Rain and butterflies

Hoe lang had het geduurd voordat ze hier terug was? Ze had eerst naar het huis van de vriend van haar vader geweest, waar ze haar spullen had achtergelaten en toen nog even wat slaap had ingehaald. Ze had wat met haar Pokémon gesproken, wat besproken over hoe de dag zou verlopen, een soort peptalk eigenlijk. Kido had vrolijk gereageerd, ookal leek ze niet de neiging te hebben erg overtuigd te klinken zoals ze als kleine Aron soms had gedaan. Haar reactie leek ietwat norser dan anders. Sachi knikte rustig bij de keuze en had dan ook lichtjes wat hooghartig gereageerd toen ze de Rabbit Pokémon had gezien, die niet zou deelnemen aan het gevecht. Ze zuchtte even zachtjes en keek tevreden naar de twee Pokémon die ze vandaag zou gebruiken. Met ietwat geluk had ze die badge, toch? Ze waren beide erg sterk en samen een goed team, het zou niet fout kunnen lopen, althans, dat hoopte ze toch. Nadat ze haar Pokémon hun middageten had gegeven en zelf ook wat had gegeten, besloot ze dat het tijd was. Ze liet haar Pokémon terugkeren en stapte naar buiten, enkel haar Buneary hopte nog rond, maar bleef dicht in de buurt. Tawn sloot de de deur achter zich en stapte daarna rustig naar de plek van haar bestemming, een plaats waar ze al zoveel wat geweest, zoveel naartoe had gekeken, maar nooit de moed had gehad om er naartoe te kijken. Ze zuchtte en keek even naar de stralende hemel... Met goed geluk en vertrouwen... Dat was makkelijk gezegd. Ze sloot haar ogen. Maar het zou lukken, ze waren sterk... Maar zou dat wel genoeg zijn om de badge binnen te halen?

Ze stapte rustig verder. Haar blik viel op de gym voor haar, het grote gebouw dat ze al meed van het begin. Ze haalde diep adem en zuchtte. Naast haar stond Amy, die haar beide oortjes had opgerold en met grote, bange ogen naar de gevel keek. Tawn keek even naar haar. Ze zou haar niet inzetten, maar ze wist dat als er toch iets mis zou lopen, ze dat zou moeten doen. Ze zuchtte even toen ze zag hoe de Buneary begon te trillen. Het blonde meisje knielde en keek even naar de bruine Pokémon, die zich trillend naar haar omdraaide. "Maak je geen zorgen meid, jij zult niet vechten, laat dat maar aan Sachi en Kido over," Ze lachte zachtjes naar haar en de Rabbit Pokémon knikte trillend. Ze lachte even naar de Normale Type Pokémon en tilde haar hand op om de Pokémon te aaien, maar deze schudde haar kopje en sprong naar achter, nog steeds niet hé? Ze zuchtte en kwam terug overeind. "Maak je maar geen zorgen, Amy, Sachi en Kido zijn sterk genoeg om die gym te verslaan," zei ze met een grijns. Haar Pokémon waren zo sterk geworden van die reis naar Frost Cavern dat ze gewoon overtuigd was van haar overwinning. Misschien iets teveel, maar nu had ze tenminste vertrouwen in wat ze zou doen. Ze haalde nogmaals adem en stapte toen naar voren om voord de deuren van de gym te staan. De glazen deur gleed vanzelf open. Ze keek nogmaals naar haar Buneary, die bang kwam aanhoppen en even naar binnen keek, met bange ogen.
