My return~

"Wat is er .. gebeurd?" hoorde hij haar vragen. Jason schudde zijn hoofd. "Ze was dronken." mompelde hij, terwijl hij zijn handen in zijn zakken deed. "Ze zei dat ik schattig was en dat we daarom een relatie zouden moeten hebben. Ze heeft een vriendje en daarna zoende ze me. Ik ben meteen weg gegaan en had haar bij een vriend achter gelaten." Ugh, die zoen was ... niet het beste wat hij ooit had mogen ontvangen om maar zo te zeggen. "Ze had me daarnet voordat jij kwam opgebeld, en zei dat haar nummer binnenkort niet meer in gebruik was en gaf me ook geen nieuw nummer, dus ik denk dat ze geen vriendin meer is." zei hij mompelend waarna hij Caroline aankeek. "Best jammer, ze was aardig. Al zou ik haar niet eens daten." zei hij met een schouderophaal. Niet zijn type en daarbij, hij had soortvan iemand anders al op het oog. Hij glimlachte naar Caroline, waarna hij voor zich uit keek. Genoeg verhalen van hem. "Heb jij nog iets bijzonders meegemaakt in de tijd dat we niet gesproken hebben?"

"Oh het spijt me voor je Jason.." klonk er snel. Ach tja, mensen die kwamen en gingen. Veel anders kende hij toch niet. De enige die wel bij je bleven waren de vriendschappen met je pokémon. "Niet al te veel leuke dingen. De vriendin waarmee ik zou gaan reizen is zomaar naar huis gegaan en heeft me zo'n beetje gedropt." Ah, ook niet fijn dus. "Oh.. Jammer." zei hij op een medelevende toon. "Maar!" klonk er vervolgens, oh oh. Moest hij nu gaan rennen? Niet handig om te gaan rennen... hmm... Lastig keuzes maken. "Ik heb in de tussen tijd wel mijn eerste badge gehaald en raad eens waar ik een kamer in het pokemon center heb?" Eerste badge wat?? Hij moest er binnenkort zo snel mogelijk naar toe! "Eh..." Jason legde even zijn vingertoppen op zijn voorhoofd terwijl hij nadenkend zijn ogen sloot. "Lilycove?" gokte hij uiteindelijk, ja hoe moest hij het weten? "En damn, ik moet dan maar snel even met George langsgaan bij de gym!" zei hij met een plagende glimlach.

"Geen Lilycove, nee," Jason keek even wat verbaasd op van het tikje op zijn neus. Ehh..? Jason moest moeite doen om niet te gaan blozen. Stop wangen. Stop. "Wel een beetje warmer hè? Wat dacht je van .. hm, dewford?" DEWFORD? Freaking Dewford?? "Hoe?!" bracht hij er enthousiast uit. Hoe dat ze dat nou weer geflikt?! Tja, hij ging steeds maar in de pokécenter slapen waar hij uitkwam die dag. Om in 1 stad te zitten eh... lag hem niet zo. Maar alsnog, als zij het fijn vond om in één stad te zitten weet je dan had hij er ook geen probleem mee.

"Die weddenschap wil ik winnen en ik zal er alles aan doen om hem ook te winnen." zei het meisje met een knipoog naar hem. "Maar maak je maar geen zorgen, vandaag kan je ondertussen wel nadenken hoe je die wailmer gaat lokken." Glimlachte ze oh zo onschuldig. Pff. "Maar eh, wat gaan we nu doen?" Jason wou net iets zeggen toen iemand hem bij zijn arm pakte en hij geschrokken achter zich keek. What the.. Achter hem stonden iets van vijf meisjes? "Ik zei toch dat hij schattig was?!" Jason fronste even terwijl hij zijn arm losmaakte. "Eh.. Wat moeten jullie van me?" vroeg hij ietwat twijfelend terwijl hij naar Caroline keek. Damn, dit ging totaal niet volgens plan. De meisjes gingen nu aan beide armen hangen, tot Jasons ergenis. "Jij gaat vandaag met ons chillen!" zei een blond meisje. Jason zuchtte even, dat werd zonder hem beslist blijkbaar? "Ik ben al bezet." mompelde hij met een frons. "Aawwww kom op!" spraken de meisjes letterlijk in koor. Jason zuchtte diep. Zagen ze niet dat hij niet wou? Voordat hij nog iets kon antwoorden pakten de vijf meisjes hem aan zijn armen en begonnen hem mee te slepen. "Whaa-!" bracht hij geschrokken uit terwijl hij omkeek naar Caroline, Muk.