I used to roll the dice.

Onderwerp: I used to roll the dice. za aug 05, 2017 1:42 pm

PRIDE IS NOT SOMETHING YOU CAN SURRENDER

Ryan had al eerder op de map gezien dat Mauville City groot was, maar toen hij middenin het plein stond waar het Poké Center en de Mart zich bevond, had hij pas in de gaten hoe groot het écht was. En je had hier echt van alles: shops, restaurants, een shop waar je fietsen kon huren, een keten waar je in ruil voor gevechten geld kon verdienen, een kraampje waar je toekomst voorspeld werd… En hij had ook een casino gezien. En dat was natuurlijk wat zijn aandacht had getrokken. Niet alleen vanwege de chicks die zich daar bevonden, maar ook omdat hij van gokken hield. Het enige probleem was dat hij geen geld had. Maar hij kon toch altijd gaan kijken of zien of hij eventueel iets kon vragen van iemand anders, niet dan? En dus was hij op zijn gemakje naar het casino gegaan. De avond begon al te vallen en Ryan wist dat casinoleven dadelijk pas echt zou gaan opbloeien. ’s Middags was er niet zo heel veel te beleven, maar ’s avonds werd het des te interessanter. En dus liep hij op zijn gemakje richting de casino, maar zijn aandacht werd getrokken door een jongen die wat stuntelig bij een meisje stond. Ryan deed een stapje dichterbij en toen hij hoorde waar het gesprek over ging, grijnsde hij. Arme drommel. Hij wist niet hoe hij een meisje moest versieren. Toen de chick richting een shop liep, ging Ryan naast de jongen staan. “Weet je waar je pas echt indruk mee kan maken?” vroeg hij. De jongen schudde zijn hoofd. “Als je met een openingszin komt en haar daarna vol op haar gezicht pakt.” De jongen leek niet echt overtuigd te zijn. Ryan sloeg zijn arm om de jongen heen en boog zich dichter naar hem toe. “Als ze dadelijk terugkomt, moet je tegen haar zeggen dat Charmeleon’s rood zijn en Wartortle’s blauw en dat je heel veel van haar houdt. Vervolgens ga je wat dichter bij haar staan en als ze niet terugwijkt, kus je haar.” De jongen leek nog steeds wat onzeker te zijn, maar Ryan gaf hem een knikje. Hij zag dat de chick echter terugkwam en snel maakte hij zich los waarna hij achter een hoekje ging staan. Kinderachtig? Kinda, maar het was grappig. Hij hield zijn lachen in toen de jongen zijn openingszin maakte en vervolgens dichter naar haar boog. Het resultaat was een harde lach, een klap in het gezicht van de jongen en hijzelf die richting de casino rende toen de jongen met een boos gezicht om zich heen keek. Toen hij bij de casino aankwam, moest hij heel hard lachen. Daarna ging hij naar binnen en grinnikte nog wat na. Zijn blik bleef hangen op een man die bestolen werd zonder dat hij het in de gaten had. Voordat die persoon echter weg wilde lopen, sneed Ryan haar de pas af door voor haar te gaan staan en sloeg zijn armen over elkaar heen. “Noem één reden waarom ik je nu zou laten gaan?” vroeg hij met een plagerig grijnsje aan haar.

I WILL EVEN BITE UP THE SKY ITSELF

THANKS TO LOUIS AT ATF!

