[ORAS toernooi - 3e Ronde] Owen Zhi vs Silvie Sakura

Weer een stap dichter bij de fossielpokémon uit Hoenn. Owen was verstandig genoeg om zijn triomfantelijkheid niet te tonen. Hij wist dat er nog drie andere mensen meestreden om de hoofdprijs – drie trainers waarvan hij niet meer wist dan met welke Pokémon zijn streden. Zijn volgende tegenstander was Silvie Sakura, een jonge vrouw met halflang bruin haar en een bril. Haar Pokémon: Trapinch, Ant Pit Pokémon, type ground; Beautifly, vlinderpokémon, type bug en flying. Die laatste moest hij zonder problemen neer kunnen halen met zijn Plusle, maar hij moest daar ook weer niet teveel op vertrouwen. Hij had zijn beide gevechten niet gewonnen met type-voordeel en hij mocht zijn tegenstander niet onderschatten. Als die op de een of andere manier ervoor wist te zorgen dat Plusle’s aanvallen steeds op Trapinch gericht waren...

Hij liet zijn twee Pokémon op het strijdveld verschijnen. Mightyena rekte zich uit en liet zijn indrukwekkende tanden zien terwijl hij geeuwde. Owen hoopte dat hij goed uitgerust was na zijn dutje in het vorige gevecht.
Plusle was in ieder geval nog flink opgewekt. Hij kon nauwelijks stil blijven staan op de grond van het openluchttheater. Dat was goed, want veel van Plusle’s handigere aanvallen vereisten beweging. Owen kon alleen maar hopen dat de kleine Pokémon zijn energie niet teveel verspilde aan huppelpasjes.

Toen keek hij naar zijn tegenstander. Hij realiseerde zich dat hij het moeilijk vond om niet alvast van de overwinning uit te gaan.

Silvie keek verbaast op toen haar overwinning werd aangeduid, alweer gewonnen? Na een kort moment liep ze snel naar voren, naar Trapinch en Beautifly. De grondpokémon stond rechtovereind en keek nog steeds helder uit zijn ogen, ondanks de schrammen die zijn hele lichaam bedekten. Met de Beautifly ging het minder, de vlinder lag op de grond en was haast uitgeschakeld. Waarschijnlijk had die alleen door de morning sun nog genoeg energie om bij bewustzijn te blijven. En waren ze door en moesten meer vechten. 'Laten we jullie maar gaan opladen,' mompelde de brunette tegen de pokémon. Ze wist dat ze tegen een jongen genaamd Owen moest, doordat ze als laatste moest had ze zijn gevecht half gezien en wist ze ongeveer wat zijn voor- en nadelen waren. Toch zou ze straks een voordeel hebben, het voordeel van Trapinch. Silvie liet de grondpokémon als eerste terug keren en pakte toen de Beautifly voorzichtig op. De vlinder had nog steeds een vechtlustige blik in haar ogen, ondanks dat ze uitgeput was.

Silvie liep het podium op, nu was zij aan de beurt, alweer als laatste. Trapinch en Beautifly waren weer gezond en wel, dat zou geen probleem worden. De brunette keek naar de twee pokémons van haar tegenstander, Plusle en Mightyena, beide zwak tegen een van haar pokémon. Alleen de Plusle kon lastig zijn tegen Beautifly. 'Wat denk jij Nova, gaat dit lukken?' Vroeg Silvie wat afwezig aan de Salamence achter haar. Die brulde zachtjes wat niet echt ja of nee betekende. De Beautifly en Trapinch werden tevoorschijn gehaald, de vlinder keek weer helder uit haar ogen en vloog hoog in de lucht, blij weer gezond te zijn. Trapinch.. was Trapinch en keek met zijn rare ogen neutraal het veld op. Silvie keek naar Owen, hij leek haar iemand die veel nadacht. Ze kon niet verwachten dat hij geen tactiek zou hebben. Maar tactiek was niet alles en zij had dubbel voordeel en een keer nadeel. Het zou waarschijnlijk net zo lastig worden als tegen Alexander. Misschien wel meer aangezien dit de derde ronde was.
Silvie keek even van de Beautifly naar de Trapinch en besloot de eerste zet te nemen. 'Trapinch, earth power. Beautifly, silver wind.' De grondpokémon keek alleen geconcentreerd naar de Plusle, maar was bezig met de aanval. De grond onder de cheering pokémon leek te ontploffen, een van de krachtigste aanvallen van Trapinch. En die zou het dubbele van de schade doen aangezien de Plusle er zwak tegen was. De Beautifly was wat duidelijker bezig met de aanval. De vlinder liet allerlei schilfertjes los komen van haar vleugels die ze met een krachtige vleugelslag over het veld liet gaan waardoor de meeste aan de overkant van het veld tussen de vleugelplaatjes kwam te zitten. Silvie glimlachte, ze was niet naar de derde ronde gekomen zonder goede pokémon te hebben, al was ze in het begin niet zeker van Beautifly geweest. Nova was weer achter haar gaan liggen en keek met glinsterende ogen toe, de Salamence kon dan niet zelf vechten, maar dit vond ze ook heel interessant.

