Member Lilium FlorbellePunten : 700
Gender : Female ♀
Age : 18 years
Type : Ranger
Rang : Student Ranger
Regions : Kalos
Icon :   |  Onderwerp: Flower Power! za nov 22, 2014 11:56 pm | |
| Het was een tijd geleden sinds ze voor de laatst een gym had uitgedaagd en Lilium moest zeggen dat ze er een beetje nerveus voor was. Gezien het feit dat ze de gym toch, direct of indirect, associeerde met de brute aanval van Garrett, de Scizor van Aiden, gaf de gym haar een naar gevoel. Sterker nog, Aiden had deze gym verloren. En Aiden was toch wel de sterkste trainer die het meisje had mogen leren kennen. Zou zij dan wel het in zich hebben om deze gym te kunnen verslaan? Lilium haalde een keertje diep adem, waardoor haar borstkas opzwol. Het was alsof ze weer helemaal opnieuw in het zadel moest springen nadat ze ervan af gevallen was. Ze wist niet eens waarom ze zo’n lange pauze had genomen. Misschien was het wel het Halloween festival geweest. Maar ze kon er niet al teveel over zeggen. Het was nou eenmaal zo. Ze haalde eventjes diep adem en nam nog één keer haar strategie door. Als het goed is zou Alyss alles kunnen opbranden wat in deze gym voorkwam. Als backup, maar dan ook zeker weten als back up, zou ze Leo in kunnen zetten. Dat was, natuurlijk, als alle hoop verloren was. Want ze vertrouwde de Charizard nog steeds niet helemaal met dit soort situaties, nadat hij een keer zichzelf had laten controleren door zijn Blaze. Lilium huiverde nog eventjes door de gedachte. De Charizard had zijn trainer aangevallen, met zijn Flamethrower had deze het hele strijdveld verschroeit. Lilium wilde er niet eens over nadenken wat er had kunnen gebeuren als Aiden Leo niet met Tyrion had neergeslagen. Want terug in de Pokéball wilde Leo destijds ook niet. Maar dat terzijde.. Ze vertrouwde op Alyss. Ze had Oz ook weer in het team gezet. De Bug Pokémon was dolblij geweest om zijn trainer weer terug te zien en om weer eens een gevecht te doen, al had ze ook wel licht verwijt gezien in de ogen van de Pokémon dat hij zo lang in de box had moeten verblijven. Lilium glimlachte wat schaapachtig bij de gedachte. Het risico van een rotatieteam.. Moest ze maar zeggen. Ze rekte zich eventjes kort uit, waarna ze de gym binnen liep. Waar ze… een ravage aantrof? Er waren wat mensen aan het vegen. De planten die de gym normaal sierden waren dood en er zaten gaten en schroeivlekken op de grond. Lilium trok haar wenkbrauw eventjes lichtjes op. Dat moest… een spektakel van jewelste geweest zijn. Ze bleef eventjes wat bedremmeld staan. Wat moest ze hier nou weer mee dan?
Het duurde echter niet lang of een oudere man kwam op haar af gestapt. Dit moest de gym leader zijn, ze had Aiden genoeg erover horen klagen dat het een vervelende oude man was die hem destijds verslagen had. Een klein glimlachje trok toch eventjes aan haar mondhoeken bij de gedachte, Aiden was verslagen door een oud mannetje, Ramos de Grass Gym Leader. Heck, Ramos had zelfs een heggenschaar als wandelstok. Het was zeker weten een excentriekeling. Maar al snel genoeg verbeterde ze zichzelf. Wat had ze anders verwacht? Elke gym leader leek wel een excentriekeling te zijn. Ze moest terug denken aan de fotograaf, de klimmer met de steentjes en de rolschaatster. Wat zou het volgende typetje zijn waar ze het tegen moest opnemen? Ze schudde de man zijn hand voorzichtig en begroette hem. “Dag meneer,“ sprak ze. “Goedenmiddag spruit,“ sprak de man met een ietwat brommerige stem. Spruit. Oh ja, dat was waar ook. Deze Gymleader noemde iedereen spruit. Eventjes vergeten. Het blonde meisje glimlachte wat krampachtig door deze benaming, maar ze zei er niks van. Ze was ergere bijnamen gewend. Ze liet haar blik eventjes over de gym glijden, waarna ze lichtjes fronste. “Wat is er gebeurd met de gym? Als het gevecht niet uitkomt moet u het maar zeggen..“ Haar laatste woorden waren meer een mompeling, toch licht teleurgesteld dat ze haar battle waarschijnlijk moest uitstellen. Tot haar eigen (lichte) verbazing schudde de man echter het hoofd. “Gym battle is buiten,“ sprak hij kort, “de één of andere andere spruit heeft m’n gym van kant gemaakt met zijn Charizard. Verdient geen badges, ongemanierde vlerk dat het was. Kon niet eens zijn Pokémon onder controle houden.“ Lilium’s glimlach werd nog wat krampachtiger. Dat kon op zich niet missen. “Dat is naar,“ sprak ze dus maar, “wat onbeleefd van dat persoon, ik zou hem aangeven als ik u was.“ Lilium glimlachte wat onschuldig. Op dit vlak speet haar niks. Aiden kon het wel hebben en af en toe leek het echt wel een delinquent. Ramos mompelde alleen nog maar wat binnensmonds en wees met zijn wandel..schaar? naar buiten. “Daar wachten, ik kom er zo aan.“ De man had iets van een accent, maar Lilium kon niet goed wat het was. Ze kon gelukkig wel verstaan wat de man bedoelde en ze knikte dan ook rustig bij zijn woorden. Ze sjorde haar rugzak nog wat meer op haar rug en keerde weer terug naar buiten.
