Terwijl ze om haar heen keek naar de vrolijke mensen die buiten rond liepen, stopte ze eventjes bij een nog jonge Growlithe die bij zijn trainer was weggerent en nu bij haar kwam bedelen om aandacht. Ze gaf de hond pokémon een aai over z’n kopje heen en hielt hem bij zich terwijl er een jonge jongen tot stil stand bij haar kwam en met zijn handen op zijn knieën bleef staan uithijgen. “Dankje,” sprak hij toen hij weer op adem was gekomen. Vivienne glimlachte en gebaarde de Growlithe dat hij weer terug mocht naar zijn baasje. “En nu blijf je bij me,” zei de jongen streng en de pokémon liet een jammerend geluidje horen. ”Hey, wacht even!” sprak Vivienne toen de jongen weg liep. ”Ik ben nieuw hier in de stad en buiten de gym ken ik hier niets. Zou je me wat willen uitleggen?” De jongen glimlachte, knikte en stak zijn hand naar haar uit. ”Ik ben Xavier,” stelde hij zich voor. Ze pakte zijn hand en schudde ‘ie rustig. ”Vivienne,” stelde ze zichzelf voor. Ze ging naast de jongen lopen en glimlachtte voorzichtig, terwijl ze luisterde naar alles wat de jongen wist uit te leggen aan haar.
De zon begon langzaam onder te gaan en Xavier en Vivienne moesten afscheid nemen. Ze bedankte de jongen voor zijn tijd en zwaaide ‘m uit, terwijl ze zich bedacht wat ze nu zou gaan doen. Ze draaide zich om nog net een paarsachtig licht te zien uit een van de vuilnisbakken die aan het rand van een parkje stonden. Ze liep er heen om vervolgens bijna omver te worden gelopen door een kleine pokémon. Snel draaide Vivienne zich om en rende erachteraan. Ze pakte een pokéball en gooide deze voor zich uit. Een Weavile kwam te voorschijn die de pokémon een halt toe riep. Vivienne stopte, haalde een paar keer diep adem en pakte ondertussen haar pokédex. Ze herkende de pokémon als Ralts, maar ze wilde iets nakijken. Een lampje knipperde en een computer stem sprak. Ralts, the Feeling Pokémon. Ralts is the pre-evolved form of Kirlia. It can use the horns on its head to read human emotions. Ralts rarely shows itself to humans, but may occasionally approach when it senses positive or happy feelings. Haar blauwe ogen gleden van het plaatje naar de pokémon die voor haar stond. Dat het een Ralts was, was duidelijk, maar de kleuren klopte totaal niet. Hij hoorde groen te zijn, wit met groen en een rood … ding op z’n kop. Maar deze was wit met blauwish en een oranje ding op z’n kop. Ze keek vol ongeloof naar de pokémon. Zou dit zo’n shiny pokémon zijn waar ze van had gehoord? Een twinkeling verscheen in haar ogen terwijl ze Florence toeknikte. Deze haalde simpel een keer uit met haar klauwen, waardoor de Ralts achteruit werd gedwongen. Deze reageerde erop door een Double Team aanval te doen. ”Florence, focus je. We kunnen deze kans niet missen!” zei ze tegen haar Weavile. ”Doe je Assurance aanval!” Florence schoot naar voren toe en sloeg met een vuist tegen de Ralts aan. De aanval zou dubble damage hebben gedaan als de Ralts haar eerst had aangevallen maar dat was jammer genoeg niet het geval. De dubbelgangers van de Ralts verdwenen en de pokémon werd achterover geslagen. De kleine pokémon stond al snel weer overeind en verraste Florence met een confusion aanval. Vivienne was niet snel genoeg om de aanval te laten ontwijken en keek toe hoe er een vreemde blik in de ogen van haar pokémon verscheen. ”Kom op Florence,” beet ze haar pokémon met opeengeklemde kaken toe. ”Je kunt het! Doe Icy Wind!” De Weavile keek eventjes suf om zich heen, maar vond toch haar slachtoffer die van dichtbij een Icy Wind in haar gezicht kreeg. De pokémon sloeg haar armpjes om zich heen en rilde zichtbaar. Vivienne balde haar vuist. ”Yes!” mompelde ze opgelaten toen de aanval raakte. ”Goed zo, Florence!” riep ze blij tegen haar pokémon. De Weavile keek haar nog steeds wat suf aan en Vivienne moest zachtjes grinnikte. Het zag er best wel leuk uit, zoals de altijd serieuze Florence nu maar met moeite op haar benen kon blijven staan. Maar ze mocht haar aandacht niet van het gevecht afhalen. De Ralts had zichzelf weer een beetje onder controle en deed een Lucky Chant aanval. Ze vernauwde haar ogen. Een slimme zet tegenover een Weavile, aangezien Lucky Chant ervoor zorgde dat ze geen critical hits konden maken. ”Florence, doe je Quick Attack!” beval ze haar pokémon. Deze keek haar sufjes aan, wankelde op haar benen en viel toen facefirst op de grond. Vivienne maakte een facepalm en zuchtte. Ze haatte confusing. De Ralts bracht haar handjes bij elkaar en deed nog een confusion aanval, waardoor de Weavile overeind werd getrokken en naar achter werd gegooid. ”Florence!” De klap had haar pokémon zo te zien weer bij bewustzijn gebracht want de Weavile keek haar opeens een stuk helderder aan. ”Doe nog een keer je Quick Attack!” riep ze toen nog maar een keer en ditmaal direct schoot de pokémon naar voren toe. De Ralts, door haar verlaagde speed door de Icy Wind, kon niet optijd wegkomen en werd tegen de grond geslagen. M”Nu Florence, doe je Fury Swipes!” De klauwen van haar pokémon gloeide wit op en ze wist de Ralts drie keer te raken voordat deze weg kwam door een Teleport aanval en enkele meters voor Vivienne weer neer kwam. Ze was op een knie gezakt en duidelijk buiten adem. ”Florence, maak het af met een Feint Attack!” Snel als een schaduw dook de Weavile op de Ralts af en raakte deze in de rug met een sterke aanval. De Ralts kwam op de grond terecht en bleef daar liggen. Snel haakte Vivienne een pokéball van haar riem af en riep ”Pokéball, nu!” en gooide de pokéball in de richting van de Ralts. De pokémon werd opgeslokt in een rode lichtstraal en de ball viel op de grond. ”Kom op,” mompelde Vivienne ingespannen. Dit moest toch lukken. Alsjeblieft.
words: 1342// tag: Open // notes: Please<3
