We din't start the fire

Rustig liep de witharige door Lumiose City, misschien dat er een gek was die hem zou gaan uitdagen, wat training zou namelijk nooit kwaad kunnen, toch? Zoals best wel vaak zorgde zijn uiterlijk ervoor dat de mensen op minstens vijf meter afstand bleven, nee? Geen enkel persoon die hem wou gaan benaderen? Het zou natuurlijk kunnen dat men de mega bracelet om zijn arm zagen en het dus niet eens durfden om een poging ervoor te wagen, ook best wel zielig, dat het niet eens geprobeerd. Met zijn handen in zijn zakken liep de man maar richting een van de poorten, welke elk naar een route moesten andere route moesten gaan maar er werd weinig interesse besteed aan naar welke de witharige ging, Ren zou het binnenkort wel zien. Vlak achter hem klonken voetstappen maar dat was normaal, het was niet dat hij het enigste persoon op de aarde of iets in die richting was, het kon gewoon zijn dat diegene achter hem ergens heen moest. Kleine condenswolkjes kwamen uit zijn mond terwijl hij met een snelle pas doorliep tot hij echt op de route was aangekomen, het duurde gelukkig niet al te lang of hij liep de route in, om alleen maar een kale, lege vlakte aan te treffen. Geweldig dus niet, de Lumiose Badlands, een plek die totaal niet logisch was voor waar deze tussen was gevestigd: Een haven en de hoofdstad van Kalos, jep, een perfecte logica. Het was niet dat de man er nou bepaald veel aan kon gaan doen, dus het enige wat deze maar deed was gewoon doorlopen. ”Hey!” op het eerste moment werd er weinig aandacht aan besteed, tot Ren bedacht dat hij en het onbekende persoon wel de enige waren in het gebied en dus draaide de man zich om, zijn rode ogen keken naar het persoon voor hem, waardoor deze even slikte ”hmm?” als iemand naar iemand anders ging roepen moest hij of zij zich wel verklaren of gaan uitleggen wat die wou, stil blijven zou geen nut hebben en alleen maar tijdsverspilling zijn als het de witharige werd gevraagd. ”ik eh.. Ik ehh.” een kleine zucht ontsnapte de witharige ”Vandaag alsjeblieft nog, niet iedereen heeft de tijd van de wereld weet je.” de blik van de jongen veranderde meteen en deze riep toen ”Ik daag je uit voor een gevecht” ah, kijk eens aan, daar was het al hoor ”Zo moeilijk was dat toch ook weer niet?” greens Ren even ”Maar ja, ik accepteer je uitdaging. vervolgde hij daarna. Even werd er wat afstand gehouden tussen de twee, zodat hun Pokémon genoeg ruimte zouden hebben ”Het gaat een één tegen één gevecht worden, er mogen drie Pokémon worden gebruikt.” dat er drie mochten worden gebruikt, betekende dat niet voor de witharige dat hij dat ook zou doen, waarschijnlijk waren Tygo en Myra er wel sterk genoeg voor om dit aan te kunnen, het zou allemaal zo te zien zijn. De jongen knikte en haalde zijn eerste Pokémon tevoorschijn, al had de witharige het ding nog nooit eerder in het echt gezien, wist hij wel ongeveer welke soort het was, omdat de witharige er eerder van had gehoord, een Golem. Dan zou het dus tijd voor de Deciever Pokémon het veld te betreden, de Poké ball van de Mawile werd vergroot en Myra kwam er met een witte flits uit, en et zien bij de Golem wist ze meteen wat te doen en vrijwel meteen ging de Deciever Pokémon in gevechtspositie staan. Let’s begin the battle.

