{Zoey} One of us..

“Hahaha, ik ben van plan lang door te gaan,” lachte Zoey na de vraag van Lilium, een grijns op haar gezicht toverend. Ze ging even met haar hand door haar lange, zwarte haren zodat het weer wat netter zat en had haar blik nieuwsgierig op Lilium gericht. “Het is altijd nog maar de vraag of ik thuis kom na een nacht als deze,” merkte ze grinnikend op. Oh, ja. Ze eindigde vaak genoeg bij iemand anders thuis. Dan hoefde er niet eens iets ergs te gebeuren, soms viel ze daar gewoon in slaap voor er wat kon gebeuren, of werd ze door een vriendin meegenomen nadat het erop leek dat ze op eigen houtje de voordeur niet meer vinden zou. Zoey was een vrij simpel persoon en ze wist zichzelf uit de problemen te houden, gewoon omdat er niemand was die haar specifiek iets aan wilde doen. Ze was assertief, maar niet te assertief. Ze kon voor zichzelf zorgen en accepteerde toch hulp. Ze leefde een makkelijk bestaan.

De tijd om te antwoorden op de vraag van het blondje kreeg Zoey niet, want een hand werd in haar nek gelegd en het meisje verstijfde. Oh, gloeiende Arceus. Wat ongemakkelijk keek ze om, om daar de jongen te zien waar ze eerder mee had gedanst. Het was zo’n typische quarterback, de hottie van de school die na school niet echt wist wat hij deed met zijn leven en dus maar bleef hangen in die eindeloze cirkel van versieren en versierd worden. Zoey wist dat types als hij niet vaak opgaven en heilige Arceus, ze was er al eens bijna toe gedwongen door een type als deze. Daarom slikte ze een keer en keek ze Lilium aan. Haar lippen gebaarden het woord sorry, voor ze het blondje naar haar toe trok en ze deze vol op de mond kuste. Dit duurde even, haar ogen dichtgeknepen en haar tanden op elkaar geklemd, voor ze het meisje losliet, om haar hand te pakken. “Wij gaan naar de dansvloer.” Ze schoot van de kruk af en sleurde Lilium mee de dansvloer op, haar hand niet loslatend. “Sorry,” piepte ze. “Dat zijn dus de héle, héle foute types. Niet aan beginnen.” Oh Arceus, ze zou Lilium toch niet heel erg hebben laten schrikken? Maar ze had ook niet gewild dat het meisje te maken kreeg met die jongen. En bovendien - het was niet alsof de kus iets betekende of het Lilium’s eerste was, dus zo erg was het niet.

Lilium leek verbaasd en Zoey pakte de handen van het meisje, om ze omhoog te bewegen en haar heupen te zwieren op de maat van de muziek, Lilium’s handen loslatend toen ze vond dat ze hoog genoeg zaten. “Gewoon dansen en bedankt voor de redding,” mompelde ze met een grijnsje, terwijl ze maar besloot rustig door te dansen. Het was rustig op de dansvloer, maar zolang ze in de buurt van Lilium bleef, had ze niet het idee dat de jongen van eerder haar nog zou benaderen. Toch wist je het maar nooit. Het was immers niet zo dat Lilium onaantrekkelijk was en die had nog totaal geen reputatie in de bar, dus wie weet wat voor types er nog op af zouden komen. Zoey glimlachte. Wie weet zou Lilium vanavond nog eens iets kunnen leren.

Zoey zuchtte een keer en liet haar armen zakken terwijl ze het meisje aankeek. Poeh, dit meisje zou ze nog wel eens mee krijgen in haar waanzin, maar ze had niet het idee dat dit iets was wat binnen één enkele avond lukken zou. Daarom knikte ze. “Ooit laat ik je nog wel zien hoe je ze fixt op de dansvloer,” knipoogde ze lacherig, voor ze zich langs Lilium zette en terug aan de bar ging zitten. Even keek ze wat sipjes neer op de lege bar, voor ze weer erover leunde. “Ik wil twee Passoa’s!” riep ze, zoals altijd veel te enthousiast, voor haar een lacherige blik geschonken werd en ze tevreden op de barkruk neerdaalde. “Twee passoa’s!” bracht ze enthousiast uit tegen Lil, alsof die nog niet had kunnen horen wat ze zojuist besteld had.

Het meisje vroeg waarom ze hier was en Zoey grijnsde. “Ik houd van feesten,” vertelde ze met een kleine glimlach aan het blondje. “Vind je het niet mooi? Al die verschillende type mensen?” Ze keek enthousiast om zich heen, voor ze naar een meisje aan een tafel knikte. “Meisjes die wanhopig aandacht zoeken bij jongens, bijvoorbeeld. Waarschijnlijk voelt ze zich enorm zielig en denkt ze zo liefde te vinden.” Zoey schudde haar hoofd lachend. “Iedereen hier forceert een glimlach op het gezicht. Iedereen hier is zo nep en toch zo eerlijk. Ik vind het su-per interessant,” zei ze met een gigantische grijns.
“En ik dans graag. Wat is de reden voor jou dan?”

Het meisje zei hier te komen om wat te drinken en een nieuwsgierig grijnsje gleed over het gezicht van het zwartharige meisje. “Hmmmmn~” kwam er uit haar mond, voor ze kort lachte. “Jongensproblemen? Ik snap het hoor. Echte seedots zijn het,” zei ze met een grijnsje alsof ze het meisje volledig begrijpen zou. Ja, ze had zo haar verleden aan slechte jongens gehad. Dat kreeg je als je haar levensstijl had en hun lieve woorden in het begin geloofde. “Misschien moet je hem gewoon even hard terug pakken en voor een ander gaan?” Ze ging er dan ook automatisch van uit dat het desbetreffende persoon was vreemd gegaan. Ja, Zoey was haar vertrouwen in jongens lang geleden kwijt geraakt. Niet dat het haar heel veel uitmaakte.

Zoiets zou hij niet doen. Zoey lachte. “Hij zou dat niet doen? Meissie toch,” zei Zoey hoofdschuddend, lachend. “Lieverd, zodra die wist dat ‘t over was, dook ie waarschijnlijk met een ander ‘t bed in. Dat is hoe jongens dat doen,” zei ze hoofdschuddend. Ze lachte even kort. “Jongens zijn niet te vertrouwen, Lil. En die van jou was vast geen uitzondering.” Nee, ze geloofde er niet in dat jongens met hun hoofd dachten. Nee, die gebruikten hier iets heel anders voor. “Maar goed, zie je geen leuk kereltje hier? Een kusje erop en je voelt je vast wat beter.” Knipoog knipoog.

Lilium leek het niet eens te zijn met het idee en Zoey hief haar schouders voor een kort moment. “Wat wil je dan doen?” vroeg ze, Lilium aankijkend met haar beide wenkbrauwen hoog opgeheven. Ze grijnsde haar witte tandjes bloot. “Continu aan iemand denken die waarschijnlijk geen seconde tijd meer aan je wil besteden? Lilium, toch,” zuchtte ze hoofdschuddend. “Je zal nooit een jongen vinden die rekening met je houdt, meis. Leer er maar vast mee leven.” En met die woorden dronk ze haar glas leeg. Nee, Lilium verdiende het om de harde waarheid over de mannen te horen. Ze waren niet te vertrouwen.