A Duck?

Fay liep achter Lynn aan nu ze weg waren van Truusje, wat ze helemaal niet erg vond, en Harold, dat was wel jammer, wist ze niet echt iets om over te praten, dus liep ze zwijgend achter haar vriendin aan. Angel liep naast haar, hoewel Fay lang had geslapen was de nacht onrustig geweest en voelde het meisje zich vermoeider dan normaal. De Absol leek het te merken, natuurlijk, Angel kende haar het best, en probeerde haar trainer te ondersteunen. Dankbaar liep Fay naast haar pokémon, een beetje steunend op de rug van de Absol. De brug was redelijk lang, voor een brug dan, en er achteren lag een bos, het bos was groen en levendig, Ray zou het vast ook leuk vinden. Kort bleef Fay even staan om de Luxio uit zijn bal te laten, Ray leek enthousiast voor de reis, maar het kon ook Zara zijn, ze wist het niet zeker. Het moest een best wel groot bos zijn, naar wat Fay had gehoord, dus verdwalen was niet iets wat ze echt wilde doen, toch kon ze het niet weerstaan om soms even stil te staan om de natuur te bewonderen, in Kanto had ze ook wel mooie plekken gezien, maar ze was nooit echt in een bos geweest. Zo kwam het ook dat ze langzaam maar zeker van Lynn gescheiden kwam, Ray liep achter Zara aan en had niet door dat zijn trainer achterbleef, maar Angel liep trouw naast haar vriendin. Fay keek op, Lynn was negens te bekennen, ze zouden misschien niet altijd samen reizen, maar toch... en Ray. Ray! De Luxio liep nog steeds achter Zara aan en ze kon hem niet verliezen, misschien was de pokémon wel verliefd in de Purrlion, zonder haar zou hij echt niet gelukkig zijn, dat wist het meisje zeker. Fay bleef even twijfelend staan, er was geen echt duidelijke weg, al had ze Angel bij haar en de Absol was goed in overleven, waarschijnlijk kwam ze ook uit een bos, maar het kon ook een berg zijn geweest, de natuurlijke habitat van de Absol. Als ze gewoon Lynn terug zou vinden. Resoluut liep Fay door, geen tijd voor twijfels en zelfmedelijden, niet dat ze dat echt vaak had, nu moest ze haar pokémon en vriendin terug vinden, als ze Lynn een vriendin kon noemen. Opeens bewoog een struik vlak naast Fay, het meisje schrok zich dood, een pokémon kwam uit de plant gelopen, het was groot, geel en keek dom uit zijn ogen, geschrokken keek Fay naar de pokémon, ze herkende het als een Psyduck. Deze dieren waren over het algemeen dom, al schenen ze onbekende krachten te hebben, en deze leek geen uitzondering qua dat eerste. De eend, als ze het zo kon noemen, kwam langzaam dichterbij, Angel zag dit duidelijk als bedreiging en sprong voor haar trainer, grommend. Als antwoord werd er een harde straal water in het gezicht van de Absol gespoten, grommend en geïrriteerd kwam Angel op de gele pokémon af, de Psyduck leek niet echt te beseffen dat dit een gevecht betekende, want de wilde pokémon hield zijn hoofd schuin en kwaakte nietbegrijpend. Fay zuchtte, hoe kon ze ooit zijn geschrokken van deze pokémon, het ding was een grap, al was de evolutie best gaaf. Angel rende opeens naar voren en beet de Psyduck, de eend leek even in de war, maar krabte toen de Absol met een boze blik in zijn ogen. Met een soort aanvals kreet rende de Psyduck op Angel af en bleef krabben, de Absol kon een paar van de krabben ontwijken, maar had daarna wel een paar wondjes. Fay dacht na, Angel was een prima vechter, maar ze moest leren de leiding te nemen. “Angel, gebruik leer, met dan quick attack en pursuit,” Angel keek dreigend naar de Psyduck en rende daarna razend snel op de eend af, de wilde pokémon werd hard geraakt door de snelheid van de tackel en viel naar achteren. Waarschijnlijk kon de Psyduck de aanval niet eens ontwijken, bedacht Fay zich, de pokémon had een constante hoofdpijn en was niet erg snel, het was niet echt een eerlijk gevecht, maar de Psyduck was begonnen. Angel viel ondertussen aan met pursuit, de Psyduck leek het niet leuk te vinden, maar vluchten deed ie ook niet. Het gevecht ging verder. “Scratch, en razor wind,” de Psyduck was duidelijk niet erg sterk, het zou niet zo lang duren, en ze moest Lynn vinden, en Ray, veel tijd mocht niet verloren gaan! De wilde pokémon viel aan met confusion en probeerde een water gun, de water gun werd ontweken, maar de confusion raakte de Absol. Dat wil zeggen dat áls de aanval had kunnen raken had Angel flink wat schade kunnen krijgen, maar gelukkig was het een psychische aanval en waren Absols daar tegen immun. Angel krabte de Psyduck, de eend had een behoorlijke kras over zijn voorhoofd en zwiepte daarna met haar mesvormige horn om razor wind te doen. De aanval raakte niet direct, maar de wilde Psyduck bleef maar dom op zijn plek staan en werd uitgeschakeld door de aanval. Fay glimlachte, nu Lynn nog vinden. Angel ging naast haar trainer staan, het meisje begreep meteen wat de Absol bedoelde. Ze fluisterde een bedankje en klom op de rug van de pokémon. Angel was niet zo veel kleiner dan Fay, ongeveer vijfendertig centimeter, misschien waren Absols grote pokémon of was het meisje gewoon klein, Fay was dankbaar voor dat ze kon reizen op haar vriendin, en Angel vond het niet erg. De Absol begon te rennen, de bomen flitsten aan het meisje voorbij, geen wilde pokémon die tussen Angel wilde staan, de blik in de ogen van de Absol was genoeg om mensen rillingen te geven. Na een tijdje rennen kwam Lynn in zicht, Fay keek opgelucht naar haar vriendin. Ray stond wat zoekend naast het zwartharige meisje. Fay gleed van Angel en ging voor Lynn staan. “Sorry, we waren verdwaald,” ze zuchtte, en keek naar Ray, hopelijk had de Luxio zich gedragen en had hij geen overlast veroorzaakt...

