The tower with a view (+ Claudia Leblanc)

Jace wist wat hij deed, wat er voor zorgde dat dit een lastiger gevecht zou worden dan dat ze eigenlijk zou hebben gewild. De Bind aanval zou het voor hen niet makkelijker erop maken. Sneaux zat vast in het stalen lichaam van de Steelix en schreeuwde het uit. Er was geen enkele mogelijkheid dat ze iets kon doen hiertegen. Het grootste voordeel dat ze hadden gehad, was hen afgenomen door de evolutie, dus ze wist niet hoe ze dit gevecht nog kon winnen. Claudia beet op d'r lip, ze had nog een ronde het voordeel van de Hail, dat moest ze dan maar tot goed gebruik maken. "Sneaux, Blizzard!" riep ze. De Steelix was nu dichtbij door de Bind aanval en Blizzard had een gegarendeerde hit ratio door de Hail, dus misschien konden ze nog iets ervan maken. De Glaceon opende haar bek, terwijl ze zelf licht blauwe gloeide. Een stevige winterse wind trok aan, waardoor Claudia haar jasje iets dichter deed.

De Blizzard deed z'n werk, maar ze wist dat het niet al te veel schade meer zou doen. Door de evolutie was dat voordeel van haar immers in rook op gegaan en de kans was groot dat ze nu het hele gevecht zou gaan verliezen hierdoor. Ze zou dit gevecht waarschjijnlijk nog wel langer kunnen uitrekken, maar Sneaux was niet zo blij met haar huidige toestand en daar kon ze haar geen ongelijk in geven. De Glaceon werd door de Slam aanval tegen de grond aan gegooid en Claudia slikte eventjes. Ze had nog een laatste redmiddel, maar waarschijnlijk kon ze daarmee niet het gevecht winnen. Ze zuchtte zachtjes, het moest dan maar. Sneaux kwam moeizaam overeind, haar staart laag en d'r oren in d'r nek. Ze was zeer toegetakeld en zou het gevecht niet lang meer aan kunnen. "Claudia, Dig around," zei ze tegen haar pokémon. De Glaceon haalde diep adem, voordat ze een nieuwe tunnel begon te graven. Zo snel ze kon schoot ze uit de tunnels die er al waren, groef nieuwe en bewoog zo de hele tijd rond de Steelix, hopend dat hij haar niet zo snel kon bijhouden. "Nu, Hyper Beam!" riep Claudia. Sneaux sprong uit een willekeurig gat de lucht in en vuurde de pure energie in de richting van de Steelix.

Zoals ze al verwacht had was een Steelix een nogal volharde tegenstander en niet iets waar ze zo maar tegenop zou kunnenboksen. Daarnaast was Jace een doorgewinterde trainer, waardoor zij ook nog eens in het nadeel was gekomen. Sneaux was net klaar met de Hyper Beam aanval, toen ze opeens geraakt werd door de Gyro Ball aanval. Ontwijken was ontmogelijk, haar pokémon zou moeten uitrusten nadat ze de Hyper Beam had uitgevoerd. Ze rodle over de grond heen en kwam met moeite weer overeind, al merkte ze dat ze stond te trillen op haar poten. Claudia had twee opties, of het gevecht vervroegd opgeven en zich gewonnen geven tegenover een trainer die duidelijk out of her league was, of doorvechten met de kans dat Sneaux volledig werd ingemaakt. Welke van de opties ze ook zou kiezen, ze kon dit gevecht toch niet winnen. "Sneaux?" vroeg ze aan haar pokémon. De Glaceon keek haar aan en snoof eventjes, voordat ze haar kop wegdraaide. Zo te zien wilde ze nog doorvechten. "Ice Beam," zei Claudia, iets wat onzeker over het besluit van haar pokémon. De Glaceon opende haar bek en stuurde de lading ijs op haar tegenstander af.

De neiging om hem een dodelijke blik te werpen was groot, maar ze wist helaas dat hij gelijk had. Ze was nog niet genoeg gewend aan een zwaar pokémon gevecht om dit goed uit te kunnen houden. Helaas had ze een ontzettend koppige pokémon die het gevecht tot het einde zou willen uitzitten.
Er kwam een Stone Edge aanval op Sneaux af. De Glaceon dook in elkaar, haar oortjes langs haar kop en d'r staart laag op de grond. De Steelix torende boven haar uit, met zijn aanval klaar.
"Stop!" riep Claudia opeens. In een flits was ze voor haar pokémon gesprongen, armen gestrekt, klaar om de aanval de Steelix op te vangen voor haar pokémon. Haar ogen verslagen naar de grond gericht, terwijl de rest van haar lichaam ligt trilde om wat er komen ging. "Doe d'r geen pijn meer," zei ze zachtjes.

Alles gebeurde in een flits. Jace riep een halt toe aan zijn pokémon, maar dat was al te laat, uit een flits verscheen een andere pokémon en ze werd van de grond getrokken. Sneaux werd aan de kant geduwd en zelf vloog ze door de lucht, met een grote mot achtige pokémon op haar rug. Ze beefde nog steeds, dit was niet wat ze had gewild.
Op het moment dat ze op de grond terecht kwam, haastte ze zich naar haar Glaceon toe, die inmiddels uitgeput op de grond was gaan liggen. Haar ademhaling was zwak, maar aanwezig, dus was ze niet in immediate danger. "Het spijt me," zei Claudia zachtjes, terwijl ze Sneaux oppakte en haar tegen d'r aan drukte. "Ik had je niet zo ver mogen pushen," verontschuldigde ze zich.
Ze stond op en draaide zich om naar Jace. "Sorry voor mijn actie, het was dom," sprak ze zachtjes, haar strenge houding weggevaagd. Haar pokémon waren nu haar eerste prioriteit. "Door mij is jouw pokémon gewond geraakt, laat me dat in ieder geval goed maken," stelde ze daarna voor, terwijl ze naar de motpokémon liep en haar hand uitstak. "Het spijt me, ik zal er voor zorgen dat je er weer bovenop komt," verontschuldigde ze zich tegenover de pokémon.

Haar pols werd vastgegrepen en met een vloeiende beweging trok ze zichzelf los. Een stortvloed aan woorden ging over haar heen en een, overduidelijk doods, oog staarde haar aan. Woede schoot door haar heen en binnen een tel klonk er een 'pets', waarna haar platte hand tegen zijn wang sloeg. "Sla niet zo'n toon tegen mij aan, jochie," snoof ze, duidelijk op d'r tenen getrapt. Ze was zich bewust van fouten ze had begaan en dat haar actie niet de slimste was, maar dit was niet de manier om iemand te behandelen. Ze pakte een pokéball en liet Sneaux terugkeren. "Ik ga niet licht om met 't leven, ik zetten mijn eigen leven voordat van mijn pokémon," siste ze daarna naar hem. Ze pakte haar spullen en keerde Jace de rug om. "Ik ga naar 't pokécenter, leer eerst maar eens wat respect voor je oudere," snoof ze daarna, terwijl ze het dorp in liep.