Thievery.

Bijna was Apollo in het water gevallen, omdat Reese zonodig een grapje wilde uithalen. Als Abigail niet zo snel had gereageerd was hij erin gedonderd en dit was geen strand waar de bodem dichtbij was, nee, dit was een haven. Een woedende blik wierp ze op de Bagon, die schuldig ineen kromp en langzaam wegschuifelde bij haar blik. "Volgende keer niet meer doen, oké?" Zei ze, toen ze wat gekalmeerd was en hem een aaitje over zijn kop gaf.
Het feit dat ze zo ver van haar geplande reis af was geweken, was omdat ze bericht had gekregen van haar ouders. Ze hadden hun persoonlijke bode op een boot gestuurd om een pakketje af te leveren [alleen omdat ze zo angstig waren dat het pakketje met de normale post 'verdwaald' zou raken] en Abigail had gelijk door dat het iets belangrijks moest zijn. Dus wachtte ze geduldig op de haven, terwijl haar twee pokemon het niet konden laten om zo nu en dan in een stoeigevecht uit te breken. Ongeduldig tikte ze met haar voetzool op de grond, tot ze plots aan de horizon een boot zag naderen. Was die voor haar ..?

Ze gaf de bode een omhelzing, aangezien hij een van de mensen was die haar met haar opvoeding had geholpen en nam zeer dankbaar het pakketje aan. Het voelde aardig zwaar aan, maar toch was het aardig compact. Helaas moest de bode weer snel vertrekken en beloofde hij haar ouders de groeten te doen. Abigail zwaaide hem uit, maar haar nieuwsgierigheid overnam haar doen en dus stortte ze zich gelijk op het pakketje. Erin zat een erg compacte.. vouwfiets ..? Hadden haar ouders haar dan eens horen mekkeren omdat het vervoer zo langzaam ging. Oh wow, haar ouders kenden haar dus beter dan verwacht.
Net wilde ze de fiets uitklappen voor een testritje, toen ze bijna omver werd gelopen door een wild fladderende Farfetch'd. "Waah..!" Riep ze uit en zag de bruine vogel hard snatterend weer rennen. "Pak 'm!" Brieste Abigail, redelijk van haar stukje gebracht. Apollo schoot met zijn grote snelheid op de vogel pokemon af en sloeg hem hard met zijn staart, waarna Reese hem met een kopstoot tegen de grond werkte. Echt teamwork was het nu eindelijk wel. Abigail haakte de vouwfiets aan haar nog aardig lege rugzak, die nu toch wel wat zwaarder aanvoelde en liep op de pokemon af. Deze sprong echter snel overeind toen ze dichterbij kwam en rende weer weg, iets op de grond achterlatend. Een tas ..? Was deze pokemon zijn Trainer kwijt of .. ? Wat confused keek Abigail haar pokemon aan en hief de tas op haar schouders, vragend om zich heen kijkend. "Iemand een tas kwijt?" Besloot ze dan maar in het wild te roepen.

Nerveus begonnen haar ogen over de menigte mensen te gaan die zich de hele tijd op de haven had gevestigd. Misschien.. misschien zou degene die deze tas kwijt was straks opdagen, denkend dat zij hem had gestolen..? Oh nee, dat wilde ze liever niet. Bijna wilde ze de tas weer op de grond leggen en terugtreden uit de plaats delict toen er iemand op haar af kwam rennen, haar blik op de tas gericht. "Ja! Ja, ik ben een tas kwijt!" Opgelucht haalde Abigail adem, maar keek een beetje verrast op toen het meisje de tas niet gewoon uit haar handen pakte, maar een beetje.. nerveus voor haar neus stond. "M-Mag ik...?"
Haar wenkbrauwen schoten een beetje onbegrijpend omhoog. Euh.. "Ja.. ja natuurlijk, het is jouw tas." Grijnsde ze voorzichtig en reikte de tas wat meer naar het onbekende meisje uit. "Dat was hopelijk jouw pokemon niet?" Het schuldgevoel kwam nu weer terug. Straks had ze ook nog eens haar pokemon weggejaagd, want ja, ze was al eens iemand tegen gekomen wiens pokemon maar een grapje uithaalde door iets af te pakken. Oh nee..