Open your eyes

Lumiose City. Een grote stad waarin hij de laatste tijd maar gewoon maar in ronddwaalde. Echt iets beters had hij niet te doen, zeker niet omdat de contacten die hij had gelegd in Kalos allemaal wat verwaterden. Gewoon omdat hij de desbetreffende personen niet meer tegen was gekomen, wat natuurlijk zonde was. Sommige hadden best wel leuke gesprekken opgeleverd, maar hij moest maar andere slachtoffers gaan zoeken. Echt een groot probleem maakte hij er niet van, waarom zou hij ook? Op dit moment slenterde hij dus enkel door de straatjes heen, blik zo nu en dan wat afdwalend naar de verschillende winkeltjes die zich hier bevonden. Mmm, zo nu en dan verbaasde het hem best wel dat ze zoveel verkochten hier. Je kon echt van alles in Lumiose vinden, maar zelf had hij er niet zoveel aan. Jammer genoeg. Zo liep hij een beetje in gedachten verzonken door het stadje heen, totdat hij redelijk hard tegen iets of iemand anders aan knalde.

{Celestia Sayaka}

Zijn blik gleed af naar beneden en hij zag een meisje staan, die hem iet wat awkward aangaapte. Onder de indruk, hmm? De blik van de roodharige jongen gleed nog wat verder af naar beneden en hij zag dat er een Eevee naar het tweetal toe was komen lopen. "Eu.... sorry." De stem van het meisje klonk aardig nerveus, hij grimaste er enkel een beetje om. De Eevee bleek, zoals zijn vermoedens hem al eerder vertelden, van het meisje te zijn. Ze liet het terugkeren in zijn pokéball en klikte deze aan haar riem. Waarschijnlijk was ze dus een trainer, zoveel dingen die je op kon merken aan het uiterlijk van een persoon. Best bijzonder eigenlijk. "Dondersteen," mompelde het meisje vervolgens. Waarschijnlijk had ze het over haar Eevee, anders was hij wel een heel raar persoon tegengekomen. Zomaar een vreemde op straat dondersteen noemen. Hij ging dus maar uit van het eerste. "Well, ook aangenaam dan maar," zei August vervolgens met een brede grijns rond zijn lippen, het meisje aankijkend. Oh, die had weer het geluk om deze roodharige tegen te komen. "August," stelde hij zich vervolgens met een knikje voor, "en jij?"

Een beetje het stillere type, dat straalde meteen van haar houding en toon af. Niet dat hem dat iets uitmaakte, bij hem kwam bij iedereen vaak toch wel de geïrriteerde duivel naar boven als de desbetreffende persoon te veel om hem rondhing. "Celestia," zei het meisje op een toon die hij maar net kon horen, maar toch knikte hij. Een wat bijzondere hem als je het hem vroeg. Hij had in elk geval nog nooit met iemand met de naam Celestia gesproken, dus waarschijnlijk zou hij de naam niet snel vergeten. Nu was het zo dat hij redelijk goed wat in het onthouden van namen, die kon je later altijd nog gebruiken. Hehe. "Aangenaam," zei ze er vervolgens achteraan, duidelijk nog altijd verlegen. "Nogmaals sorry van daar net," verschuldigde het meisje zich vervolgens weer, "mijn Eevee kan nog wel is... eu... niet luisteren." Een korte grinnik verliet de mond van de jongen. Ah, pokémon die niet luisterden. Dat herkende hij maar al te goed. Ondertussen gleed de blik van het meisje weg, blijkbaar was ze echt heel verlegen. "Dat herken ik wel ja," begon hij vervolgens en keek neer op het meisje. "Mijn Torchic kan er namelijk ook wat van." Ja, hij was al meerdere keren door de struiken heen gerend om het beestje weer in zijn armen te kunnen sluiten. Basan, de Torchic, was absoluut niet het meest brave type.

"Mijn andere Eevee's, ondertussen geëvolueerd, waren allemaal niet zo, behalve dit mannetje," zei het meisje vervolgens op een grappende toon. Natuurlijk was het de roodharige opgevallen dat haar ogen best lang op hem bleven haken, maar hij zag er dan ook vreselijk aantrekkelijk uit. Vond hij zelf dan. Blijkbaar was het meisje een echte Eevee-fanaat. Zelf was hij niet zo van Eevee en als zijn evoluties, al nam dat het feit niet weg dat ze schattig waren en dat de evolutiestudie best interessant kon zijn als je je er in ging verdiepen. Maar voor hem stond er niet zo'n wezentje in de planning. Nee, hij wilde pokémon die groot en sterk waren en waarvoor mensen bang zouden zijn als hij dat verlangde van die pokémon. Eevee en zijn evoluties hadden ondertussen een reputatie opgebouwd waarin alles behalve dat van belang was. Maar goed, hij ging anderen niet vervelen met zijn gedachtegang. "Eum... wat voor pokémon heb je eigenlijk allemaal?" vroeg het meisje hem vervolgens. De jongen grijnsde een keertje naar haar, voordat hij begon met spreken. "Op dit moment heb ik een Dewott, Rapidash, Lucario, Pidgeotto en Aron," somde hij zijn bijna volle team vervolgens op. Je kon wel zeggen dat hij trots was op het team dat hij had opgebouwd. "En dan heb ik ook nog een aantal pokémon in mijn box, waaronder een Wailmer en een Torchic." Ja, die twee hadden ook al een kleine rol in zijn team gespeeld, maar hij had besloten hen te houden voor later. Niet voor de Kalos league die hij uit wilde gaan dagen. Waarschijnlijk zou hij ze in gaan zetten in Hoenn als de tijd daar was.