You're my superhero..

Het was een rustige dag, weinig wind en een grote hoeveelheid zon. Dominique wandelde met een kalme pas langs de kliffen die vlak bij Cyllage City lagen. De laatste paar weken had ze wat doelloos door de Kalos regio heengelopen, een Eevee geadopteerd waaraan ze meteen kon zien dat het beestje wel degelijk iets in zich had. Op dit moment rende het jonge ding rondjes om haar en Admiral heen, vrolijk spelend en met een wild zwaaiende staart. Nog steeds had ze geen goede naam voor het wezentje, maar dat was van latere zorg. Nu had ze een ander doel, een doel waarom ze zichzelf de naam 'Breeder' mocht geven. Ze had een studie gedaan naar de egg groups en was er toen achtergekomen dat Admiral tot een van de wat meer beperkte groepen behoorde, zowel de monster als de draak groep. Haar Pokédex en landkaart hadden haar dus naar de rotsen in de buurt van Cyllage City geleidt, omdat ze hier een Pokémon uit dezelfde egg group kon gaan vinden: een Bagon.
Haar doel stond dus al vast, ze was hier alleen maar voor die ene reden, om die Bagon te vangen. Dan was het nog maar te hopen dat het zou klikken tussen de twee, maar waarschijnlijk was dat niet zo'n heel groot probleem. Het meisje met de twee gitzwarte vlechtjes stopte met lopen toen ze iets hoorde, luisterde aandachtig maar kon toen geen ander geluid horen dan de ruisende zee. Ze deed een stap verder, hoorde weer iets maar werd toen gestoord door het lawaai van de Eevee. Geïrriteerd keek ze de kant op van het jonge wezen, maar deze had nog geen flauw benul van het feit dat ze iets verstoorde en dus kon ze het haar niet zo kwalijk nemen. Dominique besloot dat het verstandiger was om het ding even terug te laten keren, gewoon om er zeker van te zijn dat ze niet opeens van de klif af zou vallen, want zo'n figuur was het wel.
Een paar kleine steentjes rolde van boven naar beneden en kwamen voor haar voeten terecht. Het viertal ogen - die van haar en haar groene starter - keken omhoog en zagen daar het wezen staan waar ze naar opzoek waren. "Há!" zei Dominique en zwiepte een van haar staartjes uit haar gezichtsveld. "Doe Quick Attack!" Met een snelle beweging sprong de Treecko naar voren, tegen de rots aan, en klom halverwege naar boven, waar de Bagon zich bevond. Het wezen had niet verwacht dat haar tegenstander zo goed kon klimmen en werd nog voordat ze kon ontwijken geraakt door de aanval van Admiral. De Bagon viel een paar meter naar beneden en kwam nu terecht op de route, wat veel makkelijker was voor Dominique. "Oké, nu Pound." De Treecko sprong naar beneden en kwam met een redelijk harde klap op de blauwachtige Pokémon terecht. Deze kreeg hierdoor wel meteen wat schade, maar was sterk genoeg om door te vechten. Toch wist de Bagon zich nog goed te verzetten en kwam het op de Treecko afstoven, duidelijk op haar teentjes getrapt. "Ontwijk het!" Helaas, het was al te laat want de Treecko werd met een volle kracht tegen de stenen wand aan gesmeten, onderuit zakkend tegen de stenen wand en een afdruk achterlatend.
"Admiral!" schreeuwde het meisje geschrokken en zag hoe haar groene starter weer overeind krabbelde, net zoals de Bagon had hij nu wat schade opgelopen, maar hij kon nog doorvechten. Voordat ze het wist had de Bagon weer een tweede aanval op haar starter afgevuurd, een redelijk krachtige Ember dit keer. De Treecko wist deze voor de helft te ontwijken en liep wat zwart geblakerde plekken op, waarschijnlijk niet iets wat erg veel kwaad kon, maar toch. "Oké," zei ze toen, duidelijk van plan om een andere tactiek uit te voeren, "Quick Attack en dan Absorb." De Treecko volgde zoals altijd keurig haar bevelen op en zette zich af aan de stenen wand, vloog op de Bagon af en wierp deze krachtig omver met de Quick Attack. Daarna voerde het een snelle Absorb uit, zodat hij wat meer kracht kreeg en de Bagon kracht verloor. Het was goed uitgevoerd, want de Bagon lag op de grond en kon niet enorm veel tegenslag bieden. Toch wist het blauwe wezen zich te verzetten, ze wist zich een weg onder de Treecko door te wurmen en verbrak de Absorb, die toch al voor wat schade had gezorgd en dus best wel geslaagd kon worden genoemd. Maar toen was het de beurt aan de Bagon om een aanval uit te voeren. Het dier beet zich vast aan de staart van de Treecko, die paniekerig om zich heen begon te slaan en zijn stevigheid verloor.