Silvie Sakura had haar eigen Pokémon achter zich staan. Owen zou haast afgeleid raken door de enorme Salamence. Wat zou hij zelf graag zo’n draak-Pokémon willen hebben... het was buitengewoon interessant hoe de de evolutielijn van Bagon verliep, haast als die van een vlinder: eerst een klein wezentje, dan een soort cocon en vervolgens in staat om te vliegen.
Maar nee, hij mocht zich niet laten afleiden. De enige vlinder die in zijn gedachten mocht komen was op dit moment Beautifly.

‘Trapinch, Earth Power,’ zo opende Silvie op dat moment het gevecht. ‘Beautifly, Silver Wind.’ Het was niet verrassend dat ze haar Trapinch op Plusle af stuurde en haar Beautifly op Mightyena. Maar met dat soort problemen had Owen al eerder te maken gehad en hij wist dus wat hij moest doen: zijn twee Pokémon om laten wisselen.
‘Mightyena, bescherm Plusle en dan Snarl!’ Hij zou de twee aanvallen moeten nemen en overleven. Dat was dan maar zo. Het waren twee moves die niet tot nauwelijks te ontwijken waren, dus moest hij er maar het beste van maken. ‘Plusle, Electro Ball op Beautifly!’ Meteen kwamen de twee Pokémon in beweging. Mightyena sprong voor Plusle om zo de Earth Power én de Silver Wind op te vangen, terwijl Plusle achter hem vandaan danste en een lichtgevende, knetterende bal naar de vlinder wierp. Mightyena slaakte een kreet toen de aanvallen hem raakten en zakte door zijn achterpoten, maar ging in één vloeiende beweging (of eigenlijk eerder: een vloeiende geluidsproductie) over op de aanval die hem opgedragen was. Woedend naar twee tegenstanders grommen was nou eenmaal geen probleem als je aangevallen werd.

De Plusle werd beschermd door de Mightyena, die ving de twee klappen op en leed de schade. Silvie wist dat de Plusle voor Beautifly zou gaan. Tegen de snarl van de darktype kon ze niks doen, maar de schadelijke electro ball kon ze verhinderen. 'Rock slide als bescherming.' Trapinch liet stenen uit het niets verschijnen en wierp ze tussen hem, Beautifly en de tegenstanders zodat er een schild kwam. Ook zouden de gevallen stenen blijven liggen en een nadeel vormen voor de tegenstanders. Beautifly kon namelijk boven de rotsen vliegen en Trapinch was thuis op de grond. Dit werkte alleen in haar voordeel. Met een grijns keek Silvie naar haar twee geleende pokémon, winnen hoefde ze niet, maar het was leuk eens echt serieus te vechten, had ze nog nooit echt gedaan.
'Stun spore en gust,' riep ze naar de Beautifly, de vlinder begon meteen met het vormen van het poeder. 'Trapinch, dig.' De grondpokémon verdween in de aarde op het moment dat de Beautifly klaar was. De vlinder vuurde de stun spore met een gust op de tegenstanders af zodat het gele poeder overal aan de overkant kwam. Het was bedoelt voor de Mightyena aangezien de Plusle immuun tegen de paralize was. Terwijl de Trapinch onder de grond zijn weg groef fladderde Beautifly met vernieuwd vertrouwen rond. Vastbesloten om deze keer meer te doen dan de vorige keer. Silvie keek toe, ze was dan misschien een hobbytrainer en nam het niet echt serieus, maar je moest niet de fout maken haar te onderschatten. Het onderschatten van je tegenstander was nooit goed. De grond rond Plusle begon af te brokkelen en Trapinch kwam boven terwijl hij zijn bek wijd open had om zich in het onderlijf van de kleine pokémon vast te bijten met een krachtige crunch.
'Beautifly, hou de Mightyena bezig. Whirlwind.' Silvie wist dat Trapinch, de sterkere pokémon, een makkelijk doelwit was en dat teamwork hier nu duidelijk nodig was. De vlinder kwam naar voren en klapperde zo hard met haar vleugels dat een krachtige windvlaag ontstond die de hond naar achteren zou blazen. Dan zou het moeilijk zijn om Plusle te helpen en kon Trapinch zijn crunch afmaken.

