Let's party~! | SPT

Alana stapte zonder na te denken de kroeg in. Ze ging zitten aan de bar, en glimlachte naar de jongen achter de bar. "Een biertje graag," zei ze met een glimlachje. Ze wou er echt even op drinken, al die jongens die het leuk vonden om met haar gedachten te spelen ook he. Ze haatte ze. Ze haatte ze zoooo erg. Ze nam een slok bier waarna ze het glas weer op de bar zette. Hopelijk zou ze nog een beetje lol krijgen vanavond.

&Vivienne Williams | SPT

Nope, ze had niet meer moeten doen. Nope, ze had er tegen in moeten gaan. Waarom was ze dan hier? Ze had geen idee. De muziek was oké, de mensen waren redelijk en de barman vroeg niet om haar ID. Al zou het niet veel uitmaken, een deze dagen was ze toch 18. En daarnaast was die mojito voor haar best wel lekker. Het duurde dan ook niet zo lang totdat er opeens een roodharige vrouw naast haar kwam zitten en een biertje bestelde. Haar blauwe ogen gleden over de vrouw heen en ze richtte zich weer op d'r eigen drankje. Wat zou het ook uit maken als ze een gesprek aan ging, ze schoot er toch weinig mee op.

Ze zag het wel in haar ooghoeken, dat een meisje naar haar keek. Alana richtte zich op het meisje, "Hey," zei ze rustig. "Ook hier door problemen?" zei ze met een licht glimlachje, waarna ze nog een slok nam van haar bier. Zij wel tenminste, die jongens ook. En een biertje ging er sowieso altijd wel in, hopen maar dat ze niet te dronken werd en dan iemand ten huwelijk ging vragen, zoals een vorige keer.

Ze keek geschrokken op toen er opeens tegen d'r gesproken werd, maar durfde de vrouw niet aan te kijken. Sowieso was ze niet echt sociaal ingesteld en nu zou deze vrouw waarschijnlijk alleen maar het idee hebben dat ze hier met een probleem zat. Al was dat niet eens volledig gelogen. Een kleine zucht rolde over haar lippen, terwijl ze in haar mojito begon te roeren. "Eenzaamheid," was het enige wat ze zei. Het was waar, ze voelde zich alleen. Jace had al in geen weken meer gezien en ze kon nou niet echt zeggen dat ze veel goede vrienden had die ze meermaals kon bezoeken of bellen.

"Eenzaamheid," sprak het meisje alleen maar uit. "Aha," zei ze waarna ze naar de lampen keek. "Eenzaam omdat je pokémon je niet kunnen vergezellen of omdat je iemand mist?" vroeg ze vervolgens waarna ze nog een slok nam van haar bier. Nee, Alana nam geen fancy drinken, een biertje was voor haar genoeg. Alana heeft zich nooit echt alleen gevoeld. Alleen aan het begin door haar vader dan, maar dat wende wel door Soren.

Ze draaide het ijs rond in het glaasje en pakte toen de rand om er een slok van te nemen. Mojito was zoet, zeer zoet, en het deed een beetje pijn in je keel als je te veel ervan in één keer dronk, maar over het algemeen was het wel lekker. Zelf vond ze bier echt veel te bitter, al wilde ze er heel af en toe wel een mee drinken, maar dat kwam meer door groepsdruk.
Haar blauwe ogen gleden naar de vrouw naast haar en ze beet op d'r lip. "Mijn vriend," mompelde ze zachtjes, niet eens wetend of het boven de muziek uit zou komen. "Hij reist hier ergens door Kalos heen, maar ik heb 'm al in geen weken meer gezien," verzuchtte ze erachteraan.

Het meisje keek naar haar, waarna ze zachtjes hoorde; "Mijn vriend," Ze had dus een vriend, een relatie. Beter dan haar situatie. "Hij reist hier ergens door Kalos heen, maar ik heb 'm al in geen weken meer gezien," kwam er zuchtend achteraan. "Aha," zei ze even hardop. "Ja, dat is niet zo leuk inderdaad." zei ze erachter aan. "Maar het feit dat je weet dat iemand hier rondreist met jou in je achterhoofd is ook wel weer een schattig idee." zei ze optimistisch met een glimlachje. "En ik wed dat hij binnenkort je verrast met iets super schattigs." zei ze met een vriendelijke glimlach, waarna ze weer een slok van haar bier nam.

"Oh, uh, ja misschien. Wie weet, Valentijn staat voor de deur, maar we hebben het beide druk met trainen, de gyms en voor mij de aankomende contest," zei ze zachtjes. Ze pakte haar glas vast en sloeg de resterende inhoud in één keer achterover, waardoor de barman haar een beetje vreemd aankeek, maar geen vragen stelde. "Pardon, mag ik er nog een?" vroeg ze daarna aan de man, die enkel knikte en aan de slag ging. Daarna draaide ze zich om naar de vrouw die bij haar zat. "Oh uhm .. ik ben Vivienne trouwens," stelde ze zichzelf daarna maar eens voor.