+ Eerste post voor Caraphernalia

Onderwerp: Re: I used to roll the dice. za aug 05, 2017 8:31 pm

Een brede grijns begon haar lippen te vormen toen ze de zoveelste buit van vandaag binnen wist te halen. Met het kleine beetje geld dat ze had was ze naar het casino vertrokken, nooit hebben gedacht dat ze überhaupt iets zou kunnen winnen. Het was meer uit grap geweest, niet dat ze er verdere bedoelingen achter had. Hier zat ze dan, tussen de mannen met een gigantische winst voor haar neus. Natuurlijk was zelfs dat nog niet genoeg voor haar, want ze ging van het ene potje poker naar het ander. Ze had drie potjes geleden nog gezworen dat dit haar laatste was, maar nee. Nu ze eenmaal de smaak van winnen te pakken had was stoppen erg moeilijk. En zo was ze uiteindelijk op het punt beland dat ze alles had ingezet. Alles wat ze had gewonnen lag nu op tafel. Eén fout zou cruciaal zijn en dat wist ze. "Weet je het zeker juffie?" Met een frons keek Caraphernelia de man tegenover haar aan. Natuurlijk wist ze het zeker, ze zou winnen en de dikke winst die ze had gemaakt mee naar huis nemen. Met een simpele knik bevestigde ze de vraag van de man om vervolgens met een triomfantelijke grijns haar kaarten op tafel te leggen. Ze kon het geld al ruiken, zo dichtbij was ze. "Jammer juffie, vandaag is niet echt jouw geluksdag." Na deze uitgesproken woorden legde de man zijn kaarten op tafel die een net iets hogere waarde hadden dan die van haar. "Muk," vloekte ze luidkeels om met haar vuisten op tafel te slaan. Verdomme. Alles wat ze had gewonnen, verloren.
Met een grom veerde Caraphernlia overeind om de tafel nog een kwade trap na te geven. Waarom was ze nou niet gestopt na het vorige potje? Stom. De mannen aan tafel leken te genieten van haar plotselinge uitbarsting, met name degene aan wie ze al haar geld was verloren. Woest als ze was liep ze naar de man om hem van achteren als het ware in een soort agressieve 'knuffel' te trekken. "Enjoy your money," siste sarcastisch om hierbij razendsnel een van zijn grote geld stapels in haar eigen jaszak te stoppen. Als ze geen eerlijke winst kon maken moest ze maar stelen. Met een valse grijns liet ze de man weer los om vervolgens van de tafel weg te lopen. Nu snel weg voordat- Shit. Een jongen versperde haar weg naar de uitgang om met een plagerige grijns aan haar te vragen waarom hij haar nu nog zou moeten laten gaan. "Bemoei je er niet mee," snoof ze geërgerd terug. Zonder hem ook maar een blik te gunnen probeerde ze langs hem heen te komen. Nee, ze was hem geen uitleg verschuldigd.

Onderwerp: Re: I used to roll the dice. za aug 05, 2017 8:39 pm

PRIDE IS NOT SOMETHING YOU CAN SURRENDER

Ah, maar haar had hij daarnet al wel gezien. Zij was die chick die daar aan tafel zat en hem vervolgens helemaal flipte. Hij kon al wel half raden wat er was gebeurd: ze had geld gewonnen, had dat ingezet in de veronderstelling dat ze toch wel zou winnen en was dat vervolgens kwijtgeraakt omdat die kakkers aan tafel kaarten met een hogere waarde dan zij had neergelegd. Ryan wist dat dat soort mensen altijd wonnen en wist ook dat het spel niet altijd helemaal eerlijk werd gespeeld, maar daar ging hij de jongedame niet op wijzen. Daar moest ze maar zelf achter komen naarmate ze langer haar tijd spendeerde in een casino. Hij was in Unova vaak genoeg naar een casino gegaan en daar had hij de kneepjes van het vak leren kennen, al had hij toen net zo weinig geld gehad om in te zetten dan als hij nu had. Hij was praktisch gezien een beetje blut en dus was de casino misschien niet de beste plaats voor hem, maar het bracht hem in leuke situaties zoals deze. De verschijning die hem namelijk geërgerd iets toesiste, was redelijk knap om aan te zien en Ryan kon niet anders dan haar aankijken in haar prachtige ogen. Hij was over het algemeen vrij snel onder de indruk van vrouwen en daarom gebeurde het meer dan eens dat er met de dames meer werd gedaan dan zoenen. Het was vanaf zijn zestiende begonnen en eigenlijk was het eerst een soort van afkickmiddel geweest omdat hij het niet kon verkroppen dat Vince hem had laten zitten, maar daarna was het een soort van verslaving geworden. Hij sprak nu misschien alsof het een big deal was, maar in werkelijkheid had hij nu ook weer niet zo veel ervaring. De meeste dames waren er toch vandoor gegaan toen ze zijn leeftijd hoorden. Maar nu hij achttien was, zou hij daar een stuk minder last van hebben. “Whoa, even wachten, schoonheid.” Hij pakte haar pols vast en trok haar terug. “Dat is een boel geld dat je meegenomen hebt. Weet je zeker dat je niet nog een spelletje wilt doen?” Hij keek over zijn schouder en zag één van de mannen kwaad naar de vrouw kijken wiens pols hij vasthield. Hij maakte zich wat breder en keek de man met een scherpe blik terug aan. “Kom op,” spoorde hij haar aan. “Nog één spelletje. En dan gaan we weg. Ik weet zeker dat jij best kan winnen als je goed je best doet en ik zal wel bij je komen zitten. Ik kan best goed spelen.” Dat laatste ging misschien niet echt over dat pokeren en hij gaf haar een plagerige knipoog terwijl hij haar pols losliet. Aan haar de keuze.