Voordat Dominique er iets aan kon doen wankelde hij naar achteren en werd hij door het toedoen van de Bagon naar beneden getrokken, van de klif af. Dominique deed angstig een paar stappen naar voren, proberend om nog op tijd bij hen te komen, maar viel met een klap op de grond omdat ze struikelde over haar eigen voeten. Haar hele gezicht deed pijn en ook haar handen en knieën waren geschaafd. Een paar seconden bleef ze liggen, maar toen stond ze op. Hoe pijn haar benen en hoofd ook deden, ze moest kijken waar ze waren. Maar Admiral was weg, net zoals de Bagon waar ze tegen hadden gevochten. De twee waren over de rand gevallen en in de kolkende zee terecht gekomen. Tranen welden op in haar ogen en ze rende in de richting van de rand, licht wordend in haar hoofd. Oh Arceus, ze had zonet haar beste vriend om het leven gebracht.
Net op het moment dat ze over de rand heen kon kijken sprong er een grote, groene gedaante naar boven. Het meisje werd door de kracht achterover geblazen en viel op haar bibs, ogen groot van ongeloof. Verward krabbelde ze overeind en zag nog net hoe de Grovyle neerkwam op de grond, de Bagon van zich af smeet en deze met een knal tegen de muur liet vliegen. "A-admiral?" kwam er wat ongelovig uit terwijl ze toekeek hoe het grote, groene wezen zich naar haar omdraaide en knikte. "Je bent het echt!" Bijna had ze de Pokémon om de hals gevlogen, maar besefte zich dat ze nog iets hadden om af te maken voordat het zover was. "Oké, maak het af met nog een laatste Quick Attack." De grote Wood Gecko Pokémon leek nu nog sneller te zijn en vloog op de versufte Bagon af, raakte haar keihard en liet haar toen weer tegen de stenen muur aan knallen. Het blauwe wezentje zakte langs de stenen wand naar beneden.
Voordat ze het wist had ze voor de eerste keer in haar leven naar een lege Pokéball gegrepen, zwaaide haar arm naar achteren en zwiepte het ding vervolgens naar de wilde Bagon toe. Deze kreeg het balletje tegen zijn buik aan, waarna deze open klikte en de Pokémon naar binnen zoog. Het viel op de grond en begon toen een beetje te trillen, zou het haar gelukt zijn?

Helaas voor haar bleek het vangen van een Pokémon helemaal niet zo makkelijk te zijn als dat ze verwacht had. Na een paar keer wild schudden klikte het rood met witte balletje zich weer open en was er een kleine, rode, verblindende flits te zien. Ze vouwde haar hand voor haar ogen en zag toen dat de Bagon weer tevoorschijn was gekomen, terwijl de Pokéball een eindje wegrolde en tegen het gesteente van de klif tot stilstand kwam. Ze was hier ook helemaal niet goed in, vertroetelen van Pokémon was waarschijnlijk eerder haar ding, maar dan moest je wel eerst Pokémon hebben. Dominique was vastbesloten om het dier te vangen, dus wierp ze even een snelle blik op haar Grovyle die nog altijd klaar stond voor de strijd. Oké, tweede poging wagen dan maar. Vol met nieuwe moed deed het meisje een stap naar achteren om te voorkomen dat ze geraakt zou worden door een aanval van de Bagon of een eventuele misser van haar Grovyle. De Bagon leek wel een geamuseerde glimlach op haar snuit te hebben, blijkbaar vond ze dit gevecht wel wat. En zo macho als hij was snoof Admiral een keer, misschien met een lichte minachting in zijn stem. Tsja, dat zat in zijn karakter, hij kon er nooit zo goed tegen als hij verloor, en dit zag hij dus ook als iets dat hij verloren had. "Kom op, Admiral!" zei ze en de Grovyle keek even een keer om, knikte toen en richtte zijn volle concentratie toen op de Bagon. Het meisje met het gitzwarte haar haalde een keer diep adem en liet snel haar blik over het strijdveld gaan, zoekend naar enige kleine details die haar konden helpen een nieuwe strategie te bedenken. "Oké, doe Quick Attack, maar raak haar niet aan!" De Grovyle leek even te twijfelen en keek een keer vluchtig achterom naar zijn trainster, had hij dat nu goed verstaan. Dominique maakte een druk handgebaar als teken dat