It starts with a picking

Met een kalme pas ging hij in de richting waar hij eerder het kleine terrasje had gezien. Zijn Pikachu zat nog altijd op zijn schouder en tuurde nieuwsgierig om zich heen, wachtend totdat het zicht kreeg op het terrasje. Hij hoorde de meiden achter hem wat tegen elkaar zeggen, maar het ging een beetje langs hem heen. Was het terrasje nou links of rechtsaf? Hij wist het niet meer. Vragend keek hij zijn Pikachu aan, die met zijn pootje naar links wees. Links dus. Kalmpjes ging hij weer verder met lopen, totdat ze eindelijk bij een klein terrasje aankwamen. Meteen kwam er een meisje op hen afdraven. "Tafeltje voor drie," zei hij terwijl hij drie vingers opstak, mocht de persoon in kwestie doof zijn. Het meisje wees hen een tafeltje aan het eind van het terras toe. Het was helemaal leeg, dan was de bediening gelukkig ook fijner. Hij keek een keer achterom naar de meiden en slenterde toen naar hun tafeltje toe, waar drie stoelen stonden. Eenmaal daar aangekomen sprong zijn Pikachu van zijn schouder en landde op de tafel, een vrolijk geluidje makend.

De blonde jongen was ondertussen gaan zitten en kriebelde zijn Pikachu kort achter zijn oortje, waardoor het gele wezentje een tevreden geluidje maakte. In zijn ooghoek kwam er echter plots een vlam opzetten. "Cayen!" Hij zag hoe het witharige meisje de Torchic van de tafel af tilde en er iemand van het personeel aan kwam zetten met een emmer water. Zijn Pikachu sprong geschrokken van de tafel en landde een meter verder op de grond. Echter kreeg Jordan wel aardig wat water over zich heen bij dit, het was immers een hele emmer water die over de tafel heen gemikt werd. Omdat hij niet veel meer droeg dan een vest met hieronder een blouse was hij al snel doorweekt. Ondertussen kon hij het niet laten om te lachen om de falende actie van de Torchic, ondanks dat hij er nat bij was geworden. Grappig wezentje, net zoals de Bulbasaur van het roodharige meisje. "Het spijt me echt heel erg," hoorde hij Aria toen zeggen, waarop hij kort grinnikte. Well, water zou hij in elk geval niet meer bestellen. Hij ging met zijn hand door zijn best wel natte haar en keek met een schuin oog naar het roodharige meisje. "Ah, ik kan er mee leven," zei hij lichtjes grijnzend en trok toen zijn vest uit, had hij nu toch niks meer aan nu het nat was. Zijn blouse plakte tegen zijn bovenlijf aan, maar daar besteedde hij niet al te veel aandacht aan op dit moment. Grinnikend keek hij naar de twee meiden. "Ik zie dat we een kleine pyromaan in ons midden hebben," zei hij toen en keek met sprankelende ogen naar de Torchic.

"Nu hoeven we dus niet meer te douchen vandaag, wát een verfrissing dit." Hij moest grinniken en knikte toen instemmend. Well, dit kon nog leuk worden als ze later meer pokémon hadden. Dan zou het simpelweg een groot drama worden. "Maar als Cayen het ook maar waagt iets van mij stuk te maken.. oeh, dan belandt 'ie in de prullenbak!" Weer kon hij zijn lach niet inhouden en keek met pretoogjes naar beide dames. "Kom kom, laten we anders iets bestellen om deze gratis douche te vieren," zei hij met een brede glimlach en pakte de doorweekte menukaart van het tafeltje op. Tenminste, wat er nog over was van een menukaart, gezien de helft weg geschroeid was door het vuur van de Torchic. "Mmm.." mompelde hij en draaide de kaart om, hopend dat er ten minste nog één ding opstond dat te lezen viel.

"Oh wacht ik kan iets lezen," zei Aria en hij hield de kaart stil zodat ze eventueel kon lezen wat erop stond. Echter prikte er al snel een vinger door het papier heen, waardoor hij een droge blik op zijn gelaat kreeg en haar over het papier heen aankeek. Serieus..? Hij schudde zijn hoofd en moest een grinnik stevig onderdrukken. "Dat kan ook..." Ook Caroline kon haar lach niet meer inhouden. "We kunnen ook vragen of ze ons een 'verrassing van de zaak' geven." Hierop knikte Jordan, was waarschijnlijk het verstandigste wat ze konden doen. Hij schoof de kaart aan de kant en stak toen zijn hand op toen de ober voorbij liep. "Doe voor ons maar een verrassing van de zaak," zei hij toen en wierp een snelle blik op de twee meiden. De ober knikte een keertje met een glimlach en verdween toen naar achteren. Ondertussen had hij zijn hand weer laten zakken en leunde hij achterover in zijn stoel.