Not Me

Ze knipperde en keek even schuin naar de shiny Charizard. De draak haalde even diep adem en vuurde plots een stevige straal uit. De kracht die erachter schuilde was veel sterker geworden. "Ok dan Maybel, je doet het beter dan de vorige keer, voor de verandering," zuchtte het meisje even waarna ze een hand door haar lange haren haalde en even haar nagels bekeek. Het was duidelijk dat ze weinig interesse toonde in de ander. Echt helemaal niet. Ze had gewoon niks meer in zich en dat was duidelijk, ja. Ze snoof even afkeurend toen de ander haar om aandacht vroeg. Gewoon een por tegen haar schouder aan. een klap tegen haar neus zorgde ervoor dat de draak deze geschrokken terugtrok. "Ik zei dat je het beter deed, geez, wat wil je van me?" klonk er snauwend naar haar Pokémon. Ze gromde even iets binnensmonds en schudde haar hoofd wat. Ze was gewoon... Ze had niks meer voor ogen en dat was duidelijk aan de manier waarop ze gewoon naar andere reageerde. Ze was botter en ze was niet meer zo onhandig en licht in haar hoofd. Was ze dan eindelijk volwassen aan het worden? Hah, alsof ze daar om gaf.

-Open

Ze gromde even terwijl de shiny draak haar kop langzaam wat liet zakken en in stilte meegaf over wat de ander van haar afdwong. Zelf wist ze niet wat het was, maar ze wilde het en het was duidelijk ook. “Je weet dat ze je meestal niet kunnen verstaan right? Laat staan antwoord geven?” Hm? Ze keek even fel om en zag Ragya wel meteen, het gegrom die erbij kwam was gewoon irritant. "Oh yeah, ga jij me de les spellen of moet ik je opnieuw duidelijk maken wie de betere trainer is hier?" klonk er met enige spot in haar stem. "En leer die rothond of whatever the Muk it is eens zwijgen of ik zorg ervoor dat die hond geen bek meer heeft om mee te blaffen," ze keek even nijdig naar Maybel, die meteen zichzelf wat meer opstelde. Nee, met haar zou ze niet vechten, in nog geen honderd jaar.

“Is dit een retorische vraag?” Ze vernauwde haar ogen even. Ze was echt nijdig, ze wilde geen woorden uit de bek van Ragya horen okay. Ze wilde gewoon even alleen zijn en dan kreeg ze dit? Just amazing. “Jij persoonlijk? Ben benieuwt wat je wilt doen, haar ook mep geven? Sorry, dat werkt niet op iedereen” Oh yeah? Yeah, dat leek haar great! Zonder dan ook iets te zeggen haalde ze een simpele gun boven en richtte ze doe op vos, haar gezicht kreeg een meer speelse, valse uitdrukking. "Ja dat kan ik wel persoonlijk afhandelen als je wil," klonk er koel en een beetje scherp. Ze had nog wat wapens bij haar, voornamelijk proefdingen vanuit het lab. Maar ze wilde het gewoon niet testen, ze wilde bruut geweld en dit was het enigste wat ze van persoonlijke wapens bij zich had.

Natuurlijk moest ze ook een gun van de ander verwachten, wat had ze anders gedacht? Dat volk waartoe Ragya behoorde was ook niet echt het type dat zomaar ongewapend rondliep of wel dan? Kijk dan naar haar kop, stomme rotkop. “Jammer genoeg is een geweer niet persoonlijk, geeft zo’n afstandelijk gevoel weet je wel?” Hmpf. Ze snoof even, maar voor ze het wist stond de shiny draak beschermend voor haar, of althans tussen Ragya en haar in. Deze had een redelijk zachte blik, eentje die nogal hulpeloos stond. "Yeah nu kunnen we elkaars Pokémon's afknallen, dit gaat echt een feest worden," snoof ze terwijl ze zonder boe of ba langs Maybel liep en met een redelijk snelle pas richting Ragya liep. De laatste passen versnelde ze gevaarlijk, waarbij ze plots haar vuist even wat balde en de ander zo probeerde te raken, recht in haar gezicht. Wilde ze persoonlijk? Oh Tawn kon heel... Héél erg persoonlijk gaan.

