Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Ze had zichzelf voorgenomen even in Lumiose te blijven. Het was een mooie stad, maar zo ontzettend groot. Voor nu zou ze Santalune maar even laten voor wat het was, de eerste Gym was nu toch nog te hoog gegrepen voor haar, want eerst moest Apollo evolueren. Dus hier even trainen en verblijven zou geen probleem worden, toch? Zeker niet voor haar culturele niveau. Haar twee pokemon speelden bij een fonteintje, terwijl Abigail op een gezellig bankje zat met een broodje in haar hand. Zo nu en dan wierp ze een paar kruimels naar de pidgey en de fletchling die zich bij het bankje bevonden. Reese en Apollo hadden al genoeg pokevoer gehad tot in de avond, zo energiek waren ze. Uitgerust liet ze zich terugzakken op het bankje en nam nog een grote hap van haar broodje. Ah ja, veel beter dan de hele tijd rondlopen op een route, op zoek naar de volgende stad.
{ eerste post voor Elisia Frost }
Member
Elisia Frost
Punten : 455
Gender : Female ♀
Age : 14 years
Type : Trainer
Icon :
Onderwerp: Re: Relaxing vr jul 25, 2014 2:04 pm
Wow, alles hier was heel anders, al kwam deze stad wel een beetje in de buurt van Hearthome city. Een beetje maar. Elisia had hier vannacht overnacht, haar pokémon liepen nu al heel de tijd bij haar in de buurt. Alleen ’s nachts zaten ze in hun pokéball, want kom op, het zou want vreemd zijn als er ineens een paard in een gebouw liep, laat staan twee. Ze had al vroeg het gebouw verlaten, aangezien er in die stad heel veel te zien was. Het was immers een erg grote stad, de hoofdstad zelfs. Elisia keek verbaast om zich heen, want wauw, dit was wel heel wat anders dan Eterna city. Ze pakte de pokéball van Chantal en drukte op het knopje. “Goedemorgen Tally,” sprak ze vrolijk. Het meisje had nooit problemen met vroeg opstaan, hoe vroeger hoe beter. ’s Nachts kon je toch weinig doen en als het ’s avonds was liep ze ook niet graag alleen op de straten. Dus hoe vroeger je opstond, hoe meer je op één dag kon doen, zo dacht Elisia altijd. Het meisje glimlachte vrolijk, keek om zich heen. Er liepen toch wel aardig wat mensen rond, dus zo verschrikkelijk vroeg zou het wel niet zijn. Ze pakte de pokéball van haar blitzle uit haar tas en liet de pokémon verschijnen. De blitzle keek even verbaast om zich heen als Elisia daarvoor gedaan had. Alles was ook heel nieuw, de pokémon waren zelf ook alleen Eterna city gewend en Dusty was zelfs amper uit zijn pokéball gekomen. Zielig eigenlijk. Daarom moest hij nu al die tijd inhalen. Elisia haalde haar tas van haar schouder en pakte er een boterham uit. Haar pokémon hadden al gegeten, zij nog niet. Ze zag een bankje, met een ander persoon. Een persoon die zij nog niet kende! Cool, dan kon ze misschien wel vandaag haar eerste kennismaking doen, of hoe dat ook heette. Ze liep voorzichtig naar het bankje, haar twee pokémon volgde haar. Al die vogels waren dan wel eng, ze moest wel even doorzetten om bij het nog onbekende meisje te komen. Ze ging naast haar op het bankje zitten en keek haar glimlachend aan. “Hallo!” Ze nam een hap van haar boterham, maar algauw duwde Dusty zijn neus ertussen en hetzelfde te doen. Ze trok meteen haar boterham weg en keek gespeeld boos – de kleine glimlach omdat ze het stiekem wel grappig vond was niet te missen – naar de hengst. “Dusty!” sprak ze streng, al kwam het niet heel erg beangstigend over, aangezien de blitzle haar vragend aankeek. Niet gewend dat ze boos kon praten natuurlijk.
