Running Out of Time

Onderwerp: Running Out of Time za jun 03, 2017 2:44 pm

De hele reis naar Rustboro City had Luke niet echt veel gezegd of gedaan. Misschien kwam het omdat hij in het bijzijn van zijn nicht was of omdat hij door alles wat er was gebeurt niet zo heel veel wist te zeggen.Nu was hij in het algemeen al niet zo’n prater maar hé er was niet echt gesprek stof op het moment. Zoals altijd zat Hiro in zijn nek om zich heen te kijken of hij iets interessants zag, maar die was nog steeds een beetje boos op de Litten die half uit zijn rugzak hing. Aimée daarentegen had de tijd van haar leven die vermaakte zich uitstekend dit bracht ondanks dat ze hem had aangevallen toch wel een glimlach rond zijn lippen. De brandwond op zijn arm brandde op het moment niet zo heel hevig meer maar dat kwam ook omdat Luke er niet al te veel meer aandacht. Dat bracht dan ook de eerstvolgende vraag die op zijn tong brandde en draaide zich halverwege even om naar zijn nicht. “..is het nog ver..?” vroeg hij toen aarzelend en er verscheen een kleine glimlach rond zijn lippen. Hij wilde niet ongeduldig overkomen maar hij wilde ook checken of Aimée in orde was want drie dagen zonder water en eten was zelfs voor een vuur Pokémon iets teveel van het goede. Zijn arm kwam later wel daarbij wilde hij eerst zeker weten of zijn Litten ondanks de reis er niet iets aan over had gehouden. “..kunnen we dan even snel een tussenstop bij het Pokémon center maken,” dit kwam er ietsjes zelfzekerder uit en wees met zijn duim naar de Litten in zijn tas. De rede dat hij hierover begonnen was was omdat hij het rode dak van het gebouw al had opgemerkt. Luke wachtte toen op de reactie van zijn nicht.

(+Abby Jones)

Onderwerp: Re: Running Out of Time zo jun 04, 2017 11:59 pm

De stilte was een beetje beknellend, maar Abby had geen flauw idee waar ze het met Luke over zou kunnen hebben. Ze maakte zich vooral zorgen om zijn brandwond. Die moest echt snel verzorgd worden. Het was een geluk dat de Ranger Academy ook aan EHBOcursussen deed, anders waren ze nog verder van huis. Ze had vast nog wel een verbanddoos ergens staan. Haar gedachten werden daar vooral door opgeslokt, maar toen de jongen een vraag stelde, wist ze meteen terug ter aarde te komen. “Nee hoor,” reageerde de brunette met eenzelfde glimlach. Ze keek de stad rond en ondervond al snel dat het hooguit nog vijf minuutjes zou kosten. Als het al niet minder was. “Nog maar een paar straten.” Toen vroeg Luke of ze naar het Pokémoncenter konden. Abby fronste lichtjes en keek naar het gebouw met het rode dak. Hm. Eigenlijk moesten ze die brandwond zo snel mogelijk verzorgen… Maar wacht. Daar hadden ze sowieso wel een verbanddoos. “Goed idee,” reageerde de Ranger toen. Ze zette meteen koers naar het gebouw. “Daar hebben we ook meer professionals om naar je arm te kijken.” Goed, de zusters daar hadden zich vooral op het verzorgen van pokémon gefocust, maar Abby was er pertinent zeker van dat een EHBOcursus daar ook een must was.

