Naam: Rose Aberdeen
Leeftijd: 19 jaar
Geslacht: Female
Type: Trainer
Hobby's: Fitnessen, Pokémon trainen en boeken lezen
Pokédex: KlikjeInnerlijk: Rose valt te omschrijven als een lief en behulpzaam meisje. Ze kan makkelijk vrienden maken. Ze is echter niet op haar mondje gevallen en dat zal ze ook tonen als iemand op een niet normale manier tegen haar reageert. Hier durft ze vrij ver in te gaan en heeft daarmee dan ook een gave ontwikkeld om in de problemen te geraken. Als ze vrienden maakt, zal ze die beschermen tot het bittere einde. Ze is niet snel bang te krijgen en als ze al bang is, zal ze dat zo snel mogelijk proberen te verbergen. Voor de rest kan ze soms erg koppig zijn, vooral in gevaarlijke situaties.
Uiterlijk: Rose heeft lange zwarte haren en hemelsblauwe ogen. Haar haren vallen tot op haar onderrug en zijn geknipt in een pony. Ze heeft een slank lichaam omdat ze aan fitnessen doet. Op haar schouderblad heeft ze een tatoeage zitten van een schorpioen.
Geschiedenis: Rose was twaalf jaar toen ze haar eerste Pokémon kreeg. Het was een Charmander, geboren uit een ei die haar moeder aan haar had gegeven. Rose kreeg de Charmander in de tijd toen alles nog goed en wel was, toen er geen sprake was van misdaad in huize Aberdeen. Rose groeide tot haar 15de levensjaar op zoals elk ander meisje: ze ging naar school, trainde haar Pokémon en maakte veel vrienden. Ze was 14 toen haar Charmander in een Charmeleon evolueerde. Het was vlak voor haar 15de verjaardag voordat het gruwelijke gebeurde.
Er gingen een paar weken voorbij en het werd steeds duidelijker dat er een grimmige sfeer hing rond haar ouders. Het gebeurde wel eens dat Rose wakker werd van het geschreeuw. Op één nacht werd ze echter te nieuwsgierig en ging ze kijken. Daar zag ze dat haar vader uithaalde naar haar moeder. Hier schrok ze zo erg van dat ze naar beneden rende en hem tegen wilde houden. Haar vader duwde haar weg, waardoor ze met haar hoofd tegen de verwarming viel en het bewustzijn verloor. Toen ze wakker werd, was dat in een ziekenhuis. Haar vader hing met tranen in zijn gezicht boven haar en bood zijn excuses aan. Toen Rose vroeg waar haar moeder gebleven was, vertelde haar vader nors dat haar moeder hem verlaten had. Rose voelde zich in de steek gelaten door haar eigen moeder, die schijnbaar niet eens naar Rose omkeek en vertrok zonder haar dochter in veiligheid te brengen. Hierdoor begon Rose wrok te krijgen tegenover haar moeder. Ze werd een paar dagen later uit het ziekenhuis ontslagen en ging naar huis. Toen begonnen de zware momenten pas. Elke dag dat Rose thuiskwam, trof ze haar vader dronken aan. Zij moest alles voor hem doen. Deed ze dat niet, dan kon het wel eens zijn dat ze een fles wijn naar haar hoofd gesmeten kreeg. Het gebeurde meermaals dat Rose geslagen werd of gesneden werd door haar vader, waaraan ze een paar littekens over haar lichaam heeft overgehouden. Deze zijn echter zo klein dat je ze niet zou zien als ze er niks over zou zeggen.
Maanden vlogen voorbij. Rose werd zestien jaar, maar haar verjaardag werd niet gevierd. Haar vader lag te slapen en dus besloot Rose om naar buiten te gaan, stiekem. Ze nam Charmeleon mee en pakte een paar van haar lege Poké Balls mee die ze op haar 14de verjaardag van haar moeder had gekregen. Eenmaal buiten kwam ze een Horsea tegen. Ze besloot om hem te vangen en bevocht hem met haar Charmeleon. Het was een zwaar gevecht, maar uiteindelijk kon Rose de Pokémon vangen. Nadat ze de Pokémon had gevangen kreeg ze pas in de gaten hoe laat het wel niet was en snelde toen naar huis. Ze kwam thuis, waar haar vader haar op zat te wachten. Zoals verwacht sloeg hij haar weer in haar gezicht, maar daar bleef het deze keer niet bij. Ze kreeg een hoop verwensingen naar haar hoofd geslingerd en er werd haar verweten dat het haar schuld was dat haar moeder hem verlaten had. Hij ging helemaal uit zijn dak en Rose keerde Charmeleon, die haar wilde beschermen, terug uit angst zijn haar vader haar Pokémon ook wat wilde aandoen. Haar vader liet de Poké Ball echter onaangeroerd en sleurde zijn dochter mee naar boven, naar zijn slaapkamer. Hij sloeg de deur vervolgens dicht, waardoor Rose’ hulpzoekende kreten verloren gingen.
Voor de volgende maanden was Rose een emotieloos geval. Ze reageerde nergens meer op. Mensen in haar omgeving begonnen te zien dat het slecht met haar ging en waren gealarmeerd. Op een dag kwam er een politiebezoek. Ze troffen Rose met half gescheurde kleren aan op de grond, bewusteloos. Meteen werd er hulp gezocht voor het meisje en werd ze in veiligheid gebracht, waarna haar vader opgepakt werd. Rose werd ondergebracht in een centrum waar ze veilig was en waar ze haar leven weer kon oppakken. Voor de eerste maanden kregen ze echter geen reactie uit het meisje, dus gaven ze haar Charmeleon en Horsea terug. De Pokémon wisten haar op te vrolijken en met begeleiding leerde Rose weer hoe het was om echte vrienden te hebben, om gelukkig te zijn en om plezier te hebben in het leven. Ze vertelde haar begeleider haar grootste droom: Pokémon-trainer worden. Haar begeleider vertelde haar dat haar man een ei had liggen en dat Rose die wel mocht hebben. Rose wachtte geduldig een aantal weken tot het uit zou uitkomen. Ondertussen had ze een tatoeage laten zetten op haar schouder, een schorpioen. Het stond ten teken dat ze niet zou twijfelen om haar belager uit te schakelen als dat nodig was. Het stond als symbool ten opstand tegen haar vader en wat hij haar had aangedaan. Steeds als ze naar haar tatoeage keek, wist ze weer dat ze niet op mocht geven, wat er ook gebeurde.
Het ei kwam naar enkele weken uit en toonde een schattige Eevee. Rose was op dat moment 17 en een half. Ze trainde de Charmeleon, de Horsea en de Eevee goed. Er gingen weer een aantal maanden voorbij. Rose begon steeds beter te worden en begon de afgelopen gebeurtenissen naar een ver hoekje te dringen in haar achterhoofd. Ze werd weer die vriendelijke, behulpzame en haar mening uitende meid die ze voor het gebeuren ook al was geweest. Samen met haar Pokémon bouwde ze weer een toekomst op. Op een dag, vlak na haar 19de verjaardag, besloten de mensen in het centrum dat ze weer onder de mensen kon zijn. Dat was de dag waarop Rose het licht op groen kreeg om te mogen vertrekken op Pokémon-reis. Gepakt en gezakt, haar verleden achter zich latend, vertrok het meisje op reis. Ze was klaar om nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe vrienden te maken!