Apollo zette zijn beste beentje voor in het spelletje dat hij aan het spelen was met de Bagon en duwde Reese over het randje van de fontein. Met een speels geluidje viel hij in het water, om niet veel later weer boven te komen. “Hallo!” Abigail schrok lichtelijk van de plotselinge begroeting en toen ze haar hoofd even omdraaide zat er plots een vreemd meisje naast haar. Maar goed, ze leek niet gevaarlijk of onaardig, dus het zat wel goed. "Hey." Begroette ze haar vriendelijk terug. Toch slikte ze wat nerveus toen ze een vurig paard zag staan. Vuur types waren verre van haar favoriete en ze voelde meteen dat Apollo op het bankje was gesprongen en zich op de rugleuning begaf, om daar gevaarlijk naar de pokemon te kijken. Wat geruststellend aaide Abigail hem over zijn rug. Als de pokemon van deze Trainer was, zou er niet veel aan de hand zijn. "Sorry, zo doet hij altijd tegen vuur pokemon." Glimlachte ze verontschuldigend. Het was een vervelend trekje, maar zo had iedereen de types die ze niet echt.. aanstonden.
Member
Elisia Frost
Punten : 455
Gender : Female ♀
Age : 14 years
Type : Trainer
Icon :
Onderwerp: Re: Relaxing vr jul 25, 2014 2:29 pm
Het onbekende meisje leek toch aardig te schrikken van Elisia, wat logisch was aangezien ze ineens achter haar zat. Ja, zij was zo iemand die iedereen aansprak, misschien was ze dat niet gewend. “Hey,” begroette de onbekende haar vriendelijk. Elisia glimlachte vriendelijk terug. Dit meisje leek haar niet heel onaardig, ook niet geïrriteerd of saggerijnig, dus dat zat wel goed. “Ik ben Elisia Frost,” sprak ze vriendelijk, maar ze bleef een beetje angstig naar de pokémon achter de onbekende kijken, aangezien ze die niet kende, maar die zag er wel een beetje eng uit.. Het leek wel een graspokémon. Die pokémon leek echter ook bang te zijn voor haar ponyta, dus heel erg in de buurt zou die niet komen. "Sorry, zo doet hij altijd tegen vuur pokemon." Glimlachte het meisje vriendelijk en Elisia knikte begrijpelijk. “Ook wel logisch, hij is gras en zij is vuur,” glimlachte ze vriendelijk terug. Wauw, ze had nog nooit een Treecko gezien. Heel erg eng zag die er ook weer niet uit, maar toch bleef haar ponyta in de buurt. Die wist goed dat Elisia voor andere pokémon een beetje bang was, dus die bleef altijd wel in de buurt. “Treecko toch?” vroeg ze glimlachend, waarna ze naar haar ponyta keek. “Dusty stop nou eens,” sprak ze toen glimlachend, toen de blitzle zijn snuit op haar schoot legde, kijkend naar de boterham die ze in haar hand had. Ze keek naar de nog onbekende. “Dit is Dusty, mijn blitzle,” sprak ze glimlachend. Ze was eigenlijk wel blij dat Dusty van haar was, nu had hij veel meer vrijheid. Ooit ging ze wel trainen met haar pokémon, zodra ze een beetje over haar angst was. Misschien tegenover elkaar, zodat ze allebei sterker werden. “En dit is Chantal, al zeg ik altijd Tally, mijn ponyta,” vertelde ze toen, al zou het meisje vast wel doorhebben welke pokémon dit waren. Die zou vast meer weten over pokémon dan Elisia zelf. Zij had enkel verhalen gehoord, de beste verhalen over pokémon in de wereld. Snel nam ze een hap van haar boterham, kijkend naar de blitzle die hongerig naar haar boterham keek, maar nu wel een beetje afstand genomen had. Gelukkig maar, want als hij bleef bedelen mocht hij terug zijn pokéball in, en dat wist hij zelf ook heel goed.
“Ik ben Elisia Frost,” Stelde ze zichzelf gelijk voor en Abigail glimlachte vriendelijk terug. Gelukkig leek Elisia het niet heel erg erg te vinden dat Apollo zo tussen haar en Abigail in was gesprongen. Hij wilde haar gewoon beschermen, maar zij hem ook. Elisia vond het zelfs logisch, gelukkig maar. “Treecko toch?” Abigail knikte. Niet veel mensen kenden Apollo's soortgenoten, maar dat maakte hem alleen maar specialer voor Abigail. Plots wierp de andere pokemon zijn kop op Elisia's schoot en Abigail grinnikte kort. Een grote bedelaar voor zo'n klein broodje. “Dit is Dusty, mijn blitzle,” Ze grifte de naam en de soort in haar geheugen. In Hoenn had ze nog nooit zo'n pokemon gezien, dus hij zou waarschijnlijk uit een andere regio komen. Mooi was hij zeker wel. “En dit is Chantal, al zeg ik altijd Tally, mijn ponyta,” Ja over ponyta's had ze wel gehoord, ja. Een doorweekte Reese was ondertussen naar haar toe gewaggeld, vrolijk kijkend naar Elisia. "Dit is Reese, een Bagon." Glimlachte Abigail, waarna ze de blauwe pokemon op haar schoot nam en hem stevig vast hield, zodat hij ook niet op het broodje af zou gaan. "En dit is Apollo." Ze wenkte met haar hoofd naar de Treecko, die ietsjes was gekalmeerd, maar de ponyta nog altijd in de gaten hield. "Mooie pokemon heb je." Complimenteerde ze Elisia. "Kom jij uit Kalos?" Vroeg ze vervolgens nieuwsgierig.
