Lynnette Xavier

GENERAL
Full name: Lynnette Xavier
Nicknames: Lynn, Hot Sox
Gender: ♀
Age: 14 y/o
Birhtday: around the twenty-eighth of August (Virgo)
Place of birth: Castelia City, Unova

Trainer type: Trainer
Pokédex: Lynn's Pokédex
Starter Pokémon: Zara, Purrloin, ♀, lv. 17

APPEARANCE
Eyes: a very dark blue, almond-shaped
Hair: black, about shoulder length
Skin: pale, light
Length: 1.71m

CHARACTER TRAITS
+: polite, kind, humorous (in her own special way, that is), converses easily and encouraging towards others.
-: recitent to a certain extent, keeps her problems to herself and somewhat pessimistic.
Underlying drives: to prove to the world (and herself) that she's strong and not a bad person, and making others happy.

POSSESSIONS
Clothing: simple jeans, oversized black vest with a lot of pockets on the inside, a somewhat smudgy white shirt and worn, black sneakers. Way too big men's coat and a red scarf.
Other: the basic trainer things, some money, Keystone and a steel pen.

HISTORY
De ouders van Lynn, Cynthia en Markus Flounder, zaten niet bepaald te wachten op een tweede kind na de geboorte van hun zoon Tobias; een schattig, blond knulletje, toen al vijf jaar. Daarom werd ze op de drempel van een weeshuis vlak buiten Castelia City achtergelaten met een briefje waar haar naam op stond: Lynnette Xavier. Lynn had het moeilijk met het idee dat haar ouders haar achtergelaten hadden, maar ze was vastbesloten om ze terug te vinden.
Het leven in het weeshuis was niet gemakkelijk; Pokémon waren verboden en er waren strikte regels, en harde straffen als je die overtrad. De reden waarom ze op tienjarige leeftijd wegliep van het weeshuis was echter niet dat Lynn het daar zo vreselijk vond; ze wist niet beter en omdat ze zich aan de regels hield, was het niet zo slecht voor haar als voor anderen. Nee, Lynn vond dat het nu tijd werd om haar ouders te gaan zoeken. Ze wist naar haar idee genoeg van de wereld en had wat geld bij elkaar gespaard door tegen betaling klusjes over te nemen van de oudere weeskinderen, die een baan hadden en daarom over geld beschikten. Dat ze wist dat het weeshuis weggelopen kinderen niet nog eens opving als ze terug wilden, verdrong ze uit haar gedachten.

Vanaf daar ging het bergafwaarts. Lynn kwam erachter dat haar ouders haar uit eigenbelang achtergelaten hadden, waar ze tot op heden een stille wrok jegens haar ouders aan overgehouden heeft. Ook werd de kijk op het leven en de wereld van het kleine meisje een stuk donkerder. Het meeste geld van het bedrag dat Lynn meegenomen had, was inmiddels al uitgegeven. Ze zwierf door de straten en was constant bezig met uit de problemen blijven. Het leven was hard en deed Lynn verbitteren. Dat in combinatie met haar wrok en teruggetrokkenheid resulteerde erin dat Lynn weinig contact had met andere mensen. Ze deed alles in haar eentje en zag anderen eerder als potentiële dreigingen dan potentiële vrienden.
Uiteindelijk raakte het geld helemaal op, en bereikte Lynns leven een dieptepunt. Ze moest gaan bedelen voor eten en geld, maar kreeg dat niet vaak. Ze vermagerde sterk en wijdde haar dagen volledig aan eten vinden, aan overleven. Na zo enkele maanden in slechte gezondheid geleefd te hebben, ontmoette Lynn een wezen dat haar leven een duw in de goede richting zou geven. Ze kwam de Purrloin tegen toen ze – zoals haar nu gewoon was – in een vuilnisbak naar voedsel aan het zoeken was. Voordat ze iets eetbaars aantrof, viel haar oog op de uitgemergelde katachtige Pokémon die haar heil in het metalen geval gevonden had. Haar oude zelf, die diep van binnen nog steeds aanwezig was, had meteen medelijden met het kleine wezentje, wat de reden was waarom Lynn het eten dat ze een moment later vond met de Purrloin deelde. Er ontstond een hechte vriendschap, gesmeed door wederzijds overleven en de vrolijkheid die het gaf om een maatje te hebben. De Purrloin leerde Lynn stelen en bood haar zo een manier om het tweetal beter te kunnen onderhouden.

Vanaf dat moment ging het stukje bij beetje beter, al nam dit proces jaren in beslag. Lynn hield haar geweten stil met de gedachte dat de mensen waarvan ze stal het wel konden hebben en dat zij en de Purrloin het harder nodig hadden, en stal effectief en zonder ontdekt te worden een bedrag bij elkaar waarmee ze zichzelf en de katachtige Pokémon weer gezond kon krijgen. Verder dan dat kwam het niet, totdat Lynn de Purrloin mee liet doen aan (illegale) Pokémongevechten. Ze waren niet de beste deelnemers, maar wisten toch aardig wat wedstrijden te winnen door gebruik te maken van de snelheid van de katachtige Pokémon in combinatie met diens kleine postuur. Toch hield het tweetal niet op met stelen, simpelweg omdat ze het niet lang vol zouden houden als ze niet de beide inkomstenbronnen behielden. Uiteindelijk ging het fout, zoals wel te verwachten viel. Lynn werd roekeloos toen ze een stel rijken zag dat haar deed denken aan haar ouders, en probeerde hen te beroven, terwijl ze normaal gesproken alleen stal van mensen die alleen waren. Ze werd opgemerkt en er ontstond een tumult. Met afleiding van de Purrloin wist Lynn te vluchten, maar ze voelde de adem van de politie in haar nek. Haar opgekropte schuldgevoel speelde haar parten en deed haar denken dat de autoriteiten haar op de hielen zaten, al zou iedereen kunnen bedenken dat er nooit grote zoekacties werden opgezet om kleine pogingen tot diefstal tegen te gaan.
Lynn kwam tot de conclusie dat zij en haar maatje het veiligst zouden zijn op een plek waar niemand hen kende: een andere regio. Ze ging zich compleet focussen op de Pokémongevechten waardoor de Purrloin wat meer getraind werd, en spaarde een aardig bedrag bij elkaar. Daarvan kocht ze een Pokéball voor haar maatje en ving die, waarbij haar roepnaam, Zara, haar officiële naam werd. Ook kocht ze een ticket naar de eerste de beste regio en ging met haar schamele bezittingen op weg, van plan om een beter leven te beginnen en haar oude, vrolijkere zelf weer wat meer aan het licht te brengen.

TRIVIA
- De werkelijke tekst op het papier dat bij Lynn achtergelaten werd, was "Lynnette/Xavier." Dit omdat haar ouders niet de moeite hadden genomen om naar het geslacht van hun kind te vragen voordat ze haar te vondeling lieten leggen. De medewerkers van het weeshuis hebben van Lynns naam als ze een jongen was geweest haar achternaam gemaakt wegens gebrek aan inspiratie en gemakzucht.
- Lynn houdt van regenachtig en koud weer.
- Ze heeft echter wel een lichte angst voor grote, niet-doorzichtige wateroppervlakken ontwikkeld.