& Lynn
Je mag dus Ray godmodden in de tijd dat hij bij Lynn is ^-^

Vanaf het begin van de reis was Fay al wat achter haar blijven lopen. Lynn nam aan dat ze gewoon wat tijd nodig had om na te denken over Team Rocket en andere zaken, en had daarom ook niet geprobeerd een gesprek aan te binden. Het was dat ze zichzelf snel over haar angst heen had kunnen zetten, anders zou ze nu waarschijnlijk ook alleen maar aan de stelende groep denken en daarom begreep ze Fays gedrag wel. Aan het begin had Lynn nog om de zoveel tijd achteromgekeken, gewoon om te checken of haar reispartner niet al te ver achter op raakte. Maar iedere keer was het rozeharige meisje nog in zicht geweest, dus op een gegeven moment keek Lynn alleen nog maar voor zich uit of naar haar maatje.
Een tijdje geleden waren ze het bos binnengelopen dat volgens Lynns kaart 'Santalune Forest' heette, en het meisje en de Purrloin keken allebei hun ogen uit, ieder op hun eigen manier. Zara liep opgewekt heen en weer tussen verschillende dingen die haar interesse trokken, om ze daarna grondig te besnuffelen en dan weer verder te lopen. Lynn keek rustig om zich heen en verwonderde zich over het feit dat, ondanks alles hier zo vredig en rustig leek, je kon voelen dat Pokémon je vanuit de begroeiing bekeken. Net toen ze zich afvroeg hoeveel verschillende soorten Pokémon er wel niet in dit bos te vinden waren, hoorde Lynn een vrolijk kreetje achter zich. Dat klonk niet als Zara. Lynn draaide zich om, en zag Fays Luxio, Ray, bij Zara staan. Terwijl ze terugliep naar de twee Pokémon keek het meisje zoekend om zich heen. Nergens was een glimp van het opvallende roze haar van haar reispartner te zien, en ook niet de witte vacht van haar Absol. Ongerustheid borrelde op, maar dat schudde Lynn al snel van zich af. Fay kon zich vast wel redden en anders zou Angel haar wel kunnen helpen. Het was meer van belang dat Lynn de Luxio niet uit het oog verloor, want die zag er eerder uit als het type dat nog wel eens op onderzoek uit wilde gaan. "Ray, waar heb je Fay en Angel achtergelaten?" Vroeg de jonge Trainer terwijl ze nog eens om zich heen keek. De Luxio schudde wat beduusd met zijn kopje en Lynn zuchtte. Er zat niets anders op dan te wachten totdat Fay tevoorschijn zou komen.
Maar Ray had andere plannen. Opeens spurtte hij weg, dieper het bos in. Lynn, die op de grond was gaan zitten om te wachten, sprong op en zette snel de achtervolging in, al snel ingehaald door Zara. Na ongeveer een kwartier achter een lichtblauwe schim aangerend te hebben kwamen de twee aan op een kleine open plek. Lynn zag nog net de staart van Ray in het bloemenveld dat het grootste gedeelte van de open plek besloeg, verdwijnen en wist dat zij de Pokémon daar nooit in zou kunnen vinden. Ze keek haar maatje in de ogen. "Zara, je moet Ray gaan zoeken. Ik wacht hier wel, als hij dan weer uit het veld rent, kan ik achter hem aangaan." Met een knikje gaf de Purrloin te kennen dat ze het begrepen had, en verdween in het veld van kleurige bloemen. Lynn keek haar maatje na en ging daarna onder een boom zitten die wat hoger stond, zodat ze goed zicht had op het bloemenveld. En nu maar hopen dat Ray snel gevonden werd.