Member
Elisia Frost
Punten : 455
Gender : Female ♀
Age : 14 years
Type : Trainer
Icon :
Onderwerp: Re: Relaxing vr jul 25, 2014 3:10 pm
Het meisje bleek nog een pokémon te hebben, echter wist Elisia niet welke pokémon dit was. “Dit is Reese, een Bagon,” had het meisje verteld en meteen onthield Elisia de pokémon bij uiterlijk en naam. Het was wel interessant dat ze hier hele andere pokémon tegen kwam dan in Sinnoh. De nog onbekende – al was deze niet onbekend meer, alleen wist ze de naam niet – nam de Bagon op schoot. Eigenlijk zag deze er best wel eng uit, in vergelijking met haar ponyta, blitzle en de Treecko van het meisje. Ze vond de Treecko al een beetje eng, maar de Bagon was nog enger. "En dit is Apollo” vertelde het meisje. Elisia knikte en nam de pokémon in zich op, voor ze nog eens over hun pokémon gingen praten, het zou namelijk vreemd zijn als Elisia de namen niet meer wist, terwijl het meisje ze wel verteld had. "Mooie pokemon heb je." Sprak het meisje. Elisia glimlachte meteen breed. “Dank je!” sprak ze glimlachend. “Jij ook, je hebt geloof ik ook wel aardig bijzondere pokémon,” zei ze glimlachend. Ja, Elisia had nog nooit van Bagon gehoord, al kende Elisia niet heel veel pokémon. “Is Bagon een drakentype?” vroeg ze nieuwsgierig. "Kom jij uit Kalos?" vroeg het meisje nieuwsgierig. “Nee, ik ben van de Sinnohregio,” vertelde Elisia tegen het meisje. “Daar heb ik mijn pokémon ook vandaan, al komt blitzle niet uit de Sinnohregio, die heb ik gekregen van mijn ouders,” sprak ze glimlachend. Ze aaide de ponyta voorzichtig over haar schouder, uitkijkend voor het vuur dat haar manen waren, want je wilde natuurlijk niet dat je per ongeluk in de fik vloog door je eigen pokémon! “Kom jij uit Kalos?” vroeg ze nieuwsgierig, kijkend naar het meisje. Voor zo ver ze wist kwamen er geen Treecko’s en Bagons uit de Sinnohregio, dus het zou haar verbazen als ze uit Sinnoh kwam. Ze hoorde haar blitzle zachtjes briesen, uit irritatie dat het broodje op was. “Dusty, je hebt al genoeg op,” sprak Elisia lachend, maar de blitzle keek nog steeds een beetje geïrriteerd naar de ponyta. Ze schudde lachend haar hoofd en aaide weer voorzichtig over de hals van de ponyta, die nieuwsgierig naar de Bagon keek, aangezien die pokémon ook nieuw voor haar was.
Als een klein kindje rekte Reese zijn armpjes uit naar het broodje, alleen schatte hij de afstand totaal verkeerd in en kwam hij niet verder dan een paar centimeter. Toch bleef de eigenwijze pokemon het verder proberen. Hij moest per se het broodje in zijn pootjes krijgen. “Jij ook, je hebt geloof ik ook wel aardig bijzondere pokémon,” Abigail knikte trots en keek Apollo even aan, die haar een tevreden blik terugwierp. “Is Bagon een drakentype?” Nogmaals knikte ze. "Ja, 100% draaktype." “Nee, ik ben van de Sinnohregio,” Ah.. niet dat het veel verklaard, maar eindelijk had ze dan eens iemand in Kalos ontmoet die niet uit Kalos kwam. Nu voelde ze zich wat minder vreemd. “Daar heb ik mijn pokémon ook vandaan, al komt blitzle niet uit de Sinnohregio, die heb ik gekregen van mijn ouders,” Oh dat was dan een zeer mooi cadeau! Reese slaakte een kinderlijke zuchtje toen hij merkte dat het broodje was verdwenen en kalmeerd weer wat. “Kom jij uit Kalos?” Werd de vraag vervolgens aan haar gesteld. "Nee ik kom uit Hoenn." Glimlachte ze. "Daar komen deze twee ook vandaan." Nu had Reese de aandacht van de Ponyta te pakken en als een klein kindje stak hij zijn tong naar het paard uit.
