I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets]

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] za sep 30, 2017 11:52 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Ze had Cecille niet over kunnen halen. Toch leek het er op dat de blondine haar ook geen ongelijk gaf. Ze kwam in plaats daar van met een oplossing. Sara stond even na te denken over deze oplossing en besloot dat ze het voldoende vond om te helpen. Al kon ze Cecille niet zomaar het gat in laten gaan, zelfs niet met de slang om haar middel geknoopt. “Wacht,” hield ze de blondine tegen. Ze hoopte dat ze nog naar haar wilde luisteren, zelfs al hadden ze zojuist een meningsverschil gehad. Ze stapte op Cecille af en bekeek de knoop. Ze testte of ze hem stevig genoeg vond en bracht toen haar blik omhoog om die van haar vriendin te vangen. Ze ging op haar tenen staan en drukte een kus op de lippen van de blondine. “Geef een seintje als ik je terug moet trekken.” Ze was niet van plan om Cecille zomaar te laten hangen. De gedachte om haar weer te verliezen deed haar al bijna fysiek pijn. Ze zou er alles aan doen om haar geliefde veilig terug uit de scheur te krijgen.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] zo okt 01, 2017 12:13 am

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Nog voor ze de scheur door kon, zei haar vriendin dat ze moest wachten. Cecille slaakte nog net geen geërgerde zucht. Was het niet duidelijk dat ze niet over te halen was? Sara probeerde dat echter niet meer te doen. Ze testte juist of de slang wel goed om haar middel zat en drukte toen haar lippen tegen die van de blondine. Cecille werd erdoor verrast, maar ze was er uiteraard wel blij mee. “Doe ik,” reageerde ze met een knikje. Ze schonk Sara een zelfverzekerde glimlach. “Ik ben zo terug.” Dat ze zonder pokémon of haar eigen kleren naar onbekend gebied ging, was niet genoeg om haar vastberadenheid een deuk te geven. Cecille raakte eerst de scheur met haar vingers aan, liet toen haar hand erin verdwijnen en stapte daarna voorzichtig naar binnen.

Pas toen ze haar ogen open knipperde, had ze door dat ze die gesloten had. Verbaasd keek ze om zich heen. Ze zag de gang van het hotel waar ze daarnet in had gestaan, maar hij was gespiegeld. Dat was, op de scheur na, de enige indicatie dat ze niet op een veilige, vertrouwde plek stond. Cecille liet haar lila ogen de gang door glijden. Waar moest ze heen? Ze hoorde de man niet meer om hulp roepen en de gang was verder leeg.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] ma okt 02, 2017 4:15 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Sara had er moeite mee om Cecille te laten gaan. Ze vertrouwde het gat in de ruimte voor geen meter. Het stelde haar een klein beetje gerust dat haar hand er in elk geval heelhuids uit kwam nadat Cecille die er in had gestoken. Toch bleef ze een naar gevoel in haar onderbuik houden toen ze haar vriendin er in haar geheel in zag verdwijnen. Ze wierp Vanilla een blik toe in de hoop dat zij haar gerust kon stellen, maar die keek even zorgelijk terug. Dit had de Gardevoir nog nooit eerder gedaan, dus zij wist ook niet precies wat de gevolgen konden zijn. Het enige wat ze nu konden doen, was de brandslang stevig vasthouden en hopen dat de blondine snel terug zou zijn.