Het was op zich geen straf om buiten te zijn, de zon regende heerlijk neer voor een herfstdag en echt koud was het nog niet. Sowieso, als het gevecht eenmaal begonnen was zou ze geen kou meer voelen. Dan zou ze alleen nog maar spanning voelen en niks anders. Lilium liep met voorzichtige passen naar het aangewezen strijdveld. Het was best wel merkbaar dat het een tijdelijke oplossing was. Er waren haastig lijnen in het gras gemaakt door de grond om te ploegen. Het zag er wel uit als een gymveld van een grass gym nu, maar het was een beetje zonde. Nog een keer ging ze haar strategie door, zachtjes murmelend terwijl ze haar hand over haar Pokéballs liet glijden. Het was niet zo moeilijk. Ze zou beginnen met Jack en z’n Blizzard en daarna overstappen op Alyss of Oz. Misschien zou ze Leo of Romeo nog wel de beurt gunnen. Of Rosa. Haar Pokémon konden allemaal wel vechten. Ze glimlachte zachtjes. Ze had voor de eerste keer echt vertrouwen in een battle. Het duurde niet lang of Ramos verscheen, steunend op zijn wandelschaar. Ze kon er nog steeds niet bij dat de oude man met een heggenschaar liep in plaaats van de één of andere fancy stok. Maar goed, dat terzijde. Ramos liep naar de andere kant van het veld en Lilium nam nu zelf ook plaats aan haar kant van het veld. Ook de scheids verscheen en begon weer met het eeuwige uitleggen van de regels, voor het geval ze het na al 3 gym battles gedaan te hebben vergeten was. Maar één ding was wel opvallend en het trok haar aandacht. Ramos was de eerste gymleader die 4 Pokémon zou gebruiken. Maar dat mocht niet baten. Ze kon dat wel aan. Ze weigerde haar moed te laten verliegen deze keer. Uiteindelijk hief de scheidsrechter zijn vlag, prachtig groen voor deze gym battle, en gaf aan dat de trainers klaar moesten gaan staan om hun Pokémon eruit te laten. Een lichte glimlach trok opnieuw aan Lilium’s mondhoeken. Dit moesten ze kunnen. Haar vingers sloten zich om de Pokéball van haar Samurott. Ondanks zijn watertype, moest hij flink wat schade aan kunnen richten. Ze vergrootte de Pokéball en wachtte gespannen af. Ook Ramos had zijn eerste Pokéball al tevoorschijn gehaald. Ze kon enkel gissen wat deze Pokéball zou bevatten… “En begin!“
“Ga ervoor Jack!” Riep Lilium luid, waarna ze de Pokéball van haar Samurott door de lucht liet vliegen. De twee helften gingen vlug genoeg van elkaar en lieten de blauwe Pokémon verschijnen. Jack plofte met vier poten neer op de grond en slaakte een enthousiaste kreet. De Pokémon had er zin in deze maal. Lilium glimlachte lichtjes. Ook voor hem was het een tijd geleden dat ze het laatste gevochten hadden. Hopelijk was de Water Pokémon niet roestig geraakt van de pauze die ze genomen hadden. Aan de andere kant van het veld hoorde ze echter geen bekende plof, van een Pokémon die de grond raakte. Lilium keek wat behoedzaam omhoog en fronste daarna lichtjes toen ze de Pokémon van haar tegenstander zag. Het was blauw en had katoen..plukjes? Jumpluff? De Pokémon deinde maar wat lichtjes heen en weer in de lucht en raakte soms lichtjes de grond aan. Het zag er niet echt intimiderend uit. Maar geen tijd om daarover na te denken. Ramos begon namelijk al met zijn eerste aanval. “Sleep Powder, Jumpluff!“ Oh hell no. Lilium vernauwde haar ogen. Die aanvallen kende ze goed genoeg van Oz. “Aqua Jet Jack!“ Riep Lilium haar Pokémon toe. Jack sprong voorwaarts en omhulde zich met water, prachtig blauw gloeiend. De snelheid die de Pokémon maakte met deze aanval was soms ongelofelijk, maar ze hadden natuurlijk meer dan snelheid nodig om Ramos te verslaan. De aanval was echter genoeg om ervoor te zorgen dat de Sleep Powder geen effect had. De sporen konden niet door het schild van water heen drukken. De aanval had echter niet zoveel effect. Het maakte contact met de Jumpluff, deze was immers niet zo snel, en liet deze wat stuiteren. Maar water had nooit zoveel effect gehad op grass… Ze hadden zwaarder geschud nodig. “Volg op met Megahorn!“ Beval Lilium haar Samurott. De hoorn van de Pokémon begon fel wit op te gloeien en de Samurott sprong weer op de Jumpluff af. Half verwachte Lilium eigenlijk dat de aanval geen effect zou hebben, dat Ramos deze keer zijn Jumpluff op tijd zou melden dat deze moest ontwijken. Maar dat gebeurde niet. Het blonde meisje fronste lichtjes en besefte zich pas wat Ramos probeerde te doen toen het te laat was. De Jumpluff slaakte een kreet toen deze weer geraakt werd door een aanval, een super effectieve deze keer. Maar Ramos riep echter rustig een commando naar zijn Pokémon. “Poison Powder, Jumpluff“ Lilium verstarde lichtjes. De bastard. Natuurlijk, de man had gewacht tot Jack dichterbij was. “Ontwijk het Jack!