Member
Elisia Frost
Punten : 455
Gender : Female ♀
Age : 14 years
Type : Trainer
Icon :
Onderwerp: Re: Relaxing vr jul 25, 2014 8:11 pm
De Bagon van het meisje strekte eigenwijs zijn handen uit naar het broodje van Elisia, wat haar liet glimlachen. Die korte armpjes waren eigenlijk wel heel schattig. "Ja, 100% draaktype." sprak het onbekende meisje en Elisia knikte, om het te onthouden. Het was leuk om nieuwe pokémonsoorten te ontdekken, zolang deze maar niet té dichtbij kwamen en niet té eng waren. Nee, zij durfde andere pokémon dan haar lieve ponyta en blitzle niet aan te raken. Later wel, misschien later. Nu zou ze het hier eerst eens gaan ontdekken. "Mag ik wat vragen?" vroeg ze vriendelijk, ze keek nog heel even naar de Bagon. "Hoe heet je eigenlijk?" vroeg ze glimlachend, haar hand streek voorzichtig tussen de oren van haar geïrriteerde blitzle. Ze schoot wat naar achteren en keek met een gekanteld hoofd naar Elisia. Ze glimlachte. "Hij houdt niet zo van knuffelen, wilt alleen maar sterker worden," sprak ze glimlachend, al klonk haar stem liefkozend over haar pokémon. Ja, al was ze ergens bang voor pokémon, voor deze twee had ze haar angst aan de kant geschoven, deze twee hadden haar toch iets minder bang gemaakt, het voelde meer beschermd. Ze glimlachte naar de blitzle, die langzaam weer dichterbij kwam. "Nee ik kom uit Hoenn." glimlachte het meisje. Hoenn.. Dat kende Elisia niet heel goed, enkel van gehoord. Daar zouden echt prachtige pokémon vandaan komen. Zouden daar ook ponyta's wonen? Die had ze hier nog niet gezien, al zat ze hier natuurlijk nog niet heel lang. "Daar komen deze twee ook vandaan." sprak het meisje toen. Het bruinharige, jongere meisje knikte. "Ik ken Hoenn niet persoonlijk, maar het lijkt me wel een mooie regio," sprak ze glimlachend. De Bagon had nu zijn aandacht op Tally gevestigd en stak zijn tong uit, wat Elisia liet grinniken. De ponyta keek meteen met grote ogen naar Reese. Ze kwam iets dichterbij gelopen en duwde haar neus richting de Bagon. "Tally," zuchtte Elisia glimlachend. Haar ponyta was altijd heen open, ging zo graag als mogelijk naar andere pokémon. Haar blitzle verveelde zich echter en keek naar de Treecko, waarna hij in zijn taaltje wat murmelde naar de Treecko. "Ik vind die pokémontaal altijd leuk," glimlachte Elisia vrolijk. "Al begrijp ik er helemaal niets van."
"Mag ik wat vragen?" Was ze iets vergeten te zeggen? Oeps.. "Hoe heet je eigenlijk?" Oh was ze dat echt vergeten te zeggen..? Abigail begon wat in zichzelf te lachen terwijl ze haar hoofd schudde. "Helemaal vergeten." Grinnikte ze. "Mijn naam is Abigail." Zei ze vervolgens met een grote glimlach. Ach wat kon ze soms toch een sukkel zijn. "Ik ken Hoenn niet persoonlijk, maar het lijkt me wel een mooie regio," Wat een schande zeg! "Ach, dat ik ken de andere regio's ook niet zo goed als mijn eigen. Het is een mooie regio veel verschillende elementen. Wat vind je het mooiste aan Sinnoh?" Vroeg ze vervolgens geïnteresseerd. Als ze toch niet aan het trainen was kon ze toch wel wat doen aan haar kennis over wat dan ook, right? Reese had zich ondertussen uit haar armen gewurmd en tikte de snuit van de ponyta aan, waarbij hij een lachje liet klinken. Apollo had echter de aandacht van de blitzle op zich gekregen en bleef geconcentreerd naar de elektrische soort kijken, alsof hij een staarwedstrijd aanging, maar uiteindelijk sloeg hij zijn ogen neer en sprong hij van de rugleuning af, om vervolgens op de grond terecht te komen en op de rand van het fonteintje te klimmen, waar hij wat water dronk. "Nee inderdaad, maar ik zou het soms ook niet willen verstaan, Reese zou me dan de oren van mijn hoofd praten."
