When tomorrow comes, I'll be on my own...
Welkom op
Pokémon Journey!

Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
WELCOME, GUEST!
PLEASE Login OR Register.

Deel
 

 When tomorrow comes, I'll be on my own...

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Rose Aberdeen
Member
Rose Aberdeen
Punten : 303
Age : -
Icon : Mudkip

When tomorrow comes, I'll be on my own... Empty
BerichtOnderwerp: When tomorrow comes, I'll be on my own...   When tomorrow comes, I'll be on my own... Emptyvr sep 08, 2017 7:02 pm

Rose keek met een vermoeide blik in de spiegel. Ze had haar spullen gedropt op de laatste kamer die vrij was in het Pokémon Center en die een stapelbed leek te hebben. Ze vond het altijd fijner om beneden te liggen en dus had ze haar spullen op het bovenste bed gelegd. Omdat het een redelijk warme avond leek te zijn, had ze gekozen om een zwarte jurk aan te trekken die tot een hand boven haar knieën kwam en die niet al te laag was uitgesneden bij haar hals. Ze had een vestje aangetrokken voor de zekerheid, maar ze wist nu al dat dat te warm zou zijn. Onder haar jurkje had ze een paar simpele ballerina’s aangetrokken die haar niet te veel pijn aan haar voeten zouden geven. Ze had het jurkje gekregen van mensen die in de instelling hadden gewerkt waar zij tijdelijk was verbleven en om eerlijk te zijn had ze het vanwege de nare herinneringen nooit echt aangetrokken, maar de laatste tijd voelde ze dat ze meer dingen durfde te doen. Ze was dronken geworden – wat niet goed had uitgepakt –, had meegedaan aan een karaokeshow – wat al iets beter verliep – en was voor de eerste keer in een bikini naar het strand gegaan waar ze Jean-Pierre had ontmoet, een jongen die redelijk aardig leek. En nu ging ze voor de eerste keer sinds tijden met een jurk naar buiten. Ze haalde diep adem. Als dit maar goed zou aflopen. Ze had sowieso geen idee waar ze naartoe wilde gaan, maar ze wilde hier even weg. Weg uit deze broeierige kamer waar ze gemakkelijk slechte herinneringen kon ophalen. Rose haalde diep adem en ging vervolgens naar buiten, haar kamer in zijn slot laten vallend. Het duurde niet al te lang voordat ze zich op straat bevond en ze besloot om te gaan kijken of er eventueel nog een bar open was. Haar hart klopte in haar keel en ze merkte dat ze zweethanden had. Niet echt zeker zijnde over de situatie liep ze een steegje in en koos ervoor om aan het einde van het steegje naar rechts te gaan zodat ze op een duidelijk verlicht pad zou lopen. Maar zo ver kwam ze nooit, want opeens zag ze een figuur in het midden van de steeg staan. Er steeg rook op uit een sigaret en Rose twijfelde geen moment. Ze draaide zich met een ruk om en begon direct te rennen. Tranen verzamelden zich in haar ogen en ze meende voetstappen achter haar horen. Of was dit maar haar verbeelding? De angst die ze zo hard probeerde te onderdrukken, kwam sterker dan ooit terug en Rose voelde de eerste tranen over haar wangen lopen. Ze had niet eens in de gaten dat er een figuur haar naderde totdat ze niet al te zacht tegen hem opknalde. Rose verloor haar evenwicht en viel op de grond. Ze greep naar haar heup, maar besefte dat ze haar Pokémon vergeten was. Blinde paniek was het gevolg en Rose duwde zich al half zittend naar achteren over de grond terwijl ze haar hoofd schudde. “Doe me alsjeblieft geen pijn,” sprak ze paniekerig.


+ Alleen voor Tyson Brown
Terug naar boven Ga naar beneden
Tyson Brown
Member
Tyson Brown
Punten : 297
Gender : Male ♂
Age : 18
Type : Breeder
Regions : Kalos
Icon : Alolan Meowth
https://pokemon-journey.actieforum.com/t6491-tyson-brown https://pokemon-journey.actieforum.com/t6492-tyson-brown-s-pokedex https://pokemon-journey.actieforum.com/t6610-tyson-s-work-log#132828

When tomorrow comes, I'll be on my own... Empty
BerichtOnderwerp: Re: When tomorrow comes, I'll be on my own...   When tomorrow comes, I'll be on my own... Emptydi sep 12, 2017 4:17 pm

