Don't worry about tomorrow

Sigh... Wat een saaie dag. Het was weer zo'n dag dat Ica een paar dagen bij zijn ouders, caretakers of whatever, was, oftewel hij was alleen. Hij kwam zo nu en dan naar de training voor het basketballen, maar zelfs dat was voor de meestal slaperige en luie Stefan teveel. Eh... Hij pakte zijn Holocaster even rustig en keek even naar de tijd. Het was veel te vroeg... rond een uur of negen in de ochtend. Sigh... Waarom had hij überhaupt de wekker gezet? De ander zou vandaag weer terug komen naar hem op zijn kleine kamertje, maar de kleine jongen zou gewoon de sleutel hebben van zijn appartement. Hij had gewoon door kunnen slapen... Hij gaapte even luid en draaide zich om in zijn bed. Hij lag nu zo charmant op zijn buik half onder de dekens... Hij was zo slecht in op staan... Echt veel te slecht. Hij wilde gewoon slapen. Hij werd veel te oud om te leven. Hij was gewoon veel te oud... Als je nou keek naar hem... Hij was oud. Hij hoorde lang op bed te liggen.

+Icarus~

Hij was al vroeg uit de veren en had afscheid genomen van zijn caretakers... Maar ze leken hem niet eens op te merken, dus hij ging er maar vandoor. Hij had een beetje een afwezige aura, zeiden mensen vaak. Vond hij niet erg, echt waar... Hij was het gewoon en verder tja... Hij carede niet echt. Met kalme passen bewoog de kleinere jongen zich langs wat mensen terwijl hij kalm een boekje aan het lezen was. Toen hij even opkeek, zag hij dat hij bij het gebouw van de kamer van Stefan was. Hij stak het boekje in zijn schoudertas... Of sportzak en wandelde het gebouw binnen, waarna hij even wat trappen liep en stil de sleutel in het slot van de kamer schoof, voordat hij deze opende en binnen ging. Hij sloot het weer achter zich, zette de zak neer en deed zijn schoenen uit. Met kalme passen wandelde hij naar binnen en keek hij rond... Al snel vond hij Stefan op bed... Hij kantelde zijn hoofdje wat en wandelde naar hem toe, waarna hij half op bed kroop, bij zijn hoofd en hem even zachtjes porde op zijn voorhoofd. "Goedemorgen," zei hij zacht.

Hm.. Hij was alweer half aan het indommelen in het warme bedje... Negentien jaar en hij was al bejaard... Vreselijk. Hij hoorde echter de sleutel in de deur gaan, waardoor hij wist dat deze rust al snel verbroken zou worden. Hij hoorde dan ook al snel voetstappen zijn richting op komen, waardoor hij even zachtjes, vrijwel onhoorbaar, zuchtte. Hij voelde zijn bed dan ook een beetje veren, waardoor hij wist dat de jongen nu inmiddels op zijn bed zat. Meuh.. Hij wilde gewoon slapen, dat was toch niet zo moeilijk? Hij voelde even een por tegen zijn voorhoofd, waardoor hij even slaperig kreunde. "Goedemorgen," klonk er zachtjes van de stem van de jongen waar op hij had gewacht. Hij kwam moeizaam ietwat overeind en wreef even in zijn ogen, waarna hij luid gaapte. "Er is niks goeds aan de ochtenden..." sprak hij klagelijk, waarna hij even naar de jongen keek en kort zijn lippen tegen die van de ander aan drukte. "Welkom terug." sprak hij even rustig tegen de jongen.

De ander kwam met veel moeite overeind en de jonge Icarus keek even naar zijn vriend... Die even gaapte, recht voor zijn neus. Hij wist wel dat Stefan lui was, dat was nu eenmaal hoe hij was.. Maar dat kwam omdat hij gewoon verveeld was ofzo. "Er is niks goeds aan de ochtenden..." Klonk er waarna hij even zijn lippen tegen de zijne voelde en hij even kalm glimlachte naar de jongen met de donkerblauwe haren. "Welkom terug." Hij knikte even en ging van het bed af. "Ik heb mijn trainingskleding mee, dus we kunnen spelen als je wilt..." Ica was gek van basket, maar kon er niet veel van. Stefan daarin tegen was een beest op het veld. Iemand waar men naar op kon kijken. Maar soms leek het gewoon alsof dat hem niet veel kon schelen. Hij kroop even op het bed en haalde een hand door de haren van de ander, om uiteindelijk hem te aaien.

