Fallen angels

Tevreden aaide ze Maybel even over haar kopje. De shiny Charmander liet even een blij geluidje horen en genoot van de aandacht die ze ontving van haar trainster. Ze had haar een van de laatste bessen gegeven die ze nog bij haar had. Daar was de Fire Pokémon nu gretig op aan het knabbelen. Het was ee schattig zicht. Ondertussen had haar Zorua, Jade, er niks beters op gevonden dan Adelais lastig te vallen door steeds opnieuw in Tawn te veranderen en zo haar te gaan pletten. Nadat het blonde meisje enkele keren boos geweest op haar, maar geen echte reactie had gekregen, had ze het opgegeven en was ze gewoon verder gegaan met de Charmander. Het was soms erg raar hoe die twee zich gedroegen, maar ze waren bezig. Als ze Adelais alleen had, was het nog te doen. Maar Jade? Die was gewoon gemaakt om lastig te zijn... Maar gelukkig had ze de Eevee nog... Die kon haar tenminste bezig houden.

{Aiden}

Een luide brul klonk en Aiden keek omhoog. De twee Charizards cirkelden als wilden om elkaar heen en hij glimlachte, maar kneep zijn oog even gepijnigd dicht toen hij zag hoe een Flamethrower Khaleesi dertig meter verder gooide.. Aiden glimlachte. Dan werd het maar een eerlijker gevecht. “Khaleesi, Mega Evolve,” sprak Aiden rustig. De Charizard begon te gloeien en het duurde niet lang voor het ding de vorm van een Shiny Mega Charizard Y had. Met een gigantische snelheid schoot ze op Tyrion af, wie lang niet snel genoeg was om het te ontwijken. Op volle kracht stortten de twee, een tiental meters van een bekend meisje, vol op de grond. Gebrul klonk, voor het tweetal weer de lucht in ging en verder ging in hun strijd om dominantie. Het was bijna standaard geworden nu.
Door de opgekomen zandwolk had Aiden enkel nog niet de kans gehad om Tawnee ook zowaar te zien.

Toen ze opeens gebrul hoorde, keek ze op. Wow... waren dat Charizards? En nog eens een shiny ook. Wel meteen kwam ze overeind en keek ze met grote ogen naar hoe de shiny mega Charizard werd. Met grote, grijze ogen staarde ze naar het tafereel, niet goed wetend wat te doen. Ondertussen was Maybel naar voren gekomen en keek ze ook naar de twee vechtende beesten in de lucht. Met grote ogen keek ze toe, net als haar trainer eigenlijk. Toen ze echter opeens aan hoge snelheid op hen afkwamen, liet Tawn even een hoge kreetje horen en sprong ze bang weg, toch waren de twee Pokémons toch wel een paar meter van haar geland, of beter gezegd, gecrasht. Ondertussen was Jade naar voren gesprongen en keek de Zorua nieuwsgierig naar de twee Charizards die nu beiden voor het luchtruim kozen. Ook Adelais waagde dichter te komen, maar toen ze echter de man opmerkte, rende de jonge Eevee naar hem toe, alsof ze deze kende en sprong ze blij op zijn been, waarna ze deze begon te knuffelen. Tawn had dit echter nog niet door, omdat de twee Charizards voor haar veel interessanter waren.

Aiden keek even wat verdwaasd naar de Eevee die zijn been begon te knuffelen en hief zijn wenkbrauwen. “Eh?” kwam er wat verbaasd uit zijn mond, tot hij Tawnee herkende. Om Tyrion en Khaleesi maakte hij zich verder geen zorgen: die kwamen vroeg of laat wel weer naar beneden storten. Het was enkel hopen dat ze niemand in hun val mee zouden neemn, want geplet worden door een Charizard stond niet op zijn to do-lijstje. “Ey, Tawnee,” riep hij naar het blondje. “Is dit beessie van jou?” Hij wenkte even naar de Eevee. Zou het een jonkie van Sachi zijn?