Member
Elisia Frost
Punten : 455
Gender : Female ♀
Age : 14 years
Type : Trainer
Icon :
Onderwerp: Re: Relaxing za jul 26, 2014 1:24 am
"Helemaal vergeten." Grinnikte het meisje, waardoor Elisia haar even glimlachend had aangekeken. "Mijn naam is Abigail." Sprak Abigail toen. Het jongere meisje glimlachte toen. Cool, ze wist haar eerste naam hier. “Aangenaam kennis te maken dan, Abigail,” glimlachte ze. Het was altijd fijn om een naam te weten, dan was er wat meer duidelijkheid en vreemd genoeg ook meer vertrouwen. Als je tegen iemand sprak waarvan je eigenlijk niet de naam wist voelde het toch wel vreemd, alsof je tegen iemand sprak die je eigenlijk niet vertrouwde omdat je er geen naambordje aangeplakt had – en Elisia’s moeder had haar altijd verteld dat ze met iemand moest praten, maar ook de naam moest vragen. Het gesprek schakelde over naar hun regio’s. Abigail kwam blijkbaar uit Hoenn, een plek wat Elisia niet kende. "Ach, dat ik ken de andere regio's ook niet zo goed als mijn eigen. Het is een mooie regio veel verschillende elementen. Wat vind je het mooiste aan Sinnoh?" vroeg Abigail. Elisia haalde haar schouders op. “Ik denk wel de meren, waar de stilte te vinden is,” sprak ze vriendelijk, nadenkend over de meren waar stilte was, maar ook weinig pokémon. Ze was er vaak te vinden, haar band met haar ponyta was daar het meest gegroeid. “Goede herinneringen eraan, daar leerde ik mijn ponyta pas goed kennen,” glimlachte ze, kijkend naar haar ponyta. Ze gaf deze een aai over haar schouder, maar haar interesse lag het meest bij de Bagon, die haar met zijn pootjes aanraakte. Ze glimlachte eventjes. Chantal brieste zachtjes en liet een zacht gehinnik horen. “Wat is in Hoenn de mooiste plek?” vroeg ze nieuwsgierig, na even naar de pokémon te hebben gekeken. Algauw dwaalde haar blik af naar de Treecko, die een staarwedstrijd aanging met haar blitzle. Echter leek de Treecho op te geven en zich te verplaatsen naar het fonteintje. Een trotste bries verliet de snuit van de blitzle. "Nee inderdaad, maar ik zou het soms ook niet willen verstaan, Reese zou me dan de oren van mijn hoofd praten." Sprak het meisje, wat Elisia even liet lachen. “Nou ja, wel gezellig zo een spraakzame pokémon,” glimlachte ze. Ze keek heel even naar Reese. Chantal leek steeds meer geïnteresseerd te raken in de Bagon en duwde haar neus wat meer richting de pokémon. “Chantal, voorzichtig,” waarschuwde ze haar pokémon, die eventjes met haar oren bewoog, maar vervolgens weer haar aandacht richtte op de Bagon. Haar blitzle leek echter ongeïnteresseerd en verveeld voor zich uit te kijken. “Jij hebt zin om te trainen hé?” vroeg Elisia aan haar pokémon, die zich meteen omdraaide en verwachtingsvol naar zijn eigenaresse keek. Elisia keek even naar Abigail. “Je kan beter naar Abigail kijken,” lachte ze vrolijk, en meteen schoot de blitzle naar het meisje, om haar verwachtingsvol aan te kijken.
“Ik denk wel de meren, waar de stilte te vinden is,” Abigail liet haar hoofd wat kantelen wat ze altijd deed als ze iets ging verbeelden. Hoenn had niet echt veel grote meren, misschien kleintjes, maar wel veel zee. “Goede herinneringen eraan, daar leerde ik mijn ponyta pas goed kennen,” Ah dus er zat ook sentimentele waarde aan de meren? “Wat is in Hoenn de mooiste plek?” Oh nee. Nou eigenlijk had ze haar antwoordje wel klaar. "Nou.. in Hoenn is er een stadje, Pacifidlog Town, en dat is midden in een snelstromende zee gebouwd. Je moet er over boomstronken heen om naar andere huizen te komen en dat vind ik echt een mooie plek in Hoenn. Ik ging er vroeger vaak naartoe als vakantie." Antwoordde ze met een nostalgische glimlach. Plots keek de Blitzle haar aan en hief Abigail haar wenkbrauwen op, maar keek Elisia daarna weer aan. "Misschien zin in een klein oefengevechtje?"