”Iron Defense en Iron Head.” gewoon meteen even haar verdediging omhoog brengen en daarna aanvallen, wel een handige combinatie zeg. Nadat de Iron Defense was uitgevoerd vloog de Mawile richting het ronde stuk steen, zo zag die Golem er wel uit, gewoon als een simpel stuk steen en voerde de Iron Head uit, welke de Megaton Pokémon nog probeerde te ontwijken maar het lukte totaal niet. Myra kwam met een harde klap tegen het stuk steen aan en meteen ging Ren verder met aanvallen, natuurlijk gaf hij zijn tegenstander geen tijd, waarom zou hij? ”Ice beam.” een van die prachtige TM´s die Mawile konden leren en hij zou het zichzelf ook dus niet kwalijk nemen als Myra die aanval zou gaan gebruiken. Door de kleine afstand was het vrijwel onmogelijk te missen en dus raakte de aanval gewoon, had zijn tegenstander weinig ervaring of deed hij gewoon nu alsof deze zo slecht was? hopelijk was het maar de eerste, want als het de tweede was moest Ren zoveel mogelijk blijven opletten en hopen dat er geen onverwachte zetten zouden komen ”Golem, gebruik je Steamroller!” echt waar, had dit persoon dan geen enkel verstand van dat aanvallen ook nog soorten hadden en dat Mawile juist erg goed tegen Bug aanvallen konden? Blijkbaar niet, gezien het stuk steen gewoon de aanval ging gebruiken ”Blijf daar staan, daarna Payback.” in tegenstelling tot de Steamroller zou deze aanval wel heel wat meer schade doen, vooral omdat de Deciever Pokémon pas zou gaan aanvallen nadat ze was geraakt en dan zou Payback dubbele schade doen in vergelijking met normaal. Al ‘rolde’ de Golem met flinke vaart over Myra heen, leek het weinig tot vrijwel geen schade te doen. Meteen werd de Payback uitgevoerd en al waren Dark soort aanvallen niet super effectief waren tegen Golem maar het deed zijn ding, samen met de twee eerdere aanvallen. Het leek erop dat de jongen het begon door te krijgen dat zijn Pokémon het moeilijk kreeg ”Golem!” zijn stem klonk geschokt, alsof deze het moeilijk kon gaan geloven dat een Mawile zoveel kracht kon bevatten ”Gaat het maatje?” vroeg deze bezorgt aan zijn Pokémon, al durfde deze niet het veld op te komen, slimme keuze. Een moeizame knik, Ren had niet eens gedacht dat een Golem dat kon doen, kwam van de Megaton Pokémon en deze kwam met wat moeite overeind, het was best raar om te zien dat die nog steeds kon blijven staan, al was het alleen maar door die Ice Beam en de Iron Head. ’Maak het af met Flash Cannon.” zijn stem klonk rustig en beheerst, alsof de man er honderd procent zeker was van dat de volgende aanval de Golem Knock Out zou slaan. Een bundel licht of iets dat daarop leek werd bij de bek van Myra verzameld, ging met een angstaanjagende snelheid groter worden en ging uiteindelijk met een noodvaart van op de Megaton Pokémon, welke op het nippertje ging ‘wegrollen’ en een seconde nadat deze weg was kwam de Flash Cannon neer op diezelfde plek met een flinke knal en liet wat zand opvliegen ”Iron.” gewoon simpelweg Iron Defense en Iron Head maar de jongen tegenover hem hoefde dat niet per se te weten, in een rap tempo werden de twee aanvallen achter elkaar uitgevoerd en de Golem werd geraakt, at wel de laatste klap leek te doen en er een licht verbaasde blik op het gezicht van de jongen kwam ”Hé? Maar.. wattes, hoe?” nog in zijn verwarring liet de zwartharige het stuk steen terugkeren om daarna een blauwe Pokémon het veld op te brengen, deel twee van het gevecht begon nu.

