Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Onderwerp: Re: A Shot Across the Bow za aug 01, 2015 6:08 pm
i'm a walking travesty
but i'm smiling at everything
De combinatie van Johto en een Pachirisu vond Fleur erg interessant. Nou was ze geen expert wat elektrische Pokémon betreft, maar ze meende te hebben gelezen dat Pachirisu uit Sinnoh kwamen. Dat lag toch wel een flink eind van Johto vandaan. Ze had geen idee of de elektrische eekhoorn Pokémon ook voor kwam in Johto of dat Stacey op een andere manier aan de Pokémon gekomen was. Ze dacht er over om het te vragen, maar voor deze keer bleven de woorden in haar keel steken. Ze had iets meer contact nodig voor ze zich comfortabel genoeg voelde om nieuwsgierige vragen te stellen. Wat haar ook tegenhield, was dat het verhaal achter Pachirisu misschien persoonlijk was. Dan wilde ze er al helemaal niet naar vragen.
Aanmelden bij de Rangers klonk als iets wat veel avontuur en spanning bood en dus precies iets wat Fleur niet kon hebben. Het was een wonder dat ze zich nog redelijk kalm had gehouden tijdens de aanval van Furfrou, want zodra haar adrenaline op gang kwam sloten al haar andere systemen af. Nee, Fleur kon zich beter bezig houden met haar Daycare en veilig de hele dag Pokémon knuffelen. “Ik wil een daycare starten en Pokémon breeden,” antwoordde ze. “Gevechten zijn veel te spannend voor mij. Af en toe kan nog, maar om er mijn leven van te maken? Liever niet.” Eigenlijk was ze best nieuwsgierig geworden naar wat Stacey’s aandacht had getrokken bij de Rangers. Ze wist dat het mensen waren die veel buiten werkten met wilde Pokémon, maar wat ze verder allemaal konden doen was niet bekend bij haar. “Is Ranger zijn niet heel gevaarlijk?” vroeg ze. Oogcontact vermeed ze nog maar even dankzij haar onzekerheid.
Onderwerp: Re: A Shot Across the Bow ma aug 03, 2015 8:53 pm
It's like I'm there again, but
this nightmare calms me down
Het meisje zei dat ze een daycare wilde starten en merkte op dat gevechten veel te spannend waren voor d’r. Stacey hief haar wenkbrauwen. Té spannend, hmn? Dat was iets wat zij zelf nooit zou zeggen. Een jaar geleden lag ze nog in de bergen met een wapen in haar hand, dus het was zeker zo dat ze spanning kende. Spanning was haar leven, haar drug. En ergens was ze bang dat dat het was. Dat ze niet zo goed was als haar verteld werd. Dat ze het niet deed voor anderen, niet om hen te helpen. Alles was voor die ene drug. Maar, misschien was dat wel haar onzekerheid die haar dat vertelde. Toch kon ze niet ontkennen dat ze de spanning miste… Toen haar werd gevraagd of ranger zijn niet gevaarlijk was, keek ze op. Oh, ja. Ze was in gezelschap. “Haha, dat valt enorm mee,” lachte ze naar het meisje. “Er zijn veel gevaarlijkere beroepen op de wereld,” besloot ze nog toe te lichten. Nee, ze vreesde absoluut niet voor haar leven. Dat zou ze nooit doen. Dat zou veel te veel van je geluk wegnemen en wie wist wanneer het eindigde.