De jongen glimlachte kalm naar hem, aah damn. Hij was echt cute. De jongen knikte even op zijn woorden, waarna hij van het bed af ging. Eh... "Ik heb mijn trainingskleding mee, dus we kunnen spelen als je wilt..." klonk er van de blauw harige af, waardoor Stefan rustig naar de ander keek. Het was leuk om te zien dat de ander zoveel plezier kon hebben van het basketballen, maar voor hem werd het met momenten saaier. Als hij trainde werd hij alleen maar sterker en kon niemand hem niet meer aan. Het was niet leuk als hij de sterkste was van het veld. Het was niet leuk dat mensen al opgaven zodra hij het veld op stapte. Hij hield niet meer zo van spelen. Vroeger was het leuk... er was een uitdaging eh... De ander kroop weer op het bed, waarna er een hand van de ander door zijn haar ging, waardoor hij even naar de ander keek. "Yeah... dat kunnen we misschien een keer doen." sprak hij even tegen de ander, waarna hij de ander tegen zich aan trok en even rustig de geur van de ander weer in zich op nam. "Hoe was de afgelopen training?" vroeg hij rustig aan de jongen. Tja... Hij kwam vrijwel niet meer. En als hij kwam ging hij ergens in de zaal liggen en slapen. Nee, hij deed niet veel.

Toen zijn hand zijn haren raakte, keek hij op. Even hield hij de blik van de oudere jongen vast... Eh? "Yeah... dat kunnen we misschien een keer doen." Klonk er waarna de sterke kerel hem gewoon naar zich toetrok. Hij kon niks beginnen tegen hem en wilde dat eigenlijk ook niet... Dus hij gaf gewoon mee en sloot zijn ogen even waarna hij zachtjes zuchtte en toen de geur van Stefan in zich opnam... Hm... Hij was blij dat de ander zei dat hij met hem wilde spelen. Hij hield, zoals eerder al vermeld, zielsveel van basketbal. De ander leek er niet meer zoveel van te houden als vroeger... Maar toch... "Hoe was de afgelopen training?" Eh? "Zoals gewoonlijk," zei hij kalm. "Coach zocht mij eerst, wat een kwartier bleek te duren, waarna hij vroeg naar jou en ik weeral zei dat je niet zou komen. Daarna hebben ze wat met het team gespeeld tegen elkaar, maar ik denk dat ze me weer over het hoofd zagen," zei hij kalm. "Dus dan ben ik maar op m'n eentje op het andere veld gaan spelen, oefenen op schieten," zei hij vervolgens waarna hij even zijn gezicht meer in de shirt van de ander bracht. "Ik bakte er niks van," maar daar schaamde hij zich niet voor. Schieten was zijn ding niet en dat wist Stefan. Dus tja.

De ander legde zich totaal tegen hem aan, wat hij ergens wel verwacht had. Want de ander was op dat vlak redelijk makkelijk mee te krijgen. Hij wist hoeveel de ander van basketbal hield, dus soms was het niet erg om met hem te spelen. Misschien zou hij wel weer een keer een wedstrijd mee doen... Want zelfs dat deed hij vrijwel niet meer. "Zoals gewoonlijk," klonk er als antwoord op zijn vraag hoe de training was gegaan. "Coach zocht mij eerst, wat een kwartier bleek te duren, waarna hij vroeg naar jou en ik weeral zei dat je niet zou komen. Daarna hebben ze wat met het team gespeeld tegen elkaar, maar ik denk dat ze me weer over het hoofd zagen," Aha... Stefan knikte even op de woorden van de ander. Tja... Dat gebeurde vaak. Maar het werd altijd meteen weer een ander spelletje zodra hij het veld in stapte en hij Ica meer in het spel betrok. "Dus dan ben ik maar op m'n eentje op het andere veld gaan spelen, oefenen op schieten," Aha... Hij knikte weer even en aaide de blauw-harige jongen even rustig. Hij miste hem wel hoor... maar dat zei hij eigenlijk nooit tegen de ander. De jongen drukte zijn gezicht meer tegen zijn bovenlichaam, waardoor Stefan even naar de jongen keek. Hij was er niet goed in eh? ""Ik bakte er niks van," Jup dat antwoord had hij wel verwacht. Hij hield een kalme gezichtsuitdrukking op zijn gezicht. "Nee, daar bak je inderdaad vrij weinig van." sprak hij even rustig tegen de ander, waarna hij zijn gezicht iets ophief. "Maar niemand kan zo goed met me spelen als jij." sprak hij even tegen de jongen