Toen ze naar binnen wandelde, was het even stil. Maar al snel hoorde ze voetstappen. Ze draaide zich snel naar het geluid, die van rechts kwam, maar kon de vrouw die kwam aangelopen nog moeilijk ontwijken. De twee botsten tegen elkaar aan. Tawn tuimelde onhandig naar achter en belande zo op de vloer van de gym. Ze bleef even liggen en kneep haar ogen toe, de stekende pijn in haar rug en hoofd deed echt pijn. Na een paar tellen keek ze op en kreunde ze zachtjes. Ze kwam wat overeind, haar ogen nog steeds gesloten waarna ze even een hand op haar voorhoofd legde. Auw, dat zou een bult worden. ze opende langzaam haar ogen en keek naar de vrouw die voor haar stond. Een violetkleurige vlinder vloog naast de vrouw en deze keek ietwat bezorgd naar haar, net zoals de blonde vrouw. Een camera was met eeen touw rond haar nek bevestigd. "Gaat het?" Vroeg deze op vriendelijke toon. Ze knipperde een paar keer met haar ogen waarna ze haar hand van haar voorhoofd haalde en knikte. De vrouw stak een hand uit en Tawn nam die aan. Toen ze overeind was gekomen, keek ze de vrouw aan en knikte ze even. De violetkleurige vlinder fladderde even heen en weer en riep toen even; 'Vivilion'. Tawn keek even naar de Pokémon en fronste even. "Ja, ja," zei de vrouw waarna ze haar fototoestel vastpakte en verder stapte. Tawn volgde haar en haalde toen haar hand op. "Wacht, uhm, Viola?" De vrouw grijnsde en draaide zich om. "Ja?" zei ze. Tawn opende haar mond, maar nog voor ze iets kon zeggen, was de blik van de gymleader gericht op de Pokémon die aan haar benen zat. "Is dat een Buneary?" zei ze op een hoge toon. "Uhm, ja," zei Tawn waarna ze even zuchtte en haar armen kruiste. De vrouw kreeg een lach op haar lippen en stapte terug naar Tawn toe. "Wow, ze zijn nog mooie in het echt," Ze fronste even. In het echt? Wat bedoelde ze daar nu weer mee? Ze zuchtte toen ze zag hoe Amy wegsprong en haar benen vastnam. De vrouw tilde haar fototoestel op, maar dat zorgde ervoor dat de Normal Type Pokémon haar oortjes voor haar ogen hield. "Ze is nogal bang," legde ze uit. De blondharige vrouw knikte. "Dat zie ik," Wow, proficiat. Ze zuchtte nogmaals en ze wilde haar hoofd schudden, maar dat zou alles behalve beleefd zijn tegenover Viola. De Rabbit Pokémon greep haar been nog meer vast en even dacht Tawn dat ze zou gaan huilen, dus schraapte ze maar even haar keel en tot haar verassing keek de blonde vrouw op. "Ik kom u uitdagen," zei ze terwijl ze even een blik legde op de violetkleurige vlinder. Ze wist dat Viola met Bug Type Pokémon werkte, dus deze Pokémon zou vast ook in het gevecht zitten. DE vrouw zuchtte deze keer en keek even naar de vlinder. "Daar gaat onze vrije tijd," zei ze. De violetkleurige Pokémon. De vlinder zuchtte ook even, maar vloog daarna blij naar voren. Viola keek even naar de plek waar ze net vandaan was gekomen. Het was alsof ze het allemaal zo hadden voorbereid, want opeens kwam een jongen aangelopen, met slordig liggend haar dat een bruine kleur droeg. Hij was niet veel ouder dan een jaar of veertien. Een Butterfree vloog naast hem. De jongen struikelde onhandig over zijn eigen voeten en viel vlak voor de twee dames neer. Viola giechelde even, maar Tawn trok enkel een wenkbrauw op. Amy verschoot van de val van de jongen en schoot weg, om zich zo klein mogelijk te maken in een hoekje van de ruimte. "Rowan," zei Viola al lachend waarna ze een hand in haar gezicht zette. De jongen schoot overeind bij het horen van zijn naam. Hij had een veel te grote trui aan. Gelukkig voor hem leek zijn broek wel te passen. De Butterfree vloog even rond het trio, waarna deze naar de violetkleurige vlinder vloog en deze even vrolijk begroette. "Viola haalde haar hand van haar gezicht en schudde nog even haar hoofd. "Kan je me helpen?" Wel meteen knikte de jongen. "Ja, ja, tuurlijk!" zei hij met een lach. Viola knikte waarna ze terug serieus leek. "Oké, kom maar mee... Uhm..." "Tawnee," zei het blondharige meisje toen ze zag dat de vrouw haar een hint wilde geven om haar naam vrij te geven.