Member
Elisia Frost
Punten : 455
Gender : Female ♀
Age : 14 years
Type : Trainer
Icon :
Onderwerp: Re: Relaxing di jul 29, 2014 1:47 am
"Nou.. in Hoenn is er een stadje, Pacifidlog Town, en dat is midden in een snelstromende zee gebouwd. Je moet er over boomstronken heen om naar andere huizen te komen en dat vind ik echt een mooie plek in Hoenn. Ik ging er vroeger vaak naartoe als vakantie." Vertelde Abigail en meteen maakte Elisia een beeld ervan. Het leek haar mooi, maar echt een duidelijk beeld had ze niet. Glimlachend keek ze Abigail aan. “Lijkt me mooi dan,” glimlachte ze vrolijk, denkend aan Sinnoh. Ooit ging ze nog wel naar Hoenn, had ze net besloten. “Ooit ga ik nog wel naar Hoenn,” glimlachte Elisia vriendelijk. Ze keek naar haar blitzle, die Abigail afwachtend aankeek, met een blik van: ‘gevechtje?’. Abigail hief één wenkbrauw op. "Misschien zin in een klein oefengevechtje?" vroeg ze, waarna ze het bruinharige meisje aankeek, die even twijfelend fronste. “Nou ja, alleen met blitzle dan,” glimlachte ze vriendelijk. Blitzle keek meteen opgewekt naar zijn eigenaresse, voor het eerst in lange tijden was hij zo blij. En niet normaal blij, maar echt heel erg blij. Elisia keek naar Abigail. “Eventuele regels?” vroeg ze glimlachend. Niet dat ze dit kende ofzo, ze had een paar keer mensen gezien dus ze zei gewoon wat om interessant te klinken. Ja, want ja soms moest je gewoon interessant klinken. Net als dat ze een ‘trainer’ was, maar stiekem gewoon een meisje met twee pokémon die stiekem niet wilde vechten omdat ze haar pokémon niet pijn wilde doen. Echt een trainer.
Ah het gevechtje werd aangenomen. De eerste van haar pokemon die opsprong was Reese, die opgewekt begon te brabbelen en uitdagende blikken wierp op de Blitzle. “Eventuele regels?” Abigail kwam snel overeind en deed een paar stappen naar achteren. Het was dan geen mooi leeg veld, maar misschien konden ze gebruik maken van het bankje en het fonteintje. "Eén tegen één, geen items, tot de andere pokemon niet verder kan." Zei ze met een schouderophaal. ""De eerste zet is voor jou." Reese sprong voor haar en ging in zijn gevechtspositie staan.
Member
Elisia Frost
Punten : 455
Gender : Female ♀
Age : 14 years
Type : Trainer
Icon :
Onderwerp: Re: Relaxing di jul 29, 2014 6:50 pm
"Eén tegen één, geen items, tot de andere pokemon niet verder kan." Vertelde Abigail en Elisia knikte ter bevestiging. Niet dat ze items had of zo, ze had niet zo veel geld meegekregen. ""De eerste zet is voor jou." Sprak Abigail. Elisia knikte twijfelend en keek naar haar blitzle, om vervolgens naar de omgeving te kijken. Ze kon de omgeving gebruiken om eventuele aanvallen te ontwijken. Ze glimlachte eventjes. “Kom op Dusty!” sprak ze met een glimlach, wetend dat hij dit geweldig zou vinden. De Blitzle maakte een blij geluidje, maar focuste zich algauw op zijn tegenstander. Hij kon weinig, wat dan weer jammer was. Alleen Tail whip en Quick attack, al kan ze daar wel wat mee. Hij is niet krachtig, hij is wel verschrikkelijk snel, al verwachtte ze niet dat hij zou winnen. Het was een simpele training, wat hem weer wat vrolijker maakte. Echter had ze dit nog nooit gedaan, dus wist ze niet precies wat ze moest doen. “Let op,” beval ze de Blitzle. Die keek onderzoekend naar de Bagon. “Quick attack!” beval ze de Blitzle, die meteen met een volle snelheid naar voren schoot.