Icy weather

Ze staarde even naar haar handen. Ze had een sjaal rond het ei gebonden en deze lag nu in het gras naast haar. Het ei was nooit ver van haar verwijderd, ze zorgde er dan ook erg goed voor. Ze zuchtte even. Misschien was het omdat het herinneringen terugbracht van vroeger, van toen ze het ei van Lionell had gekregen. Daar was Sachi dan uit gekomen. Ze zat op een bankje, het wa sbest koud... Ze zuchtte even waarbij een klein condenswolkje uit haar mond kwam en opsteeg. Ze schudde even kort het hoofd en leunde toen wat naar achter. Met haar hand wreef ze even over het ei heen, ze aaide het zachtjes. Ze was erg gehecht geraakt aan het ei en ze hoopte vurig dat het snel zou uitkomen. Dan zou ze kunnen zien voor wat ze zo hard had gewerkt. Ze zuchtte nogmaals waarbij een wolkje condens nogmaals uit haar mond ontsnapte. Het was echt koud. Daarom pakte ze het ei op en drukte ze het tegen zich aan. Het was nog steeds in de wollen sjaal gewikkeld, dus het had vast warm genoeg... Maar je wist nooit zeker en zeker als het om een ei ging in deze omstandigheden. Ze haalde diep adem en duwde even haar kin tegen het ei aan, zachtjes, niet te hard, maar heel teder. Na enkele tellen tilde ze haar hoofd terug op en liet ze haar hand naar haar riem gaan. Ze pakte de Pokéball van Sachi en gooide deze op. In een flits verscheen de Glaceon voor haar. Deze liet een enthousiast piepje horen. Zij hield namelijk van de koude. Ze lachte even kort naar haar Pokémon en klikte toen de bal terug vast aan de riem. Even liet ze haar hand over de overgebleven twee ballen glijden. Kido en Lawrence... Lawrence of Kido. Na even na te denken pakte ze toch de bal van Lawrence. In haar hoofd had ze de keuze snel gemaakt, maar in haar hart was het moeilijk om haar trouwe Aggron in haar bal te laten. Het was soms hartverscheurend om te weten dat ze ooit zoveel van de Pokémon had gehouden. Toen ze nog een kleine Aron was geweest... Ze zuchtte even zachtjes, hierbij stegen weer condens wolkjes op uit haar mond. Ze hield de bal voor zich en daaruit liet ze de kleine Sandile komen. De kleine gedaante van de Dark, Ground Pokémon verscheen voor haar en deze liet meteen ene grijns op zijn lippen verschijnen. Tawn keek even kort naar de kleine Pokémon, in haar ogen stond afgunst voor de kleine Sandile, maar diep vanbinnen hield ze toch o zoveel van dat diertje. Naja, niet zoveel. Niet dat ze dat ging toegeven, want dat stond helemaal niet in haar woordenboek. Ze keek even kort van de Sandile naar haar Glaceon en knikte toen naar Sachi. Daarna liet ze haar blik even over Lawrence gaan. "Begin," zei ze maar, waarna ze naar achter leunde en zo het gevecht in de gaten hield.
Lawrence begon met bewegen en schoot naar voren. Met een halve draai van zijn lichaam wilde hij de Pokémon raken met zijn staart. Sachi sprong simpel op en deinsde terug. "Sachi defensief, Lawrence val aan!" zei ze om de twee toch nog wat instructies te geven. De Sandile klemde zijn tanden op elkaar, draaide zich om en liep op de Glaceon af. De Ice Type Pokémon vernauwde haar ogen en schatte alles mooi in. Toen de Dark, Ground Type Pokémon dicht genoeg was, deinsde ze naar achter en toen naar rechts, maar Lawrence volgde haar sneller dan verwacht en schoot op haar af. Een Counter aanval volgde wel meteen en daar werd de arme Sachi meteen mee geraakt. Ze schoof wat naar achter en had duidelijk nooit verwacht dat ze geraakt zou worden met zo'n aanval. De Pokémon schudde daarom meteen haar kop. Zij bleef nogal rustig en toen ze zag dat haar tegenstander weer naderde, sprong ze simpel op, lande op hem en rende toen naar de andere kant van het pad. De Sandile keek haar even kort aan, maar gromde toen zachtjes, draaide zich om en zette meteen de achtervolging in. Sachi was een sterke Pokémon. Ze was gemaakt voor aanvallen en niet voor snelheid zoals sommige van haar varianten. Law sprong op, maar de Glaceon was nog steeds sneller en kon nog net aan een Bite aanval ontkomen. Tawn had het zo geregeld, de Pokémons zouden met elkaar vechten en elkaars zwakste punten moeten gebruiken in een gevecht. Enkel zo zouden ze verder kunnen gaan en dat wist ze maar al te goed. Ze zuchtte zachtjes en keek verder hoe Lawrence lande op de grond en zijn houding probeerde te herstellen. De Ice Type Pokémon maakte hier gebruik van om de afstand tussen haar en de ander te vergroten. Lawrence snoof zachtjes, maar liet zich niet doen. Hij draaide zijn lichaam en sloeg wat modder uit de grond die recht op de Pokémon af kwamen. Mud-slap. Mooi gekozen. Toe de verschillende stukken modder op Sachi afvlogen, besloot Lawrence dat hij ook mooi naar haar toe kon gaan. De Glaceon keek even achterom, kon de eerste stuk modder zien en week uit ervoor. Natuurlijk werd ze dan geraakt door de tweede. Ze schoof wat naar achter, schudde haar kop en lichaam snel om het modder van zich af te krijgen en keek met vlammende ogen naar Lawrence. Een tweede stuk modder vloog aan haar voorbij en het vierde stukje kon ze met gemak ontwijken. Maar daar kwam de Sandile. Aan een snelheid dat zelfs Tawnee niet van hem had verwacht, ramde hij Sachi zo omver met een tweede Counter aanval. De Glaceon piepte even en kon het niet langer laten. Toen ze naar achter werd geschoven, opende ze haar bek en beet ze hard in de neus van de Pokémon. wel meteen groeide er een stukje ijs op het topje van de neus van de Sandile, Ice Fang dus. Tawn zuchtte en tilde haar hand op. "Zo is het wel goed," zei ze met ene rustige stem. De Sandile en Glaceon keken langzaam op. Sachi loste de Pokémon rustig en Lawrence deinsde achteruit waarna hij verwilderd met zijn kop begon te schudden om het ijs ervan te krijgen, niet wetend dat het eigenlijk in hem zat.