Toen ze verder wandelde, sprong haar Buneary achter haar aan, te bang om achter gelaten te worden. Het veld waar ze op uitkwamen was groot. Tawn voelde wel meteen hoe de adrenaline in haar bloed kwam, maar ergens had ze teveel stress om het aan te kunnen voelen. Ze kon echt niet goed omgaan met stress... Ze slikte even en stapte mee met Viola, die na enkele passen stopte en even fronste. "Jij zou daar moeten staan," zei ze met een vriendelijke lach. Tawn schudde haar hoofd. "O ja, natuurlijk," zei ze met een nerveuze lach waarna ze naar de andere kant van het veld liep. Haar grijz blik gleed even naar de bruine Pokémon, die duidelijk de stress van haar trainster aanvoelde en ook stress leek te krijgen. Tawn was bang dat ze Rabbit Pokémon zou moeten inzetten en dat was eigenlijk het laatste wat ze wilde, aangezien de Pokémon het niet verdiende. Ze lachte even nerveus naar de Pokémon waarna ze de kap op haar hoofd zette, want ze voelde alweer hoe ze stress kreeg. Ze wilde niet dat ze opeens zou gaan blokkeren, dat zou zonde zijn van het vertrouwen dat ze nu had voor haar Pokémon. Ze nam plaats aan de andere kant van het veld en draaide zich met een zucht om. "Laten we hopen dat het snel voorbij is," zuchtte ze zachtjes. Amy nam haar been vast en klemde zich vast, bang voor wat er zou gebeuren. Ze voelde de spanning in de lucht en de stress die zij had, dit zou niet goed eindigen als het zo bleef doorgaan. "Dit is een gevecht tussen Viola en Tawnee," Riep de jongen genaamd Rowan. "Beide mogen al hun Pokémon inzetten, het gevecht is pas beëindigd als alle pokémon van de tegenstander zijn uitgeschakeld," Vervolgde hij. Tawn keek even naar har Buneary, die zenuwachtig haar been steviger vastnam. "Alleen de uitdager mag van Pokémon wisselen," vervolgde hij. Daarna keek hij met grote twinkelende ogen van trots naar Viola. De blonde vrouw lachte even naar hem en knikte, waarna ze een Pokéball nam en deze in de lucht gooide. "Surskit, ik kies jou!" zei ze. In een flits verscheen een blauwe Pokémon die blijkbaar Surskit noemde. Spijtig genoeg had ze nog steeds gaan Pokédex om te kijken wat deze Pokémon was en wat hij of zij kon doen. Tawn greep zelf naar een Pokéball en gooide deze omhoog. "Sachi, ik geloof in je," zei ze op een ietwat nerveuze toon. Een rode straal vormde de Glaceon. De rode gloed verdween en al snel stond de Ice Type Pokémon klaar om te vechten. Ze keek even rond, waarna ze de tegenstander in het oog kreeg en even lichtjes snoof.

"Surskit, begin met een Quick Attack," De blauwe Pokémon schoof even elegant oveer de grond, waarna ze razendsnel vooruit schoot. "Quick Attack!" Riep Tawn snel naar haar Glaceon. Sachi spreidde haar poten wat en schoot toen weg. Beide Pokémon passeerde elkaar, maar raakten elkaar niet, goed. De Glaceon kwam tot stilstand voor Viola en de Surskit voor haar. Ze beet even op haar onderlip. "Double Team," zei Viola. Tawn klemde even haar tanden op elkaar en balde haar handen tot vuisten toen ze zag hoe er meerdere Surskits verschenen. Welke was de echte? Sachi keek even verward naar de groep van Pokémon en keek toen even naar Tawn, ze wist duidelijk niet wat ze moest doen. Zij wist het ook niet... Viola maakte hier gebruik van en lachte even vals