--

Een jongedame met wit haar in een paardenstaart kwam de hoek om gelopen. Ze was gekleed in een zwart topje waarvan de buik doorschijnend was en zwarte skinny jeans, wat een enorm contrast gaf met haar bleke huid. Van veraf was haar donkere make up al goed zichtbaar. Zodra ze door had dat er een persoon stond, wierp ze haar een blik toe. “Daar ben je!” klonk haar scherpe stem. Vervolgens liep ze naar de blondine toe met een frons, welke dieper leek dan hij was door haar donkere make up. “Waarom heb je dat aan? Is dat een tuinslang?” Haar ijzige blauwe ogen bekeken Cecille goed. Die meid had ook altijd de raarste fratsen.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] di okt 03, 2017 9:16 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Haar blik ging opzij. Misschien moest ze maar gewoon een kant op lopen en zien waar ze uit kwam? Het was op het moment haar enige optie. Cecille wilde net een stap zetten toen ze aan de andere kant van de gang een bekende stem hoorde. Met een ruk keek ze om, licht op haar tenen getrapt dat Sara haar alsnog achterna was gekomen. “Ik kan dit wel all–” Cecille stopte abrupt met spreken toen ze de jongedame in kwestie in haar zichtveld kreeg. Sara had hele andere kleren aan. Was het wel Sara? Dat was onmiskenbaar Sara – en toch was het niet Sara. Wat was hier aan de hand? “Dat kan ik beter aan jou vragen,” reageerde de blondine direct op de vragen. Ze wierp een blik omlaag, naar de brandslang rond haar middel. “Ja, dat weet je toch?” Ze hief sceptisch een wenkbrauw en keek op.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] di okt 03, 2017 10:25 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Dit was vreemd. Cecille praatte normaal nooit zo… zelfverzekerd? De witharige fronste en hield haar hoofd een stukje scheef. “Ik weet van niks,” zei ze streng terug. Ze was niet van plan om liefkozend te doen als haar vriendin dat ook niet deed. Al helemaal niet omdat er zo veel dingen anders leken aan haar. Ze had meer spieren. Ze had minder wallen. Leek ze nou ook ouder? Ze bleef aantrekkelijk, maar daar kon Sara zich nu niet door laten afleiden. “Hoe dan ook, laten we teruggaan naar onze kamer. Dan doen we je iets fatsoenlijks aan.” Was het wel zo slim om haar mee te nemen naar haar kamer terwijl er zo veel dingen anders leken aan de blondine? Ze had haar twijfels, maar ze kon zo snel ook geen betere optie bedenken.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] di okt 03, 2017 10:31 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Oh ja, dat was zeker weten Sara. Die toon was gepatenteerd. Niemand anders kon die nadoen. Cecille kon er hoe dan ook niet omheen dat er veel dingen mis was met het scenario. De kledingkeuze en de make-up tot daar aan toe, maar Sara beweerde ook van niks te weten. “Euh, hallo, je hebt hem net nog zelf gecheckt om te zien of ‘ie wel vast genoeg zat,” sprak de blondine verward. Toen Sara wilde dat ze meeging naar de kamer om zich om te kleden, fronste ze diep. “Nee! Ben je die schoonmaker nu al vergeten? Ik moet hem eerst vinden,” ging ze ertegen in. Sowieso was hun kamer niet hier! Of, ja, misschien wel, maar het was niet echt hun kamer. Toch? Cecille had geen flauw idee wat ze hiervan moest vinden. Waarom was alles zo ingewikkeld door een scheur in de lucht?

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] di okt 03, 2017 10:37 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Cecille was nu echt onzin aan het praten. Ze wist dat de witharige die vieze slang met geen vinger aan zou willen raken. Oké, tenzij er brand uitbrak of iets dergelijks, dan wilde ze wel een uitzondering maken, maar gewoon voor een stom spelletje? Nee. Toen ze ook nog eens over een schoonmaker begon was ze er echt klaar mee. “Cecille!” zei ze op een scherpe, waarschuwende toon. “Ik heb geen zin in spelletjes. Er is geen schoonmaker. Ik heb die slang niet aangeraakt. Ik zou haast denken dat je een bedrieger bent.” Maar dat kon niet, want Cecille had geen zussen of andere familie die zo veel op haar kon lijken. De kans dat iemand buiten haar familie zo erg op haar leek was er wel, maar als dat het geval was en ze probeerden iets van het koppel te stelen, dan hadden ze het nu al verpest. ‘Cecille’ kwam de hotelkamer niet meer in.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] di okt 03, 2017 11:06 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Oké, haar vriendin was echt uit op een ruzie. “Ik heet toch Cecille!” riep ze kwaad terug. “Wie moet ik anders zijn? Je weet dat ik niet kan liegen!” Ze legde gefrustreerd haar armen over elkaar. Jirachi. Als Sara haar niet wilde helpen met die verdomde schoonmaker, waarom was ze dan hierheen gekomen? Het enige wat de witharige nu deed was moeilijk en dat kon de blondine in deze situatie niet hebben. Ze keek nieuwsgierig op toen ze andere beweging achter Sara opmerkte. Wat ze zag, liet haar als aan de grond genageld staan. Een blondine kwam hun kant op gestrompeld. Ze was traag, alsof elke stap die ze zette alleen maar teveel energie van haar haast lege energiebron vroeg. Een losgeknoopte, verkreukelde blouse veerde niet zo sierlijk met haar bewegingen mee. Daaronder was iets van een zwart shirt met een opdruk te zien. Cecille herkende het maar half. De mensen wist ze te plaatsen als de personages van Guardians of the Galaxy, maar die wezens? Die had ze nog nooit gezien.