Druddigon, Dragon Claw!” Druddigon, klonk als een draak. Het was niet dat het ding ook per se een draak was, hij maakte maar gewoon een gokje en hij zou het later wel aanzien. De Dragon Claw die Myra raakte deed niks, als in echt helemaal niks. Wist deze jongen dan echt niks, nada, noppes over Pokémon types? Het bleek maar toen de verbaasde blik op zijn gezicht over ging naar een verstelde blik, alsof iemand zijn eten vlak voor zijn neus had weggehaald, het enige wat de witharige kon doen was mentaal zijn hand voor zijn hoofd slaan en denken waarom juist hij diegene was waar Ren tegen moest gaan vechten, dit zou namelijk verre van een eerlijk gevecht worden, alleen al door de domheid van zijn tegenstander. ”Doe maar je Play Rough.” ineens had de witharige gewoon geen zin meer in het gevecht, iets waar hij raar genoeg een tijd zat naar uit te kijken. Met een flinke sprong ging de Deciever Pokémon richting de Druddigon om deze vervolgens te slaan en bij elke klap naar achter te springen en hem vanaf elke kant aanvallen, doordat de Mawile zo klein was en de rood met blauwe Pokémon zo groot in vergelijking met elkaar (één meter verschil maar het was iets) was het bijna te makkelijk ”Druddigon, gebruik nu je Revenge!” mm, deze aanval zou nog wel pijnlijk aan kunnen komen, gezien de kracht van die aanval verdubbeld zou gaan worden als de gebruiken niet veel eerder was geraakt door de vijand. ”Fairy Wind.” zijn stem klonk kalm en beheerst, er was ook geen enkele reden om zich voor niks druk te gaan maken, van hoe het gevecht nu lief was het al lang duidelijk wie de winnaar zou zijn als het zo zou blijven doorgaan. Een sterke windvlaag kwam vanuit het niets opzetten toen Myra ging rondtollen, de aanval van de Druddigon ontwijkend. Het viel nog mee dat de andere Pokémon niet werd weggeblazen maar het deed in welk geval zijn schade dus de witharige kon er niet over zeuren ”Hone Claws en Chip Away!” kijk eens aan, het begon er al iets meer op te lijken dat hij wel iets afwist van aanvallen ”Onderbreek de Hone Claws met Ice Beam.” diverse Ice Beam werden vanuit de enorme bek op het hoofd van de Mawile afgeschoten richting de Druddigon waarvan enkele raakten maar het leek niet erop dat het ding zou stoppen met de aanvallen tot hij klaar ermee was of knock out was geraakt, dan moest de man maar gaan opschieten, omdat Hone Claws de aanval en de kans dat een aanval miste groter werd, iets wat hij natuurlijk niet kon gebruiken. ”Faint Attack.” hij wou het niet wagen om een aanval op het moment te gebruiken die waarschijnlijk niet zou raken, dus maar het onzekere voor het zekere weten. De Faint Attack raakte, niet al te hard maar net zoals eerder, bij de Fairy Wind, deed het zijn schade. Zonder pardon werd de Druddigon teruggekeerd en met een verschrikt gezicht over iets sprak de zwartharige jongen ”Ik geef me over.” nog net aan luid genoeg zodat Ren het ook nog kon horen, gezien de afstand tussen de twee niet bepaald klein was, met een simpele handbeweging werd de Poké ball van Myra erbij gehaald en de Deciever Pokémon werd met een rode straal erin gezogen. Toen dat eenmaal gebeurd was draaide de witharige zich om en liep weer richting Lumiose City, de jongen verderop alleen latend. Hij had nog geen meter door de poort gelopen of het zand leek niet meer van alle kanten rond te vliegen, wat wel weer scheelde. Hij wist wel ongeveer wat zijn volgende bestemming was, op een bezoekje naar het Pokémon center na dan; hij ging naar het Train Station, eens kijken waar de man allemaal heen kon gaan. Het Pokémon center was niet al te ver, dus een minuutje nadat hij echt de stad weer ‘binnen’ was het rode gebouw al in zicht en in een vrijwel rechte lijn liep Ren ernaar toe. De schuifdeuren gingen automatisch open en met een snelle pas stond hij voor de balie, waarna hij de Poké ball van de Deciever Pokémon overhandigde en daarna plaats nam in een van de stoelen welke niet veel verderop stonden. Een kleine tijd ging voorbij tot de zuster voor zijn neus stond met de Poké ball van de Mawle op een dienblad ”eumm, meneer?” zijn blik gleed omhoog en keek recht in haar ogen ”Uw Pokémon zijn klaar.” de witharige knikte, kwam overeind