Tag: Rose  
256 words
What happened?
Een avondwandeling door Santalune City had Tyson geen slecht idee geleken. Of het echt een goed idee was geweest was wist hij niet echt, maar echt een slecht idee was het in ieder geval niet. Met Nevermind naast hem zwevend, liep Tyson door een van de goed verlichtte straten van de stad. "Denk je dat er een soort kostuumwinkel zou zijn in deze stad?" vroeg hij aan zijn Misdreavus, die hier vervolgens op reageerde door met haar hoofd te schudden, "Ja, je hebt denk ik wel gelijk... Misschien kunnen we morgen naar dat bos hier in de buurt?" De jongen haalde zijn schouders op.
"DREAV!" schreeuwde Nevermind plots, ze zweefde iets dichter bij zijn oor dan dat hij graag gehad had. "Huh--" nog voordat Tyson iets anders had kunnen zeggen botste er iemand tegen hem aan. Hij verloor voor een moment zijn evenwicht maar kon dat vervolgens makkelijk herstellen door een kleine stap naar achteren te nemen. De persoon die tegen hem aangebotst was kon dat helaas niet doen en belandde op de harde grond, waar ze vervolgens nog een stukje verder weg kroop. "Doe me alsjeblieft geen pijn," zei de persoon in paniek. "Waarom zou ik?" Tyson was een beetje in de war gebracht door deze persoon, "Wacht, Rose?"
Iets in hem vroeg zich af of Rose hem herkende, aangezien hij nu casual kleding droeg en hij bij hun eerste en tot nu toe enige ontmoeting zijn Lord Of Darkness outfit gedragen had. Of het nou wel of niet zo was, dit was waarschijnlijk awkward.
liv's codes
Terug naar boven Ga naar beneden
Rose Aberdeen
Member
Rose Aberdeen
Punten : 303
Age : -
Icon : Mudkip

When tomorrow comes, I'll be on my own... Empty
BerichtOnderwerp: Re: When tomorrow comes, I'll be on my own...   When tomorrow comes, I'll be on my own... Emptydi sep 12, 2017 4:32 pm

Rose’ borstkas ging snel op en neer terwijl ze haar best deed om te vechten tegen de paniek. Natuurlijk was ze al redelijk in paniek geraakt, maar ze hoopte dat het niet erger werd. Soms had ze ook dat ze dan fantasie van realiteit niet meer kon onderscheiden en dat was waar het echt goed fout ging. Gelukkig was ze net nog helder genoeg om zich te beseffen dat diegene die voor haar stond iemand was die ze kende. En dus klemde ze haar kaken op elkaar terwijl ze haar best deed om haar ademhaling te controleren. Hoorde ze nog steeds voetstappen? Ze kantelde haar hoofd een beetje. Ze had geen idee. Ze hoorde alleen het harde kloppen van haar hart in haar oren en voelde de pijn van het vallen. Ze kon de pijn alleen niet precies lokaliseren en dus deed ze haar best om diegene die voor haar stond aan te kijken. Als het iemand was die ze goed kende, zou ze misschien wel kalmeren. En zich waarschijnlijk ook behoorlijk schamen, maar goed. Als ze maar van haar paniek afraakte, was het goed genoeg voor haar. Het duurde even voor ze de jongen voor haar herkende, maar toen wist ze weer waar ze hem ook alweer van kende. De karaokebar. Alleen had hij er toen heel anders uitgezien dan nu, maar dat kwam waarschijnlijk omdat hij toen een rol had gespeeld. Ze kon zich vaag herinneren dat hij het over toneel en een personage had gehad, alleen kon ze zich niet meer herinneren hoe dat personage ook alweer heette. Het lukte haar om te kalmeren door haar op deze details te concentreren en het duurde niet al te lang voor ze zichzelf overeind duwde. “Tyson,” zei ze en ze haalde diep adem terwijl ze over haar benen wreef. Ze keek nog eens over haar schouder, maar niets wees in de richting dat er iets achter haar aan was gekomen en opgelucht blies ze haar adem weer uit. Daarna richtte ze zich weer naar hem en glimlachte naar hem. “Sorry als ik je heb laten schrikken,” sprak ze. “Ik dacht…” Tja, wat moest ze hier nu weer op zeggen? “Ik heb wat slechte ervaringen gehad in het verleden en ik dacht dat iemand achter me aanzat. Sorry.” Ze lachte nu wat gegeneerd naar hem en wreef door haar haren met haar hand. Haar arm en haar elleboog deden zeer, maar ze ging nu niet de schade checken. Ze kwam wel weer zwak genoeg over zo. “Wat toevallig dat we elkaar hier tegenkomen! Wat was jij aan het doen?” Alles om het topic van haar af te leiden op dit moment.
Terug naar boven Ga naar beneden
Tyson Brown
Member
Tyson Brown
Punten : 297
Gender : Male ♂
Age : 18
Type : Breeder
Regions : Kalos
Icon : Alolan Meowth
https://pokemon-journey.actieforum.com/t6491-tyson-brown https://pokemon-journey.actieforum.com/t6492-tyson-brown-s-pokedex https://pokemon-journey.actieforum.com/t6610-tyson-s-work-log#132828

When tomorrow comes, I'll be on my own... Empty
BerichtOnderwerp: Re: When tomorrow comes, I'll be on my own...   When tomorrow comes, I'll be on my own... Emptyzo okt 01, 2017 4:16 pm

