Old tower

Met voorzichtige stappen liep het meisje de traptreden van de Tower of Mastery op. Wat haar hier bracht wist ze niet precies, maar ze had gehoord dat deze toren op de een of andere manier in verband werd gebracht met mega evolutie. Maar om eerlijk te zijn, ze had geen idee op wat voor een manier. Toch interesseerde dit onderwerp haar wel, gezien ze zelf ook een pokémon in haar team had zitten die over een tijdje in aanraking zou komen met dit onderwerp. Ze wist zeker dat het niet meer zo lang zou gaan duren voordat haar Grovyle een Sceptile zou worden, en dan zouden ze terug reizen naar het lab van professor Sycamore en daar een keystone aanvragen. Waarschijnlijk zouden ze ergens in Lumiose City wel een Sceptilite kunnen bemachtigen. Die stad was zo groot dat ze waarschijnlijk nooit in alle winkels binnen zou kunnen stappen. Ondertussen was ze al aardig wat verdiepingen omhoog gekomen, ze was nu over iets meer dan de helft. Voorlopig zou ze hier blijven, want hoe hoger ze zou gaan komen, hoe kouder het zou worden. En voorlopig was het hier zelfs al aardig koud. Nieuwsgierig keek ze de verdieping rond. Eigenlijk zag ze niet echt veel bijzonders, op een oude toren van binnen na dan.

{Eerste post voor Aiden}

De toren was ouderwets, en het zou haar niks verbazen als hier zelfs ghost pokémon te vinden zouden zijn. Zo'n plek was het namelijk wel. Om eerlijk te zijn, ze moest er niet aan denken om 's avonds of 's nachts in deze toren rond te dwalen, wie weet wat er dan allemaal uit hun schuilplaats kroop. Een korte rilling ging over haar ruggengraat heen, al kon die gewoon door de kou komen of inderdaad door de gedachte. Ze liet haar hand rusten op de pokéball van Admiral. Als hij geëvolueerd zou zijn zouden ze voor hem ook een megastone regelen. Ja, hun band was altijd al sterk geweest, ook in het begin al. Admiral zou alles voor haar doen en zij voor hem, ze waren een team.
Plots keek het meisje om, want ze voelde hoe iets haar been aanraakte. Eerst dacht ze dat het misschien wel een van de wilde ghost pokémon was, maar zag toen een steel pokémon staan. Een Mawile als ze het goed had. Licht verbaasd zakte ze door haar knieën en glimlachte naar de pokémon. "Hey daar," begroette ze het vriendelijk en glimlachte, waarna haar ijsblauwe ogen wat afgleden en ze een stukje verderop een iets oudere jongen zag staan. Waarschijnlijk was hij de trainer van deze Mawile. Hierna richtte ze haar blik weer op de Mawile, ondanks de grote bek achter op haar kop zag ze er best vriendelijk uit.

Het meisje keek weer op naar de jongen, die inderdaad de trainer van de Mawile bleek te zijn. Dominique rechtte haar benen weer omdat de Mawile zich toch omdraaide naar haar trainer, haar armpjes uitstak en vervolgens in zijn armen belandde. Het was wel duidelijk dat die twee een goede band hadden. Toen hij zijn steel pokémon weer veilig in zijn armen had vroeg hij haar of ze geïnteresseerd was in mega evolutie. Het zwartharige meisje knikte en streek een loshangend plukje haar achter haar oor. "Ja. Ik heb op dit moment een Grovyle en hij zal dus later ook Mega Evolutie kunnen gebruiken," zei ze en glimlachte toen naar de jongen met het bruinige jaar. Ze was hier speciaal gekomen om een kijkje te kunnen nemen in de toren die oh zo bekend stond om de Mega Evolutie. "Heb jij er al ervaring mee?" vroeg ze toen, kijkend naar de Mawile in zijn armen en toen weer terug naar de jongen. Voor zover ze wist konden Mawile's ook Mega Evolutie gebruiken, dus misschien die van hem ook wel.

