The night is filled with Moonlight

De maan stond hoog aan de hemel en scheen haar felle licht over de stad van Lumiose. Vanuit een van de meer schaduw rijke plekken keken twee rode ogen uit over de lege straten van de stad. In de schaduwen was het geluid van messen die geslepen werden te horen. De straten waren leeg en dat behoorde ze zo te blijven, maar er waren altijd een paar die vonden dat ze tegen de regels in moesten gaan. Geen slim plan als je niet van plan was om een Team Rocket lid tegen te komen. Het geluid van geslepen messen stopte net zo plotseling als dat het begon en in het maanlicht flitste een klein mesje naar de andere kant van de straat, waar een poster in tweede werd gesneden. Een zacht gegrinnik klonk, terwijl een witharige vrouw, gekleed in een maids-uniform uit de schaduwen stapte en nog drie mesjes blikkerde in het maanlicht voordat ze ze wegstopte in haar kleding. Daarna draaide ze zich af en wandelde de straten van Lumiose straten door.

_{Het was de laatste tijd geen pretje om rond te lopen in Lumiose City. Zowel in de dag als tijdens de nacht. Team Rocket was overal en het was nu niet dat Lucius daar bepaald vrolijk van werd. De organisatie ook niet, want sommige mensen konden de vieze blikken echt niet uit staan.
Natuurlijk wist Lucius ook dat het veel beter was om s’avonds binnen te blijven, en zeker na de avondklok maar die nacht bevond hij zich toch op straat. Hij stond rustig tegen een muurtje aan. Iets verder had een geluid zijn aandacht weten te vangen. Het was het geluid van een mes, dat afkomstig was van één of andere griet. Leuk mens. In ieder geval kwam ze zijn kant op. Ondanks hij niet wist of ze hem gezien had of niet besloot hij toch wat te zeggen.
‘Is het niet wat te laat om met messen te gooien?’ Lucius keek niet op naar de persoon waar hij tegen aan het spreken was. Hij had eerder wel gezien dat het een meisje was, witte haren en kleding die totaal niet bij haar pasten. Of dat was zijn mening in ieder geval. De reden dat hij echter niet op keek was omdat hij een sigaret aan het opsteken was. Toen die eenmaal branden en hij wat rook kon uitblazen keek hij de andere wel aan. Ranjin was ondertussen aan zijn broekspijp gaan hangen door zijn nagels erin te hangen. Klagelijk begon het katje te janken.}

Een stem achter haar deed d'r stoppen en een van haar vingers gleed over de messen die ze net had teruggestopt. Ze stopte met lopen en keek vanuit haar ooghoek naar de reflectie in een raam om te zien dat een man achter haar stond. Iemand die ouder was dan haar, een heel stuk ouder. Iets wat ze niet had verwacht, de meeste mensen die ze tegenkwam in Lumiose City waren jonger dan haar of iets ouder, maar niet zo veel ouder. Rustige draaide ze zich om en een ijzig masker gleed over haar gezicht heen, terwijl ze hem met een sarcastische blik aankeek. "Is het niet een beetje laat voor jou om nog op pad te zijn? De avondklok is al ingegaan, je hoort binnen te zijn," beet ze 'm ijzig toe, maar ze kon niet voorkomen dat ze een klik achter d'r hoorde. Met een zachte ge-"purr~" kwam de Purrloin te voorschijn en streek langs haar benen, dat was totdat ze de Meowth zag en begon te blazen. De Purrloin ging overeind staan, stak haar klauwen uit en blies in de richting van de Meowth.

_{Het jongere meisje behoorde natuurlijk bij Team Rocket, dat werd meteen bevestigd wanneer dat ze over de avond klok begon. Zonder dat hij zich er wat van aan trok blies hij nogmaals wat ruik uit om nadien zijn schouders kort op te halen. ‘Toen ik tien was had ik een avondklok,’ zei hij vervolgens. Lucius keek het meisje rustig aan. Hij snapte niet dat Team Rocket bestond uit haast allemaal tieners of twintigers die nog maar net de twee hadden. Dacht zo iemand werkelijk het gezag het hebben over iemand anders. ‘Ik denk dat ik wel oud genoeg ben om zelf te mogen kiezen wanneer ik buiten kom en wanneer niet,’ zei hij met een glimlach op zijn gelaat, één die niet oprecht was. De glimlach verdween en maakte plaats voor een wat verbaasde blik wanneer een pokébal open klapte bij het meisje. Een andere katachtige pokémon werd zichtbaar, enkel was die paars en niet geel achtig zoals Kanjin.
Lucius zijn pokémon sprong meteen de grond op en lande op vier poten. Zijn rug werd volledig krom gezet terwijl gegrom en geblaas tegelijk uit de keel van de kat ontsnapte.}