Zara schoot op vier poten behendig tussen de bloemenstengels door. Het bloemenveld leek net een soort doolhof en het zou moeilijk zijn om de Luxio te vinden, was het niet dat de Purrloin een goede reukzin had. Met haar neusje vlak boven de grond bewoog de katachtige Pokémon zich voort, soms even stilhoudend om beter haar richting te kunnen bepalen. Na een tijdje werd de geur van de blauw-zwarte Pokémon sterker en vertraagde de Purrloin haar pas. Ze richtte zich op haar twee poten op een duwde wat stengels uit de weg. De opening in het groen gaf haar zicht op Ray, die met zijn rug naar haar toe stond. Zara stapte de open plek op en miauwde iets vragends, waarop de Luxio zich naar haar toedraaide. De Purrloin begon op snelle toon iets te miauwen wat waarschijnlijk met Fay en Angel te maken had, maar stopte abrupt toen ze de bloem zag die Ray in zijn mond had. Weer vroeg Zara iets en ze kreeg de bloem in haar handen gedrukt, de Luxio zag er wat verlegen uit. Blij verrast met het cadeautje keek Zara naar de plant in haar handen, maar ze leek niet echt de begrijpen wat de achterliggende boodschap was. Vrolijk deed de Purrloin de bloem achter haar oor en gebaarde naar de Luxio dat hij haar moest volgen terug naar Lynn.

De ritselende bloemen maakten duidelijk dat Zara terug aan het komen was. Lynn richtte zich wat meer op en keek toe hoe het geritsel dichterbij kwam. Zara kwam het bloemenveld uit, al snel gevolgd door Ray, die trots maar ook ongerust keek. Lynn stond op en liep op de twee Pokémon af. "Ray, ik zou het op prijs stellen als je nu even hier blijft." Sprak het meisje op serieuze toon tegen de Luxio, die wat beschaamd keek. Toen pas viel Lynns oog op de bloem, en ze moest moeite doen om haar gezicht in de plooi te houden. Een bloem. Hij was echt hopeloos verliefd. Al een heel stuk vrolijker zei Lynn toen tegen beide Pokémon: "Oké, Fay blijft nu best lang weg, dus laten de allemaal even goed rondkijken. Zara, blijf bij Ray.". De Purrloin miauwde instemmend en ging wat dichter bij de Luxio staan, niet eens opmerkend dat die daarna wat ongemakkelijker keek. Lynn draaide zich net om met het idee om naar de overkant van de open plek te lopen toen ze het geluid van dravende poten hoorde. Opnieuw draaide ze zich om en zag Fay van de rug van Angel afglijden. "Sorry, we waren verdwaald," Al lang opgelucht dat het rozeharige meisje niet aangevallen was door een horde onvriendelijke Pokémon, antwoordde Lynn met een glimlachje: "Ray ook, maar nu is iedereen gelukkig weer terecht. Dit lijkt me een mooi moment om even te rusten, kunnen we meteen horen wat er met jullie gebeurd is.". Zara begroette Fay en Angel met een vrolijke miauw en liep naar Lynn, die weer onder de boom was gaan zitten.