Onderwerp: Re: Running Out of Time za jun 10, 2017 5:17 pm

Luke knikte toen zijn nicht bevestigde dat het niet lang meer duurde. Ook een hele opluchting want misschien was het dan ook een goed idee om zijn moeder even op te bellen aangezien ze zich waarschijnlijk dood ongerust maakte over de vuur kat. Als ze überhaupt door had dat Aimée weg was tenminste. Zijn moeder was nou niet bepaald echt oplettend omdat ze negen van de tien keer haar aandacht op iets anders vestigde in dit geval was het dan niet erg maar ook niet echt handig. De jongen schrok op toen Abby vertelde dat het nog maar een paar straten was waarop hij wederom knikte als teken dat hij haar gehoord had. Nog maar een paar straten. Luke keek een beetje verbaasd op toen Abby instemde met zijn voorstel om naar het Pokémon Center te gaan. Ze vond het een goed idee en dat was ook mede doordat er daar naar de brandplek op zijn arm kon worden gekeken die Aimée had gemaakt. Het deed nu geen pijn omdat hij er zo min mogelijk naar keek of hij had gewoon een te hoge pijngrens. “Dan doen we dat,” gaf hij uiteindelijk als reactie op de woorden van zijn nicht. Even wisselde hij kort een blik uit met Hiro die met een brede glimlach instemde, zelfs de Pichu vond het een prima idee. De jongen volgde haar op de voet terwijl er hem iets te binnen schoot toen zijn donkere ogen even op zijn Litten vielen. Hij voelde opdat moment dat Aimée met haar voorpoten tegen zijn schouder drukte en zich vervolgens afzette om op zijn schouder te zitten. Ze keek even bezorgd met haar grote gele ogen naar de wond en probeerde toen zijn blik te vangen. Alsof ze wilde controleren of hij zich wel écht goed voelde. Hiro daarentegen draaide zijn kop boos van de Litten weg waarop Aimée hem een norse blik toewierp. “..ugh.. ik ga straks echt nog een hele klus aan jullie twee hebben,” mompelde hij verstaanbaar genoeg. Aimée sloot koppig haar ogen terwijl Hiro nog steeds geen reactie wilde geven op de woorden van de jonge trainer.

Onderwerp: Re: Running Out of Time di jun 20, 2017 4:31 pm

De brunette kon het niet laten om te grinniken bij het horen van Luke’s woorden. “Als je hulp nodig hebt,” begon ze, terwijl ze zich naar hem wendde. “Je hebt een heel gezin aan ervaren trainers achter je staan.” Of, nou ja, sowieso Abby’s moeder en zus. Zijzelf had ook pas sinds kort twee pokémon. “En anders ken ik nog wel een paar goeie Rangers.” Ze schonk haar neefje een klein grijnsje en stapte vervolgens de deur van het pokécenter door naar binnen. Zo te zien was het, voor de verandering, eens niet zo druk hier. “Hallo,” begroette Abby de zuster zodra ze oogcontact had met de jonge vrouw. Ze had wel eens gebuurt met haar tijdens de check-ups van Mercy. “We willen graag iemand laten kijken naar de pokémon van m’n neefje – en misschien een verbanddoos met een professionele mening erbij.” Ze wees naar de arm van Luke en meteen toen de zuster het verbrande gedeelte zag kwam ze in actie. “Hemel! Wat is er gebeurd?” vroeg ze bezorgd, terwijl ze onder de toonbank reikte voor de verbanddoos.

Onderwerp: Re: Running Out of Time do jun 22, 2017 11:49 pm

Luke knikte toen Abby antwoord gaf waarna hij even naar zijn Litten keek. Ze bood hem hulp aan met zijn Pokémon waar hij misschien wel iets aan kon hebben als het hem niet zelf zou lukken wat Aimée en Hiro betreft. Dit was gewoon een strijd tussen twee Pokémon die van nature trots waren, dit was een koppige strijd tussen twee koppige Pokémon. Zijn andere Pokémon waren gelukkig niet zo heel lastig als deze twee. “Klinkt als een goed plan,” gaf hij reactie op de woorden van zijn nicht. Het was altijd nog plan C als zijn eigen pogingen niet zouden werken. Nu pas merkte Luke dat ze het Pokémon Center binnengingen waarop hij Aimée even verbouwereerd om zich heen zag kijken. Hij grijnsde breed want hij wist dat de Litten het Pokémon center in Alola gewend was. Het was weer Abby die haar mond opende en de zuster achter de balie begroette, hij stak zijn hand op met een vriendelijke glimlach rond zijn lippen. “Alola.” Vervolgens legde zijn nicht uit dat ze hier waren voor zijn Pokémon en zijn arm waarop hij zelf er even naar keek. Het was nog steeds rood en hij voelde het nu ook weer branden alsof het er naar kijken de pijn triggerde. Dat was een leugen hij wilde gewoon niet toegeven dat het pijn deed. De bezorgde reactie van zuster liet hem opschrikken waarna hij met zijn vrije hand snel de wond bedekte dat was een standaard reactie van hem. Luke zag de schuldige blik van Aimée die hem aanstaarde..tsja het was haar Ember, waar ze overigens goed op had geoefend. “H-het was een ongeluk..?” probeerde hij vervolgens. En keek expres naar zijn schoen zodat hij de blik van zowel de zuster als Abby niet kon zien.