“ Riep Lilium nog, maar het mocht niet baten. Het paarse poeder onhuldde Jack, welke eventjes bleekjes wegtrok en begon te hoesten. Met één van zijn ogen lichtjes dichtgeknepen keek de Pokémon echter weer naar zijn vijand. Hij had nog genoeg energie, voor nu. Maar de Pokémon zou waarschijnlijk vanzelf bezwijken aan het gif… Ze moesten opschieten. Lilium zuchtte mentaal lichtjes. Ze had het moeten weten. In een grass type gym kon ze verwachten dat dit soort aanvallen naar haar hoofd geslingerd zouden worden. “Bullet seed, Jumpluff!“ Riep Ramos kalm. De katoenen Pokémon sprong op en gleed door de lucht heen. De gewichtloosheid van Jumpluff was ergens wel fascinerend, maar op dit moment niet. De Pokémon zond een regen van kogels naar beneden, op Jack af. “Jack, Water Pulse!“ Riep Lilium haar Pokémon toe. De Pokémon riep een gloeiende bol van energie op, waarna hij deze de Bullet Seed inschoot. Toen de twee aanvallen elkaar ontmoetten, ontploften ze met een mooie knal, al waren er zeker wat Bullet Seeds ontsnapt aan de aandacht van Jack. Ze ketsten tegen zijn gezicht en de Pokémon schudde eventjes geïrriteerd met zijn hoofd. “Blizzard Jack!“ Riep Lilium. Vaarwel laatste beetje warmte, maar het zou zeker effectief zijn tegen een Jumpluff, als ze het goed had. Jack haalde diep adem en liet de golf van koude lucht ontsnappen uit zijn mond. Vocht in de lucht kristalliseerde door de kou en al snel genoeg werd er een heuse storm van sneeuw en ijs op Jumpluff afgezonden. De Pokémon slaakte een kreet toen deze het koudefront voor zijn kiezen kreeg. Lilium glimlachte opnieuw. Ze kregen de overhand over deze eerste Pokémon, en ze had haar twee Fire types nog niet eens hoeven gebruiken. Dat scheelde zo enorm. Jack was immers zwak tegen gras aanvallen en deed het al behoorlijk goed. Lilium kon niet ontkennen dat ze trots was op de Pokémon. Maar er waren nog wel sterkere gras aanvallen, en Ramos wist hoe ze te gebruiken.
“Jumpluff, Mega Drain!“ Lilium schrok eventjes lichtjes op. Die aanval was een hele bak sterker dan Bullet Seed. En nog erger, Jack kon deze niet ontwijken. De Pokémon slaakte een kreet toen deze opgloeide en toen zijn energie werd weggezogen. De Samurott wankelde eventjes en schudde zijn hoofd, zijn bovenlip optrekkend in een geërgerde grom. Het was duidelijk dat Jack absoluut niet blij was met deze aanval en de Jumpluff stuiterde weer enthousiast rond. Rotbeest. Lilium ging eventjes met haar hand door haar blonde haar heen terwijl ze nadacht. Het beste was hopen op een critical hit. Zo lang zou Jack het niet meer volhouden immers… “Blizzard Jack!“ Klonk de stem van het meisje. Jack spreidde zijn kaken wijd, waardoor zijn tanden blikkerden in het zonlicht en zond een stroom van ijskoude lucht naar de Jumpluff. Deze zette zich af en sprong de lucht in, in een poging de sterke aanval te ontwijken. “Volg het, Jack!“ Riep Lilium verbeten. Die pluizenbal hoefde toch echt niet te denken dat Lilium hem nu nog ging laten ontsnappen en Jack was duidelijk ook niet vrolijk met de gang van dit gevecht. Met een ruk bewoog de Samurott zijn kop omhoog, de richting van de Blizzard veranderend. De Jumpluff slaakte een kreetje toen deze geraakt werd. “Mega Drain!“ Riep Ramos zijn Pokémon nog vurig toe. De oude man had duidelijk nog steeds genoeg energie voor Pokémon gevechten, zo bleek. Maar de Jumpluff… Reageerde niet? Sterker nog, de Pokémon maakte de eerste plof van het gevecht. Het viel zo op de grond neer. Licht verbaasd keek Lilium ernaar. Het was nog niet uitgeschakeld… Het bewoog alleen niet meer. Een triomfantelijke glimlach verscheen op Lilium’s lippen toen ze zich besefte dat de Jumpluff ook een statusconditie had opgelopen, de grass Pokémon was bevroren geraakt en bewoog niet meer. Geen critical hit, maar dit mocht ook. Nu was de Pokémon een zeer makkelijk doelwit geworden. Ze wees enthousiast naar de Jumpluff en Jack had het meteen door. “Megahorn!“ Riep Lilium. De Pokémon spurtte naar voren, zijn hoorn gloeide op. De Jumpluff had geen kans meer om te ontwijken en werd naar achter geknald door de Megahorn Het ijs op het lichaam van de Pokémon kraakte en brak, maar de Jumpluff bewoog verder niet meer, zelfs nu het niet meer bevroren was. De scheidsrechter hief zijn vlag. Jumpluff was niet meer in staat verder te vechten. De eerste ronde was gewonnen. Ze wierp eventjes een bezorgde blik op Jack, die nu zachtjes hijgde en zijn kop liet hangen. De Pokémon was duidelijk uitgeput van de Poison Powder en de aanvallen die hij had moeten doorstaan. Lilium glimlachte en hief haar Pokéball. “Goed gedaan Jack, je mag uitrusten,“ prees ze haar Pokémon. Jack glimlachte nog eventjes zachtjes, maar werd daarna opgezogen door de straal van de Pokéball. Die verdiende nog wel wat lekkers in het Pokémon center. Maar voor nu mocht iemand anders het stokje overnemen. Lilium pakte de volgende Pokéball uit haar tas. Tijd voor Romeo om zijn eerste gymbattle te proberen en ze hoopte dan ook maar dat hij geen stage fright had.