Ray? Afkeurend keek Fay naar haar Luxio, soms had ze het idee dat de pokémon beter weer in de wondertrade kon, maar dat zou ze zichzelf nooit vergeven, hij was lid van het team, al had ze wel over een pokémon pc gehoord, waar je pokémons kon 'bewaren'. Een beetje een raar idee, maar als je te veel pokémons had... "Wat er met ons gebeurt is?" Fay glimlachte en ging zitten naast haar vriendin, Angel maakte het zich gemakkelijk naast haar, Ray, nou ja, je kon het wel raden. "Ik eh... raakte afgeleid en na een tijdje zagen we jullie niet meer en toen kwam er een pokémon, ik denk dat het een Psyduck was, en die begon een gevecht met Angel. Angel won en toen gingen we jullie zoeken," vertelde ze in een keer. "Maar wat was er met Ray," het meisje gluurde naar haar pokémon die op een respectabele afstand van Zara zat, wat had de Luxio gedaan? Fay floot en Ray keek op, een trucje waar ze aan had gewerkt in de korte tijd dat ie een Shinx was, ze gebaarde de Luxio bij haar te komen en gelukkig gehoorzaamde de pokémon. Fay keek weer terug naar Lynn, met Ray op haar schoot, het was een verbetering, maar hij keek nog steeds naar de Purrlion.

"Wat er met ons gebeurd is?" Het rozeharige meisje kwam met een glimlach naast Lynn zitten. Fay's Pokémon installeerden zich ook, en Lynn keek met een geamuseerd glimlachje toe hoe Ray in de buurt van Zara ging liggen. Fay vertelde dat zij en Angel achterop geraakt waren en een gevecht hadden gehad met een Psyduck, waar Lynn even om moest lachen. "Psyduck? Dat gevecht was vast snel gewonnen." Het waren rare beestjes, die gele, eendachtige Pokémon die zowat constant last hadden van hoofdpijn. Als ze geen last hadden gehad van hun rare kwaaltje, waren het vast bruikbare Pokémon geweest. Fay vroeg wat haar Luxio in de tussentijd had uitgevreten, waarop Lynn grinnikend antwoordde: "Ray is in een romantische bui naar dit-" Lynn gebaarde naar de omgeving "bloemenveld gestormd en heeft Zara iets gegeven. We hebben een aardig stukje achter hem aangerend voordat we hier kwamen." De romanticus in kwestie werd bij zijn Trainer geroepen en ging bij haar op schoot liggen, nog steeds naar Lynns maatje kijkend. De Purrloin keek een tijdje vrolijk terug, maar richtte haar blik toen op Lynn; het gestaar werd wat ongemakkelijk. "Hij heeft het goed te pakken.." Merkte Lynn een beetje mompelend op. Ze hoopte voor Fay dat zijn volgende evolutie, als hij die al had, ervoor zou zorgen dat Ray weer wat meer bij zinnen kwam. Zara leek nog steeds niet door te hebben dat de Luxio het meende en het leek er ook niet op dat dat binnenkort zou gebeuren. Het was een lastige situatie.
"En, kijk je uit naar je eerste Gymgevecht?" Vroeg Lynn om de aandacht wat van Ray en Zara af te leiden. Snel zou het zo ver zijn en Lynn wilde zich nog extra voorbereiden met een trainingsdag. Eerst had ze dit in Aquacorde willen doen, maar het was er nooit van gekomen en daarom had Lynn het maar een stadje opgeschoven. Nu werd het echt wel tijd, met de uitdaging van de Gym (en de herfst) voor de deur.