Wat haar vooral van de sokken die ze niet eens aan had blies, was het gezicht van de nieuwkomer. Ze had korte, blonde lokken, lila ogen en sproeten in haar gezicht en nek. Ze leek in veel opzichten op Cecille. Het enige dat anders was, was de blik in de jongedame haar ogen. Waar die van Cecille vol levenslust zaten, had deze versie daar waarschijnlijk nog nooit eerder van gehoord. Dat gevoel werd alleen maar versterkt door de dikke wallen onder haar ogen. Had ze überhaupt wel geslapen de laatste tijd? “Ik,” kwam er uit Cecille’s mond gevallen. Ze stopte met praten en keek van haar lookalike naar Sara. Sure, ze had al eerder een lookalike van zichzelf ontmoet, maar die was geen compleet spiegelbeeld van haarzelf geweest. Slechts hier en daar wat eigenschappen… “Wat? Hoe? Hè?”

De andere Cecille keek haar niet eens aan. Die had vooral oog voor Sara, schijnbaar. “Ik heb het hele gebouw naar je afgezocht,” zei ze zachtjes tegen de witharige. “Cinnamon is weer op oorlogspad. Straks worden we er nog uitgekickt door hem.”

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] za okt 07, 2017 9:29 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Het werd nu al helemaal duidelijk dat dit niet haar Cecille was. Natuurlijk was ze wel eens boos geworden, maar deze uitbarsting was veel erger dan de witharige ooit eerder had meegemaakt. Ze zou er bijna bang van worden. Ze noemde echter wel iets wat heel erg Cecille-eigen was. Ze kon niet liegen. Deze bedrieger had haar onderzoek gedaan. Een inschattende blik werd op de blondine gericht terwijl haar tegenspeler probeerde in te schatten welke actie ze moest ondernemen. Haar gedachtes werden doorbroken toen ze de blik van de ander zag veranderen en ze besloot om te kijken om te zien wat het probleem was. Tot haar opluchting kwam daar de échte Cecille aangelopen. Ha! Ze had gelijk gehad. Deze oplichter had pech, want hier kwam het levende bewijs dat ze helemaal niet Cecille was. Haar strenge blik verzachtte toen ze naar haar vriendin keek en ze liet de vreemdelinge niet uitpraten voor ze zich omdraaide en ze naar de blondine toe liep. Ze liet haar nog net uitpraten voor ze haar handen tegen haar schouders zette en ze haar tegen de muur op duwde om vervolgens op haar tenen te gaan staan en haar lippen tegen die van de ander aan te duwen. Ze was niet voorzichtig in haar acties en al helemaal niet bang om ook haar tong te gebruiken. Zodra ze voldoende gespeeld had ging ze weer plat op haar voeten staan en deed ze een stap naar achteren. Zo, mocht dat ook even duidelijk zijn. Alsof de hele make-out sessie niet was gebeurd begon ze vervolgens te praten. “Kan die Seedot zich niet één keer gedeisd houden?” zuchtte ze. “Waar is hij? We gaan hem eens een lesje leren.” Ze legde haar arm om de blondine heen en leek haar te duwen, alsof zij zelf de weg al wist. Bij het lopen liet ze schaamteloos haar hand naar het achterwerk van de blondine zakken en kneep ze er voorzichtig in. Ze keek om, omdat ze zeker wilde weten dat die nepperd het gezien had.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] za okt 07, 2017 11:08 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Als Cecille niet al verbluft was geweest, dan was ze dat nu wel. Gechoqueerd keek ze toe hoe de niet-Sara naar haar dubbelganger toe liep en eens goed liet merken dat ze een stel waren. Een miljoen gedachtes gingen door de blondine heen. Waren ze vergeten dat zij hier was? Wie waren ze, eigenlijk? Waar was ze in hemelsnaam beland? Waarom deed haar Sara dit soort dingen niet? Cecille stamelde een ‘euh…’ en knipperde verbaasd met haar ogen. Oh wacht. Moest ze wegkijken? Dat was misschien wel zo netjes. Daar kreeg ze de kans echter niet voor, want het moment leek spontaan over te zijn. Ze zag dat haar dubbelganger een beetje was overdonderd door het gebaar, maar die had ook een tevreden blik in haar ogen. Ah, dus ze hadden meer gemeen dan hun uiterlijk. Duidelijk.