en pakte het ronde ding ”Bedankt.” sprak deze nog om vervolgens het gebouw uit te lopen en meteen richting het station te lopen. Eenmaal binnen was het overvol, allemaal mensen die ergens heen moesten naar plekken waar de witharige voorlopig niks mee te maken wou hebben. Zijn trainpass welke Ren een tijdje terug had gekocht werd tegen een scanner gehouden, waarna een piepje klonk welke aanduidde dat zijn pas was gelezen en dus nu kon hij gebruik maken van de snel naderende trein. Natuurlijk had de man niet gekeken om welke tijden ze reden, hij hoopte gewoon op goed geluk, van de witharige jammer genoeg niet al te vaak had.

Het was niet al te lang daarna of eindelijk was het voertuig aangekomen en stond stil, als eerste gingen alle passagiers welke al eerder erin zaten eruit en vervolgens ging hij samen met wat andere mensen erin, een plaatjes was niet al te moeilijk te zoeken omdat het zo heerlijk rustig was. Met zijn blik naar buiten zat de witharige in de trein, onderweg naar Kiloude City, de man had gehoord dat dar een plek was genaamd de friend safari en dat voor iedereen anders was. Dit trok natuurlijk Ren’s aandacht, wie wist wat hij voor soort Pokémon zou gaan aantreffen, misschien dat er zelfs zeldzame tussen zaten, of Pokémon eigenlijk geen enkele waarde zouden hebben, het zou over hopelijk niet al te lang duidelijk worden. Een kleine zucht ontsnapte zijn mond bij het zien van het trieste landschap, naast hem in de andere stoel was Myra te vinden, welke nieuwsgierig de trein rond keek. Een klein glimlachje was te zien bij het onschuldige gezichtje van de Deciever Pokémon, de witharige was er vrij zeker van dat dit een van de weinige momenten zou zijn dat hij dat gezichtje zou zien. Niet veel later nadat de Mawile had doorgekregen dat haar trainer zo naar haar keek  staarde ze hem geïrriteerd aan en draaide zich om, waarschijnlijk wou ze niet zien dat haar trainer zag dat ze een zachte kant had, al had Ren dit natuurlijk al lang gemerkt. De witharige reikte naar zijn rugzak die de man onder zijn stoel had neergelegd, pakte een Poké ball eruit en keek ernaar, nou ja, het was een van die Poké balls die te koop waren op de zwarte markt, speciaal voor Team Rocket. Het ding was volledig zwart op een rode rand in het midden na en de rode 'R' welke natuurlijk voor Rocket stond, het was best wel een grappige naam, gezien ze (voor zover hij wist) helemaal niks met raketten aan het doen waren maar ach, iedere organisatie had een naam nodig, goed of slecht. Het ronde ding werd weer terug in zijn tas gestopt en de witharige keek even om zich heen, hij was er als enige, op een oud vrouwtje en twee personen welke waarschijnlijk een koppeltje waren na, welke allemaal hun best deden om de witharige te vermijden. Lekker rustige rit zou het worden dan, alleen mocht het wel iets sneller gaan om in Kiloude City aan te komen, al had hij wel de tijd, betekende niet dat hij er zin in had om te lang te gaan wachten, nee, Ren was niet echt een man van veel geduld of in welk geval, het lag aan de situatie. Het landschap ging maar sloom voorbij en eigenlijk zou Ren op Tygo kunnen vliegen naar de stad maar neen, dat zou niet lukken omdat de twee alles behalve een goed richtingsgevoel hadden. De bomen om hem heen maakte de man niks wijzer, het was niet dat hij zich zou kunnen oriënteren ermee maar dat was het enige waar Ren zich mee moest volhouden. Door de weerspiegeling in het raam kon de man ook 'achter' zich gaan kijken zonder al te veel argwaan te krijgen, Myra ging gewoon benieuwt om haar heen kijken, waarschijnlijk werd het wel bij de Deciever Pokémon geaccepteerd omdat zij een Pokémon was (en Ren natuurlijk niet). Dat zou wel de meest logische uitleg zijn en iets anders kon de man er niet echt bepaald over zeggen, terwijl de bomen voorbij vlogen bleef de man gewoon naar buiten kijken, misschien dat het een keer zou gaan ophouden. Ja hoor, eindelijk was het zover. Het was nu gewoon een lange, besneeuwde vlakte, het leek erop dat er geen moeite meer werd gedaan om het te onderhouden. Al waren dit niet de zorgen van de man, hij had een ander doel en zou dat ook niet uit het oog verliezen totdat hij het had gedaan.

