Not that though

Ondanks dat Lumiose op dit moment haar minst favoriete stad was, bracht het stiekem ook wel wat leuke dingen met zich mee. Zo had ze vandaag een Zorua ontvangen uit een Wonder Trade, en ze had het wezentje nu in haar armen geklemd terwijl ze over straat liep. Het wezentje had de naam Mirage gekregen, wat haar wel toepasselijk leek voor die soort pokémon. Erg veel wist ze er nog niet van, maar de basis dingetjes wel. Ook een paar karaktertrekjes waren al snel duidelijk geworden. Zo was het wezentje best energiek, maar zoals nu lag ze heerlijk in de armen van Dominique te dutten. Ook was ze dol op kleine lekkernijtjes, maar wel met mate. Dat had ze wel gemerkt toen vanmiddag plotseling haar berry in de mond van de Zorua was verdwenen. Enfin, nu lag ze lekker te slapen in haar armen terwijl het meisje door de straatjes van Lumiose heen liep. Omdat ze haar blik de hele tijd gericht had op haar schattige aanwinst, zag ze een groot persoon totaal over het hoofd en knalde ze tegen hem aan. Echt weer iets voor haar, om zo'n reus over het hoofd te zien..

De persoon waar ze tegenaan was gelopen schraapte zijn keel en lichtjes geschrokken keek Dominique omhoog. Arceus, laat het niet weer zo'n creep zijn. Het scheelde dat het nu overdag was en ze niet in een of ander donker steegje stond.. "Volgens mij moet je opletten." De toon van de ander stond haar niet bepaald aan. "Sorry," zei ze enkel en draaide zich toen om om weer weg te lopen. Waarom zou ze nog langer in de buurt van zo'n creep blijven? Voordat ze het wist was Mirage echter klaarwakker, waarna het wezentje uit haar armen sprong en uitdagend voor de neus van de Ninetales landde. "Mirage!" zei ze licht ontzet en fronste kort. Wat had die nou weer?

Ze zag hoe Mirage nog wat contact maakte met de Ninetales, maar echt veel kwam er niet van. Tot grote teleurstelling van de Zorua, want die vond het blijkbaar wel leuk om vriendjes te maken. "Hou je je pokémon wel onder de controle?" merkte de ander toen droogjes op. Dominique fronste een keertje en keek hem aan. Hoewel ze kleiner was dan hem - heel veel kleiner - had ze het gevoel dat ze wel ouder was. "Ik heb mijn pokémon toevallig perfect onder controle," zei ze toen, redelijk gepikeerd nu. De Zorua hing half uit haar armen en keek speels naar de Ninetales en diens trainer. Plotseling stelde de pokémon een Scary Face op, deze vooral bedoeld naar de Ninetales.

"Als jij het zegt." De stem van de ander klonk heel droogjes en Dominique keek hem enkel aan. Precies op het moment dat ze gewoon weer weg wilde lopen, gromde de Ninetales naar haar Zorua. Had ze niet moeten doen. Binnen een vingerknip was er een luide klik te horen en stond Admiral plotseling naast haar. De sterke Sceptile gromde luid en liet zijn agressieve blik zowel naar de Ninetales of de gast schuiven. "Rustig maar, Admiral," mompelde Dominique terwijl ze het groene beest bij zijn arm pakte, Mirage in haar andere arm houdend.