Silver Person

Ze keek even naar haar Sandile, die besloten had dat een tafelpoot er erg smakelijk was. De kaken van het beest waren non-stop bezig met hun afdruk in het hout te plaatsen. Arme tafel. Niet dat ze iets tegen hem zou zeggen, als hij de tafel lekker vond, dan mocht hij erop bijten. Zij had er geen last van. Ze was hier enkel en alleen om Leyla en Amy op de box te zetten. Met haar huidige team kon ze niet echt de twee trainen, dus ze had besloten ze even op de box te plaatsen. Ze zouden er vanaf gaan als ze ze nodig had, wat dus niet nu was. Ze zuchtte even en draaide zich om toen het geregeld was waarna ze met snelle passen het Pokémon Center uitwandelde. Het ei dat ze een paar dagen geleden rond deze streek had gevonden zat tussen haar armen geklemd, vast. Het was iets dat ze deed van het begin van de dag. Het ei was iets waar ze de laatste tijd echt veel van hield. Toen ze een paar stappen van het Pokémon Center zette, keek ze even naar haar Sandile, die met snelle pasjes het gebouw uit kwam kruipen.

& Liam Kaepernick

Toen ze opeens een plof hoorde, keek ze meteen op. Ze drukte het ei zachtjes tegen haar aan en zag dat er een jongen letterlijk in het stof beet. Daarom grijnsde ze even kort en kon ze het zwakke gelach even niet onderdrukken. Soms was het geweldig om andere te zien vallen. Voor de verandering was het niet haarzelf. Toen de jongen een keer met zijn vuist op de grond sloeg, hield ze toch haar lach in en keek ze hem simpel aan, om geen verdere emotie meer te tonen. Lawrence waggelde rustig naar hem en kwam dichter waarna hij even simpel zijn neus tegen de jongen duwde, testend of hij nog leefde.

Ze kon het niet laten te lachen toen ze hem zag opspringen en een paal vastpakken. Lawrence, de Sandile die hem net had gepord, keek hem met grote ogen aan. Ze lachte zachtjes, al grinnikend. Het ei dat tussen haar armen zat, zat goed vast, die mocht in geen enkele gevallen vallen. Uiteindelijk loste de jongen de paal en keek hij haar aan. "Je zag me vallen zeker...?" Ze knikte even naar hem, jep dat had ze heel goed gezien. Daarna keek ze even kort naar haar Pokémon. Lawrence keek even naar de persoon en draaide zich toen om, om naar haar toe te komen. Ze moest wel nog steeds lachen, het was voor een keer niet zij die viel.

Hij bloosde, oh dat was schattig en grappig op hetzelfde moment, dat was het echt! Ze lachte daarom even zachtjes, minder spottend dan eerst en dat kon je duidelijk zien. Na enkele tellen tilde hij opeens zijn Pokédex op en richtte hij deze op Lawrence. De robotstem was al snel te horen en Tawn keek even kort naar de Sandile. Ze vroeg zich af of ze die al had geregistreerd op haar Pokédex... Vast niet, daar had ze nog niet aan gedacht. "Wow een Sandile!" Zei deze. Ze knikte nogmaals naar hem. Ja een heel irritante, neem hem mee pls~ Maar dat zei ze niet... Ookal wilde ze het zo zeggen en die bal in zijn handen duwen. Veel plezier zou hij ermee hebben. Een Pokémon die graag kleine Pokémon at, echt leuk. "Ben jij ook een trainer?" Ze knikte nogmaals naar hem. "Ik heb al mijn eerste badge," zei ze met een klein grijnsje op haar lippen. Ze was stiekem best trots dat ze dat had gedaan.