None like it hot ;; Nathan Malone

"Cyan!" riep ze verveeld naar de Trapinch. Het oranje ding, welke een Pikachu had staan uitdagen, keek op. Op dat moment werd hij onder stroom gezet. Echter had het nul komma nul effect op de ground type, die helemaal resistent was tegen de elektriciteit. Daarop begon de oranje Ant pokemon vrolijke, uitdagende geluiden te maken. Layla draaide zich geïrriteerd weg van het schouwspel. Lux stond bij één van de generators en deed iets wat Dawn niet kon zien. Achterdochtig stond ze op, en liep stilletjes naar haar starter toe, en boog zich over hem heen. "Lux!" riep ze uit, terwijl ze het half gesmolten metalen pijpstuk uit zijn bek pakte. Hij keek zijn trainster trots aan. Cadeautje! Wist hij veel. Ze liet het plaatje direct vallen, en schudde haar hand even op. Auw, dat was behoorlijk warm. Ze keek even naar het plaatje. De Houndour had de hint echter nog steeds noet begrepen, en hij hield zijn bek er nogmaals bij. Het plaatje werd nu een plasje op de grond, en de Dark pokemon kreeg een tik van de brunette. "Verdorie Lux, wat zei ik nou," Ze keek naar het gesmolten metaal. Shit.

Dexter zat voor de verandering eens op zijn schouders, de groenharige liep op zijn gemakt door de Power Plant. wat hij er precies deed? Arceus mocht het weten. Nee echt, de jongen had geen idee waarom hij er was, waarschijnlijk gewoon wou de jongen er wat rondhangen. Het was er vrij stil, alsof er niemand was. Wel raar, was er niemand nodig om het allemaal te laten werken? Zijn voetstappen klonken door de gehele plek, al was er ineens een plotselinge roep te horen, alsof iemand naar iets riep. Kort fronste de jongen, terwijl hij rustig richting de kant van waar het geluid kwam. Het duurde niet al te lang, of er was iemand te zien, een brunette welke naar iets op de grond keek, waarbij de jongen licht fronste, alweer ja. "Gaat het?" vroeg hij maar, wist de jongen veel wat hij anders moest zeggen.

En dan krijg je gezelschap. Dat is pas ongemakkelijk. Toen iemand vraag of het ging draaide ze zich om. Ze voelde haar oren wat rood worden. "Ja, ja, prima," zei ze haastig. "Arceus Lux, bedankt hè?" mompelde ze naar de Houndour. Maar deze luisterde al niet meer. Hij was weggelopen en groette nu het gele spinding op de schouder van de groenharige jongen. Vrolijk blafte hij naar het gele dingetje. "Lux.." zuchtte Dawn verveeld. Echt, het was een fantastische pokemon, maar af en toe wist hij echt niet hoe hij zich moest gedragen. "Sorry... Hij is af en toe onhoudbaar. Hij zoekt de problemen gewoon op," Haar blik ging afkeurend naar de plas van alweer stollend metaal. "Nou ja, niets aan te doen. Lux, kom verdorie nu hier," De zwarte hondachtige voegde zich dan uiteindelijk bij zijn trainster. En toen begon Cyan. De Trapinch hupste veel te blij op de andere trainer af, en de dark en fire type blafte kwaad naar zijn trainster. Waarom mocht de ground type wel? De brunette wilde net boos worden toen de Scizor uitviel tegen haar teammaatjes in haar eigen taal. Wat sip dropen de twee af, en bleven toen bij hun trainster zitten. "Hm. Bedankt Layla," sprak Dawn wat verslagen.

Er werd haastig geantwoord dat het prima was, waarbij de groenharige even moest grinniken. Ineens was er een hondachtige Pokémon vlak bij hem te bekennen, was dat niet een Houndour? Als hij het even snel wist wel ja, wat een gaaf ding zeg. De Houndour blafte vrolijk naar Dexter, welke nieuwsgierig naar de Houndour keek en vervolgens zich op de grond liet vallen. Zodra er werd gesproken dat de zhoundour onhoudbaar was knikte de jongen "Oh, niet erg hoor." hij herkende dit probleem wel ja, hij had het vaak genoeg gezien hoe zijn Pokémon op sommige momenten zo waren. Zodra er een heel.. iets gebeurde met de Pokémon van de brunette kon de jongen enkel glimlachen, maar tegelijk ook frosen. Hij was niet geheel zeker in wat hij hiervan moest denken, de jongen kon enkel verward zijn.