It takes just one step.

"Stormbird!" Zijn stem klonk door de havenstad heen terwijl hij achter een laagvliegende pokémon aan rende. Zijn eigen Rufflet had het leuk gevonden om plotseling weg te vliegen bij zijn trainer, wat de Pikachu op zijn schouder maar al te grappig bleek te vinden. De drang was groot om het elektrische beest simpelweg van zijn schouder af te gooien en achter Stormbird aan te blijven rennen, maar zo harteloos was hij nou ook weer niet. "In de naam van Arceus, stop nou gewoon eens eventjes met dat kinderachtige gedoe!" zei hij en hoorde de uitdagende, schaterende kreet van de pokémon terwijl deze wild door bleef flapperen met zijn vleugeltjes. Zo nu en dan tikten de pootjes van de pokémon tegen de grond aan, want door de haast en de spanning lukte het hem niet om goed op te stijgen. Jordan zette zich af van de grond en sprong half bovenop de Rufflet terecht, die meteen vrolijk naar zijn vingers uit probeerde te halen. Hij zag alles nog als een spel, zo jong als hij was. Snel liet hij de pokémon terugkeren en kwam overeind, het stof van zijn kleding af kloppend. Hij was in het havendeel van Slateport City beland, waar hij al snel iemand zag die hij herkende. De uitdrukking op zijn gezicht veranderde van zwaar geïrriteerd naar redelijk vrolijk, terwijl hij op de ginger afliep en voor haar neus bleef staan. "Goedendag, daar," zei hij met een vrolijke grijns rond zijn lippen.

De ander leek nogal te schrikken van zijn plotselinge komst en sloeg zowat achterover, maar haar Ivysaur was er om haar op te vangen. "Laat mij voortaan niet zo schrikken!" Haar stem klonk niet bepaald heel vrolijk, een kant van haar die hij nog niet eerder gezien had. "Sorry hoor, was niet mijn bedoeling," zei hij en keek haar nog altijd lichtelijk verbaasd aan. "Ik zie dat Danny geëvolueerd is," zei hij met een knikje naar de Ivysaur. De Pikachu op zijn schouder slaakte een vrolijk kreetje, maar bleef voor alle zekerheid nog wel op de schouder van de blonde jongen zitten. Held op sokken die het ook was.

"Sorry.. ik zit in een moeilijke tijd." De blonde jongen knikte een keertje, maar besloot er - nog - niet verder over te gaan, als ze het bij hem kwijt wilde kon dat altijd nog. Toen ze op de rand van de haven ging zitten, besloot hij hetzelfde te doen en plofte naast haar neer. Sparklez sprong van zijn schouder en keek lichtjes geïnteresseerd over de rand, verwachtte het soms dat er straks iets uit de golven kwam zetten? Zou kunnen, zo snugger was hij namelijk niet. "Jup, d'r zijn wel de nodige veranderingen geweest in mijn team. En jij?" Hij draaide zijn hoofd en hun blikken kruisten kort. "Mweh. Ik ben nog altijd de trotse eigenaar van een eigenwijze Pikachu en een veel te kinderachtige Rufflet," zei hij en haalde zijn schouders grijnzend op.

Hij had zijn blik nog altijd op Caroline gericht, maar toen deze wegkeek richtte hij zijn ogen op de blauwe horizon. "Ik zou je graag mijn pokemon willen laten zien, maar ik ben bang dat ze wat te groot zijn." De blonde jongen draaide zijn hoofd weer haar kant op, lichtjes nieuwsgierig dit keer. "Welke pokémon heb je dan allemaal nu?" vroeg hij met een geïnteresseerde sprankeling in zijn ogen. Wat dat betrof paste een Pikachu perfect bij hem, en dan met name deze. De blik in hun ogen was namelijk bijna identiek, want de Pikachu staarde even geïnteresseerd naar de nieuwe gedaante van de nu Ivysaur. Het gele wezentje trippelde wat dichterbij en kantelde zijn kopje even.

"Chuu!" Een iet wat verontwaardigd geluidje kwam uit de keel van de Pikachu zetten toen deze zich omdraaide wanneer het iets op zijn schouder voelde tikken, en er niemand was. Vervolgens schoten zijn kraaloogjes terug naar de Ivysaur, hij had nu wel door wie de hem zojuist op zijn schouders getikt had. De Pikachu stapte naar voren en prikte het groene wezentje met een van zijn kleine vingertjes op de neus, met een nogal zelfvoldane blik in zijn ogen.
Ze zei groot. Maar dit groot had hij niet verwacht. Een enorme Tropius stond voor zijn neus en al snel duwde de vriendelijke reus zijn enorme kop tegen zijn lichaam aan. "Nou.. uh.. dat is Claudio." Jordan grinnikte eventjes kort en hield zich met zijn ene hand stevig vast aan de rand van de haven. "Easy boy, ik wil niet van de rand vallen," zei hij grijnzend en keek toen naar Caroline. "Dat is inderdaad.. groot."

De Pikachu was lichtjes verontwaardigd toen de Ivysaur hem plagerig op de oren tikte. "Chuu!" riep het wezentje weer eens en probeerde de roede nu te ontwijken, er zo weer een nieuw spelletje van makend. Ontwijk de roedes.
"Breng me niet op ideeën, meneer 'ik-verdwijn-voor-een-paar-dagen-compleet'." Een korte grinnik verliet zijn mond en hij schudde kort zijn hoofd, de Tropius niet uit het oog verliezend natuurlijk want hij had absoluut geen zin om nu een nat pak te krijgen en vervolgens kou te vatten. Toen het wezen een stapje dichterbij had gedaan keek hij kort naar Caroline, ze zou het toch niet toelaten dat hij hem straks uit pure goedheid een douche daar beneden gunde. Hopelijk niet, al zou het wel echt weer iets voor hem zijn.