Let's party~! | SPT

Vivienne haalde haar schouders op en wuifde het weg. "Ik ben veel gewend," zei ze zachtjes, terwijl ze nog een slok nam van haar mojito. Ze was eraan gewend dat mensen tegen haar begonnen over problemen die ze hadden, ze trok het aan ofzo. "Ik weet ongeveer hoe het is," zei ze daarna, terwijl er een duistere blik in haar ogen verscheen. "Een paar maanden geleden ben ik erachter gekomen ik geadopteerd ben, ik heb geen idee wie mijn echte ouders zijn en of ze nog leven," kwam er daarna mompelend achteraan.

"Ik ben veel gewend," zei Vivienne zachtjes. Alana keek haar even aan, maar besloot er maar geen verdere aandacht aan te geven. "Ik weet ongeveer hoe het is," klonk het ongeveer. Dus ze wist hoe het was om voor je ogen je vader je moeder zit te vermoorden? "Een paar maanden geleden ben ik erachter gekomen ik geadopteerd ben, ik heb geen idee wie mijn echte ouders zijn en of ze nog leven," Oh, dat is wel iets anders. "Ja das ook balen," mompelde ze, waarna Alana een gulzige slok nam van haar bier. "Maar ik wed dat ze er wel een goede reden voor hebben gehad." zei ze waarna ze haar aankeek. "Maar we zijn hier niet om verdrietig te zijn," zei Alana waarna ze het laatste beetje Bier opdronk. "Nog een biertje, alsjeblieft" zei ze tegen de barman, die al snel ervoor zorgde dat ze weer bier had. "Je leeft maar één keer toch?" zei Alana met een glimlach. Ze hield niet van sombere mensen, en als ze dat zelf was ging ze wel alleen janken op der bed met een fles wijn. Alana hief haar glas op naar Vivienne, "Op het leven," zei ze.

Vivienne grinnikte zachtjes en haalde haar schouders op. "Wie weet, voor nu zou ik gewoon mijn adoptievader een hengst tegen zn neus willen geven, maar oké, dat zit er waarschijnlijk toch niet in," mompelde ze zachtjes, terwijl ze naar haar mojito keek. Ze nam een grote slok en zuchtte zachtjes. Alana bestelde ondertussen nog een biertje, vervloekt dat mens kon drinken zeg. Zelf was ze niet zo'n hele grote drinker en ze wilde liever niet dat er nog zo iets gebeurde als op het nieuwjaarsbal, dus zou ze het maar rustig aan gaan doen. Ze lachte zachtjes toen Alana zei dat ze maar één keer leefde en haalde haar schouders op. Goed, misschien had ze wel gelijk. Ze hief haar glas op en tikte die tegen die van de oudere vrouw. "Op het leven," zei ze vrolijk, waarna ze een grote slok nam, het glas leegdronk en op de bar zetten. Eventjes twijfelde ze, daarna wenkte ze de barman bij zich. "Een Long Island Iced Tea graag," bestelde ze toen maar.