De Mawile sprong van de stoel al en begon bij de andere mensen te kijken al lette Ren er niet bepaald veel op. Er was helemaal niks te doen en in zijn hoofd begon hij dingen te bedenken wat hij kon gaan doen, het was niet dat hij het nou bepaald met tekenen of zo iets had, op zijn holo caster zou ook niks te doen zijn dus misschien dat slapen eigenlijk best een een goede optie zou zijn, de enige en de beste optie. Maar natuurlijk moesten de trainstoelen weer alles behalve prettig zitten, en stel voor dat als de man te laat zou wakker worden en erachter kwam dat hij weer op de terugweg naar Lumiose City was, kon hij nog langen gaan wachten, nee, dat was niet handig. Een zucht ontsnapte zijn mond en daarna rommelde Ren wat in zijn rugzak, misschien dat hij er iets te eten in had gedaan en ja hoor, een boterham werd tevoorschijn gehaald, het was niets bijzonders maar het was wel gelukkig iets. Al rustig etend van het stuk brood belegd met ham ging zijn aandacht weer naar buiten, misschien dat er nog een teken was dat Kiloude City niet al te ver meer was en ja hoor: De bomen begonnen minder uit elkaar te staan waardoor het half mogelijk werd om ertussendoor te kijken en er waren al wat enkele huisjes hier en daar te spotten. Een teken dat hij zich langzaam kon gaan klaarmaken om de trein uit te stappen al was haastten ook weer niet nodig, hij ging iets sneller zijn brood opeten, wenkte de Deciever Pokémon welke nog ergens in de wagon rondzwierf het station lag al snel vlak voor de twee. Gewoon voor het gemak werd de Mawile teruggekeerd in haar Poké ball en het rood met witte ding werd opgeborgen, naast de andere Pokéballs aan zijn riem. Ren had de dingen daar kortgeleden heen verplaatst, gewoon omdat het makkelijker zou zijn om er op deze manier bij te komen. Dezelfde seconde wanneer de trein stilstond ging de man met een snelle pas naar buiten en zijn weg zoeken naar dat friend safari gebeuren, het was wonderbaarlijk gemakkelijk te vinden, bijna geheel bovenaan bij de heuvel was het te vinden.