I WILL EVEN BITE UP THE SKY ITSELF

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Onderwerp: Re: I used to roll the dice. za aug 05, 2017 9:14 pm

Het was de bedoeling geweest dat ze ongezien zou wegkomen. Echter ging haar plannetje niet door, want een jongen had de weg al voor haar versperd. Alsof dat al niet erg genoeg was wist hij ook nog eens wat ze had geflikt bij de oude man aan tafel. Zoals de man eerder al tegen haar had gezegd, vandaag was echt niet haar geluksdag nee.
Met een frons keek ze de jongen aan, al ging dit wel wat moeizaam. Ze mocht dan niet de grootste zijn qua lengte, de jongen voor haar was gewoon eng lang. Twee meter? Misschien wel meer. Na haar gegeven antwoord en wanhopige poging om weg te komen pakte de jongen haar pols vast om haar zo terug naar zich toe te trekken. Wat? Meteen schoot ze in de verdediging om een harde ruk te geven. "Laat. Me. Los." waarschuwde ze dreigend om met tegenzin stil te blijven staan. "Wat moet je?" Deze vraag werd al snel beantwoord, want de jonge stelde voor om met het gestolen geld nog een potje poker te spelen. Hmm... Ergens klonk dat nog niet eens zo heel verkeerd. Stel dat ze wonnen. "Weet je zeker dat je goed kunt spelen?" Natuurlijk wantrouwde ze een vreemde, dat was nog niet eens zo heel raar. "Ach wat heb ik te verliezen, het is toch niet mijn geld." Met een grijns gaf ze de jongen een kleine duw. "Met wie heb ik het genoegen?" Als ze een potje samen wilde spelen moest ze toch echt eerst zijn naam weten.

Onderwerp: Re: I used to roll the dice. za aug 05, 2017 9:26 pm

PRIDE IS NOT SOMETHING YOU CAN SURRENDER

Het meisje stribbelde eerst tegen en Ryan rolde met zijn ogen. Hij had al direct in de gaten dat hij groter was dan haar – wat niet zo moeilijk was om door te hebben aangezien hij echt ver boven haar uitstak – en bovendien vormde ze niet echt een bedreiging voor hem. Ze kon beter uitkijken met haar fragiele één meter zestig, want er liepen hier kerels rond die het slechter voorhadden dan hij. Eigenlijk was hij best een vriendelijke jonge en kon hij ook best wel wijs zijn. Hij was grappig en soms wat opvliegerig en werd al helemaal kwaad als je aan mensen zat om wie hij gaf. Maar zijn zwakke punt was dat hij heel erg snel onder de indruk was van knappe dames waardoor het dus makkelijk was voor hem om meegesleept te worden met een plannetje. En hoewel hij het deze keer zelf voorstelde, zou hij er niet tegenin gaan als ze het nog wat erger zou maken door er iets bovenop te doen. Hij kwam vaak in de problemen omdat hij zich makkelijk liet meeslepen door het vrouwelijke volk, maar dat was juist wat hem zo avontuurlijk en vrij maakte. Je had ook zo van die arme kerels die maar aan één vrouw bleven hangen en die echt onder de ketting lagen. Dat had hij gelukkig niet en hij zou het niet willen ook niet. In vrijheid genieten van lekkere… Ryan trok een zogenaamd verontwaardigd gezicht naar de dame toen ze vroeg of hij goed kon spelen. “Natuurlijk kan ik goed spelen,” zei hij met een knipoog, wat een leugen en de waarheid tegelijkertijd was. Het was maar hoe je het bekeek. En misschien zou deze schoonheid na vanavond wel beide perspectieven ondervonden hebben. En als ze dat gedaan had, mocht ze voor zichzelf het antwoord beslissen op die vraag. Hij grijnsde toen ze algauw zelf een conclusie leek te trekken op haar eigen vraag en pakte vervolgens charmant haar hand vast toen hij zichzelf moest voorstellen. “Ryan, aangenaam kennis met je te maken, schoonheid.” Hij drukte een kus op haar hand en liet deze vervolgens los. “En wie ben jij?” vroeg hij vervolgens iets luchtiger. Hij keek over haar schouder naar de mannen en zag dat ze dadelijk een nieuw potje zouden beginnen. Hij trok haar zachtjes mee richting de tafel. “Wij zouden graag nog een keertje mee willen doen,” zei hij met een glimlach. De man keek met samengeknepen ogen naar de vrouw die naast hem stond en Ryan rolde met zijn ogen. “Als je wint krijg je dat geld toch weer terug, hoor. En van wat ik heb gezien zijn jullie vrij goed.” De man leek in zijn nopjes te zijn door het antwoord van Ryan en gaf een knikje ten teken dat ze mochten zitten. Galant schoof Ryan de stoel naar achteren waarna hij vervolgens er zelf op ging zitten. Hij lachte om zijn eigen grap en schoof de stoel naast hem vervolgens ook naar achteren zodat de dame deze keer wel kon gaan zitten. Tja… zijn behoefte om een gentleman te zijn werd soms gedwarsboomd door zijn behoefte om de lolbroek uit te hangen. “Vergeef me, ik zal het nooit meer doen,” fluisterde hij naar haar en gaf haar een knipoog.

I WILL EVEN BITE UP THE SKY ITSELF

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Gesponsorde inhoud

» Roll with it
» Roll Patroll
» Stop, Drop 'n Roll
» Stop, drop and roll