“Ga ervoor Gogoat!“ Riep Ramos, zijn stem rasperig. Hoe kon zo’n oude man nou nog schreeuwen? Het was Lilium een raadsel. Sowieso vond ze dit een beetje een apart figuur, het was net alsof alle Gym leaders of heel oud of heel erg jong waren. Maar wie weet zou Gym leader van Gym 5 dat wel goedmaken. Wist zij veel dat de gast die die gym leidde jonger was dan zijzelf. “Romeo! Grijp ‘m!“ Riep Lilium, waarna ze de Deerling liet verschijnen uit zijn Pokéball. Arceus, wat zag Romeo er klein uit in vergelijking met die Gogoat. Ook Romeo leek lichtelijk geïntimideerd te zijn door de grote verschijning en had zijn oren wat achteruit gelegd voor een moment. Maar daarna snoof de Pokémon en schraapte lichtjes met zijn hoefjes over het gras heen, zich klaar makend voor de strijd. Romeo was altijd al een beetje een held op sokken geweest, dus Lilium hoopte maar dat dit goed kwam. Maar ja, ze moest op haar Pokémon vertrouwen. Als ze dat al niet deed, dan kwamen ze sowieso niet tot een overwinning. “Gogoat, Bulldoze,“ sprak Ramos op kalme toon. En als een stoomwals kwam de Gogoat naar voren zetten, recht op Romeo af. De Deerling verstarde van schrik en werd naar achter gebeukt voordat Lilium een commando kon uitroepen. Eventjes beet de blondine op haar lip. Gogoat was veel sterker dan de zacht uitziende Jumpluff. Dat was één ding wat zeker was. Tijd voor meer concentratie dus. “Romeo, Jump kick!“ Sprak Lilium, zichzelf forcerend om kalm te blijven. Ze moest niet in de paniek schieten van de eerste tegenslag in een battle. Dat maakte juist dat ze zou kunnen verliezen. Romeo spurtte naar voren en trapte de Gogoat vol tegen zijn neus. Lilium grinnikte onschuldig. Romeo ging altijd voor de wat gevoeligere delen van een Pokémon, het gezicht bijvoorbeeld. Eventjes vroeg ze zich wat afwezig af wat hij bij mensen zou trappen. Zou ze eens moeten uitproberen. De Gogoat stapte even wat naar achter en wreef met zijn poot over zijn neus. Maar het was niet lang van de wap. “Aerial Ace!“ Beval Ramos zijn Pokémon en de Gogoat schoot naar voren, Romeo opnieuw van zijn hoeven slaand. De Deerling gleed een stukje over de grond en bleef eventjes verkrampt liggen. Lilium beet op haar lip. Had ze er wel goed aan gedaan om Romeo in te zetten. Was de Pokémon wel klaar voor een Gym Battle? Ze begon haar twijfels de krijgen. Het leek alsof Romeo verpulverd werd. “Double Kick!“ Riep Lilium en de Deerling schoot naar voren, opnieuw klaar om te trappen met zijn hoefjes. Maar de Gogoat gunde de Pokémon geen pauze. Opnieuw werd er een Bulldoze uitgevoerd en werd Romeo naar achter geslingerd. Eventjes was Lilium bang dat de Pokémon opnieuw bleef liggen, maar nee… Romeo kwam nog overeind. Hij wankelde op zijn hoefjes, zat onder de schrammen en hijgde zwaar, maar hij stond nog. De Pokémon wierp de Gogoat een blik met zijn steenkool gekleurde ogen. Lilium zat juist te twijfelen of ze de Pokémon zou terug roepen, toen er weer een Bulldoze op Romeo aankwam. De hoorns van de Pokémon waren naar voren gericht op de kleine Deerling… “Ontwijk het Romeo!“ Riep Lilium. Maar Romeo.. bleef staan? Lilium keek er verdwaasd naar, bijna verdoofd. Had de Deerling het opgegeven? Wilde hij niet meer? Maar toen begon Romeo te gloeien. En zijn grote nam toe, en zijn breedte. Een kletterend geluid klonk toen de Gogoat’s hoorns contact maakten met het nieuwe gewei van Romeo. De Pokémon was geëvolueerd in een Sawsbuck. Met een brede glimlach keek Lilium naar de Pokémon. “Wat goed van je Romeo!“ Riep ze hem toe met een brede glimlach.
