Little me

“Kom op Chev,” sprak Acacia rustig. De pokémon keek haar doordringend aan, haar staart bewoog rustig heen en weer. Acacia keek nu naar Echo, die ook rustig naar het meisje keek. Acacia zuchtte diep. “Chevy, bied je excuses aan,” sprak ze streng, maar de Dratini snoof zachtjes en hief haar hoofd op, met een blik van ‘ik ben veel leuker en geweldiger dan die Espeon dus ik bied me excuses nooit aan’. Acacia keek even fronsend naar de Dratini. Wauw, die had echt een te groot ego zeg. Echter was de Espeon niet veel anders. “Chevy,” klonk het nu iets bozer, ze fronste eventjes diep. “Bied je excuses aan omdat je jou Twister heb uitgeprobeerd op Espeon,” klonk haar stem nog strenger. “Nu!” ze verhief haar stem wat. De Dratini zag eindelijk in dat Acacia er echt niet blij mee was, dus keek even geïrriteerd naar de grond en murmelde daarna wat woordjes. Echter snoof de Espeon hard en keek ze de Dratini geïrriteerd aan. Nu zuchtte Acacia nog harder. Serieus. Accepteerde ze dit niet? Ze stond op en pakte de pokéball van haar Larvitar. “Rowan, kom eruit,” zuchtte ze en ze drukte op het knopje. Misschien kon hij wel helpen. Die keek vrolijk naar de twee geïrriteerde pokémon, maar zijn stemming werd merendeels verpest toen hij de twee pokémon zag. Algauw kwam er een kleine grijns op zijn gelaat. Acacia zuchtte opnieuw. “Serieus, vind je dit grappig?” zuchtte ze en ze schudde haar hoofd. Ze pakte de Larvitar op. “Kom mee,” sprak ze hard, zodat het eindelijk eens duidelijk werd dat ze dit echt zwaar irritant vond. Met grote stappen liep het meisje verder, al viel haar blik algauw op een Ralts en een meisje. “Blijf naast me,” commandeerde het meisje haar twee pokémon, die beide aan een andere kant van haar stonden. “Hallo,” sprak ze rustig, ze keek met een kleine glimlach naar het meisje. “Is alles okay?” sprak ze vragend, kijkend naar de Ralts.

“Ja, alles is helemaal oké, is het niet?” sprak het meisje. Acacia keek eventjes naar de Ralts, die zich achter de benen van het meisje verstopte. Wat schattig. “Sorry, Rayne heb ik nog niet zo lang. Ze moet nog wennen aan alle indrukken,” legde het meisje uit. Een kleine glimlach sierde haar gelaat. “Mooie naam, Rayne,” sprak ze vriendelijk, kijkend naar de Ralts. De Espeon keek nog steeds met een dodelijke blik naar de Dratini, die even woedend terug keek. De Larvitar strekte zijn armpjes uit naar de Ralts. “Interessante Pokémon heb je daar,” glimlachte het nog onbekende meisje. “Bedankt!” sprak ze glimlachend. Interessant waren ze zeker, vooral qua karakter. Alleen Larvitar was tegen alle drie de pokémon aardig, de Dratini leek de Espeon niet zo te waarderen en deed deze steeds maar pijn, wat de Espeon ook weer woedend maakte. “Is dat geen Espeon?” vroeg het meisje, en Acacia knikte. “Jazeker!” sprak ze met een glimlach. “De Espeon heet Echo,” sprak ze rustig, maar haar blik veranderde toen ze zag zat de Espeon de Dratini een harde klap met haar poot wilde verkopen. “Hé!” sprak de brunette waarschuwend en ze keek woedend naar de twee pokémon, die elkaar nog steeds dodelijk aankeken. Ze zuchtte diep.
“De Dratini heet Chevy en de Larvitar heet Rowan,” glimlachte ze, al keek ze nog met een waarschuwende blik naar de twee pokémon, die haar nu eens gehoorzaamde en rustig naar de Ralts keken. Arme Ralts, ineens keken 6 paar ogen naar de pokémon, die al zo bang was. Ze zette de Larvitar op de grond en zag dat deze rustig, maar vriendelijk, op de Ralts afliep en zijn rechter armpje naar deze uitstrekte en tegelijk wat woorden te mompelen. Opnieuw hoorde ze wat gesis onder de twee pokémon naast haar, die elkaar opnieuw woedend aankeken. Ze zuchtte weer en keek naar de Espeon. “Bied jij je excuses maar aan omdat je het excuses geweigerd heb,” sprak ze streng. De Espeon zuchtte en murmelde wat woorden, maar nu weigerde de Dratini het excuses op haar beurt. “Serieus.” Sprak Acacia kortaf en ze keek hoofdschuddend naar de twee pokémon, die elkaar weer woedend aankeken. “Het spijt me,” zuchtte het meisje met een kleine glimlach. “Er was een klein probleempje tussen die twee, de Dratini oefende een net geleerde aanval op Echo,” sprak ze glimlachend. "Oh, en ik heet trouwens Acacia."