[ORAS toernooi - 1e Ronde] Vivienne Williams vs Lubbock Nighte

Please stay forever

I can't imagine being anywhere else

Echt veel zin had ze er niet in, maar er zat toch wel een randje van “moeten” in. Er was weer eens een festival georganiseerd en Vivienne had zichzelf toentertijd op gegeven, vlak voordat al het gebeuren met haar ouders kwam … Zweigend keek ze naar de twee pokéballs in haar handen en zuchtte, ze mocht voor die tournooi weer eens niet haar eigen pokémon gebruiken, dus stond ze aangewezen op het gebruik van deze twee onbekende. Rustig gooide ze de pokéballs op om te kijken met wat voor een pokémon ze zat opgescheept. Als eerste kwam een kleine ijzere pokémon tevoorschijn, die haar vrolijk aankeek. Aron, the Iron Armor Pokémon. Aron has an impressive defense power and eats iron ore in order to build up the metal in its body. Een Aron dus hè, zag er vrolijk uit. Ze scrolde door de aanvalslijst heen en haalde haar schouders op, niet verkeerd. Ze kon hem als tank gebruiken en dan die andere pokémon de aanval op sturen. Aron was immers niet zo snel, in vergelijking met de zwart/paarse slang-pokémon die uit de tweede pokéball was verschenen. Zijn lange rode giftanden waren vooral hetgene waar Vivienne niet blij was, maar de pokémon leek kalm, dus het zou wel goed zitten. Seviper, the Fang Snake Pokémon. Seviper shares a generations-long feud with Zangoose. Its sword-like tail can slash foes and douse them with poison. De brunette knikte. Een tank en een aanvaller, zo moest ze dit nog wel eens door kunnen komen. Ze zuchtte zachtjes en liet de pokémon terugkeren, het was tijd dat ze zich klaar ging maken voor het eerste gevecht. Al had ze er niet bijster veel zin in, ze hoopte dat in the heat of the battle, ze d’r motivatie terug kon vinden.

Voor haar stond een groenharige … jongen. Ze hoopte dat ze daar goed mee zat, want om eerlijk te zijn kon ze het niet al te goed zien. Ze schudde haar hoofd en geeuwde eventjes. De slapeloze nachten begonnen hun tol te eisen, net op het moment dat ze het níet kon gebruiken. De jongen droeg de naam van Lubbock, wat ze nou ook niet echt een normale naam vond. Maar ze moest maar niet daarop gaan oordelen. Lubbock had een Roselia en een Swalot bij zich, twee pokémon die ze voor het gevecht nog eventjes had opgezocht in haar pokédex. Ze had totaal geen idee hoe ze dit gevecht moest gaan winnen. Enig ervaring met dit soort pokémon had ze dan weer wel, maar ze was hen zelf niet gewend. Toen Lubbock zijn pokémon opdracht gaf tot een Yawn en Leech Seed aanval, deed ze wat haar het meest logische leek. ”Aron, bescherm jezelf met Protect!” commandeerde ze haar pokémon. Om de Aron heen kwam een zilverachtig laagje, waar de Leech Seed aanval tegen af zou keren. Vivienne wist echter dat ze dit niet voor eeuwig kon blijven toen. ”Nu, Seviper, ontwijk de Yawn aanval en doe Poison Tail op de Roselia,” een kleine glimlach kwam op haar gezicht, misschien zou dit haar inderdaad helpen om er weer bovenop te komen.