens een hap van. ‘Heerlijk,’ zei ze hardop tegen Jun. Toen ze opzij keek, zag ze een lichte glimlach om de lippen van de kassabediende verschijnen. Ha, dus misschien was ze toch niet zo chagrijnig als dat ze verwacht had. Tja, misschien moest ze ook maar niet te snel iets over mensen denken. Wie weet had ze wel enorme pijn ergens en trok ze daarom zo’n gezicht. Ze besloot om vanaf nu niks slechts meer over de vrouw te bedenken en beantwoordde de glimlach van haar waarna ze zich weer naar Jun richtte. ‘En heb jij nog leuke vooruitzichten?’ vroeg ze aan hem. ‘Ik anders wel!’ ging ze gelijk verder. ‘Ik ben bijna klaar om de eerste gym uit te dagen. Nog even de laatste puntjes op de i zetten en dan kan ik gaan.’ Ze glimlachte naar de jongen en wachtte vervolgens op antwoord.
Member
Jun Lee
Punten : 385
Age : -
Icon :
Onderwerp: Re: The joy of being in the swamp. [OPEN] vr jul 24, 2015 11:52 am
.
De zwart harige vertelde lachend dat ze ook weer iets terug wou doen. Jun dacht even na, en besloot toch maar in het aanbod in te gaan. Want hij kan altijd nog iets goedkoop uit kiezen toch, dan hoefde hij zich ook niet schuldig te voelen. “Vooruit, dan mag jij zo een leuk terrasje uit zoeken,” vertelde hij haar met een vriendelijke glimlach op zijn gezicht.
Rose was naar een tafel gelopen en ging er zitten, hij kwam er aan gelopen. Toen hij ook eenmaal zat en ook een hap uit zijn puntje taart nam. Hoorde ze de zwart harige zeggen dat het heerlijk was. Iets waar hij mee eens was, want zijn taartje smaakte ook nog al lekker. “Fijn dat je het lekker vind, de mijne smaakt ook goed,” reageerde hij terug met een vriendelijke glimlach op zijn gezicht. Toen hij nog een hap van zijn taart in zijn mond had gedaan, vroeg ze of hij nog een leuk vooruitzicht had. Want zij had het er wel een, vertelde ze verder. Ze was namelijk bijna klaar voor haar eerste gym uit te dagen, ze moest alleen nog de laatste puntjes op de i te zetten. “Je hebt een mooie lach,” begon Jun als eerste, want dat viel hem gewoon meteen op, nadat ze hem had verteld over haar voor uit zichten. “De eerste gym moet vast en zeker goed komen,” reageerde hij terug. “De enigste vooruitzicht wat ik heb is een woning zoeken, waar ik een daycare kan beginnen,” vervoglde hij verder.