Wanneer hij eindelijk de safari zelf kon betreden knipperde de witharige ongelovig met zijn ogen. starters er zat minimaal één starter in zijn safari. Ren wist dat het blauwe geval een starter was, in Hoenn, toen hij nog niet eens tien jaar was had hij jongens zien opscheppen met hun Pokémon die ze van de professor hadden gekregen, dit was een Mudkip als hij het nog goed herinnerde. Op het eerste moment wou de man het ding meteen vangen maar na een tweede gedachte stopte hij met zijn acties, wie wist wat voor Pokémon er nog meer rondzwierven, en deze konden ook nog wel eens heel wat meer waard zijn dan het blauwe ding voor hem. Natuurlijk was die kans daarvoor niet al te groot maar het was een poging waart en anders zou Ren toch weer naar de Mud Fish Pokémon kunnen zoeken, niet dat iemand hem daarvoor zou gaan tegenhouden. Met zijn handen in zijn zakken liep de witharige rustig door het gras, zijn ogen gingen van links naar rechts in de hoop een andere Pokémon te spotten. Hij wist zeker dat de witharige het goed zag, een vlam welke van een staart leek te komen en meteen liep de man er stilletjes naartoe, een oranje Pokémon welke iets weghad van een aap was vaag te zien door het gras, het was overduidelijk dat deze een vuurtype was, waarom zou deze er anders zo uitzien? Het maakte hem weinig uit en rustig liep Ren verder, een Mudkip en een één of andere aap, wat zou de laatste Pokémon zijn? Zijn pas ietwat vertraagd liep de witharige verder en er was weer een staart met vuur te zien, op het aller eerste moment ging hij weinig aandacht besteedde eraan, tot de man zag dat deze een goud met gele kleur had, heel wat anders dan de Pokémon van eerder. Wanneer de man dichtbij genoeg was om het te kunnen zien haalde deze verbaast een wenkbrauw op, het ding leek enorm veel op een Charmeleon al was deze goud, was dit zo een shiny? Het leek er wel op, er zou namelijk geen andere verklaring ervoor zijn dat deze anders gekleurd was dan zijn soortgenoten. Een grijns speelde rond zijn gezicht toen hij pas volledig besefte welke Pokémon er voor zijn neus stond, een starter, welke geëvolueerd en ook nog eens shiny was, stond het geluk voor de verandering wel eens aan zijn zijde, oh wat een prachtig ding was het op dit moment ook zeg. De Flame Pokémon leek de man nog niet te opmerken en ging gewoon verder met zijn ding doen, Ren had geen idee wat dat ook in Arceus naam mocht zijn maar dat maakte hem weinig uit, de gouden Pokémon lag binnen handbereik. Zijn enige probleem zou nog zijn om de Pokémon ook te vangen maar dat zou erg snel verholpen zijn, zijn hand ging voorzichtig richting de Pokéball van Tygo en klikte het ding los, meteen ging het hoofd van de shiny Pokémon omhoog en zag Ren en meteen wou deze wegrennen maar voordat hij ook maar een meter had kunnen lopen was de Dragon Pokémon al uit zijn Poké ball gehaald en vloog dus nu vlak voor de Charmeleon.

Vanaf hier begint het gevecht

Een luide grom verliet de mond van de Flame Pokémon, het was duidelijk te zien dat het ding er nu geen zin in had maar dat betekende niet meteen dat de witharige ging stoppen, gezien hij de gouden Pokémon wou. ”Dragon Rage en daarna Brick Break.” vrijwel meteen ging de Salamence de lucht in om vervolgens een blauwe straal op de Charmeleon te spuwen, welke de aanval jammer genoeg met een onverwacht gemak ontweek, al was hij niet voorbereid voor de Brick Break die meteen daarna volgde en werd vol op geraakt. Door de onverwachte klap schoof de gouden Pokémon wat naar achteren, om vervolgens het gehele gebied met rook te vullen, dat was dus Smoke Screen. Snel haalde de witharige de kraag van zijn jas voor zijn neus en mond om te voorkomen dat hij de vuile rook zou inademen, gedempt door de kraag klonk er van Ren ”Gebruik je vleugels om de rook weg te blazen.” hopelijk hoorde