"Nou, dan gaan we maar denk ik?" werd er gevraagd. Hij wenkte haar, en ze volgde hem maar, gezien ze de stad niet al te goed kende, en ze zelf een belabberde oriëntatie had - dat was inmiddels zeker. Toen de Furret met de naam Peridot merkte dat haar trainer bij haar weg aan het lopen was, rende het diertje snel achter hem aan. Está keek vragend omhoog naar Alyss. Deze glimlachte naar beneden. Ze liet de grass eeveelution nog wel even buiten zolang ze aan het lopen waren naar de fietsverhuur. Ze wist immers niet hoe ver dat was. Ze volgde Oskar nu met versnelde pas, en al snel liep ze weer naast hem. "Dus... Ga je naar Hoenn voor de volgende contest?" vroeg ze. De paascontest was aangekondigd op een poster ergens, en hoewel die nog best ver weg was, was het toch wel wat interessants om te weten.

Geen geld. Nee, inderdaad. Zij had precies dat probleem ook, die tickets waren zo duur man. Hij begon ook over meer training. "Ach, ik vond 't goed. Het lag waarschijnlijk ook een beetje aan het thema van de contest," Vivienne had gewoon erg veel mazzel gehad met haar Volcorona. "Maar goed, ik ga ook niet. Geen geld, en ik wil ook nog wat meer trainen. Hoewel ik nu wel zat kandidaten heb voor de volgende," Ze grijnsde terwijl ze dacht aan de mogelijkheden die ze had met haar momentele team. Delphox, shiny mega Mawile, mega Sceptile... Ze kon alle kanten op met haar team. Een dubbele opvoering zou nog beter zijn. "Ik vraag me wel af wat voor thema het is... Hopen dat we er wat mee kunnen, hm?" sprak ze.

Ja, volgende keer zou Vivienne niet nog een keer winnen. Daar zouden zowel Oskar als Alyss voor zorgen. Nouja... De zwartharige gunde het Vivienne wel, maar gezien die al twee lintjes had... Het was ook wel eens leuk als zij of Oskar dat lintje haalden. Of wie dan ook. "Tja, we zien wel. Perry en ik gaan ons in ieder geval goed voorbereiden," Perry. De zestienjarige jongedame ging ervanuit dat hij Peridot bedoelde, de Furret die zojuist even tegen haar been was komen liggen. Ze glimlachte. "Hetzelfde voor mij. Moge de beste winnen, dan," grijnsde ze. Ze had geen idee wanneer de volgende contest in Kalos was, maar gewoon alvast, want ze wist niet of ze Oskar voor die tijd nog eens zou ontmoeten. "Heb je al wat dingen bedacht om te doen op de contest? Of laat je dat van het thema afhangen?"

TM's. Ja, eigenlijk wilde zij dat ook doen. Bij een dubbele opvoering misschien niet. Dan zouden Celoso en Amarilla het gemakkelijk redden met de aanvallen die ze nu kenden. Anders zou ze die Delphox toch wel een paar nieuwe aanvalletjes voeren. Vervolgens vroeg hij om tips, en daarop dacht ze even na. Ze keek daarbij zijdelings naar de Leafeon die naast haar liep. Wat hadden zij gedaan? De grass eeveelution keek vragend terug. Die had geen idee waar haar trainster over nadacht. "Eh... Nee, ik denk het niet. Wat wij doen is gewoon aanvallen uitvoeren, samen of alleen... En als ik er dan een mooie combinatie in zie kijk ik of we die kunnen verbeteren, en wat we daar voor nodig hebben," Ze krabde even in haar nek en fronste. Dat deed ze ongeveer, ja.

Ze lachte even. "Dat ligt eraan hoeveel tijd ik nog heb... Je weet toch die laatste aanval in m'n opvoering? Aerial ace? Dat was een TM die Está pas geleerd had, we hadden nauwelijks tijd gehad om hem te oefenen. Gelukje dus. Maar van die Magical leaf en Swift draaikolk was de basis al gelegd toen ze nog een Eevee was," Sand attack, Ember en Quick attack. Zo ontstond het idee. Oskar wees naar een gebouwtje vlakbij en verkondigde dat ze er waren. Ah, goed zo. Er stonden een hoop fietsen voor de gevel van het verhuurgebouwtje, dus het was absoluut zeker dat het de goede plek was. Hij vroeg of ze mee naar binnen liep. Ze glimlachte en schudde haar hoofd. "Ik blijf wel even staan," sprak ze.

Ze kreeg gezelschap van de Furret, welke eerst even vragend naar haar trainster had gekeken, maar wel bleef staan. Alyss sloeg haar armen over elkaar en keek schuin naar Está, welke terugkeek. Ze bleven allebei stil terwijl ze een conversatie hadden in blikken. Dat hadden de grass eeveelution en de coördinator nou eenmaal wel eens. Ze begrepen elkaar niet precies, maar het ging ongeveer. De zwartharige wendde haar blik ook pas af toen Oskar weer naar buiten kwam met de mededeling dat ze een fiets mocht uitzoeken. Ze glimlachte en stapte naar een groepje fietsen waarvan het zadel wel ongeveer tot haar heup kwam. Ze mat even haar beenlengte tot aan de trapper en kwam tot de conclusie dat die wel oké was. Ze reed hem naar voren en wachtte even, in welke tijd ze haar Leafeon terug liet keren. "Deze is goed," meldde ze even, met een glimlachje.