De ander begon te glimlachen. Aw.. Hij was wel cute als hij dat deed. "Ah stop it you..." klonk er zachtjes van de jongen af, waarna opkeek en rond begon te kijken door zijn kamer. Hij hield er van dat de jongen hier in zijn kamer was. Ooit zou hij echt helemaal bij hem in trekken, dat zweerde hij. "Heb je nu een job eigenlijk..?" klonk er kalm van de ander af, waardoor Stefan even naar de ander keek en zuchtte. Hij kon hem niet zeggen dat hij in Team Rocket zat. Echt niet. "Niets speciaals. Dat weet je toch?" sprak hij rustig tegen de ander, waarna hij weer ging liggen en zijn ogen sloot. Hij moest echt oppassen met de woorden die hij zei tegen de ander. Anders kon het wel eens verkeerd uitvallen eh...

De blauwharige jongen draaide zijn hoofd iets, waardoor Stef hem even rustig aan keek. De ander knipperde op zijn antwoord en zuchtte even. "Je bent soms echt een luiaard weet je dat," klonk er kalm van de ander af, waarna hij geaaid werd door de ander en hij zijn ogen even genietend sloot. Ja, hij was een grote dude die er van hield om geaaid te worden.. stfu. Echter wurmde de ander zich opeens uit zijn greep. Huh? Stef keek even slaperig naar de ander en kwam weer iets overeind. De ander begon zijn kamer met beetjes op te ruimen, waardoor Stefan even knipperde en zijn benen uit bed sloeg om zich uit te rekken. "Zo'n rommeltje is mijn kamer nu toch ook weer niet?" Vroeg hij even met een glimlachje aan de ander.

Het werkte, hij sloeg zijn benen uit bed en even begon Icarus te rommelen in de kasten van de ander, waar hij de kleren begon op te plooien... Lalalala. "Zo'n rommeltje is mijn kamer nu toch ook weer niet?" Hij knipperde en begon verder, waarna hij een stoel pakte en een hogere lade opende.. En daar was het... Hij haalde een van de tijdschriften eruit en keek even droogjes naar Stefan met het ding in zijn handen, waarna hij even zijn hoofdje kantelde en een pruillipje terug... Noo... stefan :c

De ander ging gewoon door met schoonmaken, waardoor Stefan even knipperde en een hand over de achterkant van zijn haren haalde. Sigh, waarom moest de ander opeens alles schoon gaan maken? De ander pakte echter opeens een stoel, waarna hij een lade opende. Oh no, niet die lade! Ica stop..! Te laat. De ander haalde de tijdschriften eruit en keek droogjes naar Stefan met het tijdschrift in zijn handen, waarna de ander zijn hoofdje kantelde en een pruillipje tevoorschijn kwam op het gezicht van de ander. Hij liep naar de ander toe en sloeg zijn armen om de onder rug van de ander. "Sorry Ica, maar je weet waar ik van houd..." sprak hij even met een rustige glimlach tegen de ander. Tja, wat moest hij er anders op zeggen eh? Hij was tenminste eerlijk er over, dat dan weer wel. Was dat geen prijs waardig?

De ander kwam naar hem toe.. Nou zeg Stef... Hij zuchtte even en keek even naar hem... Terwijl de ander zijn armen om zijn onderlijf wikkeld, legde hij zijn hoofd tegen diens schouder aan en sloot hij zijn ogen... Sigh... "Sorry Ica, maar je weet waar ik van houd..." Hij legde zijn armen om de nek van de ander.. NU hij wat hoger stond was dit taakje easy af. Hij plaatste een zoen tegen de zijkant van diens gezicht en keek even naar hem. "Zijn de mijne niet groot genoeg?" fluisterde hij even terwijl hij een hand op zijn borstkast legde en even snel knipperde met zijn oogjes... Nou...?