Zakkenrollen is makkelijk (+ Floyd Duncan)

MY INSTINETS ARE COLD BLOODED HATE

TO YOU I'M THE BEARER OF FATE

Floyd had werkelijk een hekel aan de lente en de zomer met hun warme temperaturen. Hij kon niet in de zon lopen of zijn huid begon te jeuken. Verbranden deed hij niet, maar hij kon gewoon niet tegen de hitten en zijn huid blijkbaar niet tegen de zon. Je werd eigenlijk verplicht je licht te kleden en dat was iets dat Floyd nu niet graag deed. Je had veel minder plek om van alles weg te stoppen.
De zon werd hij uiteindelijk echt beu en wanneer hij een bankje zag dat deels in de schaduw zat ging hij erop af. Helaas voor hem zat er al iemand op. Langs beide kanten van de man was er nog zit plek, maar Floyd wilde speciaal doen en nam plaats langs de kant waar het minste plek was. Het deerden hem niet eens dat hij daardoor tegen de persoon aan ging zitten. Die zou vast wel uit de weg schuiven. Of niet. Wist hij veel. Aan de kant waar hij ging zitten was meer schaduw dan aan de andere kant. Uiteraard koos hij daar dan voor.

MY INSTINETS ARE COLD BLOODED HATE

TO YOU I'M THE BEARER OF FATE

Het was niet zo dat hij naast de persoon was gaan zitten om iets van conversatie te starten. Hij was ook gewoon naar achter gaan leunen tegen de rug leuning en aan het bekomen van de hitten. Zelfs een korte en zachte zucht kon hij niet onderdrukken.
Floyd keek echter vanuit zijn ooghoeken naar de man en dan even naar het doosje sigaretten dat op de grond was gevallen. Het lag vlak voor mijn voeten en terwijl dat iemand anders het meteen zou op rapen, keek de jongen er enkel heen voor een paar seconden.
Om toch iets te doen schoof hij met zijn voet het pakje naar de persoon toe. Zelfs dat was al meer dan je normaal van hem kon verwachten. Zijn armen hield hij vervolgens ook achter zijn hoofd, zijn benen over elkaar en zijn ogen wilde hij eigenlijk sluiten, maar deed het nog net niet.

MY INSTINETS ARE COLD BLOODED HATE

TO YOU I'M THE BEARER OF FATE

De persoon naast hem bedankte hem vooraleer hij weer een nieuwe sigaret erbij nam. Dat was de tweede vlak na een andere. Een sigaret werd ook aan hem aangeboden maar Foyd schudde meteen zijn hoofd. ‘Ik rook niet,’ zei hij om het aanbod af te slaan. Met één oog keek hij opzij naar de jongen. Het was wel te zien aan de zwart harige dat hij het niet echt apprecieerde.

MY INSTINETS ARE COLD BLOODED HATE

TO YOU I'M THE BEARER OF FATE

Vriendelijkheid was niet de jongeman zijn ding, dus was zijn antwoord niet meer dan logisch. Hij zou er nooit erg vriendelijk op reageren, tenzij hij echt verschrikkelijk veel respect voor je had. Als hij dat had werd dat heel snel duidelijk aan zijn manier van doen. Tot hiertoe waren er niet vele die die kant kregen te zien. ‘Hmhm.’
Floyd haalde zijn schouders even op, wat moeilijker ging met zijn armen achter zijn hoofd. ‘Er zijn een hoop ergere zaken, hier kan ik nog mee leven,’ deelde Floyd even mee. Zolang niets recht in zijn gezicht werd geblazen was hij nog deels tevreden. Hij had schaduw en meer had hij niet nodig. Zijn ogen sloot hij dan ook volledig, zich niets aantrekkend dat hij naast iemand zat.

MY INSTINETS ARE COLD BLOODED HATE

TO YOU I'M THE BEARER OF FATE

Al van jongs af aan was Floyd into het stelen en het beroven van mensen. Hij kende bijna alle trucjes en smoesjes die je kon gebruiken. Achteraf was hij er snel achter dat het laten vallen van de sigaretten zo een truc was geweest. De jongen naast wie hij zat probeerde nadien, wanneer Floyd er rustig bij zat, hem te beroven. Normaal zonder dat hij het door mocht hebben, maar dat was helaas niet zo.
‘Ik ken iemand die een hand verloren is,’ begon Floyd en hij opende één oog om zo de man aan te kijken. ‘Hij vindt het niet aangenaam en het verliezen zelf doet zeer veel pijn,’ ging hij verder. Hij hoopte dat het duidelijk was waar hij op doelde, maar de zwart harige bewoog nog niet en bleef relaxed liggen.

MY INSTINETS ARE COLD BLOODED HATE

TO YOU I'M THE BEARER OF FATE

Had hij respect voor iemand die hem probeerde te beroven? Niet echt. Als het gelukt was misschien een beetje, omdat het een hele klus was. Of nu ja, hem beroven en ermee weg komen zonder schade. Hoe ging dat ene zinnetje? I will find you and I will kill you. Dat was wel iets dat op zo een moment heel toepasselijk zou zijn. Niemand stal van hem zonder er de gevolgen van te dragen. Zoals ze vroeger deden, een hand afhakken zou de perfecte straf zijn.
Zijn ogen sloot hij echter weer allebei en opende hij ook niet wanneer de man weer sprak. ‘Nee, totaal niet,’ zei hij sarcastisch. Het was maar een beetje heel awkward. ‘Is het je eigenlijk al ooit gelukt wa-’ maar Floyd zweeg voor een keer en hield zijn opmerking binnen. In plaats daarvan moest de man maar door hebben dat hij klaar was met zijn vraag.
Andersom werd er ook een vraag gesteld. ‘Iemand als ik?’ herhaalde hij eerst vragend, maar echt antwoord moest hij niet hebben. ‘Genieten van de schaduw,’ beantwoorde Floyd, want dat was wat hij deed op dat moment. Verder had hij toch niet meteen een reden om er te zijn.

MY INSTINETS ARE COLD BLOODED HATE

TO YOU I'M THE BEARER OF FATE

Floyd kreeg toch geen antwoord op zijn halve vraag. Hoe lang hij ook wachten, hij kreeg het niet. 'Dus, is het ooit al gelukt?' vroeg hij nogmaals. Misschien was de andere ook wel professioneel of het was iemand die het kon maar als iets extra deed.
Natuurlijk wilde hij ook weten wat de andere bedoelde met 'iemand als hem'. De jongen legde het uit en Floyd kon het niet ontkennen. Hij haalde dan ook zijn schouders even op. 'Dat kan wel kloppen,' zei hij. Zijn blik liet hij glijden over de andere mensen die allemaal vrij zorgeloos en gelukkig rond liepen. Niet zoals de verveelde of geërgerde blik die Floyd meestal had.