De aanval werd vlot en snel ontweken en voor ze het wist had ze een klap tegen haar hoofd. Een harde. Ze viel naar voren en viel daardoor ook nog even met haar kop tegen de muur aan. Wel meteen viel de gun uit haar hand terwijl een klein wondje op haar achterhoofd het enigste was dat nog verandering bracht in haar lichaam. Ze lag er dan ook bewusteloos bij, voor even eigenlijk maar, want ze opende al na een tijdje haar ogen.
Alles draaide. Nee, dat deed het niet! Wat... Nee, natuurlijk, wat zou het anders doen? Wat een verwarring... Dat kwam omdat je het allemaal zo deed. NEE. Ugh. Ze.. Kon niks opmaken uit haar eigen gedachten, die een mengelmoes leek te zijn van alles en nog wat. Hoe dan ook, voelde deze manier van denken natuurlijk aan, want ze leek wel op de een of andere manier een connectie te hebben. Ze kreunde even, drukte zichzelf recht met een hand tegen haar hoofd. WAT EEN KUTPIJN. Woah, ze moest kalm aan doen... Nee, het was niks toch? Vast wel natuurlijk. Ze moest een dokter zoen. Nee, dat was dom. Nee, dat was teveel werk. Hm, ja maar het was nodig. NEE PAK DAT RAG WIJF. NEEE. Woah. Ze knipperde even terwijl ze verward voor zich uit bleef staren. 'Wat moet ik nu doen...?' Goede vraag je, eindelijk werd ze wat duidelijker. Zo bot moest je nu ook weer niet overkomen of wel dan? Nee, dit was haar eigen... Nou... Wat? Nee... Was dit wel interessant. 'Ik snap het niet,' Je hebt pijn. Dat was een besluit die haar gedachten wel eens leken te zijn.

Ze slikte even. Hoe moest ze met dit omgaan? Niet, sla gewoon Ragya neer. Nee, dat was geen strak plan. Ze moesten dit gaan doordenken zoals het hoorde. Nee, nee, dat was ook een idee die ver te zoeken was... Toch? Vast niet. Het was een simpel plan toch? Nee- Muk off we gaan der slaan. Nee, dat kon je niet maken! Ze was zelfs gewond, we zijn in nadeel! So be it dan! “Misschien moet ik haar nog eens slaan? Het zou kunnen helpen?” KIJK DAN TERUGVECHTEN ZOU EEN PERFECT IETS ZIJN. Shut up Tawnee, je moet je er nie zo in opjagen. Natuurlijk Tawn, opjagen is het laatste dat ik doe. Sure. Whatever. Yeah. Fine. “Tawnee, hé, Hálfviti?” Ze knipperde enkele keren met haar ogen en keek langzaam op. Wat was dat nu weer voor taal geweest? Arceus, hoe moet ik dat weten? Talen sucken, yeah, tru. Wat, nee... Whatever! "What the Muk?" mooi antwoord. WIE KWAM OP DAT IDEE.

Wat moest ze nu doen? Slaan, sla erop, sla het neer, haal het neer, brand het op, gebruik het als een tapijt, rol het, plet het, pak Kido erbij, het zal snel gedaan zijn e- Shut up. Ze slikte even. Wat een gedachte. Dat moest jij zonodig zeggen. Shut up, shut u- Laat het. We slaan er gewoon op okay? Slaan! slaan! Zwij- SLAAN! Nee! Jawel. Nee. JAWEL! Sla erop, sla erop! Stop het, we zijn gewond. We?! jij. JIJ BEN IK. Je bent gek. Tuurlijk, jij ook. Wat? “Denk je dat ze altijd zo is of hebben we hier gewoon geluk?” Kijk het dan, we moeten erop slaan. Voor de zoveelste keer laat ik dat niet toe, het zou te gevaarlijk zijn. Yolo right? Nee, ga weg. Maar. NEE.
Voor ze het wist voelde ze iets in haar been. Even leek er geen reactie te komen. Zie je nu wat je doet? Wat doe ik dan?! Idk! Slaan! SLAAN! Ze draaide zich in een blinde woede naar de vos en stampte deze diehard tegen de muil. DAT WAS NIET EENS SLAAN. Schoppen kan er ook mee door niet? Het is geweld, so ik ben happy. Jij wel, maar wat nu? Geen idee... Wat denk jij? Idk... Het doet pijn, al- Yeah, yeah, alles doet pijn. Laten we dat detial even vermijden en ons concentreren op de twee monsters die letterlijk hier hangen. Je bespreekt ook nooit iets. Laat het zijn. Ik doe mijn job gewoon! DIT IS GEEN JOB! Ze schopte de vos nogmaals en kreunde even waarna ze opkeek. Wat moeten we zeggen? Wat zegt een mens zoal hierop. AAH. "MUK!" mooi. Yeah.

Dit was een vreselijk iets! Ze haatte dit met heel haar hart... Toch? Yeah, godver. Er zat een hond, wolf, vos... HET WAS EEN VOS... MET NEGEN STAARTEN. Ugh... Aan haar been... Maar deze leek te lossen na een paar hevige trappen... Zo, dat was beter, netter.. Toch? yeah sure, er was nu enkel een wonde die kon gaan ontsteken en pijn deed maar voor de re- daar zouden ze nu niet naar kijken. Eerst Rag der keel toeknijpen. Goed plan. Nee, je bent gew- SHut up, niemadn cared. Mokay? De roosharige kwam plots overeind, alsof ze geen last had van haar been waarna ze een ball pakte en in een flits een Aggron verscheen. "Okay, nu is het mijn beurt om mijn Pokémon op jou los te laten." zei ze even droog waarna de ogen van de grote Aggron even gloeiden en toen neerkeken naar de Ninetales. Een Dragon tail werd meteen diens richting uitgeslagen waarna een luid gebulder de toren vulde en liet trillen. Behold, Kido~