De jongen knikte vervolgens een keer, blijkbaar had hij er dus wel ervaring mee. Ergens verbaasde dat haar niet, want zijn Mawile zag er ook al best sterk uit. “Meer dan genoeg,” zei de jongen vervolgens, waarna er een kleine stilte viel die Dominique niet durfde te verbreken. “Heb er drie in mijn team, één in de box en één die een mogelijke mega evolutie heeft als ik z’n Ever Stone afpak en ‘m een Mega Stone geef.” Het meisje keek hem belangstellend aan, ja, hij had dus echt wel wat ervaring met Mega Evolutie. "Dat is inderdaad nogal wat," besloot ze toen te zeggen met een kleine grijns. Hierna besloot ze zichzelf voor te stellen. "Ik ben trouwens Dominique Lane," stelde ze zich toen dus maar voor.

“Moet ook zeggen dat het me wel bevalt. Het is weer heel wat nieuws,” zei de jongen toen vervolgens. Toen ze zich eenmaal had voorgesteld knikte de jongen een keer. “Aiden Stark,” stelde hij zich toen aan haar voor, waarop Dominique zelf een keer knikte en een glimlachje op haar gezicht toverde. “Leuk je te ontmoeten, Dominique. Ook ‘n trainer, of doe je wat anders?” Het meisje schudde haar hoofd, ze deed dan misschien wel aan de badges, maar echt honderd procent trainer was ze niet. "Well, niet echt. Ik ben een breeder, maar om mijn pokémon sterker te maken doe ik ook aan gyms." Ze glimlachte naar de jongen en keek weer eventjes naar de Mawile, waarna haar blik afdraaide naar de Scizor die niet al te geamuseerd bleek te zijn. "Hoeveel badges heb jij al dan? Ik heb er nog maar eentje."

Nieuwsgierig keek ze toe hoe de jongen zijn badgecase uit zijn broekzak viste, klapte deze voor haar neus open en beeldde vijf badges aan haar. Wauw, die was al goed op weg. “Heb sindskort mijn vijfde op zak,” zei de jongen op een rustige toon, terwijl hij de badgecase weer wegstopte. “Maar ik denk dat ik al wat langer op reis ben.” Het meisje knikte, hij leek haar al weer wat ouder en het zou goed kloppen dat hij dan al verder was op zijn reis. "Ik denk het ook," zei ze met een kleine glimlach en keek rond door de toren. "Dus.. Denk je dat hier nog iets te beleven valt?" vroeg ze en keek hem vervolgens weer even aan.

Licht nieuwsgierig keek ze naar de jongen, die zijn schouders een keertje ophaalde en haar vervolgens met een licht geamuseerde blik in zijn ogen aankeek. “Zin om ‘t eens te gaan bekijken?” vroeg de jongen vervolgens. Het was een tijdje geleden dat ze iemand in haar buurt had gehad die niet wilde dat ze als dienstmeisje ging spelen, of die de boze zus uit probeerde te hangen. "Sure," zei ze toen ook en grijnsde lichtjes, waarna ze de toren rondkeek. Op het eerste gezicht zag het er gewoon.. een beetje vreemd uit allemaal. “Garrett, kom jij maar terug,” hoorde ze de jongen zeggen toen deze zijn Scizor terug liet keren. Nieuwsgierig keek ze een keertje rond door de toren, hopend dat er ergens wel iets te beleven viel. Anders was ze voor niks al die trappen omhoog gekomen.

Ze keek rond en zag in haar ooghoek hoe Aiden de pokémon weer op de grond neerzette. “Ga jij maar kijken of je wat vindt,” zei hij toen en de schoot meteen al weg. “Oké, ehm…” Dominique richtte haar blik weer op de jongen en wachtte af. “Kunnen we nog verder naar boven, of moeten we verder naar beneden?” vroeg de jongen uiteindelijk aan haar. Het meisje haalde haar schouders op en keek hem weer kort aan. "Ik heb geen idee, waar denk je dat we iets kunnen vinden?" vroeg ze en keek rond, kijkend of er ergens een deur ofzo zat.