Can't hold me back

De zon scheen alsof het nog hartje zomer was. Penny vond dat niet erg, want ze kon enorm van warmte genieten, samen met haar Pokémon. Er was één Pokémon die vandaag in het bijzonder veel aandacht kreeg, en dat was de nieuwste toevoeging aan het team. Élise was een Shiny Flareon en trok veel bekijks. Penny vond de aandacht heerlijk. Dat ze de Pokémon niet geheel zelf had opgevoed liet ze meestal weg als mensen haar vragen stelden, want zij was nu de eigenaar en dat vond ze belangrijk.
Élise was niet de enige die extra aandacht kreeg op het moment. Cairo zat al iets langer bij het team en kreeg daarom niet meer alle lof, maar vandaag had Penny hem ook buitenlucht gegund. Daardoor gaven mensen haar nog meer complimentjes. Twee shiny Pokémon. Zij zou ook onder de indruk zijn als ze iemand met twee shinies tegen het lijf liep.

Wat vond ze zelf van de shinies? In alle eerlijkheid verloor het al snel zijn charme. Voor haar waren het gewoon haar Pokémon. Het innerlijk was leuker. Dat was nu het geval met Cairo en zou ook zo worden met Élise als de nieuwigheid van het eigenaarschap af ging. Dat de Flareon nu meer aandacht kreeg van Penny dan de Monferno viel laatstgenoemde Pokémon niet erg goed. Voor een uur kon hij zich met de omstanders vermaken die geïnteresseerd waren in hem, maar dat verveelde al snel. Hij wilde Penny’s aandacht.

Dat hij om die aandacht ging zeuren, beviel de blondine niet heel goed. De eerste paar keren kon ze hem nog van zich af duwen, maar toen begon hij opdringeriger te worden. Hij klom op haar en begon aan haar kleren te trekken uit frustratie. Penny gilde en probeerde hem weg te duwen, waardoor hij met een doffe dreun op de grond belandde. Ze fronste boos naar hem. “Waar ben je mee bezig!” Tranen stonden in haar ogen. Élise merkte dit op en sprong beschermend op haar schoot. Cairo kroop overeind met een boze frons op zijn hoofd. Door zijn beweging viel het op dat hij iets glimmends in zijn hand had. Meteen schoten haar vingers naar haar nek, waar haar ketting zou moeten zitten. Hij was weg. “Cairo,” zei ze op waarschuwende toon, “geef me mijn ketting terug.” Ze voelde haar vingers trillen. Die ketting betekende enorm veel voor haar. Haar moeder en tante hadden de enige andere twee exemplaren. Ze kon die ketting niet kwijt raken…

Cairo hield de ketting omhoog, alsof hij wilde vragen of ze die bedoelde. Ze knikte langzaam en stak haar hand uit om het voorwerp over te nemen. De Monferno had helaas andere plannen. Hij zwaaide zijn hand naar achteren en vervolgens keihard naar voren, waardoor het met een flinke boog in de verte landde. Zo te zien in het water. “Cairo!” Nu had hij het voor elkaar. Penny pakte zijn Pokéball en keerde hem terug. Élise sprong meteen van haar schoot af, wetend dat Penny achter de ketting aan zou willen gaan. Er was alleen één probleem. Zelfs als Penny beneden zou kunnen komen, kon ze haar rolstoel niet door het zand navigeren. Dan kwam ze geheid vast te zitten. Ze had iemand nodig om haar te helpen. Toch draaide ze zich om en rolde ze zo ver en zo snel mogelijk naar beneden, niet helemaal in staat om de tranen tegen te werken.

Terwijl Penny vast zo ver mogelijk naar beneden ging, nam Élise op een gegeven moment een afslag de andere kant op. Ze had een persoon gespot wie er betrouwbaar uit zag en besloot hulp bij hen te zoeken. De shiny Flareon begon luid tegen de ander te roepen, in de hoop dat dit de aandacht zou trekken. Als het werkte zou ze hen naar Penny toe begeleiden. Dan kon zij de situatie uitleggen.

tag; Tessa!

Wel, Élise had in elk geval de aandacht van de persoon weten te trekken. Helaas leken haar noodkreten nog niet effectief genoeg te zijn. Ze fronste, twijfelend hoe ze dit het beste aan kon pakken. Tijd om na te denken had ze eigenlijk niet. Ze maakte zich zorgen om Penny. Daarom besloot ze om voorzichtig naar de hand van het meisje te happen, zonder haar tanden te gebruiken, en haar zachtjes mee te trekken naar haar huidige trainster. Als de vreemdelinge dit niet wilde, dan zou ze natuurlijk loslaten en eventueel alsnog een andere manier zoeken om het meisje mee te krijgen. En anders moest ze toch een ander zoeken om te helpen.

Ondertussen had Penny door dat de Shiny Flareon haar zijde had verlaten. Ze keek op en zocht het zachte wezen, in eerste instantie beledigd door de actie. Toen ze zag dat ze bezig was met een ander meisje, echter, begon ze te vermoeden dat Élise hulp was gaan halen. Meteen bracht de blondine haar handen naar haar gezicht om de tranen weg te vegen. Ze wilde niet dat een vreemdeling haar zag huilen. Dat was alleen voor mensen met wie ze close was, zoals haar moeder of haar tante. Beide personen die verbonden waren met de ketting die ze zo snel mogelijk moest terughalen als ze niet wilde dat hij ergens midden op zee belandde. Bah.

tag; Tessa!