Romeo had op het moment eventjes geen tijd om aandacht te besteden aan complimenten. De Pokémon zette kracht en wierp de Gogoat opzij, waardoor deze met een plof op zijn flank viel. Eventjes bleef de Pokémon versuft liggen. “Jump Kick!“ Riep Lilium met een brede glimlach. Haar Pokémon sprong hoog de lucht in en landde vol met zijn hoeven in de flank van de Gogoat. Deze slaakte een kreet. Mooi, dat was een goede wraak voor de meerdere Bulldozes en dat vond Romeo zo te zien zelf ook. Nu de Pokémon wat groter was, was het wat meer een partij voor de oversized geit qua fysieke sterkte. Lilium was opgelucht dat dit gebeurd was, het was toch een boost aan confidence voor de Pokémon. “Take Down!“ Riep Ramos, waarna de Gogoat weer naar voren stormde. “Horn Leech!“ Riep Lilium haar Pokémon toe met hernieuwd vertrouwen. Deze aanval had ze opgezocht, al voordat Romeo zou evolueren. En ze wist wat het deed. De hoornen van de Pokémon maakten contact en ketsten tegen elkaar. Het gewei van Romeo gloeide op en nam energie weg van de Gogoat, die achteruit sprong. “Aerial Ace!“ Riep Ramos uit, zijn Pokémon tot hernieuwde concentratie dwingend. De Gogoat schoot naar voren en beukte Romeo in zijn zij. De Sawsbuck slaakte een kreet door de hoorns die tegen zijn flank aan knalden en zakte door zijn hoeven neer. De Pokémon kwam met een plof op de grond terecht en bleef hierna wel liggen. De Horn Leech had wel voor energie gezocht, maar de Aerial Ace had in verhouding veel meer energie afgenomen. Lilium beet eventjes op haar lip. Dat was jammer maar helaas. Romeo had het goed gedaan. Maar deze ronde was voor Ramos. “Goed gedaan, Romeo,“ glimlachte Lilium zachtjes, waarna ze de Pokémon liet terug keren. Hierna keek ze met een frons naar haar Pokéballs. Ze zou Alyss in kunnen zetten… Maar de Bulldoze kon funest voor haar zijn. Zou ze dan toch..? Nee, Oz kon ze niet in zetten tegen deze Pokémon, die wilde ze nog eventjes bewaren. Ze had gehoord van de Venasaur van Ramos en die kon niet goed tegen Psychic aanvallen dankzij zijn Poison dual type. Dan was het toch maar de beurt aan… Leo. Ze haalde eventjes diep adem en haalde zijn Pokéball eruit. Tijd om te testen of Leo al meer zelfbeheersing had gekregen.
Ze wierp de Pokéball met een sierlijke beweging omhoog en Leo brulde uitgelaten toen hij zijn Pokéball uitmocht. De draakachtige Pokémon strekte zijn vleugels wijd en zwiepte eventjes met zijn staart. Lilium zag hoe Ramos heel eventjes witjes wegtrok bij het aangezicht van de Pokémon. Ze kon het hem niet kwalijk nemen na wat er met zijn gym was gebeurd en glimlachte wat krampachtig. Ach ja… Ze had hopelijk betere controle over Leo dan Aiden dus blijkbaar over Tyrion had. Ondertussen dan. Eventjes hing er een rust over het strijdveld, als een soort stilte voor de storm, maar daarna gaf Lilium toch het eerste commando. “Flare Blitz!“ Riep ze Leo toe. De Charizard keek eventjes over zijn schouder, knikte vervolgens enthousiast en trots, alsof hij zeker wilde weten of Lilium wel aan het kijken was naar zijn aanval en sloeg daarna fel met zijn vleugels. Lilium glimlachte wat krampachtig… Ze moest echt eens aan Aiden vragen om haar te helpen met het trainen van Leo.. Want de Pokémon wilde zich zo graag bewijzen. Vlammen omhulden de Pokémon en hij schoot voorwaarts. De Gogoat sperde zijn ogen wat open toen de bol van vlammen op hem af kwam. “Seed Bomb!“ Riep Ramos zijn Pokémon toe en de Gogoat begon met zijn tegenoffensief. Maar het mocht niet echt baten. De Seed Bombs losten op in de vlammen en Leo raasde er gewoon doorheen. Als hij last had van de explosies, was het tenminste niet echt aan hem te merken. De Charizard knalde tegen de Gogoat op en ze kon de vlammen horen knetteren. Ook Leo liep natuurlijk wat schade op, maar ze kon zien dat de aanval wel degelijk veel effect had gehad. En zo hoorde het. Branden zou die geit. Arceus... Ze moest echt stoppen met woordgebruik van andere personen over te nemen. De Gogoat werd naar achter geslingerd en kwam nog maar moeizaam overeind. Lilium glimlachte zachtjes. Dit was wel erg makkelijk met een Charizard… “Aerial Ace!“ Commandeerde Ramos zijn Pokémon. De Gogoat nam opnieuw enorme snelheden aan en raakte Leo in de rug. De Charizard slaakte een kreet, maar schudde vervolgens met zijn hoofd. De aanval was lang niet voldoende om Leo uit het veld te slaan. “Doe Seedbomb, Gogoat!” Kwam het volgende commando van de overkant. Nu de Gogoat dichterbij was, was het onmogelijk om voldoende uit te wijken. Maar gelukkig waren er nog veel andere mogelijkheden. “Wing Attack!“ Riep Lilium haar Charizard toe. Leo sloeg vlug en ferm met zijn massieve vleugels. De windvlagen die hij opwekte, waren genoeg om de Seed Bombs weer terug te doen keren naar hun eigenaar en ze knalden tegen de Gogoat op. De Gogoat werd naar achter geworpen door de gecombineerde aanval en bleef uiteindelijk stil liggen. Lilium zuchtte opgelucht. Dat waren twee Pokémon knockout. Het ging tot nog toe dus goed.
“Het is jouw beurt, Pumpkaboo! Gebruik je Shadow Sneak!“ Riep Ramos. De Pumpkaboo verscheen niet eens, de Pokémon smolt meteen samen met de schaduwen om hem heen. Wat onwennig keek Lilium ernaar. Wat moest ze hier dan weer van verwachten? Leo slaakte echter een gepijnigd geluid toen de Pumpkaboo uit de schaduwen omhoog kwam en Leo opnieuw in zijn rug beukte. “Leo, Flamethrower!“ beval Lilium, maar voordat Leo hier de kans toe kreeg, was Pumpkaboo alweer verdwenen in de schaduwen. Lilium beet eventjes kort op haar lip. Was Leo te langzaam om de Pumpkaboo te grazen te nemen? Het meisje zag de schaduw bewegen en opnieuw achter Leo donkerder worden. “Leo, pas op!“ Riep ze, “Achter je!” De Pumpkaboo was echter alweer verschenen en viel Leo opnieuw in de rug aan. Laf beest… Lilium vernauwde haar ogen toen de Pumpkaboo opnieuw verdween. Dit had geen zin. Ze waren niet snel genoeg. Wat had ze toch een hekel aan Pumpkaboo. Ook in het spookbos al een paar dagen geleden in Santalune. Ze had die kwelgeest nog steeds niet uit de Box gehaald en was het eigenlijk ook niet van plan. Ze moest echter nog wel een doel vinden voor de Pokémon, want het eeuwig in de box laten zitten was ook zielig. Toen Leo opnieuw geraakt werd door een goed geplaatste Shadow sneak, vond Lilium het genoeg geweest. Ze hief de Pokéball van Leo en liet de Pokémon terug keren. “Leo, keer terug,“ sprak ze kort, waarna de Charizard terug keerde naar zijn Pokéball. Tijd om het over een andere boeg te gooien. Ze had snellere Pokémon dan Leo. En die Pokémon zou echt niet zomaar zich het onderspit laten delven. Een licht glimlache speelde op Lilium’s lippen. Nee, daar was Alyss veel te trots voor.
“Alyss, Flamethrower!“ Riep Lilium terwijl de Pokémon verscheen. De Pumpkaboo was ondertussen alweer aan het verdwijnen in de schaduwen. Maar Alyss was een stuk sneller dan Leo was, ervarener ook. De Flamethrower schroeide de Pokémon voordat deze kon verdwijnen in de schaduwen. De Pumpkaboo slaakte een gepijnigde kreet en verdween snel totaal. De Pumpkaboo’s schaduw zigzagde over de grond heen, Lilium raakte er ietwat verward door, maar Alyss volgde de bewegingen kalmpjes en met concentratie. Toen de Pumpkaboo achter der verdween, sprong de Ninetales met een sierlijke sprong omhoog. “Flamethrower!“ Riep Lilium nadat ze doorhad wat de vossen Pokémon deed. Op de plek waar de Pumpkaboo zojuist verschenen was, liet Alyss het vlammen regenen. De Pumpkaboo slaakte een kreet en werd naar achter geslingerd, geschroeid door de vlammen. Dat was in ieder geval een prachtige bak schade voor dat onding. Lilium grijnsde voorzichtig. Het hoefde niet lang meer te duren, qua types was ze nu enorm in het voordeel… Ramos scheen ook door te hebben dat zijn Shadow Sneak strategie niet meer zou werken. Hij beval zijn Pokémon om een Razor Leaf uit te voeren. Alyss kneep haar ogen eventjes dicht toen de bladeren door haar pels heen sneden, maar heel erg veel deed het niet. “Confuse Ray!“ Riep Lilium. “Ontwijk het Pumpkaboo!“ Kwam het antwoord al vlug. De Pumpkaboo sprong weg van de verwarrened straal en Lilium kreeg een koekje van eigen deeg. De Pumpkaboo kon het blijkbaar ook. Alyss werd echter wel geraakt en schudde verward met haar kop, waarna ze even struikelde en zo schade aanbracht aan zichzelf. Verdomme.. “Bullet Seed!“ Riep Ramos. “Ontwijk het Alyss!“ Riep Lilium, maar de Pokémon kon geen rechts van links onderscheiden leek het en struikelde opnieuw, waarna ze vol geraakt werd door een eindeloze straal van kogels. “Alyss.. ALYSS!“ Riep Lilium, gefrustreerd rakend door de confusion. Het was altijd veel leuker om toe te kijken hoe andermans Pokémon confused waren, zo bleek maar weer. Opnieuw werd een eindeloze Bulletseed op de Pokémon uitgevoerd. Alyss was nog nooit confused geweest, kon het zijn dat door gebrek aan ervaring met de aanval, de Pokémon er niet goed mee om kon gaan? Daar moesten ze later aan werken. Maar het leek eventjes alsof er een flits van helderheid in de ogen van de Pokémon te zien was. Was dit hun kans? “Flamethrower!“ Riep Lilium, dat leek gelukkig wel door te dringen tot de Pokémon en weer werd er een zee van vlammen over de Pumpkaboo uitgespuwd. De Pokémon zonk neer op de aarde en bleef stil liggen. Gelukkig maar, dat was genoeg om de Pumpkaboo uit te schakelen. Lilium haalde opgelucht adem en riep Alyss ook terug. Ze was bijna vergeten dat er nog een Pokémon was… Alle Gym battles tot nu toe hadden immers minder Pokémon. Maar goed, Alyss zou nu genezen zijn van de confusion… Maar voor nu zou ze een andere Pokémon moeten gebruiken.
De laatste Pokémon van Ramos verscheen ter tonele. “Venusaur, ik kies jou!“ Riep de Pokémon. Een oud uitziende, gigantische Venusaur viel met een plof neer op de grond en gromde zachtjes. Zou dit ooit Ramos zijn starter zijn geweest? Starter tegen Starter in dat geval… Lilium gooide de Pokéball van Oz omhoog. “Oz, ik kies jou!“ Riep Lilium en de vlinder Pokémon strekte zijn vleugels. Lilium glimlachte zachtjes. Het was een tijd geleden dat ze Oz had gebruikt en het voelde goed om de Pokémon weer eens in te zetten in het strijdveld. Ze wist zeker dat het met Oz altijd goed zou komen. Ramos leek echter eventjes zachtjes te lachen dat ze een Vivillon had ingezet. Maar Lilium was helemaal zeker van haar zaak. Oz was immers haar meest vertrouwde Pokémon. Daarom verscheen er ook een zelfverzekerde glimlach op haar lippen. “Ben je er klaar voor Oz?“ Vroeg ze haar Pokémon nog eventjes, maar Oz knikte meteen enthousiast. Nou, dat kwam goed uit dan. Ramos mocht wat haar betreft de eerste move uitvoeren en daar deed hij dan ook niet lang over. “Petal Dance!” Riep Ramos. De bladeren verschenen om de Venusaur heen en kwamen als een wervelwind van bladeren op Oz af. “Oz, Light Screen!“ Riep Lilium uit. De aanval zou in ieder geval genoeg zijn om een deel van de bladeren een beetje af te schermen… Of dat genoeg was, zou zo meteen blijken. De Vivillon zette een gloeiend scherm op voor zijn lichaam en wachtte op de bladeren die in een razend tempo dichterbij kwamen. Gelukkig bleek inderdaad het een goede truc te zijn, want een deel van de bloesem blaadjes losten op in het krachtveld. Dat was op zich genoeg om de ergste steek van de aanval weg te halen, al kon Oz het duidelijk nog steeds voelen hoe de Petal Dance hem raakte. Toen de aanval een beetje geweken was, liet Oz zijn scherm vallen. Tijd om verder te gaan. “Oz, gebruik je Stun Spore!“ Riep Lilium haar Pokémon toe. Het bedwelmende poeder werd los gelaten uit zijn lichaam en de Pokémon zwiepte krachtig met zijn blauwe vleugels. Als een rukwind werd het goudgetinte poeder op de Venusaur afgeblazen, die eventjes zijn ogen dichtkneep toen het poeder effect begon te hebben. De strategie liep tot nu toe goed… “Psychic, Oz!“ Riep Lilium naar haar Pokémon, wiens ogen eventjes opgloeiden. Het dual type Poison van Venusaur zou daar toch echt wel een goed handvat voor moeten bieden… De grass Pokémon aan de andere kant van het veld slaakte dan ook een kreet en zakte even door zijn poten heen. Maar dit was lang niet genoeg om de Pokémon uit te schakelen. “Vine whip, Venusaur,“ sprak Ramos kalmpjes. De roedes van de Venusaur werden uitgeslagen en voordat Oz een kans had om te ontwijken, werd de Pokémon al omstrengeld door de tentakels van de Venusaur. Zijn vleugels werden tegen zijn lichaam aan geplet en de Pokémon slaakte een pijnlijke kreet. Lilium sloeg even haar hand voor haar mond. De vleugels van de Vivillon waren altijd het gevoeligst. Dit moest Oz enorm veel pijn doen. “Oz, Psychic!“ Riep Lilium opnieuw en Oz probeerde zich te concentreren op de Psychic move, maar het mocht niet baten. Het lukte hem niet. “Knijp de vlinder fijn!“ Beval Ramos zijn Venusaur. Lilium vernauwde haar ogen. Had de beste man een hekel aan insect Pokémon ofzo? Maar insecten… Dat bracht haar op een ander idee. De enige tegenaanval die ze kon bedenken. “Struggle Bug!“ Riep Lilium. Oz gloeide dit keer rood op en de Venusaur maakte een pijnlijk geluid, waarna zijn roedes weggekaatst werden door de energie die Oz uitstraalde. Oz viel op de grond neer en strekte zijn vleugels even, maar meer gebeurde niet. Normaal steeg Oz altijd meteen weer op… Had de Pokémon inderdaad zoveel schade opgelopen aan zijn vleugels? Eventjes keek Lilium er bezorgd naar. “Oz, Psychic!“ Riep ze echter, om haar Pokémon weer tot actie te dwingen, tevens om te peilen of deze nu wel ging vliegen. Oz bleef echter op de grond liggen en voerde vanaf daar zijn Psychic uit. De Venusaur kreeg opnieuw schade door de blauwe energie aanval, iets wat op zich wel heel erg mooi was, maar Lilium kon Oz niet op de grond laten. Verdorie, daar had hij veel te weinig uitwijk mogelijkheden. Oz vloog altijd, tenzij hij op haar hoofd zat. Eén stamp van die Venusaur op de grond en Oz was geplet. Lilium liet hem dan ook noodgedwongen terug keren. “Keer terug, Oz.“ Riep Lilium, waarna de Pokémon weer opgezogen werd in de Pokéball.