waarna ze een hand in de lucht gooide. "Struggle Bug," Tawn keek toe hoe een heleboel groene dingen op haar Pokémon afvlogen en haar raakten. De Ice Type Pokémon werd naar achter gegooid en lande naast Viola op haar zij. Grommend kwam de Glaceon overeind en keek ze woest naar de Surskits. Opeens verschenen een heleboel stukken ijs in de lucht, een blauwe aura verscheen rond haar Pokémon en deze gooide de stukken in de richting van de Pokémon. Een voor een verdwenen ze toen het ijs hen raakte, tot het ijs uiteindelijk de juiste had. De Pokémon werd naar achter geslingerd, maar was nog niet uitgeschakeld, want al snel gleed de Pokémon verder over de grond. Ice Shard. Ze ontspande zich wat toen ze zag hoe haar Glaceon terug het veld opsprong en een blik vol overtuiging op de Pokémon hield, die elegant over de grond schaatste. "Niet slecht," gaf Viola eerlijk toe waardoor Tawn even nerveus lachte naar haar. "Rain Dance!" Riep de blondharige vrouw vervolgens. De Pokémon begon cirkels te draaien en voerde de dans uit. Opeens begon het te regen... Binnen? Snel keek ze naar de Surskit en ze was geschokt met wat ze zag. De regen die rond haar Glaceon viel veranderde in hagel en viel hard op de kap van de Ice Type POkémon. Deze gromde even en keek even nijdig naar de Surskit. DE Glaceon was al even geschokt. De Pokémon gleed dubbel zo snel over de grond en leek bijna onzichtbaar. Tawn balde haar handen nogmaals tot vuisten. "Bubble!" Riep Viola lachend. "Swift!" Riep ze snel. De sterretjes vlogen al snel uit de mond van haar Pokémon, maar ook de bubbels verschenen. De gele dingen lieten de bubbels poppen, maar spijitig genoeg niet allemaal. De Surskit schoot naar voren en dacht een ster te ontwijken, maar werd hard geraakt door een volgende. Haar Glaceon kreeg de Bubble tegen zich en schudde even haar kop. Het water bevroor al snel en zorgde ervoor dat er klein stekeltjes op haar vacht kwam. Tawn wist dat als ze een Ice fang kon laten raken, er een grote kans bestond dat de Pokémon bevroor, maar nu deze ze snel was, zou dat moeilijk gaan. Ze beet nogmaals op haar lippen toen ze zag hoe snel de Pokémon bewoog. "Quick Attack!" De Surskit schoot vooruit, sneller dan eerst dat ze niet eens zichtbaar was. Voor ze het wist had deze haar Pokémon geraakte en had ze deze weggeduwd. De Glaceon schudde haar kop en keek even naar Surskit, die een paar meter van haar vandaan heen en weer schaatste. "Sachi, Quick Attack," De Ice Type Pokémon schoot deze keer zelf naar voren en schoot naar de Bug Type Pokémon. "Nu!" Riep ze snel. De Ice Type Pokémon sprong naar rechts toen ze zag dat de Pokémon dat ook deed. Ijs groeide rond de hoektanden van de Glaceon en deze schoot naar de snelle Pokémon toe. "Surskit!" Riep de Gymleader snel, maar haar Glaceon had de Pokémon al vast. De Pokémon schudde even haar kop en gooide de Pokémon toen weg. De Pokémon werd over het veld geslingerd en lande wat verderop. De plek waar Sachi had gebeten was duidelijk te zien aangezien een klein laagje ijs zichtbaar was. "Surskit is uitgeschakeld," hoorde ze opeens. Een grote pak werd van haar schouders gehaald toen ze ook zag dat de Bug Type Pokémon niet meer bewoog. De gymleader haalde een Pokéball boven en liet de Pokémon terugkeren.