Onderwerp: Re: Running Out of Time do jul 20, 2017 4:12 pm

Luke ging overduidelijk niet veel zeggen. De zuster wendde daarom haar blik af naar Abby. De brunette glimlachte vriendelijk. “Hij was aan het spelen met zijn Litten. Door het enthousiasme spuwde ze vuur en dat raakte mijn neefje.” Ze gebaarde naar Luke en knipoogde naar hem en Aimée. Als hij het zelf niet aan de zuster wilde vertellen, dan keek ze wel voor hem en zijn pokémon uit. De katachtige leek haar in ieder geval niet gevaarlijk genoeg om een ellenlange preek van een zuster te krijgen. De vrouw kwam meteen in actie en haalde een zalfje uit de verbanddoos. Vervolgens kwam ze vanachter de toonbank vandaan en gaf Luke de instructie om zijn arm voor haar op te houden, zodat ze het zalfje erop kon smeren. “Dit gaat heel erg prikken, maar het is nodig om de wond schoon te maken en te koelen, oké?” De zuster draaide zich daarna naar Abby om te vragen of ze het gaas er al uit wilde halen. De brunette gehoorzaamde en wist, dankzij de EHBO-cursus die ze verplicht voor de Rangers moest volgen, welk gaas ze moest hebben.

Onderwerp: Re: Running Out of Time zo jul 30, 2017 10:53 pm

Luke keek nog steeds naar zijn schoenen maar hoorde al snel de stem van zijn nicht. Ze wist een excuus te bedenken zodat hij niet de echte rede hoefde te vertellen. Dat luchtte al enigszins op aangezien zijn Litten zich al rot genoeg voelde, het was niet goed te praten wat ze had gedaan maar ergens had hij het wel een beetje verdiend. Hij scheurde zijn blik los van zijn schoenen waarop hij de knipoog opmerkte van Abby, langzaam knikte hij naar haar. “Ja, we waren nogal enthousiast, niet waar Aimée?” voegde hij toe aan de woorden van zijn nicht. Luke porde de kleine kat die opschrok en snel knikte. De Litten had al snel door dat de arm van de jongen verzorgd ging worden en sprong daarom soepeltjes van haar plek op de balie. Zo kon de vrouw er wat makkelijker bij, hier hield ze haar kopje schuin om te kijken wat er gebeurde. De zuster haalde een tube tevoorschijn haalde uit de verbanddoos waarbij ze uitlegde dat het goedje heel erg kon prikken maar dat het nodig was om de wond schoon te maken. Vervolgens werd hem gevraagd of hij iets dichterbij wilde komen.

“Oké, het moet dan maar,” gaf hij als reactie en knikte nadat hij zag dat ze zich even omdraaide naar Abby. Luke zuchtte eventjes waarna hij zijn rugzak van zijn schouders liet en deze naast zijn voeten op de grond neerzette. Zijn shirt trok hij half over zijn hoofd heen zodat zijn gewonde arm zichtbaar werd, de wond hierbij ook. Luke had enkel maar een klein stukje gezien van de brandplek omdat hij zijn t-shirt aan had gehad waardoor hij toch wel een beetje schrok van de grootte. Die Ember had bijna een deel van zijn huid weggeschroeid. “Achteraf was het toch wel beter dat we hier naartoe zijn gegaan,” mompelde hij verstaanbaar genoeg voor de rest. De zuster had zich inmiddels weer terug gedraaid waar ze de dop van de tube afdraaide en een beetje op haar vingers smeerde. “Daar komt ie,” sprak ze waarna de jongen voelde dat ze het goedje op de wond smeerde, voorzichtig. Zoals al eerder werd gezegd begon het een beetje te prikken waardoor hij de zeurende pijn voelde opkomen en een pijnlijk gezicht trok hij moest de neiging om te gaan vloeken onderdrukken. “Hngh..a-au,” kreunde hij en balde zijn hand tot een vuist om niet aan de pijn te hoeven denken.