Fay zuchtte en keek naar Ray, het moest eens over zijn met zijn afleiding, hij was nog jong en dit was vast de eerste keer dat hij een leuke pokémon tegenkwam, want hiervoor was hij natuurlijk een baby pokémon geweest. Op de vraag over de eerste gym, in Santalune, knikte ze, en dacht toen even na. "Maar ik denk dat ik eerst naar Lumiose, of hoe het ook heet, ga om met de professor te praten, ik moet nog een pokédex en dan kan ik meteen naar de keystone vragen, Angel zou sterk genoeg moeten zijn..." Ze keek even naar haar Absol, Angel leek, zo als meestal, rustig, nu met een warme glans in haar ogen. "En jij? Wat ben jij van plan te doen?" Fay keek Lynn aan, Ray zo aaiend dat hij niet naar de Purrlion kon kijken, het leek hem te irriteren. Fay lette niet echt op de Luxio, ze had andere zorgen om aan te denken, al leek Angel wel opeens gespannen, alsof ze iets verwachtte. Even hield Fay op, Ray de kans gevend te ontsnappen, ze merkte dat de pokémon probeerde op te staan en hield hem steviger vast, en grom ontsnapte uit de bek van de Luxio. Opeens voelde het meisje een schok, en niet zo een zachte ook, snel liet ze de bron van elektriciteit, Ray, los en keek hem geschrokken aan. Angel was op het moment dat de Luxio was begonnen met het schokken van haar trainer in actie gekomen en schepte de pokémon op met haar hoorn op het moment dat Fay hem los liet. De Absol wierp Ray met een boog op de grond en zette grommend een poot op de rug van de Luxio, Ray keek nu ook geschrokken, misschien zelfs geschokt, terwijl hij de bron was van de elektriciteit. Er kwam iets van spijt in de ogen van de pokémon, maar Angel liet hem niet zo makkelijk gaan, woedend keek ze neer op haar teamgenoot. Fay keek geschrokken naar Angel en Ray, de Absol was niet zo veel groter dan de Luxio, maar Ray was bang voor Angel, ze wist dat de Absol beschermend was, en toch.. "A-Angel," stotterde het rozeharige meisje, de Absol keek niet eens om, met een boze en eisende blik keek ze neer op Ray. Na een kort, stil moment liet ze hem los, Ray lag nog een paar tellen geschrokken op zijn rug en stond toen op, met een beschaamde en spijtige blik in zijn ogen. Angel liep terug naar Fay en ging voor haar trainer staan, Ray probeerde dichterbij het meisje te komen, waarschijnlijk omdat hij spijt had, maat zodra de Luxio te dichtbij Fay kwam begon de Absol te grommen, alsof ze nog een aanval verwachtte. Fay keek naar Lynn, met een geschrokken en een wat smekende blik in haar ogen, wat kon ze doen?

Dit is nog een ganzenopdracht *-*

Fay zuchtte en keek naar haar romanticus. Lynn had toch een klein glimlachje op haar gezicht staan, ze kon het gewoon niet helpen. Om een of andere reden vond ze het grappig en wist ze dat het wel goed zou komen, al wist ze nog niet op welke manier. Het rozeharige meisje knikte op haar vraag en leek even na te denken voordat ze antwoordde: "Maar ik denk dat ik eerst naar Lumiose, of hoe het ook heet, ga om met de professor te praten, ik moet nog een pokédex en dan kan ik meteen naar de keystone vragen, Angel zou sterk genoeg moeten zijn...". Even keek Lynn verbaasd, ze wist niet dat Fay nog geen Pokédex had. Maar de verbaasdheid verdween al snel, want het zwartharige meisje herinnerde zich dat zij degene was geweest die Ray had gescand met haar Pokédex toen hij was geëvolueerd. Zoiets zou de Trainer van de Pokémon waarschijnlijk zelf doen, mits die dus geen Pokédex had om het te kunnen. "Met een Mega is het vast ook makkelijker om de Gyms te verslaan." Sprak ze terwijl ze even naar Zara keek. "Ik ga denk ik ook maar eens op zoek naar een Gastly binnenkort; Gengar heeft ook een Mega en daarbij komt dat ik het wel een leuke Pokémon vindt." Zei ze erachteraan met een glimlachje. Ja, Gengar was een Pokémon die haar wel aansprak en daar kwam bij dat zijn zwaktes zo'n beetje de tegenovergestelden waren van de van haar maatje.
Door de grom van Fay's Luxio schrok Lynn op uit haar gedachten. Met een steeds bezorgdere frons keek ze toe hoe het tafereel zich ontvouwde, tot het moment dat Fay geëlektrocuteerd werd en Angel de Luxio schepte met haar hoorn. Ze wilde net toeschieten toen ze zich bedacht dat nog een geëlektrocuteerd iemand niet zou helpen en wachtte af hoe de Absol dit zou afhandelen. Lynn ving Fay's blik en werd er een beetje door verward. Ze was niet zo veel ouder dat het rozeharige meisje dat ze hier meer ervaring mee had en ze had ook niet echt een idee wat ze kon doen. Haar ogen schoten even naar haar maatje die bezorgd toekeek en ze kreeg een soort van idee. "Zara, kan je.." Ze hoefde haar zin niet eens af te maken. De Purrloin knikte kort, haalde diep adem en stapte toen tussen de twee Pokémon in. Eerst miauwde ze iets vermanends tegen de Luxio, waarna ze zich naar de Absol draaide. Rustig keek ze de grotere Pokémon in de ogen en miauwde opnieuw iets, deze keer op een vastberaden en redelijke toon. Lynn keek gespannen toe en richtte zich iets meer op voor als het mis zou gaan. Haar maatje zou hier niet de dupe van worden, daar zou ze wel voor zorgen.

