This love has taken its toll on me ||Connor Jacob||

Alana draaide zich niet meer voor hem om en eerlijk gezegd vond hij dat heel normaal. Het was niet dat hij een of andere creep was die naar haar lichaam keek en constant bleef kijken. Nee, zo was hij niet. Hij glimlachte enkel en gaf haar een kort knikje. ‘Die verdiende je,’ zei hij simpel. Hij sloot zijn ogen toen hij haar woorden hoorde en haar hand over zijn wang voelde. Het voelde heerlijk aan. Haar vingers streelden heerlijk langs zijn huid. Hij legde zijn goede hand kort op haar pols zodat ze haar hand niet zou weghalen. Hij glimlachte toen ze verlegen wegkeek. Hij haalde zijn hand van haar pols. Hij legde zijn vingers langs haar kin en gaf een zacht duwtje zodat ze hem weer zou aankijken. ‘Ik hou ook van jou,’ sprak hij zacht, waarna hij zijn lippen op de hare duwde. Hij legde voorzichtig een arm om haar heen en trok haar nog dichter tegen zich aan, waarna hij zijn lippen opnieuw op de hare liet komen. Hij liet haar vervolgens los, glimlachte en liep toen naar het grote licht. Hij deed deze uit zodat het donker werd en liep terug naar haar, waarna hij een klein lampje aandeed op het nachtkastje dat naast het bed stond. Hij begon het aardig koud te krijgen, dus kroop hij onder de dekens – bij de plek tegen de muur – en hield de deken omhoog zodat Alana er ook bij kon gaan liggen.

Toen Connor zei dat hij ook van haar hield en zijn lippen de hare raakten, kwamen er veel emoties door Alana heen. Ze vond het helemaal nieg erg toen ze dichter naar hem toe werd getrokken. Ze vond het juist jammer toen hij haar los liet. Alana kroop naast hem in bed en ging bijna automatisch tegen hem aanliggen. Ze keek glimlachend op naar hem, waarna ze hem een zacht en klein kusje op zijn lippen gaf. Ze legde haar hand op zijn borstkast en keek hem zachtjes aan. Arceus, hij was zo leuk en lief en... alles gewoon.

Connor voelde de warmte en was blij dat hij onder de dekens lag. En hij was ook blij dat Alana naast hem lag. Het was een hele verandering om weer samen met haar te slapen nadat hij twee weken alleen was gebleven. ‘Ik vind eigenlijk niet dat onze relatie echt voorbij was toen wij die ruzie hadden,’ zei hij lachend. ‘Als je weer terug bij elkaar komt is hij niet voorbij.’ Hij grinnikte en drukte een kus op haar lippen. Hij hoorde dat het buiten tekeer ging en hoorde verderop de donder. Als dat zo heel de avond zou doorgaan, zou het goed kunnen zijn dat Alana niet eens in slaap zou vallen. Maar ze was de eerste nacht toen bij hem toch ook in slaap gevallen? Nou, dan zou dit wel lukken. Glimlachend keek hij naar zijn meisje, waarna hij zich over haar heen boog en het licht uitzette. Hij merkte dat op zijn zij liggen al iets beter ging, maar besloot toch om op zijn rug te gaan liggen. Hij was inmiddels zo gewend geraakt aan deze slaaphouding dat hij zich bijna niet meer kon voorstellen hoe het was om op zijn buik te slapen. Hij keek opzij naar Alana en wachtte af op wat ze zou gaan zeggen.

Ze glimlachte even op zijn woorden. "Ik was wel even bang dat je me nooit meer zou bellen hoor." fluisterde ze zachtjes, waarna ze de kus maar al te graag in ontvangst nam. Connor bukte over haar heen en deed zelfs het nachtlampje uit. Alana die ging met haar hoofd op zijn borstkast liggen, terwijl ze haar hand naast haar hoofd ook op zijn borstkast legde. Nu pas voelde ze die vermoeidheid van de afgelopen twee weken die ze had opgebouwd. Haar ogen vielen langzaam dicht, ongeacht het onweer van buiten en al snel lag Alana in een diepe slaap.

