Killian Wolf

Full name: Killian Wolf
First name: Killian
Last name: Wolf
Nicknames: Mr. Wolf, Killi, Wolf
Gender: Male ♂
Sexuality: Heterosexual

Age: 21 years
Birthday: 26th of October 1993
Zodiac Sign: Scorpio & Rooster
Birthplace: Olivine City in Johto
Hometown: Lumiose City
Home region: Kalos

Starter: Totodile
Trainer type: Team Rocket
Rank: Agent
Ambitions: Power
Pokédex: Here

Killian mag er best wezen. Zijn donkere, ravenzwarte haren geven hem een redelijk nonchalante maar toch verzorgde uitdrukking en brengen zijn bloedrode ogen goed uit. Hij heeft een gespierd en breed lichaam en is daarnaast 1.84 meter lang. Zijn haren zitten vaak erg warrig, desondanks dat hij ze soms probeert te overmeesteren lijken ze een eigen leven te leiden en gaan ze staan hoe ze willen, al vallen ze meestal wel goed en hoeft de jongen er weinig aan te doen. Hij heeft een natuurlijke aanleg voor het aanmaken van spieren en hoeft er daarom ook niet veel aan te doen om zijn gespierde lichaam zo te houden. Een keer in de week naar de gym gaan is al genoeg, en als hij het even een paar weken vergeet kan hij het zo weer oppakken. Zijn kledingstijl is vrij normaal. Zo draagt hij vaak een witte blouse met daaronder een spijkerbroek en kan je hem ook wel eens vaker zien rondlopen met een jack, een trui of een vest. Zijn houding straalt een zekere zelfverzekerheid en autoriteit uit. Doordat hij rechtop staat en zijn kin lichtjes omhoog heeft geheven, neigen mensen hem vaak te respecteren en te verwachten dat hij een hoge rang bekleed in de wereld - al kan het ook van de andere kant bekeken worden en word hij soms ook wel aangezien als arrogant.

Op een doodnormale dag in oktober, beviel een vrouw van haar kind in Olivine City. Het was al snel duidelijk dat de vrouw het niet erg breed had en dat Killian gedoemd was om op te groeien zonder een vader. Zijn biologische vader had hem en zijn  moeder namelijk in de steek gelaten toen hij erachter was gekomen dat ze zwanger was geraakt van hem, zijn moeder alleen latend met een ongeboren kind en een klein budget om te spenderen iedere maand. Zo groeide Killian op in een klein huisje, waar hij zich al snel veilig voelde in zijn eigen kamertje. Hij bleek een slimme baby te zijn en had al snel bepaalde dingen onder controle. Het was al snel duidelijk dat hij niet erg geïnteresseerd was in de simpele spelletjes die zijn moeder met hem probeerde te spelen. Vanaf het moment dat hij kon kruipen, kroop hij door heel het huis heen en leek hij alle dingen om zich heen in zich op te nemen, van alles nieuwsgierig vast te pakken maar ook weer net zo snel gedesinteresseerd los te laten.

Uiteindelijk was het tijd voor het jongetje om naar school te gaan. Wederom was de jongeman snel nieuwsgierig naar iets, maar verveelde hij zich net zo snel weer. Het leek erop dat hij geen goede concentratie had en de lerares kaartte dit aan bij zijn moeder. Deze besloot tests op hem uit te voeren op verschillende gedragsproblemen, die allemaal negatief uitkwamen. Ook leek Killian uit de boot te vallen bij zijn leeftijdsgenootjes. Hij speelde geen tikkertje of verstoppertje met ze en leek zich iedere dag weer te vervelen, waardoor hij zijn interesse in andere dingen stopte dan in waar hij eigenlijk op moest letten. Zo begon hij met tekenen, eerst met simpele tekeningetjes van anderen, het schetsen en observeren van dingen. Naarmate de jongen ouder werd, begon het pesten. Zijn leeftijdsgenootjes vonden hem maar een rare gozer en omdat hij buiten de boot viel en geen vrienden had, was hij een gemakkelijke prooi voor de pesters.