Tag: Rose  
260 words
WHAT HAPPENED?
Rose leek verward en bang en in paniek, Tyson wist niet zo goed wat hij moest doen. Het was waarschijnlijk het beste om haar te kalmeren, al wist hij nog niet precies hoe hij dat het beste kon doen. Hij kende Rose niet echt heel goed, dat, en hij was niet zo heel goed met woorden.
Rose kwam uit zichzelf overeind en noemde zijn naam, ze leek wat kalmer dan daarnet, al leek ze nog steeds een beetje bang. Waar was ze bang voor? Tyson begreep het niet... "Sorry als ik je heb laten schrikken," Rose bood haar excuses aan, "Ik dacht..." ze pauzeerde "Ik heb wat slechte ervaringen gehad in het verleden en ik dacht dat iemand achter me aanzat. Sorry." "Oh, dat klinkt.. erg vervelend.." was Tyson's reactie. In zijn gedachten had hij gewild dat hij het beter, meer medelevend, had kunnen verwoorden.
De richting van het gesprek veranderde snel toen Rose vroeg wat hij aan het doen was. "Nou.." begon de jongen, niet helemaal zeker waar hij moest beginnen of wat hij precies wilde zeggen, "Ik was een wandeling aan het maken en vroeg me af of er hier een kostuumwinkel of iets dergelijks zou zijn. Lijkt er op dat er geen is, helaas." Nevermind maakte een zacht, lichtelijk teleurgesteld geluidje. Ja de Misdreavus hield van kostuumwinkels en dergelijke, Tyson gaf haar geen ongelijk. "Gaat het een beetje? Die val van daarnet zag er namelijk niet echt zacht uit," vroeg Tyson vervolgens aan Rose, hopelijk had ze zich niet erg bezeerd nadat ze tegen hem aangebotst was.
liv's codes
Terug naar boven Ga naar beneden
Rose Aberdeen
Member
Rose Aberdeen
Punten : 303
Age : -
Icon : Mudkip

When tomorrow comes, I'll be on my own... Empty
BerichtOnderwerp: Re: When tomorrow comes, I'll be on my own...   When tomorrow comes, I'll be on my own... Emptyzo okt 01, 2017 4:38 pm

Rose hoopte dat ze niet al te veel medelevende woorden zou horen. Als ze iets niet wilde dan was het wel dat iemand die ze aardig vond en die ze nog maar net had ontmoet medelijden met haar zou krijgen. Gelukkig leek Tyson zo’n geval te zijn die moeite had met medelijdende woorden te zoeken en het daarom niet helemaal uitdrukte zoals hij het waarschijnlijk in zijn hoofd had gepland. Of juist wel. Rose gaf enkel een klein knikje en daarmee was het topic voor haar gedaan. Ze had haar verhaal één keer al aan iemand verteld en die fout wilde ze niet opnieuw maken. Ze schaamde zich nog altijd dat ze het zo gemakkelijk had verteld en hoopte dat ze die persoon nooit meer tegen zou komen. Ze hoopte ook dat die persoon het tegen niemand door zou vertellen, maar daar kon ze niet te hard op hopen. Hij had betrouwbaar geleken, maar als je dronken was, leek iedereen betrouwbaar. Ze ging nooit meer drinken in elk geval; ze had haar lesje geleerd. In elk geval leek Tyson opzoek te zijn naar een kostuumwinkel en Rose glimlachte lichtjes. “Ik denk dat er wel een is in Lumiose City, alleen zit je nu wel met die avondklok en ook het feit dat de prijzen daar echt duur zijn.” Bovendien waren de winkels nu toch niet meer open, maar in elk geval had hij dan al wel een idee waar hij er nog één kon vinden. “En ik kan me niet meer precies herinneren waar er Contests gehouden worden, maar ik kan me voorstellen dat ze daar in de buurt ook ergens een kostuumwinkel hebben?” Het klonk vragend omdat ze daar zelf niet helemaal van overtuigd was. “Oh, ik heb erger meegemaakt,” zei ze tegen hem en ze inspecteerde gauw haar arm en elleboog. De huid lag bij beiden open, maar Rose wilde daar niet al te veel aandacht aan besteden. “Het is niets waar ik niet mee om kan gaan. Ik laat het straks wel eens nakijken bij het Pokémon Center of zo. Misschien heb ik zelf wel een verbandje bij, daar hoef je je geen zorgen om te maken. Bovendien was het mijn eigen stomme fout.” Ze probeerde haar blik zo goed mogelijk te fixeren op Tyson, maar had toch het gevoel alsof iemand haar alsnog ging achtervolgen als ze alleen zou zijn voor de rest van de avond. “Vind je het erg als ik je mee help om te zoeken naar een kostuumwinkel?” Het was eruit voor ze het tegen kon houden en Rose voelde een blos op haar wangen verschijnen. Gelukkig was het avond en zou hij het vast niet doorhebben, zelfs niet met het licht dat pal op hun scheen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud

When tomorrow comes, I'll be on my own... Empty
BerichtOnderwerp: Re: When tomorrow comes, I'll be on my own...   When tomorrow comes, I'll be on my own... Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
When tomorrow comes, I'll be on my own...
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Pokémon Journey :: ► WELCOME TO THE POKÉMON WORLD :: Kalos :: Santalune City-
Ga naar: