Member Rose AberdeenPunten : 303
Age : -
Icon : | Onderwerp: Don't break anything! [IAN DANIELS] wo feb 18, 2015 3:32 pm | |
| Rose werd ’s morgens vroeg opgewekt wakker. Ze was gisterenavond blijven overnachten in Camphrier Town omdat ze naar Parfum Palace wilde gaan kijken. Volgens de meeste mensen in dit dorpje was het het waard om te gaan kijken. Ze moest echter wel een inkomprijs betalen, maar dat zou wel goedkomen. Het meisje sprong uit bed, trok gauw haar kleren aan – een strakke jeans en een topje met een vestje erover – en deed haar haren goed. Daarna trok ze haar jas – met diagonale rits – aan en haar sjaal. Zo, zij was ook weer ingepikt. Met tas en al vertrok ze. De wind was erg koud en Rose sloeg haar armen om zichzelf heen. Ze liep het pad naar Parfum Palace, wat vanaf Camphrier Town niet zo heel ver wandelen was. Eerst liep ze een mooi soort van bos door – het was eigenlijk een pad met aan weerszijden dicht op elkaar gegroeide bomen – en zag in de verte al het Parfum Palace opdoemen. Het duurde niet lang voor ze paleis bereikte. De inkomprijs was gelukkig niet al te veel. Rose besloot om haar Pokémon maar gewoon in haar Poké Ball’s te laten, gezien daar dure spullen zouden staan die absoluut niet kapot mochten. Het zwartharige meisje liep rustig naar binnen en keek naar de grote blauw met goud bewerkte deuren. Ze ging gewoon één kamer binnen en liet de deur dichtvallen. Ze keek een beetje rond en zag een mooie vaas op het tafeltje staan. Ze liep naar de vaas toe en bekeek het. Ze wilde met haar vinger langs de vaas glijden toen ze een hoorde bonk op de deur hoorde. Ze schrok zich te pletter en stootte de vaas om. Ze liet zich op haar zij vallen om de vaas te redden. ‘Ik zweer dat ik het niet was!’ riep ze boven het geluid van vallende scherven uit. Ze had geen idee wie de kamer was binnengekomen, maar erg charmant lag ze er nu ook weer niet bij. Op haar zij, met in haar handen een half kapotte vaas. Oh… hoe ging ze dit uitleggen? |
|
Member Ian DanielsPunten : 160
Gender : Male ♂
Age : 19 Jaar
Type : Breeder
Icon : | Onderwerp: Re: Don't break anything! [IAN DANIELS] do feb 19, 2015 1:33 pm | |
| Parfum Palace, misschien niet de beste plek om rond te dwalen met een Teddiursa achter je aan. Maar hij wist dat Kazuki toch niet blij zou zijn als hij hem in z'n pokéball zou laten. Dus dan moest hij er maar op hopen dat de teddy pokémon niet alles zou breken. Hij liep rond met z'n handen in zijn zakken, een loszittend overhemd dat half uit 'n broek stak en een jasje los over zijn schouder, terwijl hij het vast hielt door zijn vinger door het lusje te halen. Zijn kauwgomkleur haar hing losjes langs zijn hoofd, met één irritante pluk die hij telkens weer probeerde te laten dalen. Met een zucht ging hij weer met zijn hand door zijn haar heen, terwijl hij ongeïnteresseerd in het rond keek. Nee, deze plek boeide hem maar zeer weinig, maar veel mensen hadden hem gezegd hierheen te komen, dus tja, dan moest 'ie wel. Hij stond voor een deur, toen hij achter zich opeens een vrolijke "Ursaa~" hoorde, gevolgd door een vallend geluid. De jongen dook opzij om een vaas te pakken, maar gaf waarbij wel een schop tegen de deur aan. De vaas was gelukkig nog heel, al deed zijn schouder wel pijn van de klap. "Niet meer doen Kazuki," zei hij streng tegen de Teddiursa, die hem met grote ogen aankeek. De jongen zuchtte, het zou ook es niet. Achter hem hoorde hij een ander brekend geluid en krabbelde meteen overeind. Hij deed de deur overeind, precies om toegeschreeuwd te worden door een meisje dat er nogal charmant bij lag. Even was Ian uit het veld geslagen door het schouwspel dat voor zijn ogen was gebeurd, voordat hij naar haar toe stapte en een hand uit stak, met de intentie om d'r te helpen. Met zijn andere hand leunde hij op een plaat, om zijn evenwicht te behouden. Nog voordat hij kracht had gezet, of überhaupt de hand van het meisje had gepakt, gleed zijn hand weg en viel de plaat om, inclusief de vazen die erboven opstonden. De jongen kon niets anders dan met zijn mond vol tanden kijken hoe er een domino effect in werking werd gezet en er nog vijf of zes vazen naar beneden kamen. "Cloyster," mompelde hij zachtjes.
[Dames en heren, Ian bij meisjes is een complete ramp xD]
|
|
Member Rose AberdeenPunten : 303
Age : -
Icon : | Onderwerp: Re: Don't break anything! [IAN DANIELS] do feb 19, 2015 3:37 pm | |
| Opluchting schoot door haar heen toen ze zag dat het een jongen van haar leeftijd was, misschien zelfs wel van precies dezelfde leeftijd. De jongen leek niet de eigenaar van dit paleis te zijn en ook niet de zoon van de eigenaar van het paleis. Ze zou het maar erg vinden als ze één van beiden tegen was gekomen, want hier stond zeker weten een grote prijs op. Ze keek een tikkeltje beteuterd naar de kapotte vaas en wierp een blik op hem toen hij zijn hand naar haar uitstak. Ze twijfelde even of ze deze zou aannemen omdat ze al een hele tijd geen lichaamscontact meer had gehad met een jongen. Net toen ze de knop in haar hoofd omzette en zijn hand wilde grijpen, vielen er nog enkele vazen. Rose keek als verstijfd toe hoe vijf tot zes vazen hun evenwicht verloren en op de grond vielen. Ze besefte dat het deze keer de jongen was geweest. Ze hield haar hand voor haar mond, waarna ze een proestend geluid maakte. Momenteel waren ze omringd door scherven en was het niet verstandig om hier te blijven liggen. Maar toch was de situatie waar ze zich in bevonden een tikkeltje hilarisch. Ze moest lachen en begon zich toen te verontschuldigen met een rood hoofd. Ze kon het gewoon niet helpen. Zij, die hier op haar zij lag en hij, die haar overeind wilde helpen en een nog groter ongeluk veroorzaakte door zijn hand verkeerd neer te zetten. Ze besloot om zelf overeind te komen en keek de jongen aan. ‘Ik denk dat het het beste is als we zo snel mogelijk weg…’ Nog voordat ze haar zin had afgemaakt, hoorde ze al rumoer in de gang. Ze keek paniekerig om zich heen en zag een bed. ‘Verstop je!’ zei ze vervolgens haastig, waarna ze naar het bed rende, zich op de grond liet vallen en onder het bed begon te kruipen. De jongen zou het zelf maar moeten uitzoeken met zijn Teddiursa. Vanuit haar ooghoeken zag ze dat er een raam openstond. Ha, dat kon wel eens goed van pas komen. Misschien dachten ze daardoor wel dat er een Pidgey naar binnen was gevlogen of zo. Ze hoorde deur met een klap openslaan en hield haar lach in. Hopelijk had de jongen een verstopplaats kunnen vinden. Of misschien zat hij ergens vlakbij en had ze dat nog niet gezien, dat kon ook natuurlijk. Of hij had geen verstopplaats kunnen vinden, maar dat zou ze dan zo horen.
OOC: Ik ging echt dood bij dat laatste gedeelte van jouw post xD
|
|
Gesponsorde inhoud | Onderwerp: Re: Don't break anything! [IAN DANIELS] | |
| |
|