[SF Toernooi - 2e ronde] Leah Bonduelle vs Raven Strider

Ja, dat was ook een manier om te winnen. Leah had het voor elkaar gekregen om naar de tweede ronde van het summer festival te gaan, zonder dat ze haar Pokémon maar hoefde te gebruiken. Haar tegenstander in de eerste ronde was namelijk niet komen opdagen en zodoende had Leah gewonnen.

Zo stond Leah nu opnieuw op een van de vlonders. Onder haar voeten wiebelde de zee heen en weer waardoor er water op haar vlonder kwam, wat er voor zorgde dat haar schoenen in zeer korte tijd doorweekt waren van het zeewater.

Leah wist tegen wie ze moest, niet dat ze hem kende maar ze moest tegen een ene Raven. Ieder geval, dat had ze op het bord gezien van de tweede ronde. Leah herinnerde hem nog bij het zien van de eerste ronde. De jongen had een Mantine en een Luvdisc gehad. De Mantine was erg indrukwekkend geweest en op dit moment was Leah ook behoorlijk bang voor die Pokémon.

Het startsein was gegeven. Leah gooide de twee pokeballs in de lucht en haar twee wedstrijd Pokémon verschenen in het water. Ze had besloten om snel van start te gaan en als het aan haar lag om te winnen. 'Succes Wartortle en Slowpoke' Schreeuwde ze naar de twee Pokémon. 'Slowpoke, doe je Yawn op Mantine en Wartortle gebruik je Withdraw' De Withdraw zou er voor zorgen dat Wartortle zijn verdediging beter zou zijn en als de aanval van Slowpoke lukte zal Mantine snel slapen.

De Pokémon van Leah voerde hun aanval uit. Wartortle trok zich terug in zijn schild, wat begon te gloeien, waardoor zijn verdediging sterker werd. De Slowpoke dook onderwater en slaakte een slaapwekkende brul die hij afvuurde op de Mantine.

Leah’s hart klopte in haar keel. Haar tegenstander in de tweede ronde liet er zeker geen gras over groeien. Zijn Mantine had de Yawn van Slowpoke weten af te weren met een goedgeplaatste Supersonic, die nu recht op haar Pokémon afkwam. Op haar bevel dook Wartortle aan de kant, zodat hij niet verward zou worden door de ultrasonische golven.

Met Slowpoke nam ze de moeite niet eens. Die was daar toch te traag voor en het was bovendien niet eens nodig. Slowpoke deed toch alles op zijn eigen tempo; dat was immers zijn vaardigheid. Een van de voordelen dat haar tegenstander de vorige ronde niet was komen opdagen, was dat Leah meer dan genoeg tijd had gehad om zich te verdiepen in de Pokémon die ze ontvangen had. Zo had ze ontdekt dat Slowpoke’s vaardigheid Own Tempo was, wat inhield dat hij door geen enkele aanval verward kon worden.

Haar tegenstander scheen dat niet te beseffen, want hij lanceerde onmiddellijk een tweede aanval: een dubbele Water Pulse. Wederom een aanval die bedoeld was haar Pokémon te verwarren. Nou, als hij verwarring wilde, dan kon hij verwarring krijgen. Met een duivelse grijns op haar gezicht hief Leah haar hand op “Slowpoke, stop die aanval met je Confusion!”

Slowpoke lag nog altijd in het water, ongehinderd door de Supersonic die hij zojuist te verduren had gehad. Nadat hij Leah’s bevel hoorde lichtten zijn ogen op en de golven die gecreëerd waren door de Water Pulses werden opeens omringd door een lichtblauwe gloed. De golf bevroor ter plekke, alsof iemand een foto van het strijdveld genomen had in plaats van een filmpje.