hij op moest schieten. De Pokémon vloog naar voren, maar langs de Bagon. Deze draaide zich wat verbaasd om en zag toe hoe de Grovyle bijna geruisloos tegen de muur aan landde, zich razendsnel weer afzette en zo in een vierkant om haar heen sprong. De Pokémon draaide de hele tijd mee met de Grovyle die om haar heen sprong. Toen Dominique merkte dat de Bagon steeds trager meedraaide besloot ze dat dit het perfecte moment was. "Doe nu - van achteren - Fury Cutter!" Nu pas leek Admiral de nieuwe tactiek te begrijpen en viel na nog wat sprongen van achteren aan, de Bagon een volle lading gevend van de Fury Cutter. Jeah! De Bagon werd door de klap naar voren geslingerd en de Grovyle sprong achteruit, een brede grijns op zijn groene gezicht. Helaas hadden ze niet al te veel tijd om te herstellen, want de Bagon kroop overeind en vuurde toen een paarse straal af op de Grovyle, een Dragon Breath. De Grovyle wist deze te ontwijken, maar nu kwam de straal dus recht op Dominique af. Deze liet zich vallen op de grond en voelde hoe de paarse straal over haar hoofd heen scheerde. Pfieuw, ze was bijna de sigaar geweest.
"Snelheid maken, Admiral, put haar uit. Pursuit!" Ze had voor de tactiek gekozen waarbij veel snelheid nodig was. Ze zouden de Bagon eens laten duizelen en dan kon het gewoon niet meer fout gaan. De Grovyle schoot weer op haar af, raakte haar vol in haar buik en maakte een triomfantelijk geluid. "Niet te overmoedig worden, Absorb." Hij had niet veel tijd, maar wist toch weer een beetje energie af te nemen van de blauwe Pokémon. Helaas werd dat dus al snel onderbroken omdat de Bagon uit paniek een slecht gerichte Ember in de lucht schoot. De Grovyle dook naar beneden en ontweek de vlam, die bijna zijn uitstekende stuk blad op zijn hoofd liet branden. De Bagon sprong weer overeind, maar dit keer waren ze bijna klaar voor de genade klap. De Bagon begon weer met het afvuren van Dragon Breath's, waarvan er een vol raakte. "Houdt haar bezig, Admiral!" riep ze naar de andere kant van de open plek en begon toen met het zoeken naar de Pokéball, waar was dat ding nou weer gebleven, net had het er nog gelegen.
De Grovyle wist precies wat er van hem werd verwacht en begon weer met de eerder bedachte tactiek. Door middel van de Quick Attack maakte hij steeds een vierkantje om de Pokémon heen, die meedraaide in de hoop dat een van zijn aanvallen - afgewisseld een Ember of Dragon Breath - zou raken. Dominique viel neer op haar knieën en voelde hoe het opwaaiende stof in haar ogen kwam, waardoor ze tranen kreeg en vooral in haar rechteroog een aantal steken. Met haar blote handen tastte ze over de rotsachtige bodem heen, totdat deze half achter een steen verscholen iets rond en glad voelden: de Pokéball. Opgelucht haalde ze adem, sloot haar vingers om het voorwerp en kwam weer overeind. Ze zag hoe de Grovyle weer bezig was met het uitputten van de Bagon, maar dat hij zelf ook langzamer begon te springen en bijna geraakt werd door een slecht gerichte Ember. "Maak het af met Pound!" Omdat de aanval nu meer snelheid had opgebouwd dan een gemiddelde Pound was hij ook extra krachtig, raakte de Bagon vol in de rug en liet deze languit vallen. Dominique besloot dat tijd haar vriend was, en gooide daarom ook razendsnel de Pokéball naar de Bagon toe. Deze raakte haar redelijk hard op haar achterhoofd en voor de tweede keer werd ze opgezogen. De Grovyle kwam uitgeput neer op de grond en zakte half voor zijn benen heen, steunend op de grond en zijn armen. De Bagon was ondertussen verdwenen en de Pokéball rolde wat onrustig heen en weer. Hopelijk zou ze dit keer meer geluk hebben en hoefde ze geen derde keer te vechten, want ze betwijfelde of Admiral dan nog wel genoeg energie op kon brengen. De Eevee was geen partij en kon nog amper een feilloze Tackle uitvoeren, dus dat was ook geen echte optie. Het meisje kneep haar handen tot vuisten en keek gespannen toe, zou het nu wel lukken?