Er was iets over Cinnamon gezegd en daar ging Sara – nee, de niet-Sara, nu op in. Cinnamon was hier dus ook? Cecille fronste. Wie waren er nog meer? Ze kon geen vragen stellen, want de twee liepen al weg voor ze er erg in had. “Ah, wacht!” riep Cecille ze na. Ze zag wat Sara deed en ving toen haar blik. De blondine voelde een vreemde soort schaamte in haar naar boven borrelen, wat zich ontpopte in een lichte blos. Okidoki, dat was dus gebeurd. Cecille besloot ze maar te laten gaan. Ze zou niet veel wijzer worden met die twee in de buurt. Dat betekende dat ze terug bij af was…

Het kostte haar enige moeite om haar concentratie terug te vinden. Ze moest eerst nog even processen wat er daarnet was gebeurd. Sara deed dat. Sara! Deed! Dat! Zij kende een hele andere Sara. Was die scheur soms een poort naar iets dat mensen zich anders liet gedragen? Was ze andere versies tegengekomen? Cecille haalde een hand door haar blonde lokken. Hier wilde ze niet over nadenken. Het was allemaal te verwarrend. Ze draaide zich op haar hielen om en sprong bijna een meter de lucht in toen ze een jonge knul tegemoet kwam. “Oh! Cecille!” hoorde ze hem enthousiast zeggen. Hij deed een stap dichterbij en keek haar vrolijk aan, maar al snel maakte zijn glimlach plaats voor een frons. Hij boog voorover in een poging dichter naar haar toe te kunnen leunen.

Hij was klein. Zijn tenger figuur ging verborgen onder een T-Shirt waar een Tyrogue op stond. Cecille’s ogen lichtten op bij het zien van zijn shirt, maar ze kreeg haar mond niet open om er iets van te zeggen. In plaats daarvan gleed haar blik onderzoekend naar de rest van de vreemdeling. Wie was hij? Waarom voelde ze een vertrouwd gevoel? Zijn mondhoeken waren misschien omlaag getrokken, maar zijn ogen zaten vol levenslust. Deze gingen haast verhuld achter de enorme hoeveelheid bruine stekels van zijn haren. Toch kon Cecille zijn kastanjebruine ogen zonder enige moeite zien. “Wacht eens even…” mompelde hij argwanend. “Jij bent Cecille helemaal niet. Je ziet er een beetje anders uit. Hm…” Bedenkelijk legde hij zijn hand op zijn kin en rechtte hij zijn rug. “Ben je haar moeder? Nee, daar zie je er te jong voor uit…” Cecille wilde iets zeggen, maar ze kreeg geen woord over haar lippen. Er was iets aan deze jongen wat haar bekend voorkwam… Ze kon haar vinger er alleen niet op leggen.

“Ben je haar oudere zus? Ze heeft me nooit eerder gezegd dat ze een zus heeft!” ging de jongen levendig verder. Cecille besloot er voor nu maar in mee te gaan. Misschien was dat beter, in plaats van te claimen dat zij Cecille was. In deze versie was ze dat overduidelijk niet. “Ja,” was het enige wat ze zei. Als ze meer zou zeggen, dan zou het te horen zijn dat ze loog, dus vermeed ze het onderwerp. “Ik ben eigenlijk op zoek naar iemand,” liet ze aan de jongen weten. “Heb je misschien een schoonmaker langs zien komen?” Hij fronste en dacht na. Hij schudde zijn hoofd. “Nee. Hoezo heb je dat aan? En waar gaat die brandslang heen?” Cecille beet op haar tong. Ze moest snel iets verzinnen, anders had ze nog iemand tegen zich. Nerveus wreef ze met haar hand in de rug van haar nek. “Oh, euh, bedankt. Ik moet verder zoeken. Het is heel belangrijk,” deelde ze mee. De jongen knikte begrijpend. Ze wilde net langs hem af lopen toen zijn ogen begonnen op te lichten. “Wacht!” riep hij. “Als het belangrijk is, kunnen we wel naar mevrouw Vanilla? Zij kan helpen zoeken,” vertelde hij.