Zijn tegenstander kon niets beginnen tegen de Snarl, maar helaas wel tegen de elektrische bal – en dat terwijl juist díe aanval een groot effect zou moeten hebben gehad. Owen was even uit het veld geslagen door de slimme zet van het meisje tegenover hem, dat haar Trapinch een Rock Slide als schild liet uitvoeren. De Electro Ball botste knetterend dood tegen de harde rotsen en veroorzaakte niet meer schade dan een kleine zwarte brandplek op het steen.

‘Stun Spore en Gust,’ werd er meteen geroepen door Silvie. Owen liet de gedachten aan de kleine tegenslag meteen weer achter zich en focuste zich weer op het gevecht. Trapinch verdween op dat moment in de aarde.
‘Plusle, hou de grond in de gaten!’ riep Owen. Zelf keek hij nauwelijks naar de grond, maar wel naar zijn geleende Mightyena, die niet helemaal op tijd weg kon komen bij de Stun Spore. Dat was niet erg, wist Owen uit een vorig gevecht. Verlamming was vervelend, maar dankzij Mightyena’s ability kon hij er ook zijn voordeel uit halen. Zolang hij maar niet totaal verlamd werd, althans.

‘Mightyena, Crunch!’ riep Owen, maar blijkbaar was de wolf erger verlamd dan hij had verwacht, want hij kon zich niet bewegen. Op dat moment begon de grond rond Plusle te brokkelen, maar daar had de kleine Pokémon zich al op voorbereid. Owen hoefde nauwelijks ‘Spring!’ te roepen, of het beestje sprong al omhoog. ‘En Electro Ball op Beautifly!’ riep hij erachteraan, waardoor het konijnachtige monstertje niet alleen de lucht in sprong en zo de kaken van Trapinch ontweek, maar ook een venijnige bliksembal op de vlinder af vuurde. Diezelfde vlinder was op dat ogenblik overigens bezig met een Whirlwind richting Mightyena. Whirlwind was gelukkig geen aanval die schade deed, waardoor Owen de Mightyena niet beval om te ontwijken. Wel riep hij: ‘Mightyena, Crunch!’ waarop de wolf gromde en tegen de wind in op Beautifly probeerde af te stormen – sneller dankzij zijn ability, maar alsnog vertraagd door de wind.  

Silvie zag dat de Plusle de aanval ontweek, als die nu weg zou rennen zat ie in de val door Trapinch ability, arena trap. Beautifly was het doelwit, waarom wist de brunette niet. Trapinch was de sterke tegenstander, als je zou opletten bij de vorige gevechten zou dat duidelijk zijn. Toch? De elektrische bal vloog op de vlinder af, sneller dan de Mightyena, en raakte ook. Dit was omdat Silvie wist dat ze er voordeel uit kon halen. Nu werd de ability van Beautifly geactiveerd en werden insectsoort aanvallen twee keer zo sterker dan eerst, dat plus de STAB zou een groot aantal schade doen. Op de Mightyena aangezien die braaf op de vlinder af rende voor zijn crunch. En door zijn zwakte tegen insecten zou de aanval genoeg zijn om een groot aantal schade te doen, meer dan ooit. De aanval zou ruim vijf keer zoveel schade doen.
'Silver wind.' De Beautifly vuurde de plaatjes af op de Mightyena die op haar af kwam, deze keer zou ze wel meer doen dan de vorige keer. Doordat de hond op de vlinder af kwam en paralized was was de kans klein dat die zou ontwijken. Silvie keek naar Trapinch, de sterkere pokémon. Wat had die een geluk dat hij het doelwit niet was. 'Mud-Slap, Plusle.' De grondpokémon keek naar de konijnachtige pokémon en vuurde de modder op de ogen van het dier af. Als die minder kon zien zou dat ook in haar voordeel werken.
'Beautifly, morning sun,' Silvie richtte haar aandacht weer op de vlinder. Die had zo een schade geleden dat het beter was die weer wat te genezen, anders zou die, als de Mightyena de kracht vond door te rennen na de silver wind, uitgeschakeld raken en daar was ze nog niet aan toe. De Beautifly concentreerde zich en kleine glinsteringen verschenen toen die genas. Aangezien het weer normaal was zou die nu zeker de helft van zijn kracht weer terug hebben. Silvie keek naar haar twee pokémons, de Plusle nog aanvallen zou zeker niet dom zijn aangezien die het gevaarlijkst was. En de Mightyena zou nog wel even last hebben van de silver wind. 'Earth power.' Silvie keek naar Trapinch die zich op de Plusle richtte, Mightyena was te lastig omdat dat een bewegend doelwit was. De grond rond het konijn ontplofte weer, deze keer was er geen wolf om die te beschermen.