Connor wreef als antwoord enkel kort over haar arm. Hij sloot zijn ogen, voelde de vermoeidheid. Hij glimlachte toen Alana haar hoofd tegen zijn borstkas legde en haar hand ernaast legde. Hij sloeg zijn arm knus over haar heen waarna hij zijn ogen dicht voelde vallen. Het laatste wat hij hoorde was Alana’s rustige ademhaling. Zijn ogen gingen weer open – het leek wel een paar minuten later – en hij keek naar het ochtendlicht dat naar binnen kwam. Het was echter nog vroeg, misschien nog maar zes of zeven uur of zo. Hij kon echter niet meer slapen en keek in plaats daarvan naar het slapende meisje naast hem. Hij richtte zijn ogen op het plafond en keek naast zich. Hij zag Pikachu die wakker werd en met een vreemde blik om zich heen keek. De Pikachu spitste zijn oortjes toen Connor een héél zacht geluid maakte. De Pokémon draaide zich om, rende naar Connor toe en sprong over Alana heen naast Connor. Hij ging naast Connor’s hoofdkussen liggen en viel weer terug in slaap. Connor grijnsde. Hij was echt de enige die niet kon slapen, leek het te zijn.

Het leek allemaal maar een droom gisteren. Ze hoopte niet dat het een droom was. Zou hij er zijn als ze haar ogen open deed? Langzaam opende ze haar ogen, waarna ze een paar keer knipperde voordat ze helder kon zien en glimlachte toen ze zag dat Connor er echt nog was. "Hey," zei ze zachtjes terwijl ze zich lichtjes overeind haalde zodat ze voorover kon buigen en een klein kusje op Connors lippen kon geven. Het leek erop dat het onweer gestopt was, gelukkig. Alana glimlachte zachtjes naar Connor, zelfs als het net ochtend was zag hij er nog sexy uit. Jeetje wat had ze toch geluk met zo'n vriendje. Ze had ook geen ander vriendje gewild dan hem, ookal zou het een prins zijn ofzo. Zolang zij van hem hield en hem van haar, vond Alana het goed zo. Ze streelde hem zachtjes lang zijn wang, terwijl ze hem glimlachend aan keek. Ja, hij was er echt.

Connor dacht dat hij iets voelde en keek naar beneden. Haar stem klonk niet veel later en Connor glimlachte. ‘Hoi,’ zei hij met die typische ochtendstem die jongens hadden als ze net wakker werden. Oké, misschien hadden meisjes ze ook, hij had eigenlijk geen idee. Alana’s stem had ietsje zachter geklonken. Die van hem klonk ietsjes rauwer. Hij had ook in een magazine gelezen dat meisjes dat geweldig vonden. Niet dat magazines altijd gebaseerd waren op de waarheid, maar goed. Hij sloot zijn ogen toen zijn wang werd gestreeld en glimlachte naar haar. ‘Lekker geslapen?’ vroeg hij. Zijn stem klonk al iets meer als het zijne moest zijn. Hij grijnsde naar haar, waarna hij zijn hand stevig om haar onderarm legde en haar een ruk gaf zodat ze bovenop hem terecht kwam. Hij probeerde zijn schouder zo veel mogelijk uit haar buurt te houden, maar dat zou wel goed komen. Hij drukte een paar zachte kusjes achter elkaar op haar lippen en liet zijn voorhoofd tegen de hare leunen. Ze blauwe ogen keken haar verliefd aan en hij hield zijn andere arm om haar heen zodat ze het in elk geval warm zou hebben.

Ze grinnikte zachtjes toen ze de ochtendstem van Connor hoorde. "Heerlijk." fluisterde ze zachtjes tegen hem. Ze schrok eerst wel toen ze een ruk aan haar arm voelde, maar glimlachte zachtjes terwijl ze een paar kusjes op haar lippen gedrukt kreeg. Ze keek zachtjes naar hem terug, met een hele lieve glimlach. Ze bog zich naar hem toe voor echt zo'n goede lange kus. Dit vond ze echt fijn om zo te liggen met hem. Dit was veel leuker dan zo'n restaurantje naar haar zin dan tenminste. En Connor was nu niet ziek ook, dus dat was ook wel weer even fijn. "Voel je je weer alleen?" vroeg ze plagend aan hem, deels doelend op het shirt dat ze aan had.

Connor was blij om te horen dat Alana goed had geslapen. Hij keek verliefd naar het meisje en sloot zijn ogen toen hij een lange kus op zijn lippen gedrukt kreeg. Hij haalde zijn arm weg en streelde zachtjes door haar haren. Hij grinnikte toen hij haar opmerking hoorde. ‘Ach, valt wel mee hoor,’ zei hij grijnzend. Hij wilde haar geen verplicht gevoel geven en wilde ook niet te snel gaan, want dat had de vorige keer ook niet echt gewerkt. Afwezig keek hij even opzij, waarna hij haar weer aankeek. ‘Wat gaan we vandaag doen? Je over je angst heen helpen?’ Hij glimlachte bemoedigend naar haar, hoewel hij vrij zeker wist dat ze niet zou instemmen of een ontwijkend antwoord zou geven. Zijn hand gleed ondertussen van haar haren naar haar rug en streelde daar zachtjes. Daarna kropen ze naar haar nek en maakten daar zachte rondjes. Hij wist dat dat ontspannend kon werken. Hij wachtte vervolgens rustig op respons.