De regen duurde nog even, maar enkele tellen nadat Surskit was uitgeschakeld, verdween de neerslag al snel. De plek waar Sachi stond, bevroor meteen. Tawn beet even op haar lip, als het zo zou doorgaan, zou ze het haarzelf moeilijk maken meet snel bewegen, want dan zou het veld bedekt zijn in ijs. Viola lachte even en wees toen naar voren. "Vivillon, het is jouw beurt!" zei ze. De Violetkleurige POkémon schoot naar voren, deze had de hele tijd naast haar trainster gevlogen. Tawn haalde de Pokéball van Sachi boven en liet haar Glaceon terugkeren. "Rust maar uit," zei ze waarna ze de bal terug vastklikte aan haar riem en vervolgens naar de tweede Pokéball greep. "Kido, maak dit af!" In een flits verscheen de Lairon voor haar. De Steel Type Pokémon spreidde haar poten en brulde uitdagend naar de vlinder die elegant in het rond vloog. "Vivillon, begin met een Struggle Bug!" Zei Viola. Tawn keek toe hoe dezelfde groene dingen verschenen. Toch bleef ze rustig, wetend dat de Bug Type aanval niet veel schade zou leveren bij haar Pokémon. De aanval was raak en even steeg een laagje stof omhoog. Maar toen deze terug daalde, stond de Lairon er nog ongeschonden bij, een vurige blik in diens ogen. "Oké, nu is het onze beurt!" zei ze op een ietwat vrolijkere toon. "Kido, Headbutt!" De Lairon zette zich af en stoof omhoog, kop eerst. Maar de Vivillon schoot snel naar rechts en haar Pokémon viel zo terug op de grond. Even trilde grond toen deze lande. Stof steeg op en zorgde ervoor dat de Pokémon even niet zichtbaar was. Toen het stof neerdaalde en haar glimmende huid bedekte, zag ze hoe woede in de ogen van de Pokémon stond. Tawn wiste echter niet dat het best wel gevaarlijk kon zijn, dus vervolgde ze gewoon met gevecht. "Gaat het meisje?" zei ze ietwat bezorgd, want ze was nog steeds erg jong, maar sterk. De Lairon antwoordde door haar poten te spreidden en verwilderd te brullen. "Zo wil ik het horen," zei ze al lachend. "Energy Ball!" Vervolgde Viola. De violetkleurieg vlinder stak haar klein pootjes naar voren en een kleine, groene bal vormde zich tussen haar poten. daarna vuurde de Vivillon deze af op haar Pokémon. "Iron Defense!" Zei ze snel. De Pokémon van har glom even en de bal knalde hard tegen haar Lairon aan. Opnieuw kwam stof omhoog, maar Tawn meende de blauwe ogen te zien gloeien van haar Pokémon, zelfzeker en woest in het vuil dat in de lucht dwarrelde. "Kido, Take Down!" Zei ze vervolgens, dit gevecht begon eenzijdig te worden. Viola grijnsde en sloeg haar hand naar rechts. De Vivillon sloeg met haar vleugels en lachte even. Haar Lairon sprong nogmaals op, deze keer om een Take Down uit te voeren. "Vivillon," zei ze simpel en de violetkleurige vlinder ontweek de aanval simpel. "Bug Buzz!" De ijzeren Pokémon vloog recht naast de gevleugeld tegenstander en deze grijnsde even toen de groene bolletjes opnieuw verschenen en de Lairon recht in haar zij raakte. De Steel Type Pokémon werd weggeduwd van haar. De jonge Pokémon vloog naar achter en knalde met grote kracht naast het veld. Tawn haalde even opgelucht adem toen ze zag dat ze net niet de muur raakte. De Steek Type Pokémon had haar ogen gesloten, maar Tawn zag aan de manier waarop zij haar kaken op elkaar had geklemd dat ze nog lang niet was uitgevochten. "Psychic!" bracht ze uit. De Vivillon lachte even en een paarse gloed omringde haar Pokémon. De Lairon werd door elkaar geschud waarna ze naar links en rechts werd gegooid