Random attack

Aron is a rock/steel pokémon. This Pokémon has a body of steel. To make its body, ARON feeds on iron ore that it digs from mountains. Occasionally, it causes major trouble by eating bridges and rails. Verder kwam Renier er achter dat het een pokémon was, waar zijn eigen pokémon nog wel eens moeite mee konden hebben, al was dit niet nodig. Hij wist niet waarom, maar zonder aarzelen had de pokémon zijn Poochyena aangevallen. Hij wou de Aron niet onnodig pijn doen, maar weg ging de Aron ook niet. Aron deed een tackle op zijn Poochyena die zijn Poochyena nog maar net wist te ontwijken. "Poochyena! Bite!" Klonk zijn stem. Meteen reageerde de grijze pokémon, maar het had weinig effect. "Oké, nog een keer Roar!" Klonk zijn stem voor de Aron nog een oefening kon uitoefen. Die pokémon moest gewoon uit zijn weg gaan, maar volgens mij was de Aron wel sterk. En was de Aron wel een wilde pokémon.

OPEN.

Met trage passen wandelde hij verder. Zijn Trapinch, Mary, woelde in de aarde en had erg veel plezier. Ze was bezig met een van haar favoriete bezigheden, tekeningen maken. Soms kwamen er mooie dingen uit, maar dan opnieuw, het was aarde, dat was vuiligheid en dat moest hij echt niet. Hij zuchtte even en liet zijn handen in zijn zakken zakken. Hij was hier gewoon zodat dat beest ook eens uit haar Pokéball kon zodra haar uurtje over was zou hij terugkeren naar Lumiose en douchen want hier wilde hij echt niet rondlopen. "Oké, nog een keer Roar!" Hij keek op toen hij dit hoorde, maar Mary bleef rustig verder werken aan haar tekening. Het was een jongen, gevecht tegen een Aron. Hij zuchtte zachtjes en keek even naar hem. Nah... De ene was harig de ander kon misschien wel interessant zijn, maar voor zover hij wist waren beide Pokémon vuil.

Eindelijk had zijn Poochyena effect op de Aron. De Aron zelf leek er genoeg van te krijgen, en begon nu dus ook weg te trekken. Om er zeker van te zijn dat het over was, stuurde hij zijn Poochyena er achteraan om de Pokémon goed weg te jagen. De Aron rende recht op een andere Pokémon af, een Trapinch. Renier rende achter zijn Poochyena aan, en stopte toen hij zag dat er nog een ander bij was. "Goed gedaan, Ishi, je bent klaar," zei hij. De Aron ging er vandoor, en een opgeluchte zucht verliet zijn mond. Hij voelde zich schuldig naar de Aron toe. Maar de Aron had hún aangevallen, en nog steeds kon Renier niet plaatsen waarom. "Hé, sorry dat de Aron inliep op jouw Pokémon," verontschuldigde hij zich, ook al was het de fout van de Aron zelf, die nu op een afstand toe keek. De Aron leek niet angstig, eerder vermaakt.

Toen opeens de Aron op hem afkwam, haalde Matthew zijn ene hand uit zijn zak en wees hij naar de grijze Pokémon. "Mary," zei hij simpel. De bruine Pokémon keek op, knipperde een paar keer met haar oogjes. De Pokémon schoot opeens ook naar de Pokémon toe, maar verdween halverwege en verscheen achter deze. Feint Attack. Hij keek simpel toe en liet zijn hand terug in zijn zak zakken. Mary stopte en keek even om, aangezien de Aron er vandoor ging en ze niet eens de kans had gekregen hem te raken. "Goed gedaan, Ishi, je bent klaar," Hij keek even vanuit de hoogte neer op de jongen die de eigenaar bleek te zijn van deze Poochyena. "Hé, sorry dat de Aron inliep op jouw Pokémon," Hij keek even naar de Trapinch, die het erger leek te vinden dat haar tekening nu kapot was dan dat ze bijna geraakt was door een lopende Pokémon. Hij zuchtte even zachtjes. Het irriteerde hem dat er dingen niet goed zaten bij deze gast... Maar ergens had hij geen zin hem aan te raken, hij zweette vast... Ieuwl. "Dus een Poochyena?" zei hij terwijl hij naar de zwarte Pokémon keek. Cliché zeg.

Die dude was echt een rare gast. Hij had het soort uitstraling wat Renier niet beviel. Renier bood zijn excuses aan, omdat de Aron recht op de andere Pokémon was afgerend. Nu zat de Aron echter ergens verder op, hun toch in de gaten houdend. Echter leek de Trapinch zich om hele andere dingen druk te maken. Wat wist hij niet. Ishi gromde wat, en hield zowel de man als de Pokémon nauwlettend in de gaten. "Dus een Poochyena?" Vroeg de man, met zijn blik op zijn Pokémon gericht. Renier glimlachte. "Ja, hoe zo?" Vroeg hij enkel. De Poochyena was half achter zijn been gaan staan, en keek met vernauwde ogen naar de man.