Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Ze zat op de grond, naast de vuurtoren. Het was een vreemd ding, maar noodzakelijk. Natuurlijk. De lichtsignalen reikten mijlenver op zee, en de schepen zouden zo niet op de klippen lopen. Ze zat er zo aan te denken, terwijl haar pokémon voor haar neus aan het spelen waren. Hoewel, Andalusite en Saffron. Quartz, haar Gabite, zat naast haar, en op haar schoot lag een Eevee. Haar nieuwste aanwinst, zelf gebreed. Het was een meisje, en haar naam was Lazuli. En ze sliep momenteel, met haar staart over haar snuit gevouwen. Nog altijd met een hoofd vol gedachten over de vuurtoren keek de blondine ernaar. Zo, zo, zo lief. Het was echt een schatje. Liv liet haar hand even over de kop van het beestje gaan, en toen keek ze op. De Zorua was aan komen lopen met iets. Een tas. Het was een tas van iemand. "Andalusite! Geef dat is aan mij! Niet van jou!"
- Snatched bag. SPT, dus je mag kort posten.
Member
Lori Campbell
Punten : 213
Gender : Non-binary ♀♂
Age : 27 years
Type : Breeder
Regions : Hoenn
Icon :
Onderwerp: Re: Snatch | OPEN za feb 28, 2015 2:59 pm
We could be
immortals
Whoa. Okay. Wát was er zojuist gebeurd? Het ene moment was Lori gewoon op haar gemak door de stad aan het lopen, het andere griste iemand haar tas van haar schouder. De zwartharige had zich hier niet voor ingeschreven. Ze wilde gewoon een dagje besteden aan het leren kennen van haar nieuwste Pokémon, maar dat moest blijkbaar even wachten, want zijn Pokéball bevond zich in de tas, en die was nu in de klauwen van een klein donker wezentje beland. Dit liet ze zich niet zomaar gebeuren. Ze zou de hulp van haar Shuppet hebben ingeschakeld, als haar Pokéball niet ook in haar tas had gezeten. Misschien moest ze toch maar eens een riem aanschaffen waar ze de ballen aan kon hangen, in plaats van alles daar in te dumpen. Gelukkig viel Lori’s oog al snel op het wezen wat haar tas had afgepakt. Het was naar een mens toe gerend wat vlak bij de vuurtoren zat. Lori wachtte geen moment en rende meteen op de twee af. “Hey! Jij daar!” riep ze, duidelijk boos. “Geef dat terug!”
