Joltik, cutest spider on earth +Shawn

De groenharige staarde naar de kleine spin voor hem, dit was nu al de tweede keer dat hij een random ei had gekregen van iemand die de groenharige niet eens kon. Eigenlijk vond Nathan het niet eens uit, want toen hij zijn Phanpy, Leroy, had gekregen was het ook niet slecht. De spin kon de jongen echter totaal niet. Nathan hield zijn Pokédex er maar bij, misschien dat het apparaat hem wat meer kon gaan vertellen over de kleine spin. Eigenlijk was het best wel een schattig ding, het was namelijk zo klein, de gele spin paste namelijk zelfs nog op zijn hand, het was gewoon te schattig. Het rode ding scande de kleine Pokémon en begon informatie te geven ”Joltik, the Attaching Pokémon. Joltik is too small to generate its own electricity, so it attaches itself to larger Pokémon and feeds off their static electricity. It will also make its way into houses and feed off electricity in electrical sockets. All of the energy it absorbs it stores in an electric pouch on its body.” een Joltik dus. Een Pokémon die te zwak was om zijn eigen kracht te kunnen opbouwen en elektriciteit absorbeerde van stopcontacten. Nathan zou dus eigenlijk zo nu en dan naar een plek moeten gaan waar veel elektriciteit was, de Power Plant. Dat zou eigenlijk gewoon de beste plek ervoor zijn bedacht de jongen. De gele Pokémon maakte een klein geluidje, wat eigenlijk net zoals het ding zelf best schattig was. Hmm, het ding had nog steeds geen naam. ”Wat vind je van Dexter?” Nathan had werkelijk geen idee waarom hij op die naam was gekomen, laat staan hoe hij er in het algemeen aan dacht, maar tja, dat soort dingen konden nou eenmaal gebeuren. Dexter liet een vrolijk geluidje horen, alsof hij instemde met zijn ‘nieuwe’ naam en klonk daarna zo van zijn hand, waar de jongen hem de hele tijd had gelaten, zo op zijn schouder. Het kietelde nogal en Nathan had eigenlijk zo het gevoel, dat als hij niet ging opletten en de Attaching Pokémon van zijn schouder ofzo ging afspringen de jongen het niet eens ging merken en dus misschien wel een geplette Joltik, wat ook niet erg handig zou zijn natuurlijk. Hij was nu in Lumiose City en eigenlijk wist de jongen het niet zeker maar zou Dexter nu al zich moeten voeden met de elektriciteit? Nathan had geen idee dus waarom niet, gewoon het onzekere voor het zekere gaan nemen, dan kwam het vast en zeker goed, toch? Hij stond op en liep over de hoofdweg, in de richting die als het goed was naar de Badlands en dus de Power Plant moest gaan. Omdat de jongen niet goed aan het opletten was botste hij tegen iemand aan en merkte het niet eens dat Dexter dus met moeite zich aan zijn kleding bleef vastklampen ”Sorry.” verontschuldigde de jongen zich tegen het persoon waartegen Nathan was gebotst.

notes notes notes