Tygo hem maar, anders zou de man vast en zeker zijn record van adem inhouden moeten verbreken, gezien de man er geen zijn in had om erachter te gaan komen wat er met de witharige zou gaan gebeuren als deze het spul ging inademen. Gelukkig leek de Dragon Pokémon hem gehoord te hebben doordat hij razendsnel met zijn vleugels ging klappen en de rook wegblies, wel nog voor de zekerheid verroerde de witharige zich niet, al mocht de zichtbare rook verdwenen zijn, kon er altijd nog wat in de lucht hangen. ”Earthquake.” klonk er, nog steeds gedempt door zijn kraag. Tijd om de grond te laten schudden, letterlijk voor de verandering. Met een klap kwam de Salamence neer en creëerde daardoor een enorme aardbeving, nu was het volgens de man wel veilig om te gaan ademen en deed zijn uiterste best om niet om te vallen, als er nou een boom ergens in de buurt stond had de witharige zich daar wel aan vastgehouden maar dat leek er niet op, er was gras en aarde, al zou dat niet bepaald veel gaan helpen om zijn evenwicht te houden. De Earthquake was opgehouden en de Charmeleon leunde met één arm tegen de grond, zijn evenwicht min of meer houdend. Deze keer viel de gouden Pokémon aan met een Dragon Rage welke de blauwe draak niet kon ontwijken en dus met een klap werd geraakt, een luide grom verliet Tygo en deze steeg op, het zou nog geen tijd voor mega evolutie zijn, misschien later in het gevecht, hij wist het niet zeker hoelang de Dragon Pokémon het kon volhouden en dus zou het natuurlijk alles behalve handig zijn om het nu te laten gebeuren, gewoon nog een tijdje doorvechten en dan pas zou het zover zijn. ”Nu je Thunder Fang.” dit was overduidelijk anders dan tegen gevangen Pokémon, het leek alsof er meer energie in de gevecht zat, omdat de tegenstander vrijuit kon bewegen en niet hoefde te wachten op een commando van een één of andere trainer, deze Pokémon was nog vrij maar het zal niet al te lang worden voordat Ren het hopelijk had gevangen. Tygo vloog op met een enorme snelheid op de Flame Pokémon af en deed meerdere pogingen om de Charmeleon te raken met de Thunder Fang, de gouden Pokémon sprong lenig heen en weer, de eerste paar pogingen miste maar zodra de Dragon Pokémon de Charmeleon eenmaal vast had leek de Salamence niet van plan los te laten tot hij zijn vijand goed genoeg had verwond. Elektriciteit knetterde van diens tanden af en het was half te zien hoe kleine stroomschokjes door het lichaam van de Flame Pokémon gingen ”Fly nu je hem vast hebt.” de Dragon Pokémon schoot de lucht in en nog net aan voordat de witharige niet meer te horen zou zijn ”Laat hem los.” Meteen werd de gouden Pokémon neer gegooid op de aarde, en tegelijk met de klap kwam er een enorme stofwolk opstijgen welke de witharige aan het zicht onttrok, dan werd het maar gewoon gokken hé? ”Dragon Claw” De Dragon Pokémon liet zichzelf uit de lucht vallen en zijn klauwen werden verlengd en voordat Tygo ook zelf ten aarde stortte kon hij nog net op tijd remmen om daarna één meter boven de grond te hangen en begon te klauwen richting de gouden Pokémon en vloog daarna, toen de Charmeleon zeker weten was geraakt weer omhoog, op een hopelijk veilige afstand. Een enorme bol vuur werd op Tyog afgevuurd en Tygo wist het net aan te ontwijken, het enige stukje dat was geraak was zijn staart en bij aanraken spatte de vlammen uiteen, waardoor er nog meer werd geraakt. ”Zen Headbutt en nog een keer Earthquake.” Na diverse rondje in de lucht te hebben gevlogen, aan het zoeken naar een opening ging de Dragon Pokémon zonder waarschuwing als een speer naar benden, op vervolgens zijn kop hard te rammen tegen de Flame Pokémon en die seconde daarna op de grond neer te komen en voor de tweede keer een aardbeving veroorzakend, als de aardbeving voorbij was zou het wel een mooie tijd voor mega evolutie.