Ze had nog zat andere Pokémon om te gebruiken gelukkig. Maar goed, ze bleef in het thema van starter Pokémon tegen starter Pokémon. “Leo, ga ervoor!“ Riep het blonde meisje, waarna haar Charizard weer op het strijdveld verscheen. Na de wreedheden tegen Oz, had Lilium absoluut geen genade meer voor de beste man. En ze wist dat Leo deze genade maar wat graag zou uitdelen. Alyss was te vroeg geëvolueerd, ze had dus soms niet de aanvallen die ze had kunne hebben. En Leo had deze wel… Dus de Pokémon mocht zich gaan bewijzen, dat hij klaar was om wraak uit te gaan delen. “Flare Blitz!“ Riep Lilium luid. De Charizard omhulde zich met vlammen en stoof op de Venusaur af. “Ontwijk het!“ Riep Ramos zijn Pokémon toe, maar de Paralysis hield de Venusaur op zijn plek. De Flare Blitz bereikte zeker zijn doel en de Venusaur werd naar achter geslingerd. Deze bleef eventjes onhandig op zijn rug liggen, maar wist zichzelf wel weer overeind te werken. Was dat nou weer jammer. “Double Edge!“ Werd de Venusaur opgedragen en deze rende op Leo af. De aarde trilde van het gewicht van de Pokémon. Wat waren Venusaurs eigenlijk lelijk. “Houd hem tegen Leo!“ Hopelijk kon de Pokémon deze aanval nog incasseren zonder zijn Blaze nodig te hebben… Leo greep de Venusaur beet en bracht deze, ondanks de klap die de Charizard hierdoor kreeg, tot een halt. De Venusaur probeerde Leo nog weg te duwen, maar de vlammende Pokémon had de levels nou eenmaal in pacht. De Charizard grijnsde lichtjes en Lilium glimlachte breed toen ze een commando opdroeg. “Fire Fang!“ Leo’s bek begon te vlammen en zijn tanden begonnen te gloeien. En toen begroef de Pokémon zijn hoektanden in de nek van de Venusaur, die een luide kreet slaakte. “Wing Attack, Leo!” Riep Lilium vervolgens. Ze ging de Venusaur niet eens meer de kans geven om fatsoenlijk aan te vallen. Ze wist maar al te goed dat deze Pokémon ook poedertjes bezat en dat risico ging ze niet nemen… Leo sloeg fel met zijn vleugels, genoeg om de Venusaur weer een stuk naar achter te dwingen. Eventjes bleef de Pokémon wat versuft staan. “Petal Dance!“ Beval Ramos zijn Venusaur, wie weer die vreselijke bloesemblaadjes begon op te roepen. De bladeren dansten inderdaad in het rond, maar Lilium had genoeg gehad. “Flare Blitz!“ Riep het blonde meisje. Leo incasseerde een aantal van de blaadjes en begon toen zelf te ontvlammen. De Pokémon sloeg met zijn vleugels en spurtte naar voren, ontbrandend tot één grote bol van vuur. De Pokémon vloog op de Venusaur af met een noodvaart en crashte tegen deze aan. De klap was genoeg om de Venusaur naar achter te slingeren, ondanks zijn grote gewicht, en tegen een boom tot stilstand te brengen. Het hout van de boom kraakte en de stam brak door de impact. De Venusaur bleef stil liggen en Lilium wachtte gespannen af of de Pokémon nog overeind zou komen voor een ronde twee.. Of dat dit genoeg was…
Aangezien Oz na deze gym battle weer de box in zou gaan, was Tutu te lui om hem in m'n team te zetten. Dus daarom (A)
Laatst aangepast door Lilium Florbelle op zo nov 23, 2014 12:16 am; in totaal 1 keer bewerkt |
|