Onderwerp: Re: A Shot Across the Bow di aug 04, 2015 3:08 am
i'm a walking travesty
but i'm smiling at everything
De neiging om te vragen wat voor gevaarlijke beroepen Stacey zoal in gedachten had was er, al was het niet groot. Ze wilde het eigenlijk niet weten. Zoals ze al gezegd had waren gewoon Pokémon gevechten al heel eng voor Fleur, dus misschien kon ze beter niet horen over écht gevaarlijke beroepen. Ze ging er maar gewoon van uit dat Stacey wist waar ze het over had. Dat moest ook wel als ze interesse had in het beroep. “Misschien moet ik me dan maar eens beter laten informeren.” Fleur kennende zou dat op een slapeloze nacht gebeuren dat ze weer eens geen idee had wat ze met haar leven aan moest, en ze in een willekeurige stroom van gedachten terugdacht aan het Rangermeisje met het groene haar. Het leek haar best een interessant onderwerp, maar of het op het juiste moment weer in haar op zou komen was nog maar de vraag. “Al denk ik dat ik hoe dan ook liever blijf breeden.” Sure, het zorgde er voor dat ze zo nu en dan in het spotlicht kwam te staan bij een show, maar dat moest ze er maar voor over hebben.
Onderwerp: Re: A Shot Across the Bow vr aug 07, 2015 2:09 pm
It's like I'm there again, but
this nightmare calms me down
Het blonde meisje zei dat ze zich misschien eens moest laten informeen, al zei ze liever bij het breeden te blijven. Stacey hief haar schouders en aaide de Pachirisu even over haar kop. “Ik zou dat niet kunnen,” legde ze uit. “Ik heb een hekel aan gevechten, maar lang op dezelfde plek blijven… Ik zou helemaal gek worden,” bracht ze met een glimlach uit. Ze was er zo één die een succesvolle baan op zou geven om de wereld rond te reizen. Zo één die al haar geld zou verdelen over goede doelen en ergens een avontuurlijk leventje zou leiden. Nee, rust was niets voor haar. Breeden zou nooit haar ding zijn. “Dus dan leek Ranger me nog de beste optie, al ben ik niet van plan me te veel met Team Rocket te bemoeien.” Nee, ook dat was niet haar plan. Ze wilde niet weer betrokken raken in één of andere oorlog. Wilde Pokémon helpen? Prima. Maar daar wilde ze het bij houden.
Onderwerp: Re: A Shot Across the Bow di sep 01, 2015 9:58 am
i'm a walking travesty
but i'm smiling at everything
Wat Stacey zei klonk heel logisch. Toch lag het voor Fleur net even wat anders, want hoewel ze rondreizen best leuk vond waren het veel te veel prikkels voor haar en tot ze haar emoties een beetje onder controle had, kon ze maar beter voorzichtig doen. Om nog maar niet te beginnen over haar drie miljoen angsten. Ze bewonderde de groenharige eigenlijk wel dat zij daar allemaal geen last van scheen te hebben. “Ben je niet bang dat je je thuis gaat missen als je gaat reizen?” vroeg ze. Haar geboorteplaats miste ze niet, maar haar kleine studio begon ze toch wel aan gehecht te raken. “Ik zou me ook absoluut niet met Team Rocket willen bemoeien. Veel te gevaarlijk…” Ze had geluk gehad dat ze tot nu toe nog geen problemen met Team Rocket had gehad, want de kans dat dat gebeurde scheen een stuk groter te zijn in Lumiose City, waar ze woonde.
Onderwerp: Re: A Shot Across the Bow wo sep 02, 2015 6:40 pm
It's like I'm there again, but
this nightmare calms me down
Het blondharige meisje vroeg of ze niet bang was dat ze thuis zou missen, maar zei ook dat Team Rocket haar te gevaarlijk leek. Een kleine glimlach ontstond op het gezicht van Stacey, terwijl ze even nadacht over haar woorden. Ze wilde immers niet te veel vrijgeven over haar verleden. “Ik ben al een langere tijd weg van huis,” sprak ze kalm. “Ik heb altijd… gereisd. En daar kwamen altijd de nodige… avonturen bij kijken,” kwam er vervolgens uit haar mond. Haar ene mondhoek was nog altijd licht geamuseerd opgetrokken. “Ben je dan ook niet het type voor een leuke horrorfilm, of -game?” besloot ze geïnteresseerd te vragen. “Of een spannende pretparkrit?” Ze was echt een type dat adrenaline helemaal fantastisch vond, dus dat vond ze lastig te begrijpen.