Fay keek toe hoe Zara tussen de woedende Angel en Ray ging staan, de Luxio leek bang voor de Absol. Waarschijnlijk had Ray gewoon op instinkt gehandeld en had hij het helemaal niet zo bedoeld, maar nu hield hij zich wel ineen gekrompen tegenover Angel, Zara was voor het eerst niet dat waar hij zich zorgen over maakte. Ray zette grote, schattige ogen op, Fay herkende dit als baby-doll eyes, maar Angel leek niet geïntimideerd, niet door Ray en niet door Zara. De Absol begon met een soort zingen, het klonk mooi, en bekend, in Fay's oren, ze wist dat Angel verrassend goed kon zingen, soms zong ze als het meisje ging slapen, maar dat was omdat Fay niet werd geraakt door de aanval. Het liedje had wat treurigs, en het zou een verwoestend gevolg hebben. Fay pakte haar rugzak en zocht snel de pokébal van Ray, ze had de twee ballen in de tas gedaan en nu moest ze die zoeken, ook pakte ze het groen met gele ei uit de tas, het duurde nog tot het ding uitkwam, maar het was veiliger in Fay's armen. Een vogel viel achter haar van de tak, perish song had op sommige zwakkere pokémon sneller effect, en Ray was niet zo sterk. De Luxio stond al te wankelen op zijn poten, het gevoel van bewusteloosheid vulde de pokémon, Ray mauwde nog een keer zwak en viel toen om. Fay liet Ray in zijn pokébal, al merkte hij het niet, nu had ze een bewusteloze pokémon die naar het pokécenter moest, maar aan de andere kant kon Fay het Angel niet kwalijk nemen, ze wist hoe beschermend de Absol was, al hoefde het van haar niet. "Z-Z-Zara," Fay vervloekte het stotteren even. "Ze moet in de p-pokébal," Zara was een uitzonderlijk sterke pokémon, ze zou het effect pas later voelen, maar het roze harige meisje had geen zin in nog een bewusteloze pokémon.

Woorden waren weer eens niet genoeg om een geschil op te lossen. De Luxio liet Baby-doll Eyes los op Angel, waarop de Absol op haar beurt reageerde met een Perish Song. Fay ging in de weer met haar tas en Lynn pakte ook snel Zara's Pokéball. Eigenlijk gebruikte ze het ding erg weinig, ze had gewoon liever dat haar maatje bij haar was dan dat ze in een klein balletje in haar zak zat. De Purrloin stond nog steeds tegenover de Absol en verzette zich tegen de Perish Song, die steeds meer van haar energie wegnam. Lynn zag dat ze erg haar best deed om te blijven staan en ze was opgelucht dat haar maatje de aanval niet had ingezet, ondanks de benarde situatie waar ze zich in bevond. Stotterend maakte het rozeharige meisje duidelijk dat ze de Purrloin toch echt in haar Pokéball moest doen. Kort knikte Lynn voordat ze de het rood met witte balletje vergrootte en voor zich uithield. Een rode straal trok de Purrloin in de Pokéball en Lynn hield het ding stevig vast. Haar maatje was goed getraind en zou pas later bewusteloos geworden zijn, maar de aanval van Angel had haar wel duidelijk schade aagedaan en daar was Lynn niet echt blij mee. "Wat had Ray opeens?" Vroeg ze aan Fay met een frons op haar gezicht. Daarna schudde ze even kort haar hoofd en stond op. Kwam vast door de verliefdheid. "Laten we maar verder gaan, Zara en Ray moeten naar een Pokécenter."