Zodra de Earthquake over was gegaan ging zijn linkerhand ging naar de zwarte armband welke om zijn rechter pols bestendigd was en drukte op de regenboogkleurige steen, eens kijken hoe goed Tygo het deed in een serieus gevecht. Als eerste begon de salamence te gloeien en daarna de key stone bij zijn pols, daarna begonnen de veranderingen te komen bij de Dragon Pokémon; de poten werden ingetrokken, zijn vleugels smolten samen en vormden een maansikkel. Uiteindelijk verdween de gloed en het mega evolutie teken verscheen ten aantoning dat het compleet was, kort daarna klonk ook nog een oorverdovende brul van de mega Salamence. ”Focus Energy, gebruik daarna je Brick Break.” nadat de Dragon Pokémon rustig adem had genomen, nu zouden critical hits meer moeten landen, ging deze met enorme noodvaart op de Charmeleon af en voerde de Brick Break uit. De aanval zorgde voor een flinke klap, het was te zien aan de gouden Pokémon, de ademhaling van de Pokémon was zwaarder geworden en als de witharige goed ging kijken was het duidelijk dat de Flame Pokémon langzamerhand ook nog eens moeit kreeg met rechtop staan, de laatste aanval zou echt dat beest gewoon vermoorden en als dat niet het geval was dan het gewoon knock out slaan. Een tweede Smoke Screen vulde het veld en nog voordat de rook Ren volledig bereikte riep de man ”Waai de rook weer weg!” en daarna nam de man diep adem en bedekte zijn neus, nog voordat hij de smog ging inademen. De Dragon Pokémon leek er overduidelijk moeite me te hebben om het spul weg te krijgen maar wonder bij wonder werkte het uiteindelijk wel na een paar keer iets uit te proberen, de lucht was weer 'schoon' voor zover dat mogelijk was en meteen ging de witharige verder met de aanval "Tygo. Gebruik nu je Aerial Ace." de Salamence knikte kort ten teken dat deze het had begrepen en zoefde op de gouden Pokémon af om vervolgens een Aerial Ace te gebruiken, de Charmeleon kreeg het moeilijker en moeilijker, zelfs een blinde zou dat nog kunnen zien. Een vermoeide grom kwam van de Charmeleon terwijl deze een Slash probeerde uit te voeren, wat ook nog ging raken jammer genoeg, het kon toch niet zo zijn dat de gouden Pokémon meer kracht dan verwacht had? Blijkbaar wel, gezien die nog steeds overeind stond, met veel moeite maar nog steeds overeind. ”Zen Headbutt.” met een noodvaart vloog de mega Salamence op de Flame Pokémon af en gaf deze een flinke kopstoot, nu zo het langzamerhand wel zover zijn voor de laatste klap, welke als deze ging raken de Flame Pokémon knock out zou slaan ”Hyper Beam Tygo.” terwijl Tygo zich ging voorbereiden op de aankomende Hyper Beam ging deze wat hoger vliegen en voor de witharige, het zou niet de eerste keer zijn dat als de aanval miste het de man op een haartje na zou gaan raken. Een enorme straal werd uiteindelijk op de Flame Pokémon geschoten en de Charmeleon werd vol op geraakt, door de enorme impact van de krachtige aanval vloog de gouden Pokémon een overwacht eind naar achteren, kwam met een klap op de grond neer en schoof nog iets van een meter of twee door. Met een snelle maar handige handbeweging werd een Poké ball tervoorschijn gehaald en richting de Charmeleon gegooid, welke het hoofd van de gouden Pokémon met een luide 'pok' maakte, open klapte en de Flame Pokémon met een rode straal erin zoog. Midden in de lucht klapte het ding weer ding en viel op de grond, waar het ronde ding heen en weer ging wiebelen, zou het hem gelukt zijn?