23 Years ❥ Trainer ❥ Hetero ❥ Taken ❥ 1 Badge

❥ Tag
Conor Jacob

❥ Words
125

❥ Note
No note

❥ Feeling
Happy

‘Ach, valt wel mee hoor,’ zei de jongen grijnzend. Hmn, misschien maar beter ook ergens. ‘Wat gaan we vandaag doen? Je over je angst heen helpen?’ Alana schudde haar hoofd. "Helemaal niks." zei ze met een zacht glimlachje. "Ik ben wel aan een vrije dag toe, heb twee weken nonstop getrained." zei ze terwijl ze weer naast hem ging liggen. Als ze niet had getrained was Sjors nooit ge-evolueerd... Alana zuchtte even, waarna ze zo op haar zij ging liggen zodat ze naar Connor keek en hem rustig over zijn wang streelde. "Je bent echt een schatje..." mompelde ze zachtjes tegen hem. Het floepte er gewoon uit, waardoor ze lichtjes begon te blozen. Soms was het een Slowpoke, maar het bleef ook wel een schatje.

❥Alana Bouvier

Nou, ze was in elk geval niet van onderwerp versprongen. Hij had wel half en half verwacht dat ze geen zin zou hebben om te trainen. Hij fronste even toen hij hoorde dat ze twee weken aan het stuk door had getraind. Dan moest ze begonnen zijn vlak nadat ze die ruzie hadden gekregen. Misschien had ze iets gezocht om zichzelf af te leiden. Daaruit kon hij weer opmerken dat ze echt om hem gaf en dat hij niet een speeltje was die ze aan de kant wilde schuiven zodra hij niet meer interessant voor haar was. Dat gaf hem eerlijk gezegd wel een goed gevoel en glimlachend keek hij haar aan toen ze haar opmerking maakte. ‘Jij ook, hoor,’ zei hij grijnzend, waarna hij een kusje op haar neusje drukte. Hij leunde zijn voorhoofd even tegen de hare aan en keek haar verliefd aan, waarna hij een lange kus op haar lippen drukte. ‘Dus jij wilt eigenlijk gewoon de hele dag in bed blijven liggen? Zo ga je nooit klaar geraken voor die gym, hoor,’ zei hij plagerig, waarna hij haar weer eens kort kusje op haar wang gaf. Ach ja, hem hoorde je niet klagen!

23 Years ❥ Trainer ❥ Hetero ❥ Taken ❥ 1 Badge

❥ Tag
Connor Jacob

❥ Words
136

❥ Note
no note

❥ Feeling
Happy

‘Jij ook, hoor,’ zei hij grijnzend waarna ze een kusje op haar neus voelde. Ze keek zachtjes terug naar hem, met diezelfde verliefde en dromerige blik. Die lange kus nam ze dan ook gewoon in ontvangst terwijl ze haar arm om zijn nek heen sloeg. ‘Dus jij wilt eigenlijk gewoon de hele dag in bed blijven liggen? Zo ga je nooit klaar geraken voor die gym, hoor,’ klonk er plagerig. Ze grinnikte even. "Dat maakt me niet zo heel erg uit als ik in de plaats daarvoor een dag bij jou kan zijn." zei ze met een zacht glimlachje, waarna ze zachtjes haar lippen op de zijne zette. Ze trok zich terug en legde haar hoofd tegen zijn borstkast aan. Als ze zo de hele dag konden blijven liggen, had ze daar totaal geen problemen mee.

❥Alana Bouvier

Connor kon weinig doen omdat hij op zijn rug moest liggen vanwege zijn schouder, maar hij vond het heerlijk dat ze zich zo dicht tegen hem aan bevond. Zijn arm gleed voorzichtig langs haar heup en hij lachte lief toen hij naar haar woorden luisterde. ‘Ik vind het ook leuk om bij jou te zijn, hoor,’ sprak hij, waarna hij een kusje op haar wang drukte. Hij zuchtte tevreden nadat hij gekust was en zij haar hoofd tegen zijn borstkas had gelegd. Hij sloeg zijn goede arm om haar heen en wilde net wat zeggen tegen haar toen er een kei hard geluid weerklonk in de ruimte. ‘What the f…’ Maar Connor kon zijn vloekwoord niet afmaken, want hij hoorde geschreeuw van buiten komen. Hij keek Alana behoedzaam aan, waarna hij overeind kwam en over haar heen kroop. ‘Blijf in bed liggen,’ zei hij tegen haar, waarna hij zich naar het raam van hun kamer snelde. Hij keek nieuwsgierig naar buiten en keek recht in een kwaad gezicht. Blond haar, groene ogen… wacht, hij kende deze gozer ergens van. Maar van waar? Een verveelde uitdrukking verscheen over zijn gelaat toen hij de gozer van twee weken geleden herkende. ‘Niks om je druk te maken,’ zei hij tegen Alana. ‘Gewoon één van je speeltjes die het niet kan hebben dat je van mij bent.’ Hij keek de jongen kwaad aan, maakte een gebaar naar hem en liet toen de gordijnen weer voor het raam vallen. Het geschreeuw stierf weg en Connor glimlachte tevreden. Hij zou wat meemaken als hij hier zou komen, dat zou hij toch zweren.