en vervolgens tegen de muur werd geslingerd. Tawn balde haar handen tot vuisten toen ze zag hoe haar Pokémon neerviel op de grond en even haar ogen toe had. Maar na enkele seconden opende ze vurig haar ogen en schoot ze zelf naar voren voor een Take Down. De violetkleurige Pokémon giechelde even en ontweek de aanval simpel, waardoor de Lairon tegen de andere muur knalde. Woest draaide ze haar om, ze had vast meer schade opgelopen door die Take Down dan door de aanvallen van de Vivillon. De Pokémon brulde verwilderd en gloeide even wild op waarna het wit van haar af vloog en ze aan hoge snelheid een Iron Head uitvoerde. De vlinder schoot snel uit de kanten en nogmaals knalde de Pokémon tegen de muur aan. "Kido!" zei Tawn snel, ietwat bezorgd om de Pokémon die haar als een gek aanvallen aan het uitvoeren was, in de hoop de Bug Type Pokémon te raken. De Lairon leek haar niet te horen en draaide zich weeral om, blauw vuur brandde in haar ogen. Daar waar ooit plezier in had gestaan, zoveel onschuld, dat was vervangen door pure woede die de trainster even bang maakte. De Pokémon brulde woest naar de vlinder, snoof lichtjes en spreidde haar poten om een nieuwe aanval uit te voeren, maar nog voor ze iets kon doen had Viola al iets gezegd. "Struggle Bug!" Opnieuw waren de groene dingen te zien. Deze keer vlogen ze razendsnel op haar Pokémon af. Deze brulde uitdagend naar de aanval, alsof deze gevoelens had. Toen de aanval op haar neerknalde, vloog stof op en zorgde het ervoor dat har Lairon niet zichtbaar was. Opeens ontstond een wit licht in de wolk stof. Het vuil dwarrelde langzaam neer, maar Tawn kon vaagjes zien hoe het licht groeide en groeide. Opeens hoorde ze een dreigend gebrul door de gym gaan. Ze voelde wel meteen hoe haar Buneary rilde van angst. Ietwat bezorgd keek ze naar Amy. Maar eerlijk gezegd was ze bezorgder om Kido. Ze keek terug naar het veld. Opeen schoot een grote gestalte snel uit de wolk stof. Deze draaide zich met een grijs glimmende staart naar de Vivillon en sloeg deze zo uit de lucht, recht naar de grond toe. "Vivillon!" Zei Viola snel. De Pokémon die de krachtige aanval had uitgevoerd, lande ietwat naast de violetkleurige vlinder. Tawn keek bezorgd naar haar Pokémon, die woest naar haar tegenstander keek. De Pokémon richtte zich op en brulde nogmaals woest. Snel haalde Tawn haar Pokéball boven en hield ze de bal voor zich, maar de grote Pokémon had al gezien wat ze van plan was en schoot weg voordat ze de pokéball op haar kon richten. De Vivillon was nu terug overeind gekomen en zag er erg geschonden uit door de Iron Tail die de pas geëvolueerde Kido had uitgevoerd. "Stop het, Kido!" Zei Tawn snel waarna ze de bal probeerde te richten op de woedende Steel Type Pokémon. Ze voelde hoe woede in haar borstkas kwam toen de Pokémon niet luisterde en haar poot optilde om de Pokémon gewoon neer te slaan. "KIDO!" Riep ze woedend uit. De Pokémon liet even een ijzige blik op haar vallen, waardoor ze even niet bewoog en de Bug Type Pokémon hoger klom in de lucht. Tawn richtte snel haar Pokéball op de Pokémon en al snel werd de Steel Type Pokémon teruggekeerd in haar bal. Tawn keek even naar de bal. Waarom? Waarom was ze zo boos? Ze zuchtte even en klikte de bal terug vast aan haar riem. Dan moest ze haar maar verder doen met Sachi... Want er was geen sprake van dat ze Kido er terug uitliet hier, want die zou de Vivillon aan stukken scheuren als ze zou door deed.

