Not so boring after all! [Alyss]

Met een kleine glimlach rond haar mond stopte ze de Holocaster weer in haar rugzak. Ze was helemaal vergeten te vragen hoe deze Alana er eigenlijk uit zag. Maar, ze zouden elkaar vast herkennen. Kwam heus wel goed. Uit de pokéball in haar hand verscheen Está, haar Leafeon. "Kom mee Es, we gaan even iemand ontmoeten," Er volgde een knipoog van de trainer. Deze stond op en liep haar kamer uit. De hal door van het pokécenter, en toen de openbare ruimte in, waar Joy haar best deed om alle pokémon te helpen, en al hun trainers ook. De jonge coördinator plofte neer in een stoel en keek om zich heen. Uhm... Wie was Alana? Tussen haar tanden door maakte ze een piepend geluidje terwijl ze zoekend om zich heen keek. De deuren gleden open en erdoor gleed nog iets. Iemand, eerder. Een jonge vrouw met rood haar en lila ogen. Dat moest Alana zijn. Achter haar liep een Umbreon, en als zij het zich goed herinnerde hád Alana een Umbreon. Met Está in de buurt zouden ze elkaar vast herkennen. "Alana!" sprak Alyss vrolijk, terwijl ze op de roodharige vrouw afstapte. Het zou echt erg zijn als het niet Alana was... Maar zeg nou zelf, hoeveel drieëntwintigjarigen liepen het Lumiose pokécenter binnen met een Umbreon?

Ze kreeg een knuffel van het veel oudere meisje. "Je bent zo cute!" glimlachte deze. Oh help, het was een beetje overweldigend. En wat moest je erop zeggen, weetjewel? Jij ook, of: bedankt. Nee, het was vrij ongemakkelijk om dat te horen. "Uhm... Bedankt, denk ik?" Alyss lachte een beetje ongemakkelijk. Está werd vrolijk begroet door de Umbreon. John, toch? Zoiets. De grass type groette vrolijk terug, zoals ze altijd deed bij eeveelutions. Te blij voor dit land, echt, het was niet te geloven met dit ding. "Duss... Wat gaan we doen?" vroeg de coördinator. Alana had verteld over de holocaster dat ze zich verveelde, maar wat gingen ze nu dan doen? "Ik bedoel, jij verveelde je, maar wat wil je nu gaan doen?"

De roodharige had even nagedacht over de vraag van Alyss, maar vervolgens knipte ze met haar vingers, en trok ze haar mondhoeken omhoog in een glimlach. Even keek de jongere reiziger vragend op, maar toen werd ze meegetrokken aan haar pols, richting de uitgang. Ze gingen naar een café. Nou oké, goed..? Alana was een beetje als Está. Te blij en te enthousiast voor dit land. De grass eeveelution volgde haar trainer ietwat vragend. Al snel stonden ze buiten het center. "Uhm... Naar welk café wil je?" vroeg de jonge coördinator. Oké, misschien moest ze zich wat meer gaan aanpassen aan haar momentele gezelschap. Ze keek dus rond of er misschien een tentje was waar zij en Alana het best iets konden gaan drinken. Even keek ze op naar de roodharige vrouw. Hemel, wat als die alcohol ging drinken? Dat mocht ze waarschijnlijk. En dan moest de blauwharige jongedame er natuurlijk afblijven. Want die was nog niet meerderjarig...

Ze vroeg naar welk café ze gingen en Alana haalde haar schouders op. "De eerste de beste," zei ze met een glimlach. Alana liet de pols los, in de hoop dat het meisje haar volgde zoals John, maar die liep naast de Leafeon met een vrolijke uitdrukking op zijn smoel. Arceus, wat een charmeur was het ook he. Geen Alcohol Alana, cola of sprite was genoeg. Ze liep de eerste de beste café binnen, waar het er ook nog eens gezellig leek te zijn. Er waren wat jongens, wat meiden en er draaide op een redelijk zachte toon muziek. Niet erg dus! Ze ging naar een tafel bij het raam, ze konden altijd jongens raten die voorbij liepen, of challenges doen..! Alana had er nu al zoveel zin in! Ze keek even of Alyss niet was weggerend want ze was heel eng natuurlijk.

Duidelijk wist Alana het ook niet, maar ze zei het. De eerste de beste. Ja, het maakte niet echt uit. Hier vonden ze er zeker één. Ze werd losgelaten, Arceus thanks. Ze volgde het roodharige persoontje naar het 'eerste de beste' café, zoals ze net gezegd had. Goede keus, het was een gezellig café. Gezellig druk, en achtergrondmuziek. Ze zochten een tafel bij het raam, waar ze tegenover elkaar gingen zitten. "Zo, en nu?" vroeg Alyss licht geamuseerd. Ze had het idee dat ze alleen maar met wezens was die absoluut te blij waren voor dit land, maar goed, ze moest zich maar aanpassen. Dus ze grijnsde en nam zich voor om mee te gaan in Alana's ideeën, tot het over alcohol ging.
Want daar ging ze niet aan beginnen.