Echter duurde dit niet heel lang, want door een intelligentie test die geregeld werd door zijn school, bleek dat de jongen hoogbegaafd was en werd hij overgeplaatst naar een andere school. Daar leerde hij veel meer dingen en kreeg hij meer informatie binnen dan dat hij ooit had kunnen krijgen op zijn normale school. Toch leek hij vrij rare hobby's te hebben. Zijn tekeningen waren overgegaan in plannen. Rare plannen. Hij tekende pokémon met lijntjes op hun lijf, alsof hij hun ledematen probeerde te onderzoeken en van plan was dezen te ontleden.

Toen hij tien jaar oud was, nam zijn moeder hem mee naar de professor van Johto om daar een starter uit te kiezen. Killian was er vrij duidelijk over welke starter hij wilde en desondanks de woorden van de professor, gunde hij de andere twee pokéballs geen moment van zijn tijd. De middelste werd dan ook al snel door de jongeman opgepakt en een Totodile kwam eruit, die hij op dat moment geen naam gaf. Op deze dag ontving hij ook een boek van zijn moeder, dat geen tekst of tekeningen bevatte en alleen maar lege bladzijdes had. Hij mocht ermee doen wat hij wilde en dit benutte hij ook. Zo tekende hij over veel pokémon iets, schreef hij er dingen bij die hij moest onthouden en het ontwikkelde zich tot zijn eigen logboek.

De jongeman had het een hele tijd kunnen verbergen, maar toen hij veertien jaar oud was, werd hij betrapt toen hij een pokémon samen met zijn Totodile op een misselijkmakende manier vast had gegrepen en een einde aan diens leven had gemaakt. Op een hardhandige manier had hij zijn Totodile zo getraind dat deze hem op alle momenten volgde en niets meer tegen hem in durfde te brengen en desondanks dat het dier langzamerhand levelde en hij sterker en sterker werd, leek het niets in te willen brengen tegen zijn trainer. Hij leek er zelfs naar op te kijken, want als er iets was wat Killian was, dan was hij een sterke trainer voor zijn pokémon. Toen hij betrapt was door zijn moeder, kreeg hij al snel een hele lading straf en mocht hij zijn kamer weken lang niet meer verlaten en niet weggaan zonder dat zijn moeder precies wist waar hij heen ging. Zo werd zijn huis als een gevangenis en verlangde hij er steeds meer en meer naar om het te verlaten.

Toen de jongen eenmaal zestien jaar oud was, kwam hij in aanraking met een groep mensen die een slechte invloed op hem zouden hebben. Hij voelde zich thuis bij deze mensen, ze waren dieven, mensen van de nacht. Ze hadden allemaal mysterieuze dingen bij zich en steelden de pokémon van anderen, maar dat was niet hetgeen wat hem zo interesseerde. Ze deden dit allemaal voor een groter doel. Het ontwikkelen van een sterkere, betere pokémon en er was één man in zijn leven die zijn interesse hiervoor sterker maakte. Het werd eerder een soort verlangen. Deze man was een scientist en functioneerde als een soort mentor voor hem. Hij werd klaargestoomd voor de harde wereld van Team Rocket.

Het was de dag dat hij een jongen tegenkwam, een trainer net zoals hem, die in bezit was van een krachtige steelix, toen hij zich bedacht dat dit zijn moment was om te stralen. Hij wist de jongeman te overmeesteren en met veel kracht wist hij de sterke steelix te overwinnen en te vangen. De pokémon nam hij mee terug naar de team rocket basis, waar hij deze liet zien aan een van de elites. De man zag in dat hij klaar was voor deze taak en toen hij achttien was, werd hij eindelijk opgenomen in de groep. De Steelix mocht hij houden, het was immers de eerste pokémon die de jongen ooit had weten stelen en hij was er zeer trots op. Het werd gezien als een soort welkomscadeau en zo ambitieus als de jongeman was, ging hij meteen weer verder met zijn werk in Team Rocket.

Op zijn twintigste wist hij een Shinx te vangen, die hij in het wild was tegengekomen en had verslagen in een gevecht met zijn Totodile. De jongeman werd gevraagd of hij naar Kalos wilde gaan om daar verder onderzoek te doen naar de pokémon daar en natuurlijk naar de mega evolutions. Dit aanbod nam hij meteen aan en voordat hij het wist stond hij met twee benen stevig op het land van Kalos. Waar hij zich meteen naar Lumiose City waagde, met het plan om daar een nieuw leven op te starten.