"Oh, uh, ja misschien. Wie weet, Valentijn staat voor de deur, maar we hebben het beide druk met trainen, de gyms en voor mij de aankomende contest," Oh ja, valentijnsdag. Dan zou ze wel weer alleen zijn met haar pokémon. Het meisje vroeg nog een ... whatever ze ook had. "Oh uhm .. ik ben Vivienne trouwens," Vivienne dus. "Ik ben Alana," zei ze met een glimlachje. "Naja, ik denk dat hij op zn minst naar je contest komt kijken, toch?" zei ze met een glimlach. En dan kwam zij aan met, 'ik vraag alleen maar dronken aan jongens of ze met me willen trouwen'. Ze was te onhandig met relaties, dat wist ze allanggg.

"Aangenaam Alana," zie ze vriendelijk, voordat haar mojito voor d'r werd neergezet. Ze bedankte de barman en nipte van haar drankje. Heerlijk die zoete smaak. Ze haalde haar schouders op toen de vrouw vroeg of haar vriend naar d'r contest kwam kijken. "Als die er al aan denkt. Zijn geheugen is af en toe net een zeef," zei ze eerlijk, met een kleine glimlach, terwijl ze nog een slok nam. "Waarom ben jij hier eigenlijk, Alana?" vroeg ze daarna. Yep, alcohol werkte, zo werd ze tenminste weer wart spraakzamer.

"Aangenaam Alana," zei Viviennen uiteindelijk. "Als die er al aan denkt. Zijn geheugen is af en toe net een zeef," Alana keek haar even fronsend aan. "Hij onthoud iets belangrijks van zijn vriendin toch wel?" sprak ze een beetje verbaasd. "Waarom ben jij hier eigenlijk, Alana?" Hm? Zij? "Jongens." sprak ze waarna ze een slok van haar bier nam. "Een paar jongens." vervolgde ze met een lachje. "Er was een jongen die dacht dat het leuk was om mij dood te laten schrikken door te zeggen dat we een avond voor het belletje... 'het gezellig hebben gehad'." sprak ze met enige woede. "En dronken iemand vragen om met je te trouwen is ook niet erg slim." zei ze met een licht glimlachje.

Weer haalde Vivienne d'r schouders op. "Wouldn't be the first time," mompelde ze zachtjes, terwijl ze afwezig naar haar glas staarde. Het was niet geheel waar, vaak kwam Jace wel gewoon opdagen, maar ze wist niet zeker of hij de contest belangrijk genoeg was om te komen kijken, aangezien hij ook druk aan het trainen was met zijn pokémon. Ze zuchtte zachtjes, ach, ze zou 't pas weten op de dag zeker waarschijnlijk. Misschien moest ze 'm maar gewoon weer eens bellen, dan kon ze naar zekerheid vragen.
Ze keek op toen Alana begon over wat er bij haar was gebeurd en slikte moeizaam. "Dronken hè, praat me er niet van," zei ze op een rustige toon. "Ooit geprobeerd om een meisje te zoenen en een beveiliger een slag te verkopen? Alcohol doet vreemde dingen met je," ging ze daarna verder. Ze had toen echt geluk gehad dat Jace ook op het feest was, anders was dit heel anders afgelopen.

"Dronken hè, praat me er niet van," zei Vivienne. "Ooit geprobeerd om een meisje te zoenen en een beveiliger een slag te verkopen? Alcohol doet vreemde dingen met je," Alana glimlachte even. "Dronken een jongen gevraagd om met je te trouwen, dronken wakker geworden in iemand anders bed, dronken in de cel gezeten... Ja ik weet wel wat je bedoeld." zei ze met een glimlach. Ze vroeg om nog een biertje aan de barman, die haar een biertje van de tap gaf. "En dan heb je jongens waarmee je awkward momenten meemaakt he? Zoals een jongen beschermen voor je eigen pokémon en daarna geknuffeld te worden, waarna hij denkt dat je heel snel gaat." zei ze met een lachje. Die Melvin ook he.

Vivienne glimlachte eventjes en knikte. Ja, ze wist hoe het was. Al moest ze toegeven dat ze geen expert was in overmatig alcohol gebruik en dat wilde ze eigenlijk ook wel zo houden. Haar mojito bleef dan ook niet aangeraakt op de bar staan, terwijl ze zich op de vrouw richtte. "Is het dan misschien niet slimmer om gewoon van de alcohol af te blijven? Ik bedoel, je hebt geen drank nodig om plezier te hebben, right?" stelde ze daarna voor.

"Het is niet zo voor mijn plezier," antwoordde ze met een zacht glimlachje. "Het is meer zodat ik me niet meer bang voel of verdrietig." vervolgde ze waarna ze naar haar glas keek en een slok nam. "Het is best beangstigend... Als je weet dat je vader is uitgebroken uit de gevangenis en je moeder heeft vermoord." fluisterde ze zachtjes. Wat als hij naar haar aan het zoeken was? Haar wou vermoorden net zoals zijn moeder? "Maar daar zadel ik jou maar niet heel erg mee op." zei ze terwijl ze weer keek naar Vivienne en glimlachte.