Ze pakte de bal van de Ice Type Pokémon en liet de Glaceon eruit. Sachi keek even naar de gehavende Pokémon die haar tegenstander was en daarna keek ze naar het veld, die er niet al te best uitzag doordat Kido hier en daar haar gewicht er tegen had gegooid. "Vivillon," zei Viola even, maar de vlinder schudde enkel even haar kop en vloog even heen en weer, zwakjes, maar ze kon nog vechten, nog even maar. Tawn zou het kort houden, zodat ze zich even met haar Kido kon bezighouden. Ze wierp even een blik op haar Buneary, die zachtjes was gaan huilen door het feit dat de Steel Type Pokémon zou woest was geweest. Het blonde meisje legde even een snelle blik op het veld en bukte zich om de Rabbit Pokémon op te pakken en deze tegen zich aan te drukken. De Normal Type Pokémon drukte zich tegen haar trainster aan en Tawn voelde hoe ze trilde en de trainster drukte de bruine Pokémon nog wat steviger tegen zich aan. Het zachte gesnik van de Pokémon was niet te missen en dit baarde haar ietwat zorgen. "Sachi, Swift," zei ze snel. "Gust," zei Viola. De vlinder begon met haar vleugels te slaan, maar de Gust was niet zo sterk. Het raakte de Glaceon wel, maar veel schade had deze iet opgelopen. Toen ze klaar was met de aanval uit te voeren, opende Sachi haar bek en vuurde ze een paar sterretjes af. De gele dingen vlogen op de Pokémon af en raakten haar recht. De Bug Type Pokémon werd uit de lucht geschoten, maar leek niet echt helemaal uitgeschakeld. "Ice Shard," zei ze nog. De Glaceon haar voorhoofd gloeide even blauw op waarna ze haar mond opende en een reeks scherpe, koude stukken ijs op de vallende Vivillon schoot. deze werd geraakt en werd naar achter geslingerd waarna ze tegen de muur knalde en toen naar beneden stortte om met een haarde klap te landen. Stof steeg op en verborg het resultaat van het gevecht. Tawn zuchtte even zachtjes en keek hoopvol naar haar Glaceon, die haar ogen tot spleetjes had gevormd.

Ze hield even haar adem toen het stof neerdaalde op het veld. Toen ze zag hoe de vlinder er uitgeteld bij lag, lachte ze even tevreden, maar het was geen echte verassing geweest aangezien die Iron Tail van Kido best wel hard was aangekomen en de Vivillon geen kracht meer kon hebben na zo'n aanval. Ze zuchtte even en stapte toen naar voren. Ze duwde de Buneary wat tegen zich aan. "Vivillon is uitgeschakeld, Tawnee wint!" Zei de jongen die de scheidsrechter was geweest van het gevecht. Viola liet haar Pokémon terugkeren en murmelde iets tegen de bal, maar Tawn lette alweer niet op. Ze bukte zich naast Sachi en waagde haar hand in de beurt van haar Glaceon. Een koele lucht streek langs haar hand, maar hij was warmer dan anders en ze aaide rustig de Ice Type Pokémon. Ze trok hem snel terug toen ze het brandende ijs voelde en ze schudde even haar hand aangezien ze haar best nog pijn had gedaan. Maar haar Pokémon was blij dat ze het toch had geprobeerd en liet even een blij geluidje horen. Ze hoorde iets en al snel keek het blonde meisje op. De vrouw met ook blond haar stond voor haar. "Dat was een mooi gevecht," zei ze met een lach. Ze knikte even, maar voelde hoe de Normal Type Pokémon in haar armen zich dichter tegen haar aandrukte en even zachtjes snikte. De vrouw stak haar hand uit en Tawn zag de kleine badge in de handpalm van de vrouw liggen. "Je verdient het, gefeliciteerd," ze toverde een lach op haar lippen en knikte naar haar. "Bedankt, Viola," zei ze zachtjes waarna ze badge aannam, maar vervolgens even knikte naar haar als afscheid. Viola knikte terug en lachte naar haar, waarna ze zich omdraaide en op de jongen stapte. Even hoorde ze nog wat ze tegen elkaar zeiden, maar het blonde meisje lette alweer niet op.
Toen ze buiten kwam, keek ze even schuin naar haar Glaceon en zuchtte zachtjes. Wat moest ze nu doen? Ze stapte rustig verder en koos een muurtje uit om op te zitten. Ze vertraagde haar pas en hing zitten op de stenen muur waarna ze de Rabbit Pokémon op haar schoot zette. De Pokémon greep haar trainster vast, haar ogen nog steeds gesloten. Tawn stak de badge, die ze nog i haar hand had, in haar jaszak, het doosje daarvoor lag in het huis hier niet ver van, maar ze had geen zin daar nu achter te gaan. Sachi sprong naast haar op het muurtje en hing zitten om even bezorgd naar de Buneary te kijken, een soort moederlijke glans stond in de ogen van de Ice Type Pokémon. Ze pakte de pokéball van Kido en zuchtte. Wat moest ze met haar doen? Als e zo bleef kon ze er niks mee beginnen...