Onderwerp: Re: Running Out of Time za aug 05, 2017 11:42 pm

Abby fronste bezorgd toen ze zich terug omdraaide en Luke met een gepijnigde blik in zijn ogen zag staan. Ze voelde zich om de één of andere rede schuldig. Als ze met hem kon ruilen, dan had ze dat meteen gedaan. Helaas werkte het niet op die manier en kon ze op het moment niet anders dan toe kijken hoe haar neefje even door de zure Berry moest heen bijten. “Oké, kun jij het gaas over de wond heen leggen? Dan pak ik het verband,” kwamen toen de woorden van de zuster. Abby keek op en liep rustig op Luke af. “Ik koop je favoriete snack later, oké love?” stelde ze aan hem voor, als goedmakertje voor wat er gebeurd was. Ze schonk hem een glimlach en legde voorzichtig het gas op de brandwond. Als ze het zich goed wist te herinneren, dan zou dit het brandende gevoel van de wond zelf tegen gaan. Het zou ook beter helpen bij de genezing. De zuster nam het al snel weer over en legde een dun laagje verband bij hem aan. “Elke dag verschonen,” zei ze streng tegen Luke en Abby. “Anders kan het gaan irriteren of zweren en dan heb je er langer last van.” De brunette knikte begrijpend. “Dat komt wel goed. Ik heb een verbanddoos thuis liggen, die kan ik hem wel mee geven.”

Onderwerp: Re: Running Out of Time za okt 21, 2017 11:13 pm

Hoe erg het goedje ook prikte op de wondwaardoor hij die zeurende pijn voelde, hield hij in zijn achterhoofd dat het snel weg zou zakken als er straks verband omheen zat. Misschien hielp het ook wel om aan leukere dingen te denken. Luke scheurde dan ook zijn blik los van de zuster die inmiddels gestopt was smeren en aan Abby vroeg of ze een stuk gaas op de wond kon leggen zodat zij het verband kon pakken.Hij besloot daarom zijn aandacht op haar te richten waar zijn nicht toen voorstelde om zijn favoriete snack te kopen later. Luke kreeg een brede glimlach rond zijn lippen waarna hij met zijn hoofd schudde.Hij wilde het voorstel afslaan maar dat durfde hij op de een of andere manier niet. “bedankt maar- Oké is goed” gaf hij toen uiteindelijk als reactie en probeerde toen haar blik te vangen. Even wierp hij een blik op zijn Litten die inmiddels een poging deed contact te leggen met de Pichu maar deze weigerde echter nog steeds om Aimée een blik waardig te gunnen. Dit ging echt nog wel heel moeilijk worden om die twee samen goed over weg te kunnen laten gaan.

Luke werd echter uit gedachtestroom gerukt toen de zuster weer terug kwam en het gaas omwikkelde met wat verband. Vervolgens gaf ze hem de instructie om het elke dag te verschonen plus wat de gevolgen waren als hij dat niet deed waarop hij knikte. “Ik zal het onthouden,” grijnsde hij en krabde even achter zijn hoofd. Echter kreeg hij niet meer mee wat zijn nicht zei tegen de zuster toen hij wat geluid vandaan hoorde komen bij zijn Pokémon en alert zijn donkergrijze ogen op zowel Aimée als Makoto richtte. De Pichu was overduidelijk geïrriteerd om het feit dat Aimée het goed wilde maken met hem maar hij wilde dat niet. Of hij was gewoon te koppig om toe te geven dat hij de jongen moest delen met Aimée?

“Makoto..” waarschuwde Luke de Pichu die toen opkeek naar de jongen. Wat het ook was nu een gevecht aangaan in een Pokémon center was geen optie. Hij moest iets verzinnen zodat hun aandacht werd gevestigd op iets anders dan op elkaar. Daarom keek hij even naar Abby voor hulp of zij iets wist te verzinnen zodat de aandacht niet constant op elkaar was gericht. “Wat gaan we doen?” vroeg hij toen aan haar hoewel hij vanuit zijn ooghoeken keek naar Aimée en Makoto. De Litten had het inmiddels opgegeven om contact te maken met Makoto. Het was best triest om te zien dat Aimée zo haar best deed maar dat het niet lukte om tot de Pichu door te dringen.

Gesponsorde inhoud