Met elegante passen wandelde de Glaceon op haar trainer af en Tawn knikte even al lachend naar haar Pokémon. "Mooi werk," zei ze. Toen keek ze even naar de Ground, Dark Pokémon. Deze schudde nog steeds met zijn kop. Tawn lachte zachtjes. Ze hadden het beide goed gedaan. Ze keek nogmaals naar de blauwe Pokémon voor haar en knikte nogmaals naar haar. Met de dag ging het beter. Ze kon het amper geloven dat ze dan ook al de eerste badge binnen had... Misschien dat ze zelf zou overwegen de tweede te doen... Met Kido en Sachi... Of zou ze een andere Pokémon erbij betrekken. Lawrence? Misschien, als hij tegen die dag sterk genoeg zou zijn.

&Dominique Lane

"Hey daar," Ze keek op bij de stem en zag een meisje, ze knikte even naar haar. Sachi knipperde een paar keer met haar helderblauwe oogjes. "Hallo," zei Tawn dan uiteindelijk tegen het oudere meisje. Lag het aan haar of waren alle kinderen hier in Kalos ouder dan haar? Het viel haar gewoon op hoor. Zij was lekker een zestienjarige en de meeste waren ouder dan haar, wel jammer maar toch. Niet dat ze het erg vond, het was gewoon weer zoiets dat opviel. Ze zuchtte even zachtjes en keek even naar de Grovyle, die had ze nog nooit gezien, wel al van gehoord natuurlijk. Die was best bekend, overal zowat eigenlijk.

"Ik ben Dominique, en dit is Admiral," Ze knikte even naar de zwartharige, ze wist niet goed waarom maar waarom had ze het gevoel dat ze haar kende? Dominique... wacht... wacht... Ze keek even naar de Sceptile. "Aangenaam," zei ze met een kleine lach. Daarna keek ze even naar haar Glaceon en keek ze terug naar het meisje genaamd Dominique. "Ik ben Tawnee en dit is Sachi," zei ze terwijl ze even knikte naar de elegante Pokémon. De Ice Type knikte even naar hun en ging toen zitten om ze in de gaten te houden. Ze keek terug naar het meisje en fronste even. "Mag ik even wat vragen?" zei ze op een toch wat nieuwsgierige toon. "Ben jij toevallig familie van een Danique?" Ze lachte even kort, maar wel ongemakkelijk. Was dat eigenlijk wel slim geweest?