“Stuur het nu naar ze terug!” riep Leah en met een traag “Pooooooke!” gebruikte Slowpoke zijn Confusion aanval om de golf terug te kaatsen naar Raven’s Mantine en Luvdisc.
“Wartortle,” riep ze en de schildpad-Pokémon sprong uit het water.
Raven zou waarschijnlijk de grotere Mantine gebruiken om de schade op te vangen. Maar zelfs dat zou hem niet beschermen voor het eventuele bijeffect van verwarring. Leah onderdrukte een glimlach; hoe grappig zou het zijn als haar tegenstander door hun eigen aanval verward zouden worden. Die gedachte zette ze gauw van zich af. Als ze dit wilde winnen moest ze niet uitgaan van ‘misschien’. Ze moest zekerheid hebben
“Gebruik je Rapid Spin op Mantine!”
Wartortle trok zich opnieuw terug in zijn schild, dat vervolgens razendsnel begon rond te draaien. Als een kogel schoot hij achter de teruggekaatste Water Pulses aan. Leah keek vol spanning haar Pokémon na, zich afvragend hoe Raven zou reageren.

Shit, shit, shit! Op de een of andere manier waren Raven’s Pokémon er allbei in geslaagd nog een Water Pulse af te vuren, voor haar Slowpoke’s teruggekaatste aanval hen bereikte. Leah vloekte inwendig toen de vier Water Pulses in het midden van het veld tegen elkaar knalde en het water alle kanten opschoot. Hoewel ze zich staande wist te houden op de vlonder, was ze nu wel kletsnat en verkleumd tot op het bot.

Het enige positieve was dat de explosie van water ervoor zorgde dat Mantine Wartortle’s Rapid Spin niet kon ontwijken. De schildpad Pokémon raakte zijn tegenstander mooi op de borst en stuiterde met een boog weer terug richting haar kant van het veld. Maar dat was dan ook het enige goede. “Mantine, gebruik je Bullet Seed,” klonk het vanaf de andere kant van het veld.

Leah kreeg een brok in de keel. Hier was ze al bang voor geweest; de Gras-soort aanval waarmee Raven zijn vorige gevecht gewonnen had; een aanval die super-effectief zou zijn tegen haar Water-Pokémon. Dat was immers de reden geweest dat ze Wartortle aan het begin van het gevecht zijn verdediging had laten verhogen met Withdraw, al betwijfelde ze eerlijk gezegd of het genoeg zou zijn.

Net op tijd vond ze haar stem terug: “Wartortle, bescherm Slowpoke!” Haar Slowpoke was door de botsing van de golven naar achteren gedreven, maar als je in zijn ogen keek zou je niet de indruk krijgen dat hij er ook maar iets van gemerkt had.
Wartortle schoot als een pijl door het water en wist Slowpoke te bereiken voordat Mantine’s aanval dat deed. Maar daardoor was hij niet in staat onmiddellijk te reageren en het eerste zaadje trof doel. “Tortle,” kreunde de schildpad-Pokémon en Leah wist dat ze snel moest handelen. Met Bullet Seed bleef het niet bij één aanval.

“Wartortle, gebruik Protect!” riep ze. Haar Pokémon knikte en wierp een beschermende bol van groene energie over zich heen, waar de overige Bullet Seeds op afketste zonder schade aan te richten. Leah beet op haar lip. Protect kon ze niet eeuwig gebruiken. Als ze dit wilde winnen moest ze van die Bullet Seed afkomen. Ze wendde zich tot haar Slowpoke: “Slowpoke, gebruik Disable op Mantine!”
Wederom lichtten Slowpoke’s ogen op, nu hij zijn psychische krachten opnieuw gebruikte, dit keer om de laatst gebruikte aanval van Mantine uit te schakelen. Van die Gras-soort aanval zou ze geen last meer hebben.

Leah wierp een blik op de klok. De tijd was bijna om! Als ze wilde handelen, moest het nu gebeuren! Er van uitgaand dat Mantine afgeleid was door Slowpoke’s Disable, richtte ze zich op Luvdisc en Wartortle. “Wartortle, doe Bite op Luvdisc!”