Fluffy fluffy

Het hoge gras maakte het lastig om te navigeren en af en toe nieste Lilium zachtjes toen het gras aan haar neus kietelde. Ze was Ruddles (opnieuw) kwijt geraakt en de Dedenne zat ergens tussen deze hoge grassprieten. Hoe de Dedenne het deed wist ze niet, maar ze zou toch bijna een strik aan zijn staart maken met een radiografisch chipje ofzo. Het was echt niet grappig meer hoe vaak ze de Pokémon kwijt was immers, hij was altijd binnen no time weg gesprongen. Het was bijna alsof hij het erom deed eigenlijk. Met een licht zuchtje duwde Lilium de grassprieten wat opzij en keek om zich heen. “Ruddles?“ besloot ze aan de lucht te vragen en zowaar, de Dedenne verscheen. Lilium glimlachte zwakjes en schudde haar hoofd zwakjes. “Waarom Ruddles, waarom?“ besloot ze de Dedenne te vragen. “Waarom geef je me altijd een hartaanval? Komt dat omdat je van Aiden komt?“ die was er immers ook goed in. De Pokémon drukte zijn kopje echter al snel tegen Lilium’s borstkas aan, waarop het meisje zachtjes glimlachte. Bij deze was het de Dedenne alweer vergeven. Dat ging wat te makkelijk. Ruddles hoefde maar zielig te piepen en het was al over met de problemen. Maar er ritselde nog iets en Lilium bevroor, totdat er een lange, fretachtige Pokémon uit de struiken verscheen. Het knipperde eventjes kort met de ogen en keek eventjes omhoog naar Lilium, waarna het eventjes nieuwsgierig bleef staren. Een Furret, was het niet? Ze pakte haar Pokédex er voorzichtig bij om de Pokémon niet af te schrikken. “Furret has a very slim build. When under attack, it can slickly squirm through narrow spaces and get away. In spite of its short limbs, this Pokémon is very nimble and fleet.“ Dus inderdaad, het kon er zo vandoor gaan. Lilium wilde het eigenlijk wel hebben.. Zou ze het kunnen? Met Ruddles? Het meisje keek eventjes naar de Dedenne, die net zo nieuwsgierig naar de Furret zat te kijken, als dat de Pokémon terug keek. Ach.. Ze kon het gewoon proberen, of niet dan?

“Ruddles, Nuzzle!“ riep Lilium dan ook, waarna de Dedenne met uitgestrekte pootjes naar voren schoot. Hij wreef eventjes langs zijn wangetjes heen, waardoor de elektriciteit opgewekt werd. De Dedenne botste tegen de Furret aan, wie achteruit sprong, zijn vacht iets overeind zettende en sissend. De Pokémon zijn bewegingen raakten gehaperd, duidelijk last hebbend van de paralysis. De nagels van de Furret haalden uit in een Scratch aanval, maar Ruddles sprong al vlug achteruit, verontwaardigd piepend. Lilium wist dat de Dedenne het niet zo op welke vorm van pijn had, maar daar moest hij zich maar even overheen zetten voor dit gevecht. Ze wilde die Furret hebben, het was zo schattig. “Ruddles, gebruik je Thunder!“ riep het meisje, meteen voor het grove geschut gaande. Ze wilde niet dat de Furret besloot om ervan tussen te gaan. De Dedenne sprong naar voren, wekte opnieuw elektriciteit op en sterkte zich uit, een enorme donderstraal in de richting van de Furret werpend. De Pokémon wilde nog wel wegspringen, maar de Paralysis wist het zo enorm af te remmen, dat het niet op tijd weg was. Toen de bliksemstraal de staart van de fretten Pokémon raakte, was het genoeg om het hele lichaam van de Furret onder stroom te zetten. Eventjes rolde het over de grond neer, maar het kwam nog wel dapper overeind. Dat was goed, Lilium hield op zich wel van Pokémon die vechters waren. Ze was het gewend van Cheshire, Leo enzo. En ondanks dat haar team nu wat schattiger was, hoefde dat nog niet te betekenen dat het zwak moest zijn. De Furret sprong naar voren met een Fury swipes aanval, Ruddles meermaals over zijn buik krabbend met de scherpe nagels. Ruddles rolde wat naar achter, geschrokken van de aanval. “Kom op Ruddles!“ riep Lilium echter, “gebruik je Play Rough!“ Ruddles hief zichzelf overeind en stortte zich op de Furret, wie geschrokken piepte en weg probeerde te komen van de Dedenne. De Furret was duidelijk niet meer zo geamuseerd door dit hele gebeuren. Maar Lilium was echter niet van plan om de Furret te laten ontkomen. Ze had nog één aanval die ze met Ruddles wilde uittesten immers. Het meisje glimlachte breed en wees naar de Furret, die zijn pels nog eventjes opzette in de richting van de Dedenne. “Gebruik je Discharge!“ riep Lilium haar Dedenne toe. De Pokémon dook eventjes ineen, de energie opsparend, maar vervolgens liet het bliksemstralen los in bijna elke windrichting. Lilium moest zelf eventjes achteruit stappen om de impact te ontwijken en de Furret slaakte eventjes een geschrokken kreetje voordat deze geraakt werd. Toen de aanval eindelijk ophield, lag de Pokémon verzwakt op de grond. Lilium trok een lege Pokéball los van haar riem en wierp deze naar voren. De Furret werd opgezogen en de Pokéball begon zachtjes heen en weer te bewegen. Hopen, smeken, bidden.