Fay knikte, ze moesten snel naar het pokécenter. Snel stond ze op en keek even wat bozig naar Angel, de Absol had er weer eens een potje van gemaakt. "Laten we gaan," Angel kwam achter haar trainer aan, ze leek expres achter Fay te lopen omdat ze een idee had dat het meisje boos op haar was. Fay keek vanuit haar ooghoek even naar de pokémon en zuchtte even, soms.. Het pokémon ei had ze nog steeds vast, het ei was best koud, maar niet koud genoeg om dood te zijn, waarschijnlijk zou het nog wel even duren voordat ze wist welke pokémon er in zat. Plots bleef Fay staan, ze stond voor een splitsing, welke kant? "Lynn, welke kant moeten we op?" Het meisje draaide zich om, met het ei in haar armen, en keek het zwartharige meisje aan, welke kant?

Fay knikte, waarschijnlijk omdat ze het met haar eens was. Lynn begon te lopen en borg al lopend de Pokéball waar Zara inzat veilig op. Ze begreep niet waarom Angel opeens zo agressief uitgevallen was, normaal deed de Absol altijd zo rustig en koeltjes. Toen Ray nog een Shinx was geweest had Lynn zelfs gemerkt dat Angel moederlijk gedrag vertoonde tegenover de jongere Pokémon, dus waarom zou dat zo plotsklaps veranderen? Ze hoopte maar dat het niet kwam doordat de Luxio nu interesse had gekregen in Zara, want dat zou betekenen dat Lynn haar maatje vaker in de Pokéball zou moeten doen. Dat deed ze liever niet; sowieso vond ze het veel prettiger als ze tegen de Purrloin kon praten, maar nu Team Rocket in Kalos aangekomen was, zou haar maatje ook nog eens makkelijker gestolen kunnen worden, zou ze in de Pokéball zitten. "Lynn, welke kant moeten we op?" Het zwartharige meisje trok zichzelf uit haar gedachten en keek Fay aan, die zich naar haar toegedraaid had en nog steeds het ei in haar handen hield. Lynns donkerblauwe ogen gleden naar wat er zich achter Fay bevond. Het pad spitste zich op in twee wegen, iedere weg overschaduwd door bomen. Met een fronsje dacht Lynn na, als één van de paden geen bomen had gehad, zou ze voor dat pad gegaan zijn. Helaas was dit niet het geval en zou ze moeten gokken. "Nou, Santalune City zou naar links moeten zijn.. Het linkerpad, dan maar?"

Fay knikte, het linkerpad dan maar, Angel leek ook liever naar links te gaan en ze had vaker op alleen de Absols richtingsgevoel moeten vertrouwen. Het meisje sloeg het linkerpad in en liep zwijgend verder, eigenlijk piekerde ze meer over wat er in haar ei zat, het geel met groene ei lag stil in haar armen. Ze had het immers van Truusje gekregen, en je wist het nooit met haar, al had ze er vertrouwen in dat Harold verhinderde dat ze een Trubbish of zo kreeg. Al had Fay geen idee wat er verder in zou kunnen zitten, het leek een gras soort pokémon, maar het kon ook gewoon een groene pokémon zijn, en Fay's pokékunde was niet al te best na een leven op straat. Misschien had Lynn een idee, maar het rozeharige meisje voelde er niet veel voor om dat nu te vragen, aangezien Lynn ook een niet al te goed verleden had, al was het naar Fay's idee beter dan haar leven. Angel kwam naast haar lopen, de Absol kreeg een boze blik en de pokémon leek te zuchten. Fay wist ook wel dat de Absol het uit bescherming had gedaan, maar toch, Ray was geen echte bedreiging en het ging haar niet echt om het aanvallen van de Luxio, maar meer om dat Angel hem daarna nog bedreigde. Ze zou eens iets moeten doen tussen die twee, een relatie therapie om het zo maar te zeggen. De bomen begonnen dunner te worden, Fay keek op, Santalune City lag recht voor haar.