OOC: Oké, genoeg gerust. Tijd voor wat actie c: Nu sleep ik jou eens in wat drama xD

23 Years ❥ Trainer ❥ Hetero ❥ Taken ❥ 1 Badge

❥ Tag
Connor Jacob <3

❥ Note
No note

❥ Feeling
Confused

‘Ik vind het ook leuk om bij jou te zijn, hoor,’ klonk er en Alana glimlachte met een blosje. Ze vond het helemaal niet erg dat zijn arm naar haar heup ging, helemaal niet zelfs. Ze keek geschrokken op toen ze een keihard geluid hoorde. ‘What the f…’ hoorde ze Connor zeggen. Alana keek op en probeerde naar het geschreeuw te luisteren. Jeetje zeg. ‘Blijf in bed liggen,’ zei hij terwijl hij over haar heen kroop. Wat was er aan de hand? "M-maar.." probeerde ze, maar besefte dat dat geen nut had tegen Connor. ‘Niks om je druk te maken,’ Niet druk maken over iemand die naar je stond te schreeuwen en harde geluiden maakte? ‘Gewoon één van je speeltjes die het niet kan hebben dat je van mij bent.’ Hm? Alana kroop uit bed en met één vinger duwde ze de gordijn iets opzij waardoor ze net tussen de spleet kon kijken. "Is dat Tim?" vroeg ze fronsend. Jeetje, wat kwam die nou weer doen? "Hij komt voor mij dus, misschien moet ik dan maar duidelijk maken dat ik niet van hem ben, maar van jou, of niet dan?" vroeg ze met een ietwat plagerig glimlachje. Maar ze was eigenlijk best wel serieus, ze was van hem. Van niemand anders, niet van haar vader, niet van Tim, niet van ieder andere gozer. Ze was van Connor, ze hield van Connor.

❥Alana Bouvier

Connor wilde Alana tegen houden door een hand uit te steken voor haar, maar het was al te laat. Hij keek haar aan toen ze de jongen herkende. Tim. Tim. De naam speelde zich af als een soort virus in zijn hoofd. Nah, hij vond dat Connor toch een mooiere naam was dan Tim. Tim was té afgezaagd. Hij wist dat hij nu excuses aan het verzinnen was waarom hij de jongen niet mocht en dat ze op niet veel trokken, maar die jongen was hier momenteel naar zijn vriendin aan het roepen en dat vond hij alles behalve leuk. Op haar woorden draaide hij zich om, waarna hij het gordijn naar de andere kant schoof zodat ze goed te zien waren. Hij draaide zich naar haar toe, sloeg een arm om haar heen en drukte zijn lippen zonder pardon haast hartstochtelijk op de hare. Hij grijnsde naar haar toen hij haar losliet en gaf haar een tikje op haar neusje. Daarna draaide zich naar het raam, waar hij Tim hoorde roepen. Hij deed kalm het raam op een kiertje open. ‘… en ik krijg jou nog wel, gozer!’ Connor gromde. ‘Laat hem dat maar eens in mijn gezicht zeggen, ik kan hem makkelijk aan,’ zei hij tegen beter weten in. ‘Kom dan naar boven als je zo stoer bent!’ riep hij terug naar de jongen. Deze keek hem woedend aan, draaide zich om en ging naar het Pokémon Center. Connor keek Alana aan. ‘Misschien is het het beste als je even naar de wc gaat en de deur op slot doet. Het is mogelijk dat er nogal wat gevochten gaat worden.’ Hij glimlachte naar haar, waarna hij haar geruststellend een kneepje gaf in zijn hand. Oké, Tim uitdagen met een gebroken schouder was niet het slimste, maar hij wist dat Pikachu hem zou komen helpen als er iets zou zijn.

Gesponsorde inhoud

» Love a Little Sympathy [+Connor Jacob]
» Connor Jacob
» It always ends the same +Connor Jacob
» This seems familiar [Connor Jacob]
» Turn It Up Higher [+Connor Jacob]