Mevrouw Vanilla? De Gardevoir Vanilla? Cecille keek hem verbaasd aan. Maakte hij nou een grapje of betekende dit dat Vanilla een mens was? “Euh, oké, ja, waarom ook niet,” beredeneerde ze. Als Vanilla en deze knul konden helpen, dan was dat mooi meegenomen. Hoe sneller ze hier klaar was, hoe sneller ze weer terug naar haar eigen Sara kon. Daar hunkerde ze wel heel erg naar. “Waar is mevrouw Vanilla?” Het voelde vreemd en toch rolde het gemakkelijk over haar tong. Straks ging ze de echte Vanilla nog zo aanspreken. “Bij de lerarenkamers, gekkie!” bracht de jongen grijnzend uit. Hij wenkte haar met zich mee en marcheerde voorop. “Deze kant op! Volg mij maar!” Cecille ging vlug achter hem aan en hield haar blik strak op hem gericht. Zijn manier van doen deed haar een beetje aan Sivar denken… Als Vanilla een mens was, kon het dan zijn dat…?

Ze kon haar gedachtegang niet afmaken. Cecille zag namelijk iets bij zijn oor glinsteren. Haar blik viel erop en ze herkende het meteen als een oorbel. Oh. Het zag er wel bijpassend en schattig uit, maar dat kon haar Sivar niet zijn. Toch? Ze wist niet waarom, maar ze kon zich haar Tyrogue niet als een mens met oorbellen voor zich zien. Aan de andere kant… Zijn shirt… “We zijn er!” Nu al? Cecille keek op en werd meteen begroet met het zicht van een deur van een hotelkamer. De blondine hief haar vuist en klopte op de deur. “Mevrouw Vanilla!” riep de jongen naast haar als toevoeging. Kort keek Cecille zijn kant op.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] za okt 21, 2017 2:20 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

De minuten voelden als uren. Sara hield de brandslang losjes in haar handen terwijl haar blik strak op de rare plek in de lucht gericht bleef. Vanilla vond het haast een beetje eng, maar ze begreep de gevoelens van haar trainer. Haar eigen blik was namelijk strak op Sara gericht en ze was ook niet van plan om haar uit het zicht te verliezen. Ze zou haar koste wat kost beschermen. De witharige dacht natuurlijk ook zo over Cecille. Hun band was natuurlijk anders, maar de drang om er voor elkaar te zijn niet.

Sara schrok op toen er zachtjes aan de slang getrokken werd. Omdat ze hem losjes vasthield gleed hij rustig langs haar vingers. Haar blik werd eindelijk losgetrokken van de scheur en werd op Vanilla gericht, alsof ze haar wilde vragen wat ze moest doen. Betekende dit dat Cecille in gevaar was? Moest ze haar terug er uit trekken? Als ze echt in gevaar was, dan was de snelheid van het trekken waarschijnlijk veel hoger. Ze verwachtte dan een snelle, korte trek, en geen constante, rustige. Toch voelde ze zich onzeker toen ze haar blik weer op de plek in de lucht richtte. “Kom alsjeblieft snel terug…” mompelde ze tegen zichzelf.

--

De klop op de deur en de stem van één van haar leerlingen was genoeg voor de jonge vrouw om zich naar de deur van haar kamer te begeven. Ze deed open met een glimlach en wilde Sivar begroeten toen ze merkte dat hij niet alleen was. Naast hem stond een blond meisje die erg op Cecille leek, maar dan… gemotiveerd? Levendig? Voor ze echt aan het staren was wendde ze haar blik en haar aandacht weer af naar de jongen. “Hallo, Sivar. Wat kan ik voor jullie doen?” Ze vermoedde meteen al dat het iets te maken had met deze vreemde dubbelganger van Cecille. Zou hij denken dat het de echte Cecille was? Was het de echte Cecille? Er waren zo veel vragen. Hopelijk kwamen er ook snel antwoorden.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] za okt 21, 2017 9:06 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

De brede grijns die op zijn gezicht stond, liet haar sterk twijfelen. Die grijns had ze eerder gezien. Maar dat kon gewoon niet. Dit was heel vreemd. Waar was ze in Arceusnaam terecht gekomen? Cecille liet haar lila ogen vlug opzij gaan toen ze de deur vanuit haar ooghoek open zag gaan. Wat haar tegemoet kwam, liet haar alleen maar inwendig gillen. De jongedame, wie kleiner was dan haar, had een korte, groene boblijn. Het kapsel alleen al was meer dan genoeg bevestiging dat deze vrouw Vanilla de Gardevoir was. Alsof dat niet erg genoeg was, sprak Vanilla de jongen ook nog eens met Sivar aan. Verwilderd keek Cecille van de een naar de ander. Ze moest hier weg. Straks werd ze nog gek.

“Mevrouw, Cecille’s grote zus is op zoek naar een schoonmaker,” legde Sivar braaf aan de lerares uit. “Ze zegt dat het heel belangrijk is. Heeft u hem misschien gezien?” Cecille keek Vanilla verwachtingsvol aan. “Ik moet hem echt heel snel vinden,” voegde ze aan Sivars woorden toe. Ze besloot het allemaal maar gewoon te accepteren. Hoe sneller ze dat deed, hoe makkelijker dit zou gaan. Dat hield ze zichzelf tenminste voor.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] za okt 21, 2017 9:15 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Ah. Een grote zus. Dat klonk vrij logisch. Toch vond Vanilla het een beetje raar. Waarom wist ze niet dat Cecille een grote zus had? Haar blik ging naar het meisje, ook omdat zij inderdaad degene was die haar hulp nodig had. “Je lijkt erg op je zusje,” was het eerste wat ze zei. Daarna dacht ze na over mogelijkheden om de schoonmaker te vinden. “De schoonmakers zijn volgens mij nog niet langs mijn kamer geweest. We kunnen wachten tot ze komen?” Dat het om één specifieke schoonmaker ging drong nog niet tot haar door.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] zo okt 22, 2017 1:22 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Het eerste dat van de vrouw klonk, was dat ze erg op haar zusje leek. Cecille verstarde een beetje. Hopelijk ging niet het hele gesprek daarover, want dan zou ze moeten liegen… Dan zou het helemaal in de soep lopen. Gelukkig was Vanilla bereid om te helpen. De blondine schudde met haar hoofd. “Ik ben niet op zoek naar een gewone schoonmaker,” zei ze. Ze voelde zich enorm zenuwachtig en dat was ook een beetje aan haar stem te horen. Waarom wist ze niet. Misschien dat deze hele situatie haar gewoon op de zenuwen werkte. Mens Vanilla… Mens Sivar… Wie verzon het? Dit was echt onwennig. Cecille keek even opzij, naar de jongen die de naam Sivar droeg. Het was waar dat hij een beetje deed als haar Tyrogue, maar… Nee, ze moest zich focussen! Haar lila ogen gleden terug naar Vanilla. Mens Vanilla. Ugh! Stop met nadenken! “Ik ben op zoek naar een specifieke schoonmaker. Een man. Hij heeft een Pignite bij zich,” legde ze uit, voor ze er erg in had. Sivar fronste. “Pignite? De pokémon? Bedoel je dan een knuffel?” Uh oh. Cecille draaide zich naar hem om. “Oh, euh, hah, ja!” reageerde ze met een geforceerde glimlach. “Een knuffel!” Een hele grote, levensechte knuffel.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] ma okt 23, 2017 9:05 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Vanilla luisterde met een bedenkelijke frons naar het verhaal van de blondine. Het kwam een beetje raar over. Ze was overduidelijk nerveus om iets. Om dat op te merken had je geen speciale ability nodig. De manier waarop ze het woord knuffel herhaalde leek ook vreemd. Toch wilde Vanilla haar niet meteen afschepen. Ze wilde helpen. Cecille was immers belangrijk voor Sara, en als dit haar zus was, dan zou er vast verwacht worden dat ze die ook hielp.

“Hm…” De jonge vrouw dacht even diep na. “Het enige wat ik zo snel kan bedenken is het gebouw doorzoeken. Oh, en beneden bij de balie een melding maken. Waarom heb je deze schoonmaker precies nodig?” Ze was bereid om de melding bij de balie te doen, maar dan wilde ze wel iets meer informatie hebben.

Gesponsorde inhoud

» Never Have I Ever [+Sara Sweets]
» Fix Me [+Sara Sweets]
» Sara Sweets
» Dog of Wisdom [+Sara Sweets